من به همه دوستانی که میخوان آموزش زبان در آموزشگاه های حضوری رو تجربه کنند (به عنوان کسی که سالها در این زمینه فعالیت کرده ام) پیش نهاد میکنم که خیلی با نام آموزشگاه ها جلو نرین.
خیلی از آموزشگاه ها مثل ایران-آمریکا (سابق) , کیش , کیش ایر, شکوه و .... وقت دارند پول برندشون رو میگرن و سابقشون رو . چون متد ها معمولا یک چیز هست. معمولا اینترچنج هست و مهمترین فاکتور استاد خوب هست.
حالا یک استاد خوب میتونه توی آموزشگاه معتبر کار کنه یا یک آموزشگاه بی نام و نشون.
مثلا فرض کنید یک استاد آمریکایی یا Native یه مدت اومده ایران و تو یک آموزشگاه نزدیک هتلش یکی دو ماه تدریس کنه؟ حتی اگر اون آموزشگاه نام و نشون نداشته باشه, اما کیفیتش به قدری بالا میره که تبلیغات دهن به دهن Word of mouth انجام میدن براش. یعنی مردم مثلا به هم میگن که تو فلان آموزشگاه فلان استاد آمریکایی داره تدریس میکنه.
الان با بالا رفتن نرخ اجاره های ساختمان هایی که برای آموزشگاه استفاده میشه. (اکثر آموزشگاه هایی که شعبه دارند, مثل سفیر, اجاره ای هستند و هزینه های میلیونی برای اجاره مکانشون میدهند) مجبور هستند که از استادان دانشجو که حق التدریس پایین تری میگیرند استفاده کنند.
پس شما بیشتر باید به دنبال استادان خوب باشید. نه نام آموزشگاه های خوب. آموزشگاه ها زمانی مطرح خواهند بود که متد های آموزشی اونها مختلف باشه, بعد میشه راجع به متد های اونها بحث کرد.
