مشاعرۀ سنّتی

[anahita1370]

آزمودم عقل دور اندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[31434]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

یا رب این نودولتان را هم با خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می کنند

 

[baran72]

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام
دل خسته سوی خانه تن خسته می کشم
آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام

 

[مهندکس]

دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر ز هر که و هر کار خسته ام
دل خسته سوی خانه تن خسته می کشم
آوخ ... کزین حصار دل آزار خسته ام

میسوزم از فراقت، روی از جفا بگردان

هجران بلای ما شد، یا رب بلا بگردان

 

[shokoufeh94]

میسوزم از فراقت، روی از جفا بگردان

هجران بلای ما شد، یا رب بلا بگردان

نیست اهل زهد را اگهی از اسرار عشق
نقد دین بی قیمت افتاده است در بازار عشق

 

[baran72]

نیست اهل زهد را اگهی از اسرار عشق
نقد دین بی قیمت افتاده است در بازار عشق

قفس شکسته و راهم به گلستان نزدیک است
ولی به کوتهی بال و پر چه خواهم کرد

 

[31434]

قفس شکسته و راهم به گلستان نزدیک است
ولی به کوتهی بال و پر چه خواهم کرد

دید موسی شبانی را به راه
کو همی گفت ای خدا و اله

 

[baran72]

دید موسی شبانی را به راه
کو همی گفت ای خدا و اله

هرگزم مهر تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

آنچنان مهر توام در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود از دل و از جان نرود

 

[shokoufeh94]

هرگزم مهر تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

آنچنان مهر توام در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود از دل و از جان نرود

دل دوستان جمع بهتر که گنج
خزینه تهی به که مردم به رنج

 

[31434]

دل دوستان جمع بهتر که گنج
خزینه تهی به که مردم به رنج

جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

 

[naghmeirani]

جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

 

[anahita1370]

در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سر گشته را چه آمد پیش

(حافظ)

 

[31434]

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سر گشته را چه آمد پیش

(حافظ)

شاه شمشاد قدان خسروی شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر برمن درویش انداخت
گفت کای چشم و چراغ همه شیرین دهنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو برخور ز همه سیم تنان

 

[baran72]

شاه شمشاد قدان خسروی شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر برمن درویش انداخت
گفت کای چشم و چراغ همه شیرین دهنان
تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو برخور ز همه سیم تنان

نگاهم یاد باران کردا امشب
مرا سر در گریبان کرده امشب
غم و فریاد من از این و آن نیست
دلم یاد رفیقان کرده امشب

 

[aynaz.m]

نگاهم یاد باران کردا امشب
مرا سر در گریبان کرده امشب
غم و فریاد من از این و آن نیست
دلم یاد رفیقان کرده امشب

مهربانی بلدی با دل خسته و عاشق من
تو را هنوز هم دوست میدارم
ولی نمیدانم تو مرا دوست میداری

 

[مهندکس]

مهربانی بلدی با دل خسته و عاشق من
تو را هنوز هم دوست میدارم
ولی نمیدانم تو مرا دوست میداری

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[اورابانی]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از دست حسود چمنش

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بند است

 

[baran72]

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بند است

تا نشد رسوای عالم کس نشد استاد عشق
نیم رسواعاشق اندر فن خود استاد نیست ​

 

[مرتضی ساعی]

تا نشد رسوای عالم کس نشد استاد عشق
نیم رسواعاشق اندر فن خود استاد نیست ​

تا تماشای جمال خود کند ....... نور خود در دیده ی بینا نهاد
تا کمال علم او ظاهر شود ........این همه اسرار بر صحرا نهاد

 

[لیمویی]

در چین زلفش‌ای دل‌ مسکین چگونه ای
کاشفته گفت باد صبا شرح حال تو

 

[مرتضی ساعی]

در چین زلفش‌ای دل‌ مسکین چگونه ای
کاشفته گفت باد صبا شرح حال تو

وه که ز همراهیت محتشم افتاده شد
بسته بند ستم خسته‌ی زخم جفا

 

[لیمویی]

امروز که بازارت پرجوش خریدار است
دریاب و بنه گنجی از مایه نیکویی

 

[مرتضی ساعی]

یک عمر دیده بر ره و یک عمر انتظار

عمرم به سر رسید و نشد یار، یار من​

 

[لیمویی]

نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج
نروند اهل نظر از پی نابینایی
شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان
ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی.....

 

[samiyaran]

یك‌ رودخانه‌ خشك‌ هست‌
بین‌ آنها و ما.
كرانه‌هایش‌ زمین‌ ما را جدا می‌كند.
كف‌ رودخانه‌ جادهِ‌
بازگشتم‌ بود.
مخلوقی‌ هستیم‌ كه‌ با خستگی‌ پیش‌ می‌رود
مانند لاك‌پشت‌ كه‌
از یك‌ خلق‌ پیر تولد یافته‌ است‌
تقریباً صخره‌ هستیم‌
كه‌ آهسته‌ می‌چرخد مانند زمین.
كوههای‌ ما زیرزمین‌ هستند
اینطور قدیمی‌اند.
این‌ زمین‌ خانه‌ است‌
همیشه‌ در آن‌ زیسته‌ایم.
زنان،
استخوانشان‌ زمین‌ را بالا نگاه‌ می‌دارد.
دُم‌ قرمز عقابی‌
آسمان‌ را باز می‌كند
و خورشید
سیمای‌ زنان‌ را به‌ ذهنها می‌آورد
هنگامی‌ كه‌ علف‌ می‌روید.

لیندا هوگان

 

[لیمویی]

در خیمه تن که سایبانی‌ست ترا
هان تکیه مکن که چارمیخش سست است

 

[samiyaran]

تناور شد در طول روز ها وشب ها
آن هنگام سیبی نورانی ببار آورد
دشمن آن میوه تابان را نگریست
و دانست آن میوه درخشان از آن من است

ویلیام بلیک

 

[Ghazal_joon]

تا به گریبان نرسد دست مرگ

دست ز دامن نکنیمت رها

 

[naghmeirani]

از دی که گذشت هیچ ازو یاد مکن		فردا که نیامده ست فریاد مکن
بر نامده و گذشته بنیاد مکن		حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

***
خیام

 

[saba jo00on]

[FONT=tahoma, sans-serif]نشد از یاد برم خاطره ی دوری را[/FONT][FONT=tahoma, sans-serif]
[/FONT][FONT=tahoma, sans-serif]باز هم گرچه رسیدیم به هم دل تنگ [/FONT][FONT=tahoma, sans-serif]ام[/FONT]