هر کجا لرزیدی، از سفر ترسیدی،
تو بگو، از ته دل من خدا را دارم...
و کسی می گوید... سر خود بالا کن...
به بلندا بنگر... به بلندای عظیم...
به افق های پر از نور امید...
و خودت خواهی دید...
و خودت خواهی یافت...
خانه ی دوست کجاست...
خانه دوست در آن عرش خداست...
خانه ی دوست در آن قلب پر از نور خداست...
و فقط دوست ، خداست