صفیر عرش در این تیره خاک دون نالد----همای عشق به سودای آشیان نالد
زمین که مسکن سیمرغ قاف قران شد---ز تنگی قفس آن مرغ آسمان نالد
ببین عطوفت خلاق را که مظهر او----برای مغفرت جرم انس و جان نالد
زبا پوزش امت شده لسان الله--- به پیشگاه خداوند مستعان نالد
علی به خلق بود مهربانتر از مادر---به حال ملت خود شاه مهربان نالد
گناه اهل زمین را چو میکند تهدید---ابو تراب بر احوال خاکیان نالد
قسیم نار چو بیند لهیب نیرون را----به غفلت بشر از قهر جاودان نالد
علی به گلشن هستیست باغبان رئوف--- به باغ چون رسد آسیب باغبان نالد
پی رهایی امت نهاده چهره به خاک---چنان که حق بپسندد علی چنان نالد
ابو تراب زخوف خدا به نخلستان----به خانه حضرت زهرا دعا کنان نالد
![W04 :w04: :w04:](/styles/default/xenforo/smilies/vb5/funny/w04.gif)