اختلال گفتاری لکنت زبان چیست

[SCSI]

"ل" مثل لکنت
چطور با یکی از اعضای خانواده که دچار لکنت است ارتباط برقرار کنیم؟
به خاطر داشته باشید که اگر زمان حرف زدن با کودک یا بزرگسالی که دچار لکنت است احساس ناراحتی کنید، این احساس منفی به طرف مقابل هم القا می شود. البته بروز لکنت عمدتا در کودکان مشاهده می شود و شاید به جرات بتوان گفت که حدود یک درصد از افراد در جامعه ممکن است در بزرگسالی دچار لکنت باشند اما در کل هستند خانواده هایی که درگیر این مساله بوده و لذا...........
لکنت یک اختلال در جریان روانی گفتار فرد می باشد . اینکه علت واقعی و معین لکنت چیست، موضوعی است که هنوز به طور کامل کشف نشده اما تحقیقات دانشمندان نظریات متفاوتی را در این زمینه ارائه کرده است. آنچه روشن است اینکه علتهای متفاوتی سبب لکنت در افراد مختلف می شود. اما اینکه مهمترین علت چیست جای سۆال است.
حدود 55 میلیون نفر از مردم دنیا ، بزرگسال یا کودک دارای لکنت می باشند که این تعداد حدوداً 1% از جمعیت مردم در کشورهای مختلف جهان راتشکیل داده است. طبق آخرین برآورد در ایران احتمالاً این جمعیت حدود نیم میلیون می باشد. پس خود این آمار نشان می دهد که ضروری است همه ما طرز برخورد با یک فرد مبتلا به لکنت را بیاموزیم به خصوص اگر این فرد یکی از اعضای خانواده یا نزدیکان ما باشد.
به خاطر داشته باشید که اگر زمان حرف زدن با کودک یا بزرگسالی که دچار لکنت است احساس ناراحتی کنید، این احساس منفی به طرف مقابل هم القا می شود.
البته بروز لکنت عمدتا در کودکان مشاهده می شود و شاید به جرات بتوان گفت که حدود یک درصد از افراد در جامعه ممکن است در بزرگسالی دچار لکنت باشند اما در کل هستند خانواده هایی که درگیر این مساله بوده و لذا برای مواجهه با این شرایط باید اموزش ببینند. خصوصا که که طرز رفتار خانواده با این دست افراد خصوصا کودکان، در شکل گیری اعتماد به نفس آنها در آینده و همچنین میزان و نحوه تعامل اجتماعی شان بسیار موثر و تاثیرگذار است.
چرا که لکنت زبان ممکن است باعث شرمساری فرد در تعاملات اجتماعی گردد که این خود به نوعی به حس تنها بودن و عدم تمایل به شرکت در هر گونه فعالیت و مشارکتی که لازم باشد این افراد صحبت کنند، دامن زند. لذا کمک کردن به این دست کودکان و حتی بزرگسالان(برای اینکه احساس امنیت و اسودگی کنند) بسیار حایز اهمیت است.
در ادامه به یک سری نکات اشاره می شود که به شما کمک می کند که چگونه با کودک مبتلا به لکنت زبان خود، ارتباط برقرار کنید:
لکنت زبان را بفهمید و درک کنید: لکنت زبان یک اختلال در گفتار و تکلم است که صحبت کردن فرد را در بخشهای متفاوتی مثل ابتدا، وسط یا در بازه های مختلفی در طی مکالمه را با خلل مواجه می کند. این مشکل می تواند با یک سری حرکات چهره مانند لرزیدن لبها و فک، پرش های سریع چشم و یا دیگر حرکات که جزیی از تلاش برای حرف زدن هستند توام گردد.
هر چند لکنت دلایل و عوامل رشدی، ژنتیکی و عصب شناختی دارد با این حال مکانیسم دقیق آن هنوز شناخته شده نیست.
برخی موقعیتها و شرایط می تواند لکنت را بدتر کند از جمله در جمع بودن، صحبت کردن در برابر دیگران، با تلاش حرف زدن و ..
اگر زمان حرف زدن با کودک یا بزرگسالی که دچار لکنت است احساس ناراحتی کنید، این احساس منفی به طرف مقابل هم القا می شود
با شخصی که لکنت دارد به طور طبیعی صحبت کنید: به جز کسانی که دارای مشکلات شنوایی هستند، نیازی نیست که هنگام صحبت کردن با این دست افراد صدای خود را بالا ببرید و یا سرعت حرف زدن خود را کم کنید.
تماس چشمی تان را به طور طبیعی حفظ کنید. نیازی نیست که به چهره فرد مبتلا به لکنت زل بزنید و یا از نگاه کردن به او طفره بروید.
تصور نکنید که شخص لکنت دار خجالتی، عصبی یا ناتوان است: توانایی های روحی این افراد می تواند در حد عالی باشد. به طور غیر طبیعی خوب و مهربان نباشید، بلکه خودتان باشید.
آرام باشید: هر قدر آرام تر و خونسردتر باشید شخص لکنت دار در بیان احساسات و حرفهایش آرام تر و راحت تر خواهد بود.
با دقت گوش دهید: بر روی موضوع تمرکز کنید نه به نحوه ابراز و انتقال پیام. اطمینان کسب کنید که زبان بدن تان علاقه شما را به شنیدن حرفهای او بازتاب می دهد .
از تکنیکهای گوش دادن فعال استفاده کنید: تا در آن شخص لکنت دار با علاقمندی و قضاوت نکردن شما به تداوم حرف زدن تشویق شود. دیده شده که افراد مبتلا به لکنت وقتی با خودشان، با اسباب بازی هایشان(البته در کودکان) با گل و گیاهان و .. صحبت می کنند بدون لکنت حرف می زنند شاید دلیل این مساله در قضاوت نکردن مخاطب است.
صبور باشید: اگر عادت دارید که وسط حرف بپرید و یا مهارت گوش دادن تان خوب نیست ممکن است وسوسه شوید که زودتر وسط حرف فرد لکنت دار بیابید و حرفش را قطع کنید یا مجبور به اتمام کلامش کنید. این کار نه تنها مودبانه نیست بلکه این تصور را که اطرافیان تمایل به شنیدن حرفهای آنها ندارند، در لکنت دارها تقویت می کند.
سعی نکنید انها را هول کنید و یا جملاتشان را تکمیل کنید: این علامت بی حوصلگی شماست. همچنین ممکن است گرفتار پیش داوری شوید و به غلط آنچه را که او می خواهد بگوید حدس بزنید.
اگر متوجه حرفهای او نشدید دوباره بحث کنید: احساس خجالت یا عدم اطمینان باعث بهتر شدن جریان تعامل نخواهد شد. از اینکه از او بخواهید بخشهایی را دوباره تکرارکند احساس ناراحتی نکنید. حتی می توانید درباره موضوع لکنت با او حرف بزنید و حتی سعی کنید بحث را با متانت و هوش اداره کنید. بیشتر این افراد از این بحث استقبال خواهند کرد و ان را شانسی برای ابراز احساسات خود به طور راحت و صریح می دانند.
به روش حمایتی با کودک لکنت دار حرف بزنید: بیشتر کسانی که از لکنت رنج می برند کودکان هستند. به همان دقت و ظرافتی که با یک جوان یا بزرگسال لکنت دار حرف می زنید با این دست کودکان هم باید حرف زد تا به آنها کمک کنید تا بفهمد مورد علاقه هستند و تسلی بخش شان باشید.
کودک را در حرف زدن هل نکنید: وقت بگذارید و حرفهای او را با دقت بشنوید و هرگز جملاتش را کامل نکنید. از سرزنش کردن و یا منفی جلوه دادن این ویژگی در کودک پرهیز کنید. هر قدر محیط خانواده حمایتی تر باشد همان اندازه کودک اعتماد و تمرکز لازم برای پیشرفت در تمام مهارتها و نه فقط صحبت کردن را پیدا خواهد کرد. با کودکتان درباره مشکلاتش صادق باشید و با و در مورد مشکلش حرف بزنید تا متوجه باشد که دارای هر مشکلی هم که باشد او را دوست دارید.
/www.beytoote.com
منبع:tebyan.ne

 

[دانشجوي كامپيوتر]

بسیاری از کودکان بین سنین 2 تا 5 سالگی از دوره لکنت زبان می گذرند و بعضی بخش های کلمات، جملات یا عبارات را تکرار می کنند یا آنها را کش می دهند یا بجای بعضی بخش ها صداهایی در می آورند. لکنت و گرفتگی زبان نوعی از dysfluency (وقفه در جریان صحبت) است. در بسیاری از موارد، لکنت تا 5 سالگی خود به خود از بین می رود.

هیچ دارویی برای لکنت وجود ندارد، ولی روش های درمانی مؤثری هست که با استفاده از آنها می توانید به کودک کمک کنید تا بر این وضعیت غلبه کند.

دلایل لکنت زبان کدامند؟
کارشناسان معتقدند که عوامل مختلفی وجود دارند که منجر به لکنت زبان می شوند:

• ژنتیک: حدود 60 درصد از آنهایی که لکنت زبان دارند، یکی از اعضای نزدیک خانواده آنها نیز زبانش می گیرد.

• مشکلات زبانی و گفتاری دیگر یا تأخیر در رشد

• تفاوت های پردازش زبانی در مغز: افرادی که لکنت زبان دارد، زبان را در بخش های مختلف مغز پردازش می کنند و در تعامل پیغام های مغز با عضلات و اعضای بدون که مسئول حرف زدن هستند، مشکلاتی وجود دارد.

• سطح بالای فعالیت

• سرعت زیاد در حرف زدن

نشانه های اولیه لکنت زبان
اولین نشانه های لکنت زبان زمانی ظاهر می شوند که کودک 18 تا 24 ماه دارد و موجی از واژگان به سمت او روانه می شود و او با استفاده از این کلمات شروع به جمله سازی می کند. شاید والدین از لکنت زبان فرزندشان ناراحت و ناامید شوند، ولی این مرحله کاملاً طبیعی است و باید صبر پیشه کرد تا این دوره بگذرد.

کودک به مدت چند هفته یا چند ماه زبانش می گیرد، ولی در واقع این گرفتگی زبان ناپیوسته است. بیشتر کودکانی که قبل از 5 سالگی زبانشان می گیرد، بدون نیاز به مداخله هایی مانند گفتار درمانی، خوب می شوند.

ولی اگر لکنت زبان کودک تبدیل به مسئله ای دائمی شود و حتی بدتر شود یا با حرکت بدن یا صورت همراه باشد، باید حتماً او را نزد گفتار درمان ببرید تا معاینه شود و بهتر است این معاینه تا قبل از 3 سالگی انجام شود.

سال های مدرسه
معمولاً وقتی کودکان وارد مدرسه می شوند و مهارت های ارتباطی آنها تقویت می شود، لکنت زبان آنها متوقف می شود. کودک مدرسه ای که هنوز لکنت زبان دارد احتمالاً کاملاً به مشکل خود واقف است و از آن خجالت می کشد. دوستان و همکلاسی ها متوجه این مشکل کودک می شوند و ممکن است او را اذیت کنند.

اگر این اتفاق برای کودک افتاد، باید با معلم او مشورت کنید و حتی با دوستان فرزندتان صحبت کنید. شاید بهتر باشد معلم فرزندتان از موقعیت های استرس زای برای او اجتناب کند تا گفتاردرمانی فرزندتان به تدریج نتیجه هایش را نشان بدهد.

چه زمانی از پزشک کمک بخواهیم؟
اگر فرزندتان 5 ساله شده و هنوز مشکل گرفتگی زبان دارد، باید نزد پزشک بروید و احتمالاً او گفتاردرمانی را برای فرزندتان توصیه می کند.

در موارد زیر بهتر است با گفتار درمان مشورت کنید:

• وقتی تکرار کل کلمات یا جملات برای کودک سخت می شود

• وقتی تکرار صداها و بخش ها بیشتر از قبل می شود

• وقتی کودک کلمات را بیشتر از قبل می کشد

• وقتی صحبت کردن برای کودک بسیار سخت و محدود می شود

• وقتی متوجه می شوید کشش بعضی از عضلات صورت بیشتر شده است

• وقتی کشش صدا منجر به بالا رفتن گام صدا می شود

• وقتی کودک سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به حرف زدن دارد اجتناب کند

• وقتی کودک کلمه ای را از ترس لکنت زبان عوض می کند

• وقتی نگرانی های دیگری درباره نحوه حرف زدن فرزندتان دارید.

اگر بیش از 6 ماه نگرانی شما در مورد لکنت زبان فرزندتان طول کشید، در بیشتر مدارس تست و درمان صحیح برای این وضعیت وجود دارد.

والدین چه کار می توانند بکنند؟

این گام ها را برای کمک به فرزندتان امتحان کنید:

• از فرزندتان نخواهید که کاملاً درست و دقیق حرف بزند. بگذارید حرف زدن برای او جالب و لذتبخش باشد.

• از وعده های غذایی خانوادگی به عنوان فرصتی برای گفتگو استفاده کنید. از چیزهایی مانند رادیو و تلویزیون که حواستان را پرت می کنند اجتناب کنید.

• انتقاد نکنید و دائماً به تصحیح کلمات و جملات او نپردازید.

• زمانیکه فرزندتان احساس ناراحتی می کند یا لکنت او افزایش می یابد، او را مجبور نکنید که بلند حرف بزند یا مطلبی را بخواند. بجای این کار، در این مواقع، فعالیت هایی را پیشنهاد کنید که نیازی به حرف زدن ندارند.

• وسط حرف فرزندتان نپرید و او را مجبور نکنید که حرفش را تمام کند.

• به او نگوئید که قبل از حرف زند فکر کند.

• فضای آرامش بخشی در منزل ایجاد کنید.

• هنگام حرف زدن با فرزندتان یا دیگران در حضور او، آرام و واضح حرف بزنید.

• تماس چشمی را با فرزندتان حفظ کنید. سعی نکنید جای دیگری را نگاه کنید یا ناراحتی خود را نشان دهید.

• بگذارید خودش حرفش را بزند و جملات و افکارش را تا انتها بگوید. قبل از پاسخ دادن به سوالات یا حرف هایش مکث کوتاهی نمایید.

• با او آرام آرام حرف بزنید. این کار به تمرین نیاز دارد! اینکه در آرام حرف زدن برای او نمونه و الگو باشید، به روانی گفتار فرزندتان کمک خواهد کرد.


منبع:bartarinha.ir بیتوته

 

[Persia1]

اختلال گفتاری لکنت زبان چیست و علائم و روشهای درمان آن کدامند؟​

---

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که با تکرار صدا، هجا و کلمات خاص در صحبت کردن مشخص می‌شود. لکنت زبان معمولاً با طولانی شدن صدا و وقفه در گفتار شناخته می‌شود. فردی که لکنت زبان دارد دقیقا می‌داند که چه چیزی می‌خواهد بگوید. اما در تولید جریان طبیعی گفتار مشکل دارد. این اختلال گفتاری ممکن است با رفتارهایی همچون پلک‌زدن سریع و لرزش لب همراه باشد. لکنت زبان می‌تواند ارتباط با دیگران را دشوار کند. و حتی بر کیفیت زندگی و روابط بین فردی افراد تاثیر گذارد. اختلال گفتاری لکنت زبان همچنین در صورت عدم درمان می‌تواند بر فعالیت‌های فرد تاثیر منفی بگذارد. علاوه بر این باید گفت که معمولاً پروسه درمان لکنت، زمان‌بر و با هزینه مالی بالایی همراه است.

برخی کودکان در دوره ای از زندگی دچار لکنت زبان می شوند. این دوره ممکن است خیلی کوتاه و گذرا باشد، اما در خیلی مواقع لکنت زبان کودکان شدید شده و برای روابط آن‌ها و اعتماد به نفس‌شان مشکلاتی را ایجاد می کنند. خیلی مواقع خانواده ها در مورد لکنت کودکان و نحوه برخورد درست با آن ها نگرانی هایی دارند.

علائم اختلال گفتاری لکنت زبان​

علائم لکنت زبان می‌تواند به طور قابل توجهی در طول روز برای فردی که به این اختلال گفتاری مواجه است، متفاوت باشد. به طور کلی صحبت کردن در جمع و یا پشت تلفن باعث افزایش علائم لکنت زبان می‌شود. اما آواز خواندن و یا با یک تن ثابت صحبت کردن باعث کمتر شدن اختلال گفتاری در افراد مبتلا به لکنت می‌شود. لکنت زبان با اصطلاح گفتار ناپایدار هم شناخته می‌شود.

یک آمار ساده از اختلال گفتاری لکنت زبان​

تقریباً سه میلیون آمریکاییو ۷۰ میلیون نفر در سرتاسر دنیا دچار لکنت زبان هستند. اختلال گفتاری لکنت زبان در افراد مختلف و در هر سنی وجود دارد. این بیماری بیشتر در کودکان بین ۲ تا ۶ سال بروز پیدا می‌کند. تقریباً ۵ تا ۱۰ درصد از کل کودکان در دوره‌ای از زندگی دچار لکنت زبان می‌شوند. گاهی این اختلال گفتاری چند هفته و یا چند سال طول می‌کشد. معمولاً پسرها دو تا سه برابر بیشتر از دختران دچار اختلال گفتاری لکنت زبان می‌شوند.
هر چه سن بالاتر می‌رود، این رقم بر اساس اختلاف جنسیت افزایش پیدا می‌کند. تعداد پسرانی که لکنت زبان تا سنین بالا را تجربه می‌کنند ۳ تا ۴ برابر بیشتر از دختران است. تقریبا ۷۵ درصد کودکان پس از ابتلا به لکنت زبان بهبود می‌یابند. اما ۲۵ درصد باقیمانده همچنان دچار اختلال لکنت زبان در طول عمر هستند.

علل لکنت زبان و انواع آن​

مکانیسم‌های دقیقی که باعث ایجاد لکنت زبان در افراد می‌شوند، قابل درک نیستند. لکنت معمولاً به دو دسته رشد و نوروژنیک تقسیم‌بندی می‌شود.

اختلال گفتاری لکنت رشد​

لکنت رشد معمولاً در کودکان خردسالی رخ می‌دهد که هنوز مهارت‌های گفتاری و زبانی را یاد نگرفته‌اند. این نوع لکنت رایج‌ترین نوع لکنت زبان است. برخی از دانشمندان و پزشکان معتقدند که لکنت رشد وقتی رخ می‌دهد که توانایی گفتاری و زبانی کودکان نتواند خواسته‌های آن‌ها را برطرف کند. دانشمندان معتقدند که لکنت رشد به دلیل فعل و انفعالات پیچیده در مغز ایجاد می‌شود.
مطالعات اخیر بر روی تصویربرداری از مغز اختلالات مداوم را در افرادی که لکنت زبان دارند نسبت به همسالان غیر لکنت نشان داده است. تحقیقات نشان داده که عوامل ژنتیکی در بروز اختلال گفتاری لکنت رشد بسیار موثر است.

لکنت زبان از نوع نوروژنیک​

لکنت نوروژنیک ممکن است پس از سکته مغزی و یا ضربه به سر و یا هر نوع آسیب مغزی اتفاق بیافتد. اختلال گفتاری لکنت از نوع نوروژنیک در نتیجه صدمه به مغز و ناهماهنگی در مناطق مختلف مغز ایجاد می‌شود. این صدمه در بخش گفتار خلل ایجاد می‌کند. زمانی اعتقاد بر این بود که همه لکنت‌ها ریشه روانی داشته و ناشی از مشکلات و عوامل عاطفی هستند. اما اکنون بسیاری از پزشکان به این نتیجه رسیده‌اند که تعداد بسیار نادری از افراد هستند که دچار لکنت زبان در نتیجه عوامل عاطفی و روحی می‌شوند.

روش های درمان لکنت زبان​

در حال حاضر درمان قطعی برای برطرف کردن اختلال گفتاری لکنت زبان وجود ندارد. روش‌های درمانی متنوعی در دسترس است که بسیار کمک کننده هستند. ماهیت این روش‌های درمانی بر اساس سن فرد، اهداف ارتباطی و سایر عوامل متفاوت است. اگر شما و یا فرزندانتان دچار لکنت زبان هستید، بهتر است پیش از هر چیز با یک گفتار درمان مشاوره کنید. مشاوران گفتار درمانی بهترین گزینه‌های درمان را در اختیار شما قرار می‌دهند.

درمان اختلال لکنت زبان برای کودکان​

بهتر است به محض اینکه متوجه لکنت زبان در کودکان شدید، نسبت به درمان آن اقدام کنید. چرا که تعویق در درمان این اختلال باعث بروز مشکلات به صورت مادام‌العمر در زندگی کودک می‌شود. برخی استراتژی‌ها از جمله نگرش مثبت نسبت به ارتباطات، تسلط گفتاری را بهبود می‌بخشد. متخصصان به طور کلی معتقدند که اگر کودک سه تا شش ماهه لکنت داشته باشد، دچار اختلال گفتاری لکنت زبان شده است.

این بیماری می‌تواند ارثی هم باشد. پزشک مشاور در پروسه تشخیص و درمان، قبل از هر چیز تمام این عوامل را بررسی می‌کند. توصیه می‌شود تا کودکان را هر سه ماه یکبار مورد ارزیابی گفتاری قرار دهید. پروسه درمان اختلال گفتاری لکنت زبان در کودکان اغلب شامل آموزش والدین است. به والدین در مورد روش‌های حمایت از حرف زدن کودک آموزش‌ داده می‌شود. والدین تشویق می‌شوند تا یک محیط آرام در خانه فراهم کنند.

به آن‌ها آموزش‌ داده می‌شود که فرصت‌های زیادی برای کودک فراهم کنند تا راحت صحبت کند. والدین باید زمان زیادی را برای گفتگو با کودک اختصاص دهند. زمانی که کودک هیجان زده است با آرامش در کنار او نشسته و به گفتگوی او گوش دهند. همچنین به والدین آموزش داده می‌شود تا به دقت به صحبت‌های کودک گوش کنند. والدین نباید پیام و یا گفتار کودک را قطع کنند. چرا که تمرکز او از بین می‌رود. همچنین گفته می‌شود زمانی که کودک در مورد اختلال گفتاری لکنت زبان سوالی پرسید، باید صریح و صادقانه در مورد آن با او صحبت کرد.

لکنت درمانی برای اختلال گفتاری​

روش‌های درمانی زیادی برای نوجوانان و بزرگسالان برای درمان اختلال گفتاری لکنت زبان وجود دارد. برخی موارد ممکن است اختلال کامل برطرف نشود اما یادگیری روش‌های مناسب باعث به حداقل رساندن لکنت زبان در هنگام مکالمه می‌شود. معمولا انجام تمریناتی چون تنظیم تنفس، گفتگوی آرام بسیار توصیه می‌شود. اکثر این روش‌های درمانی به رفع اضطراب فردی که در هنگام قرار گرفتن در موقعیت‌های گفتاری رخ می‌دهد، بسیار کمک می‌کند.

دارو درمانی برای لکنت زبان​

سازمان و غذای غذا و داروی ایالات متحده هیچ دارویی را برای درمان اختلال یادگیری لکنت زبان، تایید نکرده است. با این حال از برخی داروهای تجویز شده برای بیماری‌هایی چون اضطراب و افسردگی برای درمان اختلال لکنت زبان هم استفاده می‌شود. این داروها اغلب عوارض جانبی دارند و استفاده از آن‌ها برای مدت طولانی چندان مناسب نیست.
همچنین برخی از افراد مبتلا به لکنت زبان از دستگاه‌های الکترونیکی خاصی استفاده می‌کنند. آن‌ها یک نوع دستگاه خاص در کانال گوش قرار می‌دهند. دستگاه دقیقاً مانند سمعک عمل می‌کند. این دستگاه الکترونیکی ممکن است مدت زمان نسبتا کودک کوتاهی به بهبود عملکرد گفتاری کمک کند.

سیاستمدارانی مبتلا به اختلال گفتاری لکنت زبان​

بسیاری از افراد تصور می‌کنند کسانی که دچار اختلال گفتاری لکنت زبان هستند، نمی‌توانند فعالیت و یا موقعیت مهم اجتماعی داشته باشند. اما کم نیستند تعداد رهبرانی که علی‌رغم دست‌و‌پنجه نرم کردن با این مشکل پا به عرصه سیاست گذاشته‌اند و بسیار موفق نیز عمل کرده‌اند.

جوزف بایدن​

رئیس‌جمهور منتخب مردم آمریکا که بعد از دونالد ترامپ کرسی ریاست جمهوری را از آن خود کرد، دچار اختلال گفتاری لکنت زبان است. او برای اولین بار در سال ۱۹۷۳ در سن ۳۰ سالگی موفق شد تا وارد سنا شود و به ششمین سناتور جوان تاریخ آمریکا تبدیل شد. اختلال گفتار لکنت زبان تاثیری در روند رشد مسیر اجتماعی و دستاوردهای سیاسی بایدن نداشت.

وینستون چرچیل​

چرچیل که به مدت دو دوره ( ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۵) نخست وزیر انگلیس بود، مبتلا به اختلال گفتاری لکنت زبان بود. چرچیل یک دولتمرد و سخنور بر برجسته در تاریخ بریتانیا محسوب می‌شود. نام او در ارتش انگلیس به عنوان یک نویسنده شناخته شده مطرح بود. چرچیل در سال ۱۹۵۳ به عنوان نویسنده تاریخی، برنده جایزه نوبل ادبیات شد.

کامیل دسمولین​

دسمولین روزنامه نگار و سیاستمدار فرانسوی است که نقش مهمی در طوفان باستیل و انقلاب فرانسه داشت. اختلال گفتاری لکنت زبان در زندگی سیاسی و اجتماعی دستمولین تاثیری نداشت و حرفه‌ای را انتخاب کرد که نقش کلام و گفتار در این بسیار پر رنگ بود.

 

[naghmeirani]

تاپیک های همنام ادغام شدند