نتایح جستجو

در گیر تو بودم که نمازم به قضا رفت در من غزلی درد کشید و سر زا رفت سجاده گشودم که بخوانم غزلم را سمتی که تویی عقربة قبله نما رفت در بین غزل نام تو را داد زدم داد آنگونه که تا آن سر این کوچه صدا رفت بیرون زدم از خانه یکی پشت سرم گفت این وقت شب این شاعر دیوانه کجا رفت؟ من بودم و زاهد...

جان ز تو جوش می‌کند دل ز تو نوش می‌کند عقل خروش می‌کند بی‌تو به سر نمی‌شود خمر من و خمار من باغ من و بهار من خواب من و قرار من بی‌تو به سر نمی‌شود جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی آب زلال من تویی بی‌تو به سر نمی‌شود

وداع یار بیاد آر و اشک حسرت عاشق چو میرسی به لب چشمه ای و آب روانی دهان غنچه مگر بازگو کند به اشارت حکایت دل تنگی به چون تو تنگ دهانی شهریار

حسن تو ختم گشت نخواهد، که هر زمان در شأن من به حسن صد آیت همی‌رسد کم کن جفا، که از تو به درگاه تاج دین گه‌گه به لطف حال شکایت همی‌رسد وطواط

ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما مولانا

ترسم که اشک درغم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود حافظ

در من کوچه ای است که با تو در آن نگشته ام … “افشین یداللهی”

سلام چطوری پیرمرد خوبی

نامدگان و رفتگان از دو کرانه زمان سوی تو می‌دوند هان! ای تو همیشه در میان سایه

آشفتگان عشقت گیرم که جمع گردند جمع از کجا توان کرد، دل‌ های پاره‌ پاره؟ “فروغی بسطامی”

درود بر احسان عزیز :gol: