مشاعرۀ سنّتی

[mani24]

دیده نادیده باقبال تو ایمان آورد
مرحبا ای بچنین لطف خدا ارزانی

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب​

کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است​

​

 

[mani24]

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم
در میان لاله و گل آشیانی داشتیم

مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج​

بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست
​

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش​

که نیستیست سرانجام هر کمال که هست
​

 

[mx_2000]

مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج​

بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست
​

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش​

که نیستیست سرانجام هر کمال که هست
​

تا نیست نگردی ره هستت ندهند
وین مرتبه با همت پستت ندهند​

 

[Ghazal Mo]

دلی آورده ام آواز قناری ببرم
بعنی از آنچه تو در حنجره داری ببرم

 

[baran72]

دلی آورده ام آواز قناری ببرم
بعنی از آنچه تو در حنجره داری ببرم

مـن نخواهم از قفس، صیّاد، آزادم کند

خوشدل از آنم گهی کـُنج قفس یادم کند

 

[Ghazal Mo]

دیگری جز تو مرا این همه آزار نکرد
آنچه کردی تو به من هیچ ستمکار نکرد

 

[mx_2000]

دیگری جز تو مرا این همه آزار نکرد
آنچه کردی تو به من هیچ ستمکار نکرد

دلم جز مهرمهــــرویان طریقی بر نمی گیرد
ز هر در می دهم پندش ولیکن در نمی گیرد

 

[Ghazal Mo]

در دنیایی که مردانش عصا از کور می دزدند
من خوش باور نادان محبت جست و جو کردم

 

[mani24]

در دنیایی که مردانش عصا از کور می دزدند
من خوش باور نادان محبت جست و جو کردم

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است​

چو یار ناز نماید شما نیاز کنید​

نخست موعظه پیر صحبت این حرف است​

که از مصاحب ناجنس احتراز کنید​

 

[mx_2000]

در دنیایی که مردانش عصا از کور می دزدند
من خوش باور نادان محبت جست و جو کردم

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند

 

[mani24]

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد
قصه ماست که در هر سر بازار بماند

ديدمش خرم و خندان قدح باده بدست​

ورندان آينه صد گونه تماشا ميکرد​

گفتم اين جان جهان بين بتو کي داد حکيم​

گفت آنروز که اين گنبد مينا ميکرد​

 

[mx_2000]

ديدمش خرم و خندان قدح باده بدست​

ورندان آينه صد گونه تماشا ميکرد​

گفتم اين جان جهان بين بتو کي داد حکيم​

گفت آنروز که اين گنبد مينا ميکرد​

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی
شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم
به که بر سر فتدم سایه دیوار کسی

 

[mani24]

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی
شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم
به که بر سر فتدم سایه دیوار کسی

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور​

​

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور​

​

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن​

​

وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور​

​

 

[Ghazal Mo]

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

 

[مهندکس]

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

دردم از یار است ودرمان نیزهم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[Ghazal Mo]

مگر تو شانه زدی زلف عنبر افشان را
که باذ غالیه سا گشت و خاک عنبر بوست

 

[tracer]

مگر تو شانه زدی زلف عنبر افشان را
که باذ غالیه سا گشت و خاک عنبر بوست

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو//پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

 

[Ghazal Mo]

و به آنان گقتم سنگ آرایش کوهستان نیست
همچنانی که فلز زیوری نیست به اندام کلنگ

 

[mahdi26465]

و به آنان گقتم سنگ آرایش کوهستان نیست
همچنانی که فلز زیوری نیست به اندام کلنگ

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس.....................شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

 

[Ghazal Mo]

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم

 

[mahdi26465]

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم

مکن به نامه سیاهی ملامت من مست............که آگهست که تقدیر بر سرش چه نوشت
قدم دریغ مدار از جنازه حافظ...........................که گر چه غرق گناهست میرود به بهشت

 

[mx_2000]

مکن به نامه سیاهی ملامت من مست............که آگهست که تقدیر بر سرش چه نوشت
قدم دریغ مدار از جنازه حافظ...........................که گر چه غرق گناهست میرود به بهشت

تاب بنفشه می دهد طره مشکسای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

 

[طناز خانمی]

مکن به نامه سیاهی ملامت من مست............که آگهست که تقدیر بر سرش چه نوشت
قدم دریغ مدار از جنازه حافظ...........................که گر چه غرق گناهست میرود به بهشت

تو خود گفتی که مو ملاح مانم
به آب دیدگان کشتی برانم
همی ترسم که کشتی غرق وابو
درین دریای بی پایان بمانم

 

[mx_2000]

تو خود گفتی که مو ملاح مانم
به آب دیدگان کشتی برانم
همی ترسم که کشتی غرق وابو
درین دریای بی پایان بمانم

مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشـــانم، پریشـــان آفریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفـــــــریدند

 

[₪آمیتریس₪]

مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشـــانم، پریشـــان آفریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفـــــــریدند

در نمازند درختان و گل از باد وزان .... خم به سرچشمه و در کار وضو می بینم

 

[Ghazal Mo]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

 

[mahdi26465]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

در بزم دور یک دو قدح در کش و برو...................یعنی طمع مدار وصال دوام را

 

[Ghazal Mo]

از سینه ی تنگم دل دیوانه گریزد
دیوانه عجب نیست که از خانه گریزد

من از دل و دل از من دیوانه گریزان
دیوانه ندیدم که ز دیوانه گریزد

 

[₪آمیتریس₪]

از سینه ی تنگم دل دیوانه گریزد
دیوانه عجب نیست که از خانه گریزد

من از دل و دل از من دیوانه گریزان
دیوانه ندیدم که ز دیوانه گریزد

دل چون آینه ی اهل صفا می شکنند ... که ز خود بی خبرند این ز خدا بی خبران

 

[Ghazal Mo]

دل چون آینه ی اهل صفا می شکنند ... که ز خود بی خبرند این ز خدا بی خبران

نه من از پرده ی تقوا به در افتادم و بس
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت