از این راهرو یک نفر رد شده
که عطرش همونه که تو می زنی
برای به زانو در آوردنم
تو از مرگ حتی جلو میزنی
از این راهرو یک نفر رد شده
مث ِ وقتایی که تو ناراحتی
نفس میکشم با تمام وجود
عجب عطر خوبی زده لعنتی
صدات میکنم تا همه بشنون
جواب ِ صدام غیر ِ پژواک نیست
من اونقد شکستم حس میکنم
که هیچ ارتفاعی خطرناک نیست
یه جوری دلم تنگ میشه برات
محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمیتونی حتی خودت
جای خالیتو تو دلم پر کنی
از این راهرو یک نفر رد شده...____ الان ایکاش نزدیک ِ تو بودمتو این راه ِ مه آلود ِ شمالیبا این آهنگ دارم دیوونه میشم ! پر از بغضم .. فقط جای تو خالی..ما با هم تا حالا دریا نرفتیم ...از اون خونه .... از این دنیای خودخواه.....تو رو شاید یه روزی قرض کردم !به اندازه ی یه سفر ِ کوتاهتو مغروری ... نمی ذاری بفهممکه احساست به من تغییر کردهدلت از آخرین باری که دیدی م توی آغوش ِ سردم گیر کرده !چه خوبه پیرهن ِ منو بپوشی!بهم تکیه کنی تا خسته می شیتا بارون بند می یاد بمونی پیشم..تو اینجوری به من وابسته میشی!!میخوام تو آینه ها بهتر از این شم!نگاه ِ من نوازشم بلد نیست!به خاطر ِ تو التماس کردمبا لبهایی که خواهشم بلد نیست!میخوام محکم نگه دارمت این بارتو که باعث دلتنگیم می شیبلایی به سر خودم می یارم!که به چشمای من تسلیم میشی !که عطرش همونه که تو می زنی
برای به زانو در آوردنم
تو از مرگ حتی جلو میزنی
از این راهرو یک نفر رد شده
مث ِ وقتایی که تو ناراحتی
نفس میکشم با تمام وجود
عجب عطر خوبی زده لعنتی
صدات میکنم تا همه بشنون
جواب ِ صدام غیر ِ پژواک نیست
من اونقد شکستم حس میکنم
که هیچ ارتفاعی خطرناک نیست
یه جوری دلم تنگ میشه برات
محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمیتونی حتی خودت
جای خالیتو تو دلم پر کنی
مونا برزویی
آخرین ویرایش:
