معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
"خوشحال و شاد و خندانم
قدر دنیا را می دانم..."
هر چند
پیرم کردی اما
می خواهم کودکانه شاد باشم
قدر دنیا را می دانم..."
هر چند
پیرم کردی اما
می خواهم کودکانه شاد باشم
بگذار دیوانه صدایم کنند/ بگذار بگویند مجنون/ فرقی نمی کند/ من تمام هویت خود را/ از زمانی که اسمم را دیگر صدا نزدی/ از یاد برده ام!!!
بی تو،بی تو،سترونم بی تو
لکه ی ننگ دامنم بی تو
بی تو دیگر نشانی از من نیست
خانه ی بی نشیمنم بی تو
صفحه ای نقطه چین معدودی
باورت نیست؟این منم بی تو
دست رد می زند به سینه ی من
هر چه زنجیر می زنم بی تو
گرچه چشمی علم نکرد مرا
یک حسینیه شیونم بی تو
با کسی دوست نیستم اینجا
می گریزم ز همگنم بی تو
رشته ی صحبتم دراز شده
تار هایی ست می تنم بی تو
لکه ی ننگ دامنم بی تو
بی تو دیگر نشانی از من نیست
خانه ی بی نشیمنم بی تو
صفحه ای نقطه چین معدودی
باورت نیست؟این منم بی تو
دست رد می زند به سینه ی من
هر چه زنجیر می زنم بی تو
گرچه چشمی علم نکرد مرا
یک حسینیه شیونم بی تو
با کسی دوست نیستم اینجا
می گریزم ز همگنم بی تو
رشته ی صحبتم دراز شده
تار هایی ست می تنم بی تو
روزی تو می آیی ...
با چشمانی که ،
عشق در پیاله های شیرین آن موج می زند ...
با دستانی ،
پر از عطوفت ...
و دامانی ،
پر از سخاوت ...
روزی که باران عشقت را ،
بر تن خستۀ من می باری ...
و من در میان مهربانی های تو گم می شوم ...
روزی می آیی تا کشتی شکسته قلبم ،
در ساحل مهر تو پهلو بگیرد ...
روزی خواهی آمد ...
میدانم ...
و آن روز من با تمام تمنای نگاهم ...
به تو خواهم گفت که به شوق آمدنت ،
تمام سال های عمرم منتظر بودم ...
تو مرا با خود می بری به وسعت بی کرانۀعشق ...
و تا آخرین سر منزل دوست داشتن ...
من و تو ما می شویم ...
و بال بالِ هم ،
تا هر چه آبی است پرواز می کنیم ...
دیگر غمی ندارم ...
با تو بودن برایم بس است ...
و این است سرود خوشبختی ...
با چشمانی که ،
عشق در پیاله های شیرین آن موج می زند ...
با دستانی ،
پر از عطوفت ...
و دامانی ،
پر از سخاوت ...
روزی که باران عشقت را ،
بر تن خستۀ من می باری ...
و من در میان مهربانی های تو گم می شوم ...
روزی می آیی تا کشتی شکسته قلبم ،
در ساحل مهر تو پهلو بگیرد ...
روزی خواهی آمد ...
میدانم ...
و آن روز من با تمام تمنای نگاهم ...
به تو خواهم گفت که به شوق آمدنت ،
تمام سال های عمرم منتظر بودم ...
تو مرا با خود می بری به وسعت بی کرانۀعشق ...
و تا آخرین سر منزل دوست داشتن ...
من و تو ما می شویم ...
و بال بالِ هم ،
تا هر چه آبی است پرواز می کنیم ...
دیگر غمی ندارم ...
با تو بودن برایم بس است ...
و این است سرود خوشبختی ...
باتو، دریا با من مهربانی می‌کند
باتو، سپیده‌ی هرصبح بر گونه ام بوسه می‌زند
باتو، نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می‌زند
باتو، من با بهار می‌رویم
باتو، سپیده‌ی هرصبح بر گونه ام بوسه می‌زند
باتو، نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می‌زند
باتو، من با بهار می‌رویم
گاهي اوقات احتياج به يه ادمي داري
به يک دوســـــت
يه دوستي که واسته رو به روت
که توي چشمات نگات کنه
و محکم بزنه تو گوشت که تو صورتت خم شه و دستت رو بذاري
روي گونت ودوباره نگاش کني
ببيني که خشمگين و ناراحته
ببيني که از دستت عصبانيه
توي اخم صورتش ببيني که دوست داره ببيني که دوستته که نگاش کني
همونجوري که دستت روي صورتي که اون کشيده زده
که بهت بگه تو چته؟
بسه به خودت بيا ....... تو چته آخه؟
که سرت فرياد بکشه
که تو يهو بلرزي
که بري بغلش که بغلت کنه
همون دستي که کوبيد تو صورتت رو بذاره روي سرت
توي موهات که سرت رو فشار بده توي گودي شونش
که تو چشمات رو ببندي
روي شونش گريه کني
بلرزي و با خودت فکر کني که
تو واقعا چته؟؟
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
هوا بارانی ست ولی شیشه ؛ چرا بخار نمیگیری ؟
نترس ؛ رفت … دیگر اسمش را رویت نمی نویسم!
نترس ؛ رفت … دیگر اسمش را رویت نمی نویسم!
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
آنقدر از حادثه پرم که وقتی به خانه می رسم ، تلویزیون لم می دهد روی کاناپه تا مرا تماشا کند !!!
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
چه غم انگیز است :
سرنوشت ماهیِ کوچک وقتی به هوای جفت خود به اقیانوس می زند و نهنگ ها عاشقش می شوند.
سرنوشت ماهیِ کوچک وقتی به هوای جفت خود به اقیانوس می زند و نهنگ ها عاشقش می شوند.
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
بزرگ که میشوی ، غصه هایت زودتر از خودت قد میکشند ، دردهایت نیز …
غافل از اینکه لبخندهایت را در آلبوم کودکی جا گذاشته ای …
غافل از اینکه لبخندهایت را در آلبوم کودکی جا گذاشته ای …
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
لبخند که میزنی …
پر میشوم از بهانه های خواستنت
پر میشوم از طنین خوش صدای نفسهایت
و زمزمه های در گوشی !
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
آدم ها برای هم سنگ تمام می گذارند ، اما نه وقتی که در کنارشان هستی ، نه !
آنجا که در میان خاک خوابید ، سنگ را تمام می گذارند و می روند
آنجا که در میان خاک خوابید ، سنگ را تمام می گذارند و می روند
مهندس خرده پا 2
کاربر بیش فعال
بعضی زخم ها هست که هر روز صبح باید پانسمانش رو باز کنی و روش نمک بپاشی تا یادت نره........
دیگه سراغ بعضی از ادما نباید رفت.....
دیگه سراغ بعضی از ادما نباید رفت.....
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی است ...
پرنده مردنی است ...
نگارم!
به اعتماد مردانه ایستادن تو...
زنانه عشق ورزیدن من...
شبی مهتابی خواهم آمد...
و آسمان زندگی ات را ستاره باران خواهم کرد...
شبی از جنس نور و زیبایی.
من و تو از تبار بارانیم و رها تر از نسیم!!
من هر نفس در میان اندیشه هاي ابریشمی ام در پی تو هستم...
در پی بهانه اي براي نفس کشیدن هایم!
تورا به حرمت نگاه مهربانت بگو...
از احساس من تا اعتماد تو چقدر فاصله است؟
من تا کی باید میان حرفهاي ناگفتمان، بوي غریب یک آشنایی قدیمی را حس کنم!
کسی از جنس انتظار؟!
به اعتماد مردانه ایستادن تو...
زنانه عشق ورزیدن من...
شبی مهتابی خواهم آمد...
و آسمان زندگی ات را ستاره باران خواهم کرد...
شبی از جنس نور و زیبایی.
من و تو از تبار بارانیم و رها تر از نسیم!!
من هر نفس در میان اندیشه هاي ابریشمی ام در پی تو هستم...
در پی بهانه اي براي نفس کشیدن هایم!
تورا به حرمت نگاه مهربانت بگو...
از احساس من تا اعتماد تو چقدر فاصله است؟
من تا کی باید میان حرفهاي ناگفتمان، بوي غریب یک آشنایی قدیمی را حس کنم!
کسی از جنس انتظار؟!