بسیاری از فناوریهای امروزی از طبیعت الهام گرفته‌اند. سطوح خودتمیزشونده اولین بار با کشف ریزساختار برگ نیلوفر آبی، که برخلاف ظاهر صافش در مقیاس نانو یا میکرو زبر است، مورد توجه قرار گرفتند. پدیده خودتمیزشوندگی به زاویه تماس بستگی دارد و بر این اساس، سطوح خودتمیزشونده به دو دسته ابرآبدوست و ابرآبگریز تقسیم میشوند. برخلاف سطوح ابرآبگریز که فقط از سازوکار جریان قطرات آب برای اثر خودتمیزشوندگی استفاده میکنند، سطوح ابرآبدوست با فرایند فوتوکاتالیز ساختار شیمیایی آلودگی‌ها را در مجاورت نور خورشید از بین میبرند؛ اما به‌علت آسانی فراوری ساخت و در دسترس‌بودن امکانات، سطوح ابرآبگریز امروزه بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. تولید سطوح ابرآبگریز به دو روش کلی ایجاد زبری در یک ماده با انرژی سطحی پایین و اصلاح یک سطح زبر با یک ماده با انرژی سطحی پایین انجام میگیرد. در زمینه‌های مختلفی مانند صنعت نساجی، صنعت اتوموبیل‌سازی، صنعت هواپیما‌سازی، و صنایع نوری محصولات تجاری زیادی با استفاده از این فناوری به مرحله تولید رسیده‌اند.
افراد مقاله : علی سیفی تکلدانی (نویسنده اول) - مسعود ارسطویی (نویسنده دوم) - G. Marletta (نویسنده سوم)
این مقاله در نشریه فناوری نانو شماره 182 در تاریخ 1391/09/15 به چاپ رسیده است.