زندگی رسم خوشایندی است.
زندگی بال وپری دارد باوسعت مرگ.
پرشی دارد به اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من وتو برود.
زندگی بعد درخت است به چشم حشره
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاری است که درخواب پلی می پیچد
زندگی دیدن یک باغچه ازشیشه مسدودهواپیماست
زندگی مجذور ایینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی هندسه ساده ویکسان نفسهاست
زندگی آب تنی در حوضجه اکنون است
هرکجا هستم باشم
آسمان مال من است
سهراب سپهری