نمی دانم
کی متولّد شده ام!
ولي مي دانم
خواهم مرد ! بدون تو .
تا باشي ،
براي جمع كردن ذره ذره خيالم!
کی متولّد شده ام!
ولي مي دانم
خواهم مرد ! بدون تو .
تا باشي ،
براي جمع كردن ذره ذره خيالم!
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
تا ابد با درد و رنج خويش خلوت مي كنم
رفتي و با رفتنت كاخ دلم ويرانه شد
من در اين ويرانه ها احساس غربت مي كنم
چشمهايم خيس از باران اشك و انتظار
من به اين دوري خدايا كي عادت مي كنم ؟
مي روم قلب تو را پيدا كنم
برق چشمان تو را معنا كنم
مي روم شايد كه در دشتي بزرگ
معني عشق تو را پيدا كنم
رفتي و با رفتنت كاخ دلم ويرانه شد
من در اين ويرانه ها احساس غربت مي كنم
چشمهايم خيس از باران اشك و انتظار
من به اين دوري خدايا كي عادت مي كنم ؟
مي روم قلب تو را پيدا كنم
برق چشمان تو را معنا كنم
مي روم شايد كه در دشتي بزرگ
معني عشق تو را پيدا كنم
حالا كه دست هایت چتر نمی شوند
حالا كه نگاهت ستاره نمی بارد
حالا كه خانه ای برای ما شدن نداریم
از كاغذ شعرهایم اتاقی می سازم
تا آوار تنهایی بر سرت نریزد
و آرامش خیالت ، خیس اشك هایم نشود
حالا كه نگاهت ستاره نمی بارد
حالا كه خانه ای برای ما شدن نداریم
از كاغذ شعرهایم اتاقی می سازم
تا آوار تنهایی بر سرت نریزد
و آرامش خیالت ، خیس اشك هایم نشود
کاش وقتی زندکی فرصت دهد گاهی از پروانه ها یادی کنیم.....
کاش بخشی از زمان خویش را وقف قسمت کردن شادی کنیم....
کاش وقتی آسمان بارانیست اززلال چشمهایش تر شویم....
کاش شب وقتی تنها میشویم با خدای یاس ها خلوت کنیم....
کاش بین ساکنان شهر عشق رد پای خویش را پیدا کنیم.....
کاش با الهام از وجدان خویش یک گره از کار ه دلها وا کنیم......
کاش رسم دوستی را ساده تر مهربانی تر آسمانی تر کنیم......
کاش در نقاشی دیدار مان شوق ها را ارغوانی تر کنیم.......
کاش وقتی شا پرک ها تشنه اند ما به جای ابر ها گریان شویم.....
کاش بخشی از زمان خویش را وقف قسمت کردن شادی کنیم....
کاش وقتی آسمان بارانیست اززلال چشمهایش تر شویم....
کاش شب وقتی تنها میشویم با خدای یاس ها خلوت کنیم....
کاش بین ساکنان شهر عشق رد پای خویش را پیدا کنیم.....
کاش با الهام از وجدان خویش یک گره از کار ه دلها وا کنیم......
کاش رسم دوستی را ساده تر مهربانی تر آسمانی تر کنیم......
کاش در نقاشی دیدار مان شوق ها را ارغوانی تر کنیم.......
کاش وقتی شا پرک ها تشنه اند ما به جای ابر ها گریان شویم.....
گاهی
احساس میکنم روی دست خدا مانده ام...
خسته اش کرده ام...
خودش هم نمی داند بامن چه کند!!!
احساس میکنم روی دست خدا مانده ام...
خسته اش کرده ام...
خودش هم نمی داند بامن چه کند!!!
راستی,تو هم دیده ای؟همه ی آشوبگران یک به یک اعتراف کردند.
وقتش نیست؟
تو که یک عمر دلم را آشوب کرده ای,
نمی خواهی اعتراف کنی؟
وقتش نیست؟
تو که یک عمر دلم را آشوب کرده ای,
نمی خواهی اعتراف کنی؟
در دلم ارزوی امدنت میمیرد
رفته ای اینک اما ایا باز برمیگردی
چه تمنای محالی دارم
خنده ام میگیرد
اینک تو رفته ای و نمیدانم
ایا کدام هلهله ات شاد میکند
ایا کدام عاشق صادق
نام تو را شبانه
در کوچه های شب زده
فریاد میکند
خیلی زود دیر میشه
رفته ای اینک اما ایا باز برمیگردی
چه تمنای محالی دارم
خنده ام میگیرد
اینک تو رفته ای و نمیدانم
ایا کدام هلهله ات شاد میکند
ایا کدام عاشق صادق
نام تو را شبانه
در کوچه های شب زده
فریاد میکند
خیلی زود دیر میشه
با تو سخن میگویم که مدتی ست کمرنگ شده ای !!!!
مدتی ست مرا گم کردی نمیدانم دست که را گرفتی که دستانم را رهاکردی , تا به خود آمدم تو را غریبه دیدم.چرا ؟؟
چه شد از نگاهت افتادم؟؟
هر روز دیوان حافظم را میگشایم, هر روز نامت را میان فالنامه میبینم ولی سراغی از تو نمیشود !!!!!!
چه شد که از من بریدی ؟
چه خطایی کردم که سزایم این بود ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟
تا کی باید به انتظارت بمانم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تا صبرم تمام نشده برگرد.این یک اخطار است باور کن میروم.
مدتی ست مرا گم کردی نمیدانم دست که را گرفتی که دستانم را رهاکردی , تا به خود آمدم تو را غریبه دیدم.چرا ؟؟
چه شد از نگاهت افتادم؟؟
هر روز دیوان حافظم را میگشایم, هر روز نامت را میان فالنامه میبینم ولی سراغی از تو نمیشود !!!!!!
چه شد که از من بریدی ؟
چه خطایی کردم که سزایم این بود ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟
تا کی باید به انتظارت بمانم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تا صبرم تمام نشده برگرد.این یک اخطار است باور کن میروم.
تو را نمیدانم...
اما اولین نگاه من به تو ..
نه از سر عشق بود و نه در زیر ماهتاب...
اما روزگار...باره و بارها نگاه ما را در هم آمیخت...
تا به تو بیندیشم...
و امروز از سر اندیشه و عشق تو را نگریستم...
و من هنوز نمیدانم که ابتدا نگریستم و سپس عاشق شدم...
یا اینکه در پس عشق به فکر فرو رفتم.......
اما اولین نگاه من به تو ..
نه از سر عشق بود و نه در زیر ماهتاب...
اما روزگار...باره و بارها نگاه ما را در هم آمیخت...
تا به تو بیندیشم...
و امروز از سر اندیشه و عشق تو را نگریستم...
و من هنوز نمیدانم که ابتدا نگریستم و سپس عاشق شدم...
یا اینکه در پس عشق به فکر فرو رفتم.......
تو دست هایت را باز می کنی
من چشم هایم را میبندم
او میخزد در آغوشت...
و این آخر تمام سمفونی های بی صدای
نگاه تو بود...
مثل همیشه پر سر و صدا و تکان دهنده...
من چشم هایم را میبندم
او میخزد در آغوشت...
و این آخر تمام سمفونی های بی صدای
نگاه تو بود...
مثل همیشه پر سر و صدا و تکان دهنده...
در حضور خار ها هم میشود یک یاس بود
در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود
میشود حتی برای دیدن پروانه ها
شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
کاش میشد ، حرفی از کاش میشد هم نبود
هرچه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود
در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود
میشود حتی برای دیدن پروانه ها
شیشه های مات یک متروکه را الماس بود
کاش میشد ، حرفی از کاش میشد هم نبود
هرچه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود
گاهی وقتها چقدر ساده
عروسک می شویم ،
نه لبخند می زنیم
نه شکایت می کنیم ،
فقط احمقانه سکوت می کنیم .
عروسک می شویم ،
نه لبخند می زنیم
نه شکایت می کنیم ،
فقط احمقانه سکوت می کنیم .
دردا
دردا كه مرگ
نه مردن شمع و
نه بازماندن
ساعت است،
نه استراحت آغوش زنی
كه در رجعت جاودانه
بازش یابی،
تجربه ئی است
غم انگیز
غم انگیز
به سال ها و به سال ها و به سال ها...
وقتی كه گرداگرد ترا مردگانی زیبا فرا گرفته اند
دردا كه مرگ
نه مردن شمع و
نه بازماندن
ساعت است،
نه استراحت آغوش زنی
كه در رجعت جاودانه
بازش یابی،
تجربه ئی است
غم انگیز
غم انگیز
به سال ها و به سال ها و به سال ها...
وقتی كه گرداگرد ترا مردگانی زیبا فرا گرفته اند
امشب عهد کردم باز خوابت را ببینم
مثل هر شب چشم خندانت ببینم
دست‌هایم پر نیاز، دستهایت را بگیرم
خیره در موج نگاهت، روح شیدایت ببینم
مثل هر شب چشم خندانت ببینم
دست‌هایم پر نیاز، دستهایت را بگیرم
خیره در موج نگاهت، روح شیدایت ببینم
دیشب خدا آهسته درِ گوشم گفت:
دیگر بس است!
بارانم از اشک هایت خجالت می کشد...
دیگر بس است!
بارانم از اشک هایت خجالت می کشد...
