خوب البته اگه بگم ناراحتی نداره که دروغ گفتم، سال گذشته که خود من حتی 5 دقیقه هم وقت نگذاشته بودم واسه کنکور و با توجه به رتبه م میدونستم که قبول نمیشم، اما باز هم وقتی که فهمیدم که قبول نشدم، خیلی ناراحت شدم... میدونید، این خاصیت بچه مثبت بودن و شاگرد اولی تو تمام دوران تحصیل هست، وقتی آدم میفهمه که توی یه آزمون قبول نشده خیلی دپرس میشه...
اما باز هم میگم، حتما یه خیر و صلاحی توش بوده...
من پارسال که قبول نشدم خیلی ناراحت بودم، اما امسال ، خدا یه چیز بهتر برام در نظر گرفته بود، واقعا امسال حکمت خدا رو فهمیدم،
شما هم اگر واقعا قصد ادامه تحصیل داشته باشید؛ الان فقط باید توکل کنید و بسم الله رو بگید و از روزی 2-3 ساعت شروع کنید...کم کم از فعالیت های جنبی کم کنید و این3-4 ماه مونده به کنکور رو وقت بگذارید روی درس و کتاب و ....
من مطمئن هستم که شما هم استحقاق ش رو دارید و هم توانایی ش رو...
ان شاءالله خداوند یه جای خوب رو سال دیگه واسه شما در نظر گرفته، البته با تلاش خودتون....
اما باز هم میگم، حتما یه خیر و صلاحی توش بوده...
من پارسال که قبول نشدم خیلی ناراحت بودم، اما امسال ، خدا یه چیز بهتر برام در نظر گرفته بود، واقعا امسال حکمت خدا رو فهمیدم،
شما هم اگر واقعا قصد ادامه تحصیل داشته باشید؛ الان فقط باید توکل کنید و بسم الله رو بگید و از روزی 2-3 ساعت شروع کنید...کم کم از فعالیت های جنبی کم کنید و این3-4 ماه مونده به کنکور رو وقت بگذارید روی درس و کتاب و ....
من مطمئن هستم که شما هم استحقاق ش رو دارید و هم توانایی ش رو...
ان شاءالله خداوند یه جای خوب رو سال دیگه واسه شما در نظر گرفته، البته با تلاش خودتون....
