ايمني در اتومبيل
يكي از زمينه هائي كه در دو دهه اخير مورد توجه بسيار صنايع خودروسازي قرارگرفته است ايمني سرنشين در خودرو ميباشد
لزوم حفاظت از سرنشين در تصادف از جلو، عقب و كنار باعث گرديده است كه اتومبيلهاي مدرن امروزي به سيستمهاي مختلفي تجهيز گردند.
اقدامات ايمني در ارتباط با تصادف در اتومبيلها را ميتوان به سه دسته عمده تقسيم نمود:
ü ايمنی فعال (Active Safety)
ü ايمني غير فعال (Passive safety)
ü ايمنی پس از تصادف (After Collision Safety)
ايمنی فعال (Active Safety)
ايمنی فعال مربوط به اقدامات پيشگيرانه در ارتباط با تصادفات رانندگي ميباشد. در اين دسته سعي ميشود با ارائه روشهاي جديد امكان بروز تصادفات به كمترين حد خود برسد.
به عنوان مثال ميتوان به استفاده از ترمزهايABSكه مانع از لغزش اتومبيل به هنگام ترمزگيري ميشود در اين دسته اشاره نمود.
ايمني غير فعال (Passive safety)
هدف اين است كه هنگامي كه به هر دليل تصادفاتي بوجود آمد، صدمات وارد بر سرنشينان و عابران ناشي از برخورد به حداقل برسد.
مثل مقاوم سازي سازه و بدنه اتومبيل
)After Collision Safety ايمنی پس از تصادف (
تمهيدات ايمني بعد از رخداد تصادف عمدتًا مواردی همچون سيستمهاي اطفاء حريق يا سيستم تأمين اكسيژن در موارد ضروري و يا مخابره خودکار پيام کمک و موارد مشابه است.
ايمني غير فعال (Passive safety) :
1- مقاومت سازه ای اتومبيل در برابر تصادف
2- تکنولوژی سپر
مقاومت سازه ای اتومبيل در برابر تصادف :
هدف از طراحي مناسب اتومبيل آن است كه كمترين شتاب ناشي از برخورد به سرنشين وارد شود و اين مستلزم آن است كه بيشترين سهم انرژي ناشي از تصادف در سازه با كمترين شتاب لحظه اي و به صورت انرژي تغيير شكل جذب شود و كمترين تغيير شكل و آسيب به محفظه سرنشين ( قسمت ميانی بدنه(وارد آيد.
در راستای تحقق اهداف فوق امروزه طراحان بر دو فاكتور هندسه بدنه و خواص مكانيكي مواد جديد متمركز شده اند.
تمهيدات هندسی برای بهبود عملکرد تصادف :
Ø برخورد از جلو :
Ø برخورد از پهلو :
بطور کلی در برخورد از جلو، سه معيار براي افزايش ايمني وجود دارد:
ü تغيير شكل پايدار (تا كمترين شتاب لحظه اي به سرنشين وارد آيد(.
ü پهنا و اندازه مورد قبول اجزاء (جهت بهترين جذب انرژي)
ü قرار دادن سه مسير مختلف براي انتقال و جذب انرژي بين سپر و محفظه سرنشين
سه مسير مختلف براي انتقال و جذب انرژي بين سپر و محفظه سرنشين:
اولين مسير از طرفين موتور گذشته و به سطح كفي متصل ميشود
دومين مسير از بالاي محفظه چرخها بار را به ستون اول انتقال ميدهد
سومين مسير از زير موتور و در سطح پائينتر از ساير اجزاء
ادامه دارد..........
يكي از زمينه هائي كه در دو دهه اخير مورد توجه بسيار صنايع خودروسازي قرارگرفته است ايمني سرنشين در خودرو ميباشد
لزوم حفاظت از سرنشين در تصادف از جلو، عقب و كنار باعث گرديده است كه اتومبيلهاي مدرن امروزي به سيستمهاي مختلفي تجهيز گردند.
اقدامات ايمني در ارتباط با تصادف در اتومبيلها را ميتوان به سه دسته عمده تقسيم نمود:
ü ايمنی فعال (Active Safety)
ü ايمني غير فعال (Passive safety)
ü ايمنی پس از تصادف (After Collision Safety)
ايمنی فعال (Active Safety)
ايمنی فعال مربوط به اقدامات پيشگيرانه در ارتباط با تصادفات رانندگي ميباشد. در اين دسته سعي ميشود با ارائه روشهاي جديد امكان بروز تصادفات به كمترين حد خود برسد.
به عنوان مثال ميتوان به استفاده از ترمزهايABSكه مانع از لغزش اتومبيل به هنگام ترمزگيري ميشود در اين دسته اشاره نمود.
ايمني غير فعال (Passive safety)
هدف اين است كه هنگامي كه به هر دليل تصادفاتي بوجود آمد، صدمات وارد بر سرنشينان و عابران ناشي از برخورد به حداقل برسد.
مثل مقاوم سازي سازه و بدنه اتومبيل
)After Collision Safety ايمنی پس از تصادف (
تمهيدات ايمني بعد از رخداد تصادف عمدتًا مواردی همچون سيستمهاي اطفاء حريق يا سيستم تأمين اكسيژن در موارد ضروري و يا مخابره خودکار پيام کمک و موارد مشابه است.
ايمني غير فعال (Passive safety) :
1- مقاومت سازه ای اتومبيل در برابر تصادف
2- تکنولوژی سپر
مقاومت سازه ای اتومبيل در برابر تصادف :
هدف از طراحي مناسب اتومبيل آن است كه كمترين شتاب ناشي از برخورد به سرنشين وارد شود و اين مستلزم آن است كه بيشترين سهم انرژي ناشي از تصادف در سازه با كمترين شتاب لحظه اي و به صورت انرژي تغيير شكل جذب شود و كمترين تغيير شكل و آسيب به محفظه سرنشين ( قسمت ميانی بدنه(وارد آيد.
در راستای تحقق اهداف فوق امروزه طراحان بر دو فاكتور هندسه بدنه و خواص مكانيكي مواد جديد متمركز شده اند.
تمهيدات هندسی برای بهبود عملکرد تصادف :
Ø برخورد از جلو :
Ø برخورد از پهلو :
بطور کلی در برخورد از جلو، سه معيار براي افزايش ايمني وجود دارد:
ü تغيير شكل پايدار (تا كمترين شتاب لحظه اي به سرنشين وارد آيد(.
ü پهنا و اندازه مورد قبول اجزاء (جهت بهترين جذب انرژي)
ü قرار دادن سه مسير مختلف براي انتقال و جذب انرژي بين سپر و محفظه سرنشين
سه مسير مختلف براي انتقال و جذب انرژي بين سپر و محفظه سرنشين:
اولين مسير از طرفين موتور گذشته و به سطح كفي متصل ميشود
دومين مسير از بالاي محفظه چرخها بار را به ستون اول انتقال ميدهد
سومين مسير از زير موتور و در سطح پائينتر از ساير اجزاء
ادامه دارد..........