بودریار در اغوا می نویسد:"قرن 18 هنوز از اغوا سخن می گفت به همراه شجاعت و شرافت که از دل مشغولی های محیط های اشرافی بود" اگر از این زاویه دید به رمان های اوایل قرن 18 و یا اواخر قرن 17 سری بزنیم به درستی سخن بودریار پی خواهیم برد. رمان های جین آستین مملو از این سه مفهومند: اغواگری زنانه در مجالس رقص و میهمانی ها و تئاترهای خانوادگی در عین حفظ شرافت. اگر قرن 18 یا عصر روشنگری را نقطه جدایی عصر قدیم و جدید بدانیم، به گفته بودریار این انقلاب بورژوازی است که به چنین دل مشغولی هایی پایان می دهد...
