مشاعرۀ سنّتی

[مرتضی ساعی]

موی سپید را فلکم آسان نداد
این رشته را به نقد جوانی داده ام

 

[اورابانی]

موی سپید را فلکم آسان نداد
این رشته را به نقد جوانی داده ام

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
زین خوابه خوشه مستی هوشیار نخواهم شد

 

[31434]

من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
زین خوابه خوشه مستی هوشیار نخواهم شد

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[امالیا]

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

در سینه ی سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده ی بیدارم پیدایی و پنهانی

 

[shokoufeh94]

در سینه ی سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده ی بیدارم پیدایی و پنهانی

یار ناپیدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدار

 

[31434]

یار ناپیدار دوست مدار
دوستی را نشاید این غدار

رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چراکه حال نکو در قفای فال نکوست

حافظ

 

[shokoufeh94]

رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چراکه حال نکو در قفای فال نکوست

حافظ

تا توانی درون کس مخراش
کاندرین راه خارها باشد

 

[31434]

تا توانی درون کس مخراش
کاندرین راه خارها باشد

دلا در عاشقی ثابت قدم باش
که در ره نباشد کار بی اجر

 

[مهندکس]

دلا در عاشقی ثابت قدم باش
که در ره نباشد کار بی اجر

رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت

بگذار بسوزد دل من، مسئله ای نیست!!

 

[31434]

رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت

بگذار بسوزد دل من، مسئله ای نیست!!

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[901010]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از ياد من آن سرو خرامان نرود

 

[fahimeh89]

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از ياد من آن سرو خرامان نرود

درگلستاني كه گيرد دست هرپيري جواني​

اي جوان سرو بالا دستگيري كن كه پيرم
​

 

[امالیا]

درگلستاني كه گيرد دست هرپيري جواني​

اي جوان سرو بالا دستگيري كن كه پيرم
​

من از آن کشم ندامت که تو را نیازمودم
تو چرا ز من گریزی؟ که وفایم آزمودی

 

[baran72]

من از آن کشم ندامت که تو را نیازمودم
تو چرا ز من گریزی؟ که وفایم آزمودی

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

 

[مرتضی ساعی]

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه ی فال به نام من دیوانه زدند

 

[اورابانی]

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه ی فال به نام من دیوانه زدند

دوش در وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر ان ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[salvador]

دل بناکامی بنه گر کام جانت آرزوست

ترک مستوری بده گر عیش مستان بایدت

 

[کاظم2020]

تو ای سرو روان تا از کنارم بی‌سبب رفتی//شب و روز از دو چشمم اشک حسرت در کنار آید​

 

[salvador]

در زلف تو دادند نگارا خبر دل

معذورم اگر آمده‌ ام بر اثر دل


یا دل بر من باز فرست ای بت مه رو

یا راه مرا باز نما تو به بر دل

 

[tracer]

در زلف تو دادند نگارا خبر دل

معذورم اگر آمده‌ ام بر اثر دل


یا دل بر من باز فرست ای بت مه رو

یا راه مرا باز نما تو به بر دل

لبیک لبیک ای کرم سودای تست اندر سرم//ز آب تو چرخی می‌زنم مانند چرخ آسیا

 

[samira93]

آن بلبلم که چون کشم از دل صفیر گرم / بوی محبت از نفسم میتوان شنید

 

[مهندکس]

آن بلبلم که چون کشم از دل صفیر گرم / بوی محبت از نفسم میتوان شنید

در دل تاریک این شبهای سرد
ای امید ناامیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب
میدرخشد بر رخ فردای من..

 

[Shahab]

در دل تاریک این شبهای سرد
ای امید ناامیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب
میدرخشد بر رخ فردای من..

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

 

[rezamoazami22]

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

از سخن چینان ملامتها پدید آید ولی
چون میان همنشینان ناسزایی رفت رفت

 

[Shahab]

از سخن چینان ملامتها پدید آید ولی
چون میان همنشینان ناسزایی رفت رفت

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

 

[rezamoazami22]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید

 

[zahra.71]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یاران همنشین همه از هم جدا شدند
مائیم و استانه دولت پناه تو

 

[rezamoazami22]

یاران همنشین همه از هم جدا شدند
مائیم و استانه دولت پناه تو

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
که شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت

 

[DOZI]

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
که شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت

تمام دلتنگی هایم رابه جای تو

در آغوش می کشم...

و چقدر جایت در میان بازوانم خالیست...

 

[zahra.71]

تمام دلتنگی هایم رابه جای تو

در آغوش می کشم...

و چقدر جایت در میان بازوانم خالیست...

تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش