من تسلطی رو موضوع ندارم. مخالفت می کنم یه وقت جسارت نشه
منظورم از نمی شه بازش کنیم اینه که خب، موقع تراش اولیه ما یک نقطه ی صفر روی قطعه کار مگر تعریف نمی کنیم؟ خب با باز کردنش همه چیز به هم نمی خوره؟ یعنی اگر یک کره ی نیمه تراشیده رو تنها با دونستن ابعادش به یک تراش کار بدین می تونه بقیه اش رو بتراشه؟
در مورد این فیکسچر هم، نمی تونم درست تصورش کنم :دی همین مشکل پیش نمیاد دوباره؟
به هر حال، امروز با یکی از مسئولین کارگاه تراشمون صحبت کردم و ایشون یکی از همین فیکسچرها برام کشیدن روی کاغذ. ظاهراً که همه چیز باید درست باشه.
به این شکل بود که داخل یک استوانه رو به شکل یک نیم کره خالی می کنن، و دورش رو هم رزوه می زنن. یک استوانه ی دیگه رو هم به همین شکل فقط داخل رو رزوه می زنن. استوانه ی دوم حکم یک قاب رو داره. و بعد اون سه چهارم کره رو که تراشیدیم قبلا داخل این فیکسچر قرار می دیم و فیکسچر رو هم داخل سه نظام و زائده ی باقی مانده رو که قبلا با ساعت؟ ساعتش کردیم و مطمئنیم افقی قرار گرفته و ابعادش رو هم می دونیم تراش می دیم. هووف
حالا از نقشه ای که دارم عکس می گیرم و اینجا می ذارم. فکر کنم خودتون از روی اون بهتر از توضیح من بتونین درک کنین
به هر حال باز هم از همه تشکر می کنم. اگر مشکلی توی این فیکسچر هم به ذهنتون رسید لطفا بگین.
(همون فنجونیها منظورمه ...کی به کیه ...) . قسمتی از کره رو با توجه به قطرِ کره ی اصلی رو این فیکسچرها در میاری ، یکی تو سه نظام میذاری یکی هم رو مرغک و کره نیمه تراشیده شده رو (هر جور که دوست داری) توش میبندی ... و یا علی ...
از نظر استاد که نبود. قبول نکرد. گفت به درد کار صنعتی نمی خوره و سریع نیست
