تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما
در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما
در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما
در مکتب حقایق پیش ادیب عشق
هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی
هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی
اي كه بر مه كشي از عنبر سارا چو گان
مضطرب جال مگردان من سرگردان را
ترسيم اين قوم كه بر درد كشان مي خندند
در سر كار خرابات كنند ايمان را
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه ی کار به نام من دیوانه زدند
قرعه ی کار به نام من دیوانه زدند
درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و اخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس
سخن غیر مگو با من معشوقه پرست
کز وی و جام می‌ام نیست به کس پروایی
کز وی و جام می‌ام نیست به کس پروایی
يا رب ! چه فرخ طالعند ، آنان كه در بازار عشق
دردي خريدند و غم دنياي دون بفروختند
دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
يك چشم من اندر غم دلدار گريست
چشم دگرم حسود بود و نگريست
چون روز وصال آمد او را بستم
گفتم نگريستي , نبايد نگريست
تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی
ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی
مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
نیازی عرضه کن بر نازنینی
يه شب ديدم تو آسمون، ستاره اي چشمك زنون
خنديد و گفت كنارتم، تا آخرش، تا پاي جون
ستاره قشنگي بود، آروم و ناز و مهربون
ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون
...
اما زياد طول نكشيد عشق من و ستاره جون
ماهه اومد ستاره رو دزديد و برد نامهربون
ستاره رفت، با رفتنش منم شدم بي همزبون
حالا شبا به ياد اون چشم مي دوزم به آسمون
خنديد و گفت كنارتم، تا آخرش، تا پاي جون
ستاره قشنگي بود، آروم و ناز و مهربون
ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون
...
اما زياد طول نكشيد عشق من و ستاره جون
ماهه اومد ستاره رو دزديد و برد نامهربون
ستاره رفت، با رفتنش منم شدم بي همزبون
حالا شبا به ياد اون چشم مي دوزم به آسمون
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد
دل من باز گريست
قلب من باز ترك خورد و شكست
باز هنگام سفر بود
و من از چشمانت مي خواندم
كه به آساني از اين شهر سفر خواهي كرد
و از اين عشق گذر خواهي كرد
و نخواهي فهميد ...
بي تو اين باغ پر از پاييز است! ...
قلب من باز ترك خورد و شكست
باز هنگام سفر بود
و من از چشمانت مي خواندم
كه به آساني از اين شهر سفر خواهي كرد
و از اين عشق گذر خواهي كرد
و نخواهي فهميد ...
بي تو اين باغ پر از پاييز است! ...
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب الوده به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من ارام ارام
خش خش گام های تو تکرار کنان
می دهد ازارم
و من اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
baharmandegar
عضو جدید
توانا بود هرکه دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود
دارم امید عاطفتی از جانب دوست/کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
دانم که بگذرد ز سر جرم من که او/گرچه پریوش است ولیکن فرشته خوست
ته که رفتی و یار نو گرفتی
قیامت هم حسابه گر تو جویی
قیامت هم حسابه گر تو جویی
يا رب اين نوگل خندان که سپردي به منش
مي‌سـپارم به تو از چشم حسود چمنش
گر چه از کوي وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفـت دور فلک از جان و تـنـش
يا رب اين نوگل خندان که سپردي به منش
مي‌سـپارم به تو از چشم حسود چمنش
گر چه از کوي وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفـت دور فلک از جان و تـنـش
شهریارا بی‌جیب خود نمی‌کردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا
اگر چه نزد شما تشنه ي سخن بودم
كسي كه حرف دلش را نگفت من بودم !
دلم براي خودم تنگ ميشود آري
هميشه بي خبر از حال خويشتن بودم !
ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس ،
چه سفرها کرده ایم ، چه سفرها کرده ایم ...
ما برای بوسیدن خاک سر قله ها ،
چه خطرها کرده ایم ، چه خطرها کرده ایم ...
ما اين كم و كاست را نمي دانستيم
دل آنچه كه خواست را نمي دانستيم
باور كن اگر عنايت عشق نبود
دست چپ و راست را نمي دانستيم
ايدل غم اين جهان فرسوده مخور
بيهوده نئي غمان بيهوده مخور
چون بوده گذشت و نيست نابوده پديد
خوش باش غم بوده و نابوده مخور
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |