کوچه های تنهایی

[***##***]

چه زود دیــر می شود....
و چه زود برخی دقایق زندگـــی حسـرت می شوند:‌)

 

[ayja]

خوشبختی برای بعضی ها خیلی ساده بدست میاد. میگه من با ساعت رولکسم احساس خوشبختی میکنم.
بعضی هام با خیال خرید ساعت رولکس یعمر شاعر میشن .

 

[نازنین فاطیما]

بزرگترین مصیبت برای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشته باشد ونه شعورومعرفت کافی برای خاموش ماندن

 

[*محیا*]

دلتنگتم مثل خورشید که هر صبح دلش برای ستاره ها تنگ می شه!​

 

[***##***]

زیادی خوب بودن، خوب نیست!
زیادی که خوب باشی دیده نمیشوی
میشوی مثل شیشه ای تمیز؛
کسی شیشه تمیز را نمی‌بیند...
همه به جای شیشه
منظره بیرون را می‌بینند!

 

[ayja]

بعضی ها تصور میکنند که اگه مثلا پایتخت نشین باشن ( حالا هر پایتختی ) آدمای بزرگی میشن. نه جانم . بزرگی به مقدار عقل و شعور هست نه اهل یه شهر مثلا بزرگ یا مقدس بودن.

[FONT=&quot]کتاب [/FONT][FONT=&quot]انسان خردمند[/FONT][FONT=&quot] اثر یووال نوح هراری [/FONT]​

 

[bid-majnoon]

یه روزی میاد بالاخره که حتی بارون هم تو رو یادم نمیاره؛
دیگه به این فکر نمی کنم که نکنه ناراحتی که داره بارون میاد...
چقـــدر از اون روز می ترسم...

 

[aynaz.m]

ﻏﺰﻟﺒﺎﻧﻮ ! ﺍﮔﺮ ﺷﻮﻻﯼ ﻓﺮﻫﺎﺩﯼ، ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﺮﺩﻡ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﯿﺮﯾﻦﺗﺮﯾﻦ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻮﻫﮑﻦ ﮐﺮﺩﻡ

ﭼﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﻧﻔﺲﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﻋﺠﺎﺯ ﻣﺴﯿﺤﺎ ﺭﺍ
ﯾﻬﻮﺩﺍﯼ ﻏﺮﻭﺭﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖِ ﺧﻮﺩ ﮐﻔﻦ ﮐﺮﺩﻡ

سرابِ داغِ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭ ﺷﮑﻔﺘﻦ ﺷﺪ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯼ ﺳﺮﻭِ ﮔﻠﭙﻮﺷﻢ، ﻋﺮﻭﺱ ﺍﯾﻦ ﭼﻤﻦ ﮐﺮﺩﻡ

ﺩﺭﯾﻐﺎ ﺑﺎ ﺧﻄﺎﮐﺎﺭﯼ، ﺧﻄﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﺁﺯﺍﺭﯼ
ﺍﻫﻮﺭﺍﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺖ، اهرمن کردم

ﺯ ﺩﺍﻏﺴﺘﺎﻥِ ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ ﺩﮔﺮ ﻋﻄﺮﯼ ﻧﻤﯽﺧﯿﺰﺩ
ﮔﻞِ سرخ ﺗﺒﺴﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻢ، ﺭﯾﺸﻪﮐﻦ ﮐﺮﺩﻡ

ﺑﻬﺎﺭِ ﺷﺎﺩﮐﺎﻣﯽﻫﺎ، ﺧﺰﺍﻥِ ﺗﻠﺨﮑﺎﻣﯽ ﺷﺪ
ﻏﺮﯾﺒﺴﺘﺎﻥِ ﻣﺤﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ، ﻭﻃﻦ ﮐﺮﺩﻡ

زبانت زخم زدبرپیکرعریان احساسم
توراای شیرزن آری.توراشمشیرزن کردم

ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺷﺐ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﺰ، ﭘﺎﯼ ﮔﺮﯾﻪﯼ ‏« ﺷﺒﺪﯾﺰ‏»
درآشوبِ غزلسوزان.هوایِ سوختن کرﺩﻡ


#حسن_اسدی

 

[aynaz.m]

پرسید فرق بین دوست و رفیق، گفتم دوست فقط یک آشناست، یک همکار، یک همکلاسی، حتی یک همسایه گاهی یک همسفر، شاید حتی یک همراه، یک همراه از سرکوچه تا دم خانه مثلا !
دوستی یک آشنایی ست که با یک سلام شروع می‌شود، گاهی خداحافظی نگفته تمام می‌شود ...
یک اشتباه از دوست بیگانه می‌سازد اما رفاقت ریشه دارد. به روز و ماه و سال نیست، گاهی در یک آن، یک لحظه ریشه می‌دواند، می‌رود تا مغز استخوانت، توی تمام جانت، دلت را قرص می‌کند رفیق به بودنش، به ماندنش، به رفاقتش ...
دوباره پرسید فرقش؟
گفتم به هرکس نمی‌گویی رفیق، رفیق یک جوری آرام جان است، قرار است، دنیا دنیا، دریا دریا هم که فاصله باشد از این قاره تا آن قاره، رفیق ، رفیق می‌ماند ...
که برای رفاقت نیازی به شباهت نیست ...

#مريم_سميع_زادگان

 

[mansourblogfa]

اومدی چی بگی

اومدی چی بگی

اومدی سر بزنی بهم چی آوردی برام
بگو خنده هاتو آوردی که از غصه درام
رنگ موتو که عوض کردی غریبی میکنم
گم شدم اما بهم میگن همین دور و ورام


بعد عمری اومدی بازم ملاقاتی من
تازه میشه زخمای قلب خیالاتی من
اینو میگفتن بهم رفتی سفر یه جای دور
حالا اشکاتو آوردی واسه سوغاتی من


اومدی چی بگی با حال من چیکار داری
روسریت آبیه حتما با اون قرار داری
زندگیمو ازم گرفتی انتظار داری
چی رو یادم بره باشه یه نخ سیگار داری



چرا گریه میکنی خب چیه این کارا بگو
اینجا دلگیره به این تختا و دیوارا بگو
اینا حرف منه دیوونه رو باور ندارن
عاشقم بود یه روزی به پرستارا بگو



​

 

[ros21]

کس ندانست که منزلگه معشوق کجاست
این قدر هست که بانگ جرسی می‌آید

جرعه‌ای ده که به میخانهٔ ارباب کرم
هر حریفی ز پی ملتمسی می‌آید

دوست را گر سر پرسیدن بیمار غم است
گو بران خوش که هنوزش نفسی می‌آید

حافظ

 

[***##***]

آدمها....
گاهی در زندگی ات می مانند !
گاهی در خاطره ات !

آن ها که در زندگی ات می مانند ، همسفر می شوند....
آن ها که در خاطرت می مانند ، کوله پشتیِ تمامِ تجربیاتت برای سفر....

گاهی تلخ
گاهی شیرین
گاهی با یادشان لبخند می زنی
گاهی یادشان لبخند از صورتت بر می دارد ...
اما تو لبخند بزن
به تلخ ترین خاطره هایت حتی ...
بگذار همسفر زندگی ات بداند
هر چه بود ، هر چه گذشت
تو را محکمتر از همیشه و هر روز
برای کنار او قدم برداشتن ساخته است ...

آدمها می آیند و این آمدن باید رخ بدهد تا تو بدانی
آمدن را همه بلدند ...

این ماندن است که هنر میخواهد...

 

[*محیا*]

در من هزار حرف نگفته
هزار درد نهفته
هزاران هزار دریا هر لحظه در تپیدن و طغیانند


در من هزار آهوی تشنه
در خشکسال دشت پریشانند


در من پرندگان مهاجر
ترانه‌های سفر را
در باغ‌های سوخته می‌خوانند


با من که در بهار خزانم قصه‌های فراوانی ست


با من که زخم‌های فراوانی
بر گرده‌ام به طعنه دهان باز کرده‌اند


اردلان سرفراز
​

 

[bid-majnoon]

تمومش که کردم تموم شدم. اومدم از پله ها برم بالا... چقدر دیگه نمی کشیدم بی تو!
پرسیدی چی شدی؟
چی شدم...

 

[*محیا*]

من به عشق ایمان دارم
به قدری که می دانم روزی
این سوختن ها خاکستر خالی نیست

 

[naghmeirani]

من عشق را در سکوت و سکوت را در خلوت شب و شب را بخاطر تنهایی و تنهایی را بخاطر فکر کردن به تو دوست دارم .

 

[behrooz civil]

توی این زندگی که همش فشارهای عصبی و روحی و جسمی هستش باید یه دلخوشی داشته باشی که وقتی بهش فکر میکنی آرامش پیدا کنی . وگرنه میمیری .
یه دلخوشی که بهت انگیره بده در برابر این هجمه مشکلات سر خم نکنی .

 

[***##***]

گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلبِ خون شده بشکست ، می رود

اول ، اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر ، خلاف آنچه که گفته ست ، می رود

 

[کلبه تنهایی من]

پرسیدم عشق چیست
گفت اتشی است
گفتم مگر انرا دیده ای
گفت نه ،در آن سوخته ام ....

 

[aynaz.m]

نسل ما نسلی ست که درس خواند تا دانشجو شود...
شنیده بودیم دانشجو شدن یعنی خوشبختی... یعنی همه چیز
ما درس خواندیم... کم یا زیاد ، ولی خواندیم...
گاهی با علاقه و گاهی با اجبار ... خواندیم تا برای آن چهار ساعت پر استرس آماده شویم...چهار ساعتی که می توانست سرنوشت ما را تغییر دهد... غول بزرگ... کنکور
برای ما هزینه کردند.دعا کردند
گاهی نذر کردند تا دانشجو شویم
دانشجو شدیم...
بعضی ها علاقه شان را کنار گذاشتند و رشته ی دهن پر کنی را انتخاب کردند
بعضی ها برای عقب انداختن دوران سربازی دانشجو شدند، بعضی ها هم برای فرار از ازدواج در سن پائین
وارد یک دنیای جدید شدیم... آدم های جدید... تفکرات جدید... فکر و خیال های جدید
گاهی کنار درس خواندن عاشق شدیم و گاهی دلتنگ عزیزانمان
شب بیداری کشیدیم برای امتحان...
لای کتاب و جزوه هایمان پر از شعر و بازی و نقاشی بود
دانشگاه مثل زندگی بالا و پائین زیاد داشت
کنار درس ها، آدم های زندگیمان را هم حذف و اضافه کردیم
گاهی به اجبار سر کلاسی نشستیم و گاهی مثل روزهای خوب زندگی، انقدر همه چیز عالی بود که دوست نداشتیم زمان بگذرد
گاهی درسی را فقط پاس می کردیم که تمام شود... مثل روزهایی که تحمل می کنیم تا بگذرد
گاهی درسی را می توانستیم نمره ی کامل بگیریم ولی کم تلاش کردیم مثل روزهایی که می توانست بهتر بگذرد...
گاهی هم امتحان انقدر سخت می شد که گیج می شدیم... مثل روزهای سخت زندگی...
گاهی مشروط می شدیم و گاهی شاگرد اول
کم و زیاد... خوب و بد... بالا و پائین می گذرد...
چشم هایمان را باز می کنیم و می بینیم تمام شده...
ما می مانیم و به یاد ماندنی ترین خاطرات دوران زندگیمان
#حسین_حائریان

 

[کلبه تنهایی من]

تنهایی ادمها رو بزرگ میکنه انقدر بزرگ ،که شاید هیچوقت تو دنیای کسی جا نشی ....

 

[toghrol4]

هیچوقت در زندگی ات تنهایی را انتخاب نکن...جغد از همه تنهاتر است

 

[naghmeirani]

قهوه می ریزم برایت

نیستی آن سوی میز

هی شکر می ریزم و

تلخ است جای خالی ات..

 

[behrooz civil]

بدبختم خداوکیلی . پسر به بدبختی من دنیا به خودش ندیده . یک ساااااااال !!!!

 

[behrooz civil]

یک سال تمام خودتو براش بکشی ولی برات اندازه یه ارزن ارزش قائل نشه یعنی بدبختی

 

[***##***]

میخواستمش تا زنده بمانم
او مرا میخواست تا تنها نماند
حوض بی ماهی
با ماهی بی حوض
خیلی فرق دارد

 

[ALIREZA.F.1988]

نه از سفید و نه از سیاه ،
دیگر از هیچ یک نمی نویسم !
دیگر نه از تو می نویسم و نه از رفتنت ...
هیچ کدام را نمی خواهم ،
همین چند سال خاطره برای گریه هایم کافیست !

 

[naghmeirani]

شب غمش را پنهان می کند پشت ماه، من غمم را پشت شب، کار دیگری نداریم من و شب وقتی تو نیستی...

 

[ALIREZA.F.1988]

 

[***##***]

ياکريم ديدي؟
نزديکش که ميشي تا احساس خطر نکنه پرواز نميکنه

خنگ نيست که
مهربونه
فک ميکنه همه مثل خودش مهربونن و قصد آزار ندارن
قدر ياکريماي زندگيتونو بدونين