دعا و فضیلت آنها

[**آگاهدخت**]

دعای صباح آقا امیر مومنان علیه السلام





​

مؤ لف گوید: که علامه مجلسى (ره ) این دعا را در کتاب دعاى بحار ودر کتاب صلوة با بیان ذکر نموده و فرموده که این دعا از ادعیه مشهوره است و من درکتب معتبره آنرا نیافتم مگر در مصباح سیّدبن باقى رِضْوانُ اللّهِ عَلَیْهِ و نیزفرموده مشهور خواندن این دعا است بعد از فریضه صبح و سیّد بن باقى روایت کرده آنرابعد از نافله صبح و بهر کدام عمل شود خوب است

دعاى صباح

​

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداى بخشاينده مهربان

اَللّهُمَّ يا مَنْ دَلَعَ لِسانَ الصَّباحِ بِنُطْقِ تَبَلُّجِهِ وَ سَرَّحَ قِطَعَ الّلَيْلِ
خدايا اى كسى كه بيرون كشيد زبان صبحدم را به بيان تابناك آن و پراكنده ساخت پاره هاى شب


الْمُظْلِمِ بِغَياهِبِ تَلَجْلُجِهِ وَ اَتْقَنَ صُنْعَ الْفَلَكِ الدَّوّارِ فى مَقاديرِ
تاريك را با آن توده هاى سياه سرگردانى كه داشت و محكم ساخت ساختمان اين چرخ گردون را در اندازه ها


تَبَرُّجِهِ وَ شَعْشَعَ ضِيآءَ الشَّمْسِ بِنُورِ تَاَجُّجِهِ يا مَنْ دَلَّ عَلى ذاتِهِ
و گردشهاى زيبايش و پرتو افكن ساخت تابش خورشيد را با نور فروزان و گرم آن اى كه راهنمايى كرد بر خودش


بِذاتِهِ وَ تَنَزَّهَ عَنْ مُجانَسَةِ مَخْلُوقاتِهِ وَ جَلَّ عَنْ مُلاَّئَمَةِ كَيْفِيّاتِهِ يا
به خودش و منزه است از هم جنسى (و مشابهت با) مخلوقاتش و برتر است از سنخيت يا چگونگيهاى عالم خلقت اى


مَنْ قَرُبَ مِنْ خَطَراتِ الظُّنُونِ وَ بَعُدَ عَنْ لَحَظاتِ الْعُيُونِ وَ عَلِمَ بِما
كسى كه نزديك است به گمانهايى كه (درباره او) بر دل خطور كند ولى دور است از چشم انداز ديدگان و مى داند آنچه را


كانَ قَبْلَ اَنْ يَكُونَ يا مَنْ اَرْقَدَنى فى مِهادِ اَمْنِهِ وَ اَمانِهِ وَ اَيْقَظَنى
شود پيش از شدنش اى كسى كه مرا در گهواره آسايش و امنيت خود به خواب برد و براى استفاده از نعمتها


اِلى ما مَنَحَنى بِهِ مِنْ مِنَنِهِ وَ اِحْسانِهِ وَ كَفَّ اَكُفَّ السُّوَّءِ عَنّى بِيَدِهِ
و بخششهاى بيدريغش كه به من ارزانى داشته بيدارم كرد و پنجه هاى بدخواهان را بدست قدرت


وَ سُلْطانِهِ صَلِّ اللّهُمَّ عَلَى الدَّليلِ اِلَيْكَ فِى اللَّيْلِ الاْلْيَلِ وَ الْماسِكِ
و سلطنت خويش از من بازداشته درود فرست بر آن راهنماى به سوى تو در شب بسيار تار (جاهليت ) و آن كس كه در


مِنْ اَسْبَابِكَ بِحَبْلِ الشَّرَفِ الاْطْوَلِ وَ النّاصِعِ الْحَسَبِ فى ذِرْوَةِ
ميان اسباب و وسائل تو بلندترين ريسمان شرف را گرفت و آن كس كه حسب پاك و خالصش بر بلندترين


الْكاهِلِ الاْعْبَلِ وَ الثّابِتِ الْقَدَمِ عَلى زَحاليفِها فِى الزَّمَنِ الاْوَّلِ
شانه هاى مردان عالم قرار داشت و آن ثابت قدم بر روى لغزشگاهها در آن زمان پيشين


وَ عَلى الِهِ الاْخْيارِ الْمُصْطَفَيْنَ الاْبْرارِ وَ افْتَحِ اللّهُمَّ لَنا مَصاريعَ
و بر خاندان نيكوكار برگزيده خوش كردارش و بگشا براى ما خدايا لنگه هاى در


الصَّباحِ بِمَفاتيحِ الرَّحْمَةِ وَ الْفَلاحِ وَ اَلْبِسْنِى اللّهُمَّ مِنْ اَفْضَلِ خِلَعِ
بامدادان را به كليدهاى رحمت و رستگارى و بپوشانم خدايا از بهترين خلعتهاى


الْهِدايَةِ وَالصَّلاحِ وَ اَغْرِسِ اللّهُمَّ بِعَظَمَتِكَ فى شِرْبِ جَنانى
هدايت و شايستگى و بجوشان خدايا به عظمت خويش در جويبار دلم


يَنابيعَ الخُشُوعِ وَ اَجْرِ اللّهُمَّ لِهَيْبَتِكَ مِنْ اماقى زَفَراتِ الدُّمُوعِ
چشمه هاى خشوع و جارى ساز خدايا براى هيبتت از گونه هايم مشكهاى اشك


وَ اَدِّبِ اللّهُمَّ نَزَقَ الْخُرْقِ مِنّى بِاَزِمَّةِ الْقُنُوعِ اِلهى اِنْ لَمْ تَبْتَدِئْنِى
و ادب كن خدايا سبك مغزى و تندخويى مرا به مهارهاى قناعت (يا خوارى در سؤ ال ) خدايا اگر در ابتدا


الرَّحْمَةُ مِنْكَ بِحُسْنِ التَّوْفيقِ فَمَنِ السّالِكُ بى اِلَيْكَ فى واضِحِ
رحمت تو از روى حسن توفيق به سراغ من نمى آمد پس چه كسى بود كه مرا در اين


الطَّريقِ وَ اِنْ اَسْلَمَتْنى اَناتُكَ لِقاَّئِدِ الاْمَلِ وَ الْمُنى فَمَنِ الْمُقيلُ
راه روشن بسويت آرد و اگر حلم و بردبارى تو مرا بدست آرزو و ميل سركش سپارد پس چه كسى


عَثَراتى مِنْ كَبَواةِ الْهَوى وَ اِنْ خَذَلَنى نَصْرُكَ عِنْدَ مُحارَبَةِ النَّفْسِ
لغزشهاى مرا از زمين خوردنهاى هوا و هوس ناديده بگيرد و اگر در هنگام جنگ با نفس


وَالشَّيْطانِ فَقَدْ وَكَلَنى خِذْلانُكَ اِلى حَيْثُ النَّصَبِ وَالْحِرْمانِ اِلهى
و شيطان يارى تو نباشد مسلماً همان يارى نكردنت مرا بدست رنج و حرمان سپارد خدايا


اَتَرانى مآ اَتَيْتُكَ اِلاّ مِنْ حَيْثُ الاْمالِ اَمْ عَلِقْتُ بِاَطْرافِ حِبالِكَ اِلاّ
تو بخوبى مرا مى بينى كه نزدت نيامدم جز از راه آرزوها (و آنها بود كه مرا به درگاهت آورد) يا شده كه بسر رشته هاى فضل


حينَ باعَدَتْنى ذُنُوبى عَنْ دارِ الْوِصالِ فَبِئْسَ الْمَطِيَّةُ الَّتِى امْتَطَتْ
و كرمت چنگ زنم جز وقتى كه گناهانم مرا از خانه وصال دور سازد پس چه بد مركبى است اين مركب


نَفْسى مِنْ هَواها فَواهاً لَها لِما سَوَّلَتْ لَها ظُنُونُها وَ مُناها وَ تَبّاً لَها
هوا و هوس كه نفس من بر آن سوار شده پس واى بر اين نفس كه گمانهاى باطل و آرزوهاى بيجايش در نزد او جلوه كرد و


لِجُرْاَتِها عَلى سَيِّدِها وَ مَوْلاها اِلهى قَرَعْتُ بابَ رَحْمَتِكَ بِيَدِ
نابود باد كه بر آقا و مولاى خويش دليرى كرد خدايا من در رحمتت را بدست اميدم


رَجاَّئى وَ هَرَبْتُ اِلَيْكَ لاجِئاً مِنْ فَرْطِ اَهْواَّئى وَ عَلَّقْتُ بِاَطْرافِ
كوبيدم و از فرط هواهاى نفسانى به حال پناهندگى بسوى تو گريختم و بند كردم بسر رشته هاى


حِبالِكَ اَنامِلَ وَ لاَّئى فَاْصْفَحِ اللّهُمَّ عَمّا كُنْتُ اَجْرَمْتُهُ مِنْ زَلَلى
كرمت انگشتان دوستى ام را پس درگذر خدايا از جرمهايى كه من از روى لغزش


وَ خَطاَّئى وَ اَقِلْنى مِنْ صَرْعَةِ [رِدآئى ] فَاِنَّكَ سَيِّدى وَمَوْلاىَ
و خطا كردم و نگاهم دار از حمله بيماريم (كه دچار گشته ام ) زيرا كه تويى آقا و مولايم


وَ مُعْتَمَدى وَ رَجائى وَ اَنْتَ غايَةُ مَطْلُوبى وَ مُناىَ فى مُنْقَلَبى
و تكيه گاه و اميدم و تويى منتهاى خواسته و آرمانم در دنيا


وَ مَثْواىَ اِلهى كَيْفَ تَطْرُدُ مِسْكيناً الْتَجَاءَ اِلَيْكَ مِنَ الذُّنُوبِ هارِباً
و عقبايم خدايا چگونه برانى از درگاهت بيچاره اى را كه در حال فرار از گناهان به تو پناه آورده


اَمْ كَيْفَ تُخَيِّبُ مُسْتَرْشِداً قَصَدَ اِلى جَنابِكَ ساعِياً اَمْ كَيْفَ تَرُدُّ
يا چگونه نوميد سازى راه جويى را كه شتابان آهنگ حضرت تو را كرده يا چگونه بازگردانى


ظَمْئانَ وَرَدَ اِلى حِياضِكَ شارِباً كَلاّ وَ حِياضُكَ مُتْرَعَةٌ فى ضَنْكِ
تشنه اى را كه براى نوشيدن (آب ) بر سر حوضهاى تو آمده نه هرگز چنين نخواهى كرد با اينكه حوضهاى (پرفيضت )


الْمُحُولِ وَ بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلطَّلَبِ وَ الْوُغُولِ وَ اَنْتَ غايَةُ الْمَسْئُولِ
در سخت ترين خشكساليها لبريز است و در خانه ات براى خواستن و ورود در آن باز است و تويى انتهاى خواسته


وَ نِهايَةُ الْمَاْمُولِ اِلهى هذِهِ اَزِمَّةُ نَفْسى عَقَلْتُها بِعِقالِ مَشِيَّتِكَ
(خواستاران ) و منتهاى آرزوى (آرزومندان ) خدايا اين مهارهاى نفس من است كه به پاى بند مشيت تو آنها را بستم


وَ هذِهِ اَعْباَّءُ ذُنُوبى دَرَاْتُها بِعَفْوِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ هذِهِ اَهْوآئِىَ الْمُضِلَّةُ
و اين است بارهاى سنگين گناهانم كه به اميد عفو و رحمتت بر زمين نهادم و اين است هوسهاى گمراه كننده ام


وَكَلْتُها اِلى جَنابِ لُطْفِكَ وَ رَاْفَتِكَ فَاجْعَلِ اللّهُمَّ صَباحى هذا ناِزلاً
كه به آستان لطف و مهرت سپردم پس اى خدا اين بامداد مرا چنان مقرر كن


عَلَىَّ بِضِياَّءِ الْهُدى وَ بِالسَّلامَةِ فِى الدّينِ وَ الدُّنْيا وَ مَساَّئى جُنَّةً مِنْ
كه با انوار هدايت و سلامت در دين و دنيا بر من فرود آيد و شامم را سپرى از


كَيْدِ الْعِدى وَ وِقايَهً مِنْ مُرْدِياتِ الْهَوى اِنَّكَ قادِرٌ عَلى ما تَشآءُ
نيرنگ خطرناك دشمنان و پناهگاهى از پرتگاههاى هوا و هوس قرار ده كه تو بر هر چه بخواهى


تُؤتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشآءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشآءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشآءُ
توانايى ملك و سلطنت را به هر كه خواهى مى دهى و از هركه خواهى برگيرى و عزت دهى هر كه را خواهى


وَ تُذِلُّ مَنْ تَشآءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ تُولِجُ اللَيْلَ
و خوار كنى هر كه را خواهى همه خوبيها بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى شب را


فى النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ
در روز فرو برى و روز را در شب درآورى زنده را از مرده بيرون آورى و مرده را


وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ لا اِلهَ اِلاّ
از زنده برون آرى و به هر كه خواهى بى حساب روزى دهى معبودى جز تو نيست


اَنْتَ سُبْحانَكَ اللّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ مَنْ ذا يَعْرِفُ قَدْرَكَ فَلا يَخافُكَ
منزهى تو خدايا و حمد تو را گويم كيست كه قدر تو را بشناسد و از تو نترسد


وَ مَن ذا يَعْلَمُ ما اَنْتَ فَلا يَهابُكَ اَلَّفْتَ بِقُدْرَتِكَ الْفِرَقَ وَ فَلَقْتَ
و كيست كه بداند تو كيستى و از تو نهراسد تو با قدرت خويش جداها را با هم جمع كردى


بِلُطْفِكَ الْفَلَقَ وَاَنَرْتَ بِكَرَمِكَ دَياجِىَ الْغَسَقِ وَاَنْهَرْتَ الْمِياهَ مِنَ
و به لطف خويش سپيده دم را شكافتى و بكرم خود تاريكيهاى شديد شب را روشن كردى و روان كردى آبهاى شيرين و


الصُّمِّ الصَّياخيدِ عَذْباً وَاُجاجاً وَاَنْزَلْتَ مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجّاجاً
شور را از دل سنگهاى سخت و محكم و فرو ريختى از ابرهاى فشرده آبى ريزان و فراوان ،


وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لِلْبَرِيَّةِ سِراجاً وَهّاجاً مِنْ غَيْرِ اَنْ تُمارِسَ
و قرار دادى خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان بدون آنكه در آنچه بدان آغاز كردى (در آفرينش ) دچار


فيمَا ابْتَدَاْتَ بِهِ لُغُوباً وَ لا عِلاجاً فَيا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْعِزِّ وَالْبَقآءِ وَ قَهَرَ
خستگى و تعب گردى يا به چاره جويى محتاج شوى اى آنكه در عزت و بقاء يگانه است و بندگانش را بوسيله


عِبادَهُ بِالْمَوْتِ وَالْفَنَّاءِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الاَْتْقِيآءِ
مرگ و نابودى مقهور خويش كرده درود فرست بر محمد و خاندان پرهيزكارش



http://www.askquran.ir/forum.php





فوائد کلی مداومت بر تلاوت این دعاء ، ضمن حدیثی چنین املاء گردیده است :

« مَن دوامَ عَلی قِراءة هذَا الدُعاء و العالَمُ ملانِ مِنَ البَلاءِ ما یَضُرُه اَبَداً و یَصیرُ فِی نظرِالخَلائقِ مُعززاً و مُکرّماُ و لایَظفُر به عَدُوٌ و کل من قَصَدَ اِلی عداوَتِهِ رَجَعَ العَداوةُ الی صاحِبِه وُ یُؤمَنْ مِن مَوت المُفاجاةِ وَ یُوسَعُ عَلیهِ الرِّزقُ وَ یُوتیهِ مِن مَوضِعٍ لا یَکوُن فی ظَنّهِ و فی وَقَتِ المَوت یَکوُن الایمانُ مَعَهُ و إذا بُعِثَ مِن قَبْرِهِ قامَ ملک مَعَ براقٍِ عِند راسِ القَبْرِ وَ یَرکبُهُ وَ یُدخِلُهُ الجَنَّة راکباً

« هر کس بر قرائت این دعاء مداومت نماید چنانچه عالم را سراسر بلا فرا گرفته باشد بر وی ضرری نرسد و در نظر خلائق محترم و معتبر باشد و هیچ دشمنی بر وی ظفر نیابد و عداوت دشمنان‌اش به خود آنان برگردد و از مرگ ناگهانی ایمنی یابد و ابواب روزی بر وی گشاده شود و به هنگام رحلت و جان سپردن ، نقد ایمان به غارت شیطان ندهد و با متاع اسلام و ایمان از عالم فانی به مملکت باقی سفر نماید و چون از گور مبعوث گردد حضرت حق تعالی ملکی را فرماید که « براقی بر سر قبر وی آورد تا او را به بهشت عدن درآورند .»

 

[صدای سکوت]

زیارت وارث

زیارت وارث

یکى از اهالى عراق در مدینه ،به دیدار امام صادق علیه السلام آمد از او پرسید: در عراق که هستى ، آیا به زیارت قبر امام حسین علیه السلام مى روى ؟ مرد گفت : آرى مى روم .
امام علیه السلام فرمود: آیا مى خواهى ثواب زیارت امام حسین علیه السلام را برایت بگویم ؟مرد گفت : آرى.امام علیه السلام فرمود: وقتى کسى آماده مى شود که به زیارت امام حسین علیه السلام برود ،فرشتگان آسمان با خوشحالى به یکدیگر خبر مى دهند؛ و آن گاه که به طرف کربلا حرکت مى کند ،فرشتگان بر او درود مى فرستند تا به کربلا برسد.سپس امام علیه السلام فرمود: وقتى که مى خواهى امام حسین علیه السلام را زیارت کنى ،این زیارت را بخوان که به ازاى هر کلمه اش درى از رحمت الهى به رویت باز مى شود .آنگاه امام علیه السلام زیارتى را به او آموخت که به (زیارت وارث )معروف شد. در بخش اول این زیارت آمده است :سلام بر تو اى وارث آدم ،برگزیده خدا! سلام بر تو اى وارث نوح ، پیامبر خدا! سلام بر تو اى وارث موسى ،هم صحبت خدا! سلام بر تو اى وارث عیسى ،روح خدا!حسین وارث علم همه پیامبران است ؛ حسین وارث زهد همه پیامبران است ؛حسین وارث شجاعت همه پیامبران است ؛ حسین وارث رنج ها و مشقت هاى همه پیامبران است ؛ حسین وارث فضایل همه پیامبران است ؛ و خلاصه آنکه ، حسین (خلاصه خوبى هاى )
همه پیامبران است

زیارت وارث به زائر می آموزد که اسلام امامت ، رسالت تاریخی ادیان توحیدی را بر دوش دارد و به همین دلیل ، خاتم الادیان و پیامبرش خاتم الانبیاء است و در اینجاست که معنای امامت را می یابد . زائر در این زیارت ، رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ را بر دوش امام حسین (ع) می یابد و چنین می فهمد که گویی عاشورا نقطه اوج نبرد همه توحید تاریخی با همه شرک تاریخی است »
​

 

[صدای سکوت]

فضائل زیارت عاشورا

فضائل زیارت عاشورا

امّا فضائل زيارت عاشورا; بر حسب آنچه در فرمايش حضرت امام محمّد باقر (عليه السلام) و حضرت صادق (عليه السلام) در روايت علقمه و صفوان است، بيست و دو امر است:

اوّل: ثواب دوازده هزار حج.

دوم: ثواب هزار هزار جهاد.

سوّم: ثواب دو هزار هزار عمره؛ که همه آنها را با حضرت رسول (صلي الله عليه وآله) و ائمّه اطهار (عليهم السلام) بجا آورده باشد.

چهارم: ثواب مصيبت هر پيامبري از اوّلين تا آخرين.

پنجم:ثواب مصيبت هر رسولي.

ششم: ثواب مصيبت هر وصيّي تا روز قيامت.

هقتم:ثواب مصيبت هر صدّيقي تا روز قيامت.

هشتم: ثواب هر شهيدي تا روز قيامت.

نهم: بلندي مقام او صد هزار هزار درجه.

دهم: نوشته شدن هزار هزار حسنه.

يازدهم: محو شدن هزار هزار گناه.

دوازدهم: رسيدن به درجه شهداي با آنحضرت تا حدّي که به هيئت آنها محشور شود، و در مقامات آنها داخل شود.

سيزدهم: ثواب زيارت هر پيامبري.

چهاردهم: ثواب زيارت هر رسولي.

پانزدهم: ثواب زيارت هر کسيکه زيارت نموده است آنحضرت را از آن روزي که شهيد شده اند.

شانزدهم: جواب سلام از آنحضرت (عليه السلام) بجهت قبولي زيارت او..

هفدهم: قضاء و بر آورده شدن حوائج هرقدر و هرچند بزرگ باشد.

هجدهم: سرور قلب بر وجه دوام و هميشگي و روشني چشم بواسطه رسيدن به آنچه طالب باشد.

نوزدهم: فوز به بهشت.

بيستم: سلامتي از آتش.

بيست و يکم: قبول شدن شفاعت او براي هر کس که از خويش و بيگانه، گرچه مستحق آتش جهنّم باشند، جز دشمنان اهلبيت (عليهم السلام).

بيست و دوّم: ضمانت مؤکّده از حضرت صادق (عليه السلام) و از حضرت امام محمّد باقر (عليه السلام) و از حضرت امام زين العابدين (عليه السلام) و از حضرت ابي عبدالله (عليه السلام) و از حضرت مجتبي (عليه السلام) و از حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) و از حضرت رسول (صلي الله عليه وآله) و از جبرئيل (عليه السلام) و از حضرت احديّت جلّ شأنه در حقّ زائر به اين زيارت آنکه زيارت او مقبول و سعي او مشکور، يعني که هيچ مانعي سبب ردّ آن نشود.

 

[صدای سکوت]

ائمه و زيارت عاشورا :

ائمه و زيارت عاشورا :

" امام محمد باقر(ع) به علقمه فرمود: پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت نماز بخوان و سپس زيارت عاشورا را بخوان. هنگامی که اين زيارت را خواندی در حقيقت او را به چيزی خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زيارت کنند، به آن می خوانند و خداوند برای تو هزار هزار حسنه می نويسد و از تو هزار هزار سيئه محو می نمايد و تو را هزار هزار مرتبه بالا می برد و همانند کسانی می باشی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسيدند. حتی در درجات آنها هم شريک می شوی. " (کامل الزيارات- ص 74)

" امام صادق(ع) به صفوان می فرمايد: زيارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خير را برای خواننده آن تضمين می کنم، اول زيارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نا اميد از درگاه او برنگردد زيرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد." (بحارالانوار-جلد 98-ص 300)

" در روايت ديگر می خوانيم: اگر مردم می دانستند زيارت امام حسين(ع) چه ارزشی دارد، از شدت شوق و علاقه می مردند و حسرت رسيدن به آن پاداش ها، جسم و روح آنها را پاره پاره می کرد." (بحارالانوار-جلد 101 –ص 18)

در احاديث ديگرز از معصومين تأکيد بر زيارت امام حسين(ع) کرده اند که نمونه ای ازآنها ذکر می گردد:
- زيارت امام حسين(ع) مثل زيارت خدا در عرش اوست.
- زيارت امام حسين(ع) بر هر مؤمنی که اقرار به امامت ايشان داشته باشد، واجب است.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 69)
- کسی که امام حسين(ع) را تنها برای رضا و خوشنودی پروردگار، و نه برای کسب شهرت زيارت کند، خداوند تمامی گناهان او را پاک می کند.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)
- اگرکسی بدون عذر موجه امام حسين(ع) را زيارت نکند، از اهل آتش خواهد بود.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)
- کسی که امام حسين(ع) را زيارت نکند شيعه اهل بيت نيست.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)

 

[صدای سکوت]

زیارت امام حسن مجتبی

زیارت امام حسن مجتبی

روز دوشنبه روز امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) است. در زیارت امام حسن(علیه السلام) مى‏گوییم:

السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَابْنَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ‏
سلام بر تو باد اى فرزند رسول پروردگار عالم، سلام بر تو اى فرزند امیرالمؤمنین(علیه السلام)
السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ
سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهراء (علیهاالسلام)
السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا حَبِیبَ اللّهِ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا صِفْوَةَ اللّهِ‏
سلام بر تو اى دوست خدا، سلام بر تو اى بنده خاص خدا
السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا أَمِینَ اللّهِ السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ‏
سلام بر تو اى امین سرّ خدا، سلام بر تو اى حجت خدا بر خلق
السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا نُورَ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا صِرَاطَ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا بَیَانَ حُكْمِ اللَّهِ‏
سلام بر تو اى نور خدا، سلام بر تو اى راه راست خدا، سلام بر تو اى مبین حكم خدا
السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللَّهِ‏
سلام بر تو اى یارى كننده دین خدا
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّكِیُّ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِیُ‏
سلام بر تو اى سید منزه نیكوكار، سلام بر تو اى بزرگوار وفادار
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْقَائِمُ الْأَمِینُ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِیلِ‏
سلام بر تو اى استوار و امین در دین خدا، سلام بر تو اى داناى به تأویل قرآن
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْهَادِی الْمَهْدِیُ‏
سلام بر تو اى هدایت كننده هدایت یافته
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الطَّاهِرُ الزَّكِیُ‏
سلام بر تو اى پاك و منزه از هر عیب
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا التَّقِیُّ النَّقِیُّ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقِیقُ‏
سلام بر تو اى پرهیزكار پاكیزه‌رفتار، سلام بر تو اى مقام حق و حقیقت
السَّلاَمُ عَلَیْكَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ الصِّدِّیقُ، السَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ .‏
سلام بر تو اى شهید با رتبه كامل ایمان، سلام بر تو اى ابامحمد حسن بن على و رحمت و بركات خدا بر تو باد.
​

 

[صدای سکوت]

زیارت حضرت رسول از راه دور

زیارت حضرت رسول از راه دور

اَشْهَدُ اَنْ لآ اِلهَ الاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً


گواهم که نیست معبود حقی جز او خدا یگانه است و شریک ندارد و گواهم که محمد


عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّهُ سَیِّدُ الأَوَّلینَ وَالأخِرینَ وَ اَنَّهُ سَیَّدُ الأنبِیاءِ وَ


بنده او و رسول اوست و او سیّد اولین و آخرین است و او سید پیغمبران و


الْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَعَلی*اَهْلِ بَیْتِهِ الأَئمَّهِ الطَّیَّبینَ.


پس بگو:رسولان است. خدایا رحمت فرست بر او و بر خاندانش ائمه*ی پاک.


اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیلَ اللهِ اَلْسَّلامُ


درود بر تو ای رسول خدا. سلام بر تو ای خلیل خدا. درود


عَلَیْکَ یا نَبِیَّ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفِیَّ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا


بر تو ای پیغمبر خدا. درود بر تو ای برگزیده*ی خدا. درود بر تو ای


رَحْمَهَ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَهَ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللهِ


رحمت خدا. درود بر تو ای منتخب خدا. درود بر تو ای دوست خدا.


اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَجیبَ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا خاتَمَ النَّبِیّینَ اَلْسَّلامُ


درود بر تو نجیب خدا. درود بر تو ای خاتم پیغمبران. درود


عَلَیْکَ یا سَیَّدَ الْمُرْسَلینَ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا قآئمِاً بِالْقِسْطِ اَلْسَّلامُ


بر تو ای آقای رسولان. بر تو ای درود برپادار عدالت. درود


عَلَیْکَ یا فاتحَ الْخَیْرِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَعْدِنَ الْوَحْیِ وَ التَّنْزیلِ


بر تو ای گشاینده*ی خیر. درود بر تو ای معدن وحی و نزول قرآن.


اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُبَلِّغاً عَنِ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السَّراجُ الْمُنیرُ


درود بر تو ای مبلغ از طرف خدا. درود بر تو ای چراغ روشن.


اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُبَشِّرُ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَذیرُ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا


درود بر تو ای مژده*بخش. درود بر تو ای بیم*دهنده. درود بر تو ای


مُنْذِرُ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللهِ الَّذی یُسْتَضآءُ بِهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ وَ


ترساننده. درود بر تو ای نور خدا که پرتوش جویند. درود بر تو و


عَلی اَهْلِ بَیْتِکَ الطّیَّبینَ الطّاهِرینَ الْهادینَ الْمَهْدیِّینَ اَلْسَّلامُ


بر خاندان طیّب و طاهرت که رهبر ره*جویند. درود


عَلَیْکَ وَ عَلی جَدَّکَ عَبْدِالْمُطَلِّبِ وَ عَلی اَبیکَ عَبْدِاللهِ اَلْسَّلامُ


بر تو و بر جدّت عبدالمطّلب و بر پدرت عبدالله. درود


عَلی اُمِّکَ امِنَهَ بِنْتِ وَهَبٍ اَلسَّلامُ عَلی عَمِّکَ حَمْزَهَ سَیِّدِ الشُّهَدآءِ


بر مادرت آمنه بنت وهب. درود بر عمّت حمزه سیدالشهداء.


اَلْسَّلامُ عَلی عَمِّکَ الْعَبّاسِ بْنِ عَبْدِالْمُطَّلِبِ اَلْسَّلامُ عَلی عَمِّکَ وَ


درود بر عمّت عباس*بن عبدالمطلب. درود بر عمّت و


کُفیلِکَ اَبیطالِبٍ اَلْسَّلامُ عَلَی ابْنَ عَمِّکَ جَعْفَرٍ الطَّیّارِ فی جِنانِ


کفیلت ابی*طالب. درود بر عموزاده*ات جعفر طیّار در بهشت


الْخُلْدِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُحَمَّدُ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَحْمَدُ اَلْسَّلامُ


جاوید. درود بر تو ای محمد. درود بر تو ای احمد. درود


عَلَیْکَ یا حُجَّهَ اللهِ عَلَی الأَوَّلینَ وَ الأخِرینَ وَ السّابِقَ اِلی طاعَهِ


بر تو ای حجت خدا بر اولین و آخرین و پیشرو به فرمانبری


رَبِّ الْعالَمینَ وَ الْمُهَیْمِنَ عَلی رُسُلِهِ وَ الْخاتَمَ لأنبِیآئِهِ وَ الشّاهِدَ


پروردگار جهانیان و مسلط بر رسولانش و خاتم پیغمبرانش و گواه


عَلی خَلْقِهِ وَ الشَّفیعَ اِلَیْهِ وَ الْمَکینَ لَدیْهِ وَالْمَطاعَ فی مَلَکُوتِهِ


بر خلقش و شفیع درگاهش و ثابت مقام نزد او و مطاع در عرشش.


الاَحْمَدَ مِنَ الأوْصافِ الْمُحَمَّدَ لِسآئِرِالأشْرافِ الْکَریمَ عِنْدَالرَّبِّ وَ


پسندیده صفات و ستوده شرافت. گرامی نزد پروردگار و


الْمُکَلَّمَ مِنْ وَرآءِ الْحُجُبِ الْفآئِزَ بِالسِّباقِ وَ الْفائِتَ عَنِ اللِّحاقِ


سخنگوی با او از پشت پرده. فائز به پیشروی و عادم دنباله*روی.


تَسْلیمَ عارِفٍ بِحَقِّکَ مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصیرِ فی قِیامِهِ بِواجِبِکَ غَیْرِ


درود گفتن عارف به حقت. معترف به تقصیر در قیام به واجبت. غیر


مُنْکِرٍ مَاانْتَهی اِلَیْهِ مِنْ فَضْلِکَ مُوقِنٍ بِالْمَزیداتِ مِنْ رَبِّکَ مُؤْمِنٍ


منکر بدانچه از فضلت رسیده. یقین دارنده به مزید آن از طرف پروردگارت. مؤمن


بِالْکِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَیْکَ مُحَلِّلٍ حَلالَکَ مُحَرِّمٍ حَرامَکَ اَشْهَدُ یا


به کتابی که به تو نازل شده.حلال شمارنده حلالت و حرام شمارنده حرامت. گواهم ای


رَسُولَ اللهِ مَعَ کُلِّ شاهِدٍ وَ اَتَحَمَّلُها عَنْ کُلِّ جاحِدٍ اَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ


رسول خدا با هر گواهی و از طرف هر منکری، که تبلیغ کردی


رِسالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأمَّتِکَ وَ جاهَدْتَ فی سَبیلِ رَبِّکَ وَ


رسالت پروردگارت را و نصیحت کردی برای امتت وجهادکردی در راه پروردگارت و


صَدَعْتَ باَمْرِهِ وَاحْتَمَلْتَ الأذی فی جَنْبِهِ وَ دَعَوْتَ اِلی سَبیلِهِ


آشکار کردی فرمانش را و متحمل آزار شدی به خاطر او و دعوت کردی به راهش


بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ الْجَمیلَهِ وَ اَدَّیْتَ الْحَقَّ الَّذی کانَ


به حکمت و پند نیکوی زیبا و ادا کردی حقی را که


عَلَیْکَ وَ اَنَّکَ قَدْ رَؤفْتَ بِالْمُؤمِنینَ وَ غَلُظْتَ عَلَی الْکافِرینَ وَ


برگردن تو بود و به راستی تو نسبت به مؤمنان مهرورزی و بر کافران سخت*گیر و


عَبَدْتَ اللهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیکَ الْیَقینُ فَبَلَغَ اللهُ بِکَ اَشْرَفَ مَحَلِّ


پرستیدی خدا را به اخلاص تا رحلتت فرا رسید و رساندت خدا به شریفترین مقام


الْمُکَرَّمینَ وَ اَعْلی مَنازِلِ الْمُقَرَّبینَ وَاَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلینَ حَیْثُ


گرامیان و به بالاترین منازل مقربان و برترین درجات رسولان آن*جا که


لایلْحَقُکَ لاحِقٌ وَ لایَفوُقُکَ فآئِقٌ وَ لا یَسْبِقُکَ سابِقٌ وَ لا یَطْمَعُ


دنباله*روی*به*تو نرسد*و*برتری به تو نجوید برتری جوینده*ای و پیشی نگیرد پیشی*گیرنده*ای وطمع


فی اِدْراکِکَ طامِعٌ اَلْحَمدُللهِ الَّذی اسْتَنْقَذْنا بِکَ مِنَ الْهَلَکَهِ وَ هَدانا


در ادراک*مقامت*نکند طماعی.حمد خدا را*که ما را به*وسیله تو *از هلاکت*راند و رهبریمان نمود


بِکَ مِنَ الضَّلالَهِ وَ نَوَّرَنا بِکَ مِنَ الظُّلْمَهِ فَجَزاکَ اللهُ یا رَسُولَ اللهِ


به تو از گمراهی و روشن کرد ما را به*وسیله*ی تو از تاریکی. پس خدایت جزا دهد یا رسول*الله


مِنْ مَبْعُوثٍ اَفْضَلَ ما جازی نَبِیّاً عَنْ اُمَّتِهِ وَ رَسُولاً عَمَّنْ اُرْسِلَ


از مبعوثی بهترین آن*چه پاداش دهد پیغمبری را از امتش*و*رسولی را از کسانی که فرستاده شده


اِلَیْهِ بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی یا رَسُولَ اللهِ زُرْتُکَ عارِفاً بِحَقِّکَ مُقِرّاً


بدان*ها. پدرم قربانت و مادرم ای رسول خدا زیارت کردم عارف به حقت مقر


بِفَضْلِکَ مُسْتَبْصِراً بِضَلالَهِ مَنْ خالَفَکَ وَ خالَفَ اَهْلَ بَیْتِکَ عارِِفاً


به فضلت بینا به گمراهی هر کس که با تو مخالف باشد و مخالف باشد با خاندانت. شناسا


بِالْهُدَی الَّذی اَنْتَ عَلَیْهِ بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی وَ نَفْسی وَ اَهْلی وَ مالی


به رهبری که تو در نقش آنی. پدرم قربانت و مادرم و خودم و اهلم و مالم


وَ وَلَدی اَنَا اُصَلّی عَلَیْکَ کَما صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ وَ صَلّی عَلَیْکَ


و فرزندانم. من درود خواهم بر تو چنانچه درودفرستاد خدا بر تو و درود فرستاد بر تو


مَلائِکَتُهُ وَ اَنْبِیآؤُهُ وَ رُسُلُهُ صَلوهً مُتَتابِعَهً وافِرَهً مُتَواصِلَهً لاانْقِطاعَ


فرشتگان او و پیغمبرانش و رسولانش درودی پیاپی فراوان پیوسته که دنبالش نبرّد


لَها وَ لآ اَمَدَ وَ لآ اَجَلَ صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ وَ عَلی اَهْلِ بَیْتِکَ


و مدت و نهایت ندارد و درود فرستد خدا بر تو و بر خاندان


الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ کَمآ اَنْتُمْ اَهْلُهُ. پس دست*ها را بگشا و بگو:


پاک و پاکیزه*ات چنان*چه شما شایسته *آنید.


اَللّهُمَ اجْعَلْ جَوامِعَ صَلَواتِکَ وَنَوامِیَ بَرَکاتِکَ وَ فَواضِلَ خَیْراتِکَ


خدایا بگردان صلوات فراهمت و برکات فزاینده*ات و خیرات فاضله*ات


وَ شَرآئِفَ تَحِیّاتِکَ وَ تَسْلیماتِکَ وَ کَراماتِکَ وَ رَحَماتِکَ وَ


و تحیات شریفه*ات و درودت و کراماتت و رحمتت و


صَلَواتِ مَلآئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَ اَنْبِیائِکَ الْمُرْسَلینَ وَ اَئِمَّتِکَ


صلوات فرشتگان مقربت و پیغمبران مرسلت و امامان


الْمُنْتَجَبینَ وَ عِبادِکَ الصّالِحینَ وَ اَهْلِ السَّمواتِ وَ الاَرَضینَ وَ مَنْ


منتخبت و بندگان صالحت و اهل آسمان*ها و زمین*ها و هر کس


سَبَّحَ لَکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الأوَّلینَ وَ الآخِرینَ عَلی مُحَمَّدٍ


تسبیح کند تو را ای پروردگار جهانیان از اولین و آخرین بر محمد


عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَ شاهِدِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ نَذیرِکَ وَ اَمینِکَ وَ


بنده*ات و رسولت و گواهت و پیغمبرت و نذیرت و امینت و


مَکینِکَ وَ نَجِیِّکَ وَ نَجیبِکَ وَ حَبیبِکَ وَ خَلیلِکَ وَ صَفّیِکَ وَ


منصوبت و همرازت و نجیبت و حبیبت و دوستت و برگزیده ات


وصَفْوَتِکَ وِ خآصَّتِکَ وَ خالِصَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ خَیْرِ خِیَرَتِکَ مِنْ


صفوتت و مخصوصت و ویژه ات و رحمتت و بهتر برگزیده ات از


خَلْقِکَ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ خازِنِ الْمَغْفِرَهِ وَ قآئِدِ الْخَیْرِوَ اْلَبَرَکهِ وَ مُ نْقِذِ


خلقت پیغمبر رحمت و خزینه دار آمرزش و جلوه دار خیر و برکت و نجات بخش


الْعِبادِ مِنَ اْلهَلَکَهِ بِاِذْنِکَ وَ داعیهِمْ اِلی دینِکَ الْقَیِّم بِاَمْرِکَ اَوَّلَ


بندگان از هلاکت به اذن خودت و دعوت کننده به دین محکمت به امرت اول


النَّبِیینَ میثاقاً وَ اخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذی غَمَسْتََهُ فی بَحْرِ الْفَضیلَه وَ


یغمبران در پیمان بندی و آخر آنها در بعثت آنکه فرو بردیش در دریای فضیلت و


الْمَنْزَلَهِ الْجَلیلَهِ وَ الدَّرَجَهِ الرَّفیعَهِ وَ الْمَرْتَبَهِ الْخَطیرَهِ وَ اَوْدَعْتَهُ


منزلت بلند و درجه والا و مرتبه خطیر و سپردیش به


الْأصلابَ الطّاهِرَهِ وَنَقَلْتَهُ مِنْهااِلَی الْأرْحامِ الْمُطَهَّرَهِ لُطْفاً مِنْکَ لَهُ وِ اصلاب


پاک و نقل کردی او را از آنها به ارحام پاکیزه به لطفت به او


تَحَنُّناً مِنْکَ عَلَیْهِ اِذْ وَکَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حَراسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حَیاطَتِهِ


مهر خود بر او وکیـل کـردی برای حفـظ وحراسـت و نگهـداری و احتیاط درباره او


مِنْ قُدْرَتِکَ عَیْناً عاصِمَهً حَجَبْتَ بِها عَنْهُ مَدانِسَ الْعَهْر وَ مَعآئِبَ


از قدرت خود دیده بانی نگهدارنده که منع کردی بدان وسیله از او آلودگیهای هرزگی و عیوب


السِّفاحِ حَتّی رَفَعْتَ بِهِ نَواظِرَ الْعِبادِ وَ اَحْیَیْتَ بِهِ مَیْتَ الْبِلادِ بِاَنْ


زناکاری را تا بلندی کردی بدو دیده*ی بندگان را و زنده کردی به او شهرستانهای مرده را به اینکه


کَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلادَتِهِ ظُلَمَ الْأسْتارِ وَ اَلْبَسْتَ حَرَمَکَ بِهِ حُلَلَ


گشـودی بـه نـور ولادتـش تاریـکیهـای پرده پوشی را و در بر حرمت کردی حلّه ها


الأَنْوارِ اَللّهُمَّ فَکَما خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هذِهِ المَرتَبَهَ الکَریمَهِ وَ ذُخْرِ


نورانی را. خدایا پس چنانکه مخصوص کردی او را به شرف این مقام کریم و ذخیره


هذِهِ المَنقَبَهِ العَظیمَهِ صَلِّ عَلَیهِ کَما وَفی بِعَهدِکَ وَ بَلَّغَ رِسالاتِکَ


این منقبت بزرگ درود فرست بر او چنانچه وفا کرد به عهدت وتبلیغ کرده رسالاتت را


وَ قاتَلَ اَهلَ الجُحُودِ عَلی تَوحیدِکَ وَ قَطَعَ رَحِمَ الکُفرِ فی اِعزازِ


و نبرد کرده با منکران توحیدت و قطع کرده رحم کفر را در عزیز کردن


دینِکَ وَ لَبِسَ ثَوبَ البَلوی فی مُجاهَدَهِ اَعدآئِکَ وَ اَوجَبْتَ لَهُ


دینت و پوشید جامه بلا در پیکار با دشمنانت و واجب کردی برایش


بِکُلِّ اَذیً مَسَّهُ اَو کَیدٍ اَحَسَّ بِهِ مِنَ الفِئَهِ الَّتی حاوَلَتْ قَتلَهُ فَضیلَهً


به هر آزاری که به او رسد یا مکری که درک کند از گروهی که در پی کشتن او بودند فضیلتی


تَفُوقُ الفَضآئِلَ وَ یَملِکُ بِهَا الجَزیلَ مِن نَوالِکَ وَ قَد اَسَرَّ الحَسرَهَ


فوق فضائل و دارا شود بدان شایسته حکایت را و به تحقیق نهان کرده حسرت را


وَ اَخفَی الزَّفْرَهَ وَ تَجَرَّعَ الغُصَّهَ وَلَم یَتَخَطَّ ما مَثَّلَ لَهُ وَحیَکَ اللّهُمَّ


و پنهان کرده ناله و غم در گلو گرفته و تجاوز نکرد آن چه را معین کرده برای او وحیت خدایا


صَلِّ عَلَیهِ وَ عَلی اَهلِ بَیتِهِ صَلواهً تَرْضاها لَهُم وَ بَلِّغْهُمْ مِنّا تَحِیَّهً


درود فرست بر او و بر خاندانش درودی که پسندی برای آنها و برسان به آن ها از ما تحیت


کَثیرَهً وَ سَلاماً وَ اتِنا مِن لَدُنکَ فی مُولاتِهِم فَضْلاً وَ اِحساناً وَ


و سلام بسیار و بده به ما از نزد خود در موالات آن ها فضل و احسان و


رَحمَهً وَ غُفراناً اِنَّکَ ذُوالفَضلِ العَظیمِ.


پس چهار رکعت نماز از رحمت و آمرزش زیرا تو صاحب فضل بزرگی.


زیارت بکن به دو سلام با هر سوره که خواهی و چون فارغ شوی


تسبیح فاطمه زهرا سلام الله علیها را بخوان پس بگو:

اَللّهُمَ اِنَّکَ


خدایا تو


قُلتَ لِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَلَو اَنَّهُم اِذ ظَلَمُوا


گفتی به پیغمبرت محمد صلی الله علیه و آله اگر آنان وقتی ستم می کردند به


اَنفُسَهُم جاوُکَ فَاستَغفَرُوا اللهَ وَ استَغفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ


خود وآمدندنزدت وآمرزش می خواستند ازخداوآمرزش می خواست برای آنها رسول در می یافتند


تَوّاباً رَحیماً وَ لَم اَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِکَ عَلَیهِ وَ الِهِ السَّلامُ اَللّهُمَ وَ


خدا را بسیار توبه پذیر و مهربان و من حاضر نشدم زمان رسولت و آلش بر او درود. خدایا


قَد زُرتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سِیِّئِ عَمَلی وَ مُستَغفِراً لَکَ مِن ذُنُوبی وَ


من او را زیارت کردم مشتاقانه توبه کار از بدکرداری خود و آمرزش جو از گناهانم و


مُقِرّاً لَکَ بِها وَ اَنتَ اَعْلَمُ بَها مِنّی وَ مُتَوَجِّهاً اِلَیکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ


مقر نزد تو به آن ها و تو دانا تری به آنها از من و روی آوردم به تو به پیغمبرت پیغمبر


الرَّحمَهِ صَلواتُکَ عَلَیهِ وَ الِهِ فَاجْعَلْنِی اللّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ اَهلِ بَیتِهِ


رحمت صلوات تو بر او و آلش و مقرر کن مرا خدایا به محمد(ص) و خاندانش


عِندَکَ وَجیهاً فِی الدُّنیا وَ الآخِرَهِ وَ مِنَ المُقَرَبینَ یا مُحَمَّدُ یا


نزد خود آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربان. ای محمد ای


رَسُولَ اللهِ بَاَبی اَنتَ وَ اُمّی یا نَبِیَّ اللهِ یا سَیِّدَ خَلقِ اللهِ اِنِّی اَتَوَجَّهُ


رسول خدا قربانت پدرم و مادرم. ای پیغمبر خدا ای سید خلق خدا من روی آوردم


بِکَ اِلَی اللهِ رَبِّکَ وَ رَبّی لِیَغفِرَ لی ذُنُوبی وَ یَتَقَبَّلَ مِنّی عَمَلی وَ


به تو نزد خدا پروردگارت و پروردگارم تا بیامرزدگناهانم را و بپذیرد از من عملم را و


یَقضِیَ لی حَوآئِجی فَکُن لی شَفیعاً عِندَ رَبِّکَ وَ رَبّی فَنِعمَ


برآرد حاجتم را پس باش برایم شفیع نزد پروردگارت و پروردگارم چه خوب


المَسئُولُ المَولی رَبّی وَ نِعْمَ الشَّفیعُ اَنتَ یا مُحَمَّدُ عَلَیکَ وَ عَلی


مسئولی است مولا پروردگارم و چه خوب شفیع باشی تو ای محمد به تو و به


اَهلِ بَیتِکَ السَّلامُ اَللّهُمَّ وَ اَوجِبْ لی مِنکَ المَغفِرهَ وَ الرَّحمَهَ وَ


خاندانت درود. خدایا واجب کن از خود بر من آمرزش و رحمت


الرِّزقَ الواسِعَ الطَّیِّبَ النّافِعَ کَما اَوجَبْتَ لِمَن اَتی نَبِیَّکَ مُحَمَّداً


و روزی وسیع پاک و نافع چنانچه واجب کردی برای هر که آمده نزد پیغمبرت محمد


صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ هُوَ حَیٌّ فَاَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ وَ استَغفَرَ لَهُ


رحمت تو بر او و آلش و او زنده بوده و اقرار کرده برایش به گناهانش و استغفار کرده برایش


رَسُولُکَ عَلیهِ وَ الِهِ السَّلامُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحمَتِکَ یااَرحَمَ الرّاحِمینَ


رسول تو بر او و بر آلش درود و او را آمرزیدی به رحمت خود ای مهربان ترین مهربانان.

اَللّهُمَّ وَ قَد اَمَّلتُکَ وَ رَجَوْتُکَ وَ قُمْتُ بَینَ یَدَیکَ وَ رَغِبْتُ اِلَیکَ


خدایا من به تو آرزو دارم و امید به تو دارم و جلوتر ایستاده ام و مشتاق توام


عَمَّن سِواکَ وَ قَد اَمَّلْتُ جَزیلَ ثَوابِکَ وَ اِنّی لَمُقِرُّ غَیرُ مُنکِرٍ وَ


از دیگران من امید شاینده ثوابت را دارم و من مُقرم غیر منکر و


تآئِبٌ اِلَیکَ مِمَّا اقتَرَفْتُ وَ عآئِذٌ بِکَ فی هذَا المَقامِ مِمّا قَدَّمتُ


تائبم به سوی تو از آن چه گناه ورزیدم و بازگردم به تو در این مقام از آنچه پیش داشتم


مِنَ الاَعمالِ الَّتی تَقَدَّمْتَ اِلَیَّ فیها وَ نَهَیتَنی عَنها وَ اَوعَدتَ عَلیهَا


از کارهایی که یادداشت پیش دادی در آن ها به من و نهی کردی مرا از آن ها و تهدید کردی به


العِقابَ وَ اَعوذُ بِکَرَمِ وَجهِکَ اَن تُقیمَنی مَقامَ الخِزْیِ وَ الذُّلِّ یَومَ


کیفر در آن ها و پناه برم به کرم وجه تو که برپا داری مرا در مقام رسوایی و خواری روزی


تُهتَکُ فیهِ الاَسْتارُ وَ تَبدو فیهِ الاسرارُ وَ الفَضایِحُ وَ تَرعَدُ فیهِ


که در آن پرده ها دریده شود و فاش شود در آن اسرار و رسوایی و بلرزد در آن


الفَرآئِصُ یَومَ الحَسرَهِ وَالنَّدامَهِ یَومَ الافِکَهِ یَومَ الازِفَهِ یَومَ التَّغابُنِ


دل ها روز حسرت و پشیمانی روز تهمت بگیری روز بدحالی روز زیان کاری


یَومَ الفَصلِ یَومَ الجَزآءِ یَوماً کانَ مِقدارُهُ خَمسینَ اَلفَ سَنَهٍ یَومَ


روز فصل امور روز جزا روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال است روز


النَّفخَهِیَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَهُ تَتْبَعُهَاالرّادِفَهُ یَومَ النَّشرِیَومَ العَرضِ یَومَ


دمیدن صور روزلرزش زمین که پیروآن است ردیف محشوریان روزنشر روزعرض روزاعمال روزی


یَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ العالَمینَ یَومَ یَفِرُّ المَرءُ مِن اَخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ


که مردم قیام کنند به درگاه جهانیان روزی که گریزد مرد از برادرش و مادرش و پدرش و


صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ یَومَ تَشَقَّقُ الاَرضُ وَ اَکنافُ السَّماءِ یَومَ تَأتی کُلُّ


همسرش و فرزندانش روزی که بشکافد زمین و اطراف آسمان روزی که بیاید هر


نَفسٍ تُجادِلُ عَن نَفسِها یَومَ یُرَدُّونَ اِلَی اللهِ فَیُنَبِّئُهُم بِما عَمِلُوا یَومَ


کس ستیزه کند ازطرف خودروزی که برگردند به سوی خدا وآگاه کند آنان را بدانچه کردند روزی


لا یُغنی مَولیَ عَن مَوْلیً شَیئاً وَ لا هُم یُنصَرونَ اِلّا مَن رَحِمَ اللهُ


که سود نبخشد دوست دوست را به هیچ وجه و نه یاری شوند مگر آن چه خدایش رحم کند


اِنَّهُ هُوَ العَزیزُ الرَّحیمُ یَومَ یُرَدُّونَ اِلی عالِمِ الغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ یَومَ


زیرا او عزیز است و مهربان روزی که بازگردند به سوی دانای نهان و عیان روزی


یُرَدُّونَ اِلیَ اللهِ مَولیهُمُ الحَقِّ یَومَ یَخرُجُونَ مِنَ الاَجْداثِ سِراعاً


که برگردند به سوی خدا آقای برحقشان روزی که برآیند از گورها شتابان


کَاَنَّهُم اِلی نُصُبٍ یُوفِضُونَ وَکَاَنَّهُم جَرادٌ مَنتَشِرٌ مُهطِعینَ اِلَی الدّاعِ


گویا به سوی قربانی بت می جهند و مانند ملخ پران منتشر سر به زیر داعی


اِلَی*اللهِ*یَومَ الواقِعَهِ یَومَ تُرَجُّ الارضُ رَجّاًیَومَ تَکُونُ السَّماءُ کَالمُهْلِ


الی الله روز واقعه روزی که بلرزد زمین لرزیدنی روزی که باشد آسمان چون سرب آب شده


وَ تَکُوُنُ الجِبالُ کَالْعِهْنِ وَ لا یُسئَلُ حَمیمٌ حَمیماً یَومَ الشّاهِدِ وَ


و باشند گویا چون پنبه زده و نپرسد خویش حال خویش را روز شاهد و


المَشهوُدِ یَومَ تَکوُنُ المَلائِکَهُ صَفّاً صَفّاً اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوقِفی فی


مشهود روزی که باشند فرشتگان صف به صف. خدایا رحم کن موقف این


ذلِکَ الیَومِ بِمَوقَفی فی هذَا الیَومِ وَ لا تُخزِنی فی ذلِکَ المَوقِفِ


روز مرا به موقفم در این روز و نکنم رسوا در آن موقف


بِما جَنَیتُ عَلی نَفسی وَاجعَل یا رَبِّ فی ذلِکَ الیَومِ مَعَ اَولِیآئِکَ


آن چه خیانت کردم و بر نفس خود و قرارم بده پروردگارا در آن روز با دوستانت


مُنطَلَقی وَ فی زُمرَهِ مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ بَیتِهِ عَلَیهِمُ السَّلامُ مَحشَری


سیر مرا و در گروه محمد و خاندانش علیهم السلام محشر مرا


وَاجْعَلْ حَوضَهُ مَورِدی وَ فِی الغُرِّالکِرامِ مَصدَری *وَ اَعطِنی کِتابی


و بگردان حوض او را محل ورودم ودر زمره روسفیدان مکرّم برگشتم را و بده کتابم را


بِیَمینی حَتّی اَفُوزَ بِحَسَناتی وَ تُبَیِّضَ بِهِ وَجهی وَ تُیَسِّرَ بِهِ


به دست راستم تا برسم به حسناتم و سفید کن بدان رویم را و آسان کن بدان


حِسابی وَ تُرَجِّحَ بِهِ میزانی وَ اَمضِیَ مَعَ الفآئِزینَ مِن عِبادِکَ


حسابم را و سنگین کن میزانم را و بگذارم با کامیابان از بندگان


الصّالِحینَ اِلی رِضوانِکَ وَ جِنانِکَ اِلهَ العالِمینَ اَللّهُمَّ اِنّی اَعُوذُ


نیکت به سوی رضوانت و بهشت معبود جهانیان. خدایا من پناه برم


بِکَ مِن اَنْ تَفضَحَنی فی ذلِکَ الیَومِ بَینَ یَدیِ الخَلآیِقِ بِجَریرَتی


به تو از این که رسوا کنی مرا در این روز پیش خلایق به جرم من


اَو اَن اَلقَی الخِزْیَ وَ النَّدامَهَ بِخَطیئَتی اَو اَنْ تُظْهِرَ فیهِ سَیِّئاتی


یا بر سرم ریزی رسوایی و پشیمانی و خطاکاریم یا چیره کنی در آن بدکاریم


عَلی حَسَناتی اَو اَنْ تُنَوِّهَ بَینَ الخلآیِقِ بِاسمی یا کَریمُ یا کَریمُ


به خوش کرداریم و نام مرا اعلان کنی بین خلایق ای کریم ای کریم


العَفوَ العَفوَ السَّتْرَ السَّتْرَ اللّهُمَّ وَ اَعوُذُ بِکَ مِنْ اَنْ یَکُونَ فی ذلِک


العفو العفو پرده پوش پرده پوش خدایا و پناه برم به تو از این که باشد در این


الیَومِ فی مَواقِفِ الاَشرارِ مَوقِفی اَوفی مَقامِ الاَشقِیاءِ مَقامی وَ اِذا


روز در ایستگاه بدان جایم یا در پایگاه بدبختان مقامم و چون


مَیَّزْتَ بَینَ خَلقِکَ فَسُقْتَ کُلَّاً بِاَعمالِهِم زُمَراً اِلی مَنازِلِهِم فَسُقْنی


امتیازدادی میان خلقت پس سوق دهی هردسته ای راطبق عملشان گروه گروه وبه منزلشان سوق ده مرا


بِرَحمَتِکَ فی عِبادِکَ الصّالِحینَ وَ فی زُمرَهِ اَولِیائِکَ المُتَّقینَ اِلی


به رحمت خود درضمن بندگان نیک خود و در گروه دوستان باتقوایت به سوی


جَنّاتِکَ یا رَبَّ العالَمینَ. پس وداع کن آن حضرت را و بگو:


بهشتت ای پروردگار جهانیان.


السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسُولَ اللهِ السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا البَشیرُ النَّذیرُ


درود بر تو ای رسول خدا درود بر تو ای بشیر نذیر


السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا السِّراجُ المُنیرُ السَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا السَّفیرُ بَینَ اللهِ


درود بر تو ای چراغ تابان درود بر تو ای رابطه بین خدا


وَبَینَ خَلقِهِ*اَشهَدُ یا*رَسُولَ اللهِ*اَنَّکَ کَنْتَ نُوراً فِی*الاَصلابِ الشّامِخَهِ


و خلقش گواهم ای رسول خدا که تو نوری بودی در پشت های فرازنده


وَ الاَرحامِ المُطَهَّرَهِ لَمْ*تُنَجِّسْکَ الجاهِلِیَّهُ بِاَنجاسِها وَلَم تُلْبِسْکَ مِن


و رگ های پاک نیالودت در آن جاهلیت به نجاست هایش و نپوشیدت از


مُدلَهِمّاتِ ثِیابِها وَ اَشهَدُ یا رَسُولَ اللهِ اِنّی مُؤمِنٌ بِکَ وَ بِالاَئِمَهِ مِنْ


جامه های ننگینش و گواهم یا رسول الله که معتقدم به تو و به امامان از


اَهلِ بَیْتِکَ مُوقِنٌ بِجَمیعِ ما اَتَیْتَ بِهِ راضٍ مُؤمِنٌ وَ اَشهَدُ اَنَّ الأئِمَهَ


خاندانت یقین دارم به هرچه آوردی بدان راضی و با ایمانم و گواهم که امامان


مِن اَهلِ بَیتِکَ اَعلامُ الهُدی وَ العُروَهُ الوُثقی وَ الحُجَّهُ عَلی اَهلِ


از اهل بیت تو اعلام هدایت و رشته محکم و حجت بر اهل


الدُّنیا اللّهُمَّ لا تَجعَلهُ اخِرَ العَهدِ مِن زِیارَهِ نَبیِّّکَ عَلیهِ وَ الِهِ السَّلامُ


دنیا هستند خدایا مگردان آن را آخر عهد از زیارت پیغمبرت علیه و آله السلام


وَ اِن تَوَفَّیتَنی فَأِنّی اَشهَدُ فی مَماتی عَلی*ما اَشهَدُ عَلَیهِ فی حَیاتی


و اگر جانم را گرفتی من گواهم در مردن خود بدانچه گواهی دهم بر آن در زندگی ام


اَنَّکَ اَنتَ اللهُ*لااِلهِ اِلا*اَنتَ وَحْدَکَ لاشَریکَ لَکَ وَ اَنَّ مُحَمَّداًعَبدُکَ


که تویی خدایی که نیست معبود حقی جز تو یگانه ای شریک نداری و گواهم محمد بنده


وَ رَسُولُکَ وَ اَنَّ الأئِمَهَ مِن اَهلِ بَیتِهِ*اَولِیائُکَ وَاَنصارُکَ وَ حُجَجُکَ


و رسول تو است و این که امامان از خاندانش و دوستان و یاران و حجت های تواند


عَلی خَلقِکَ وَ خُلَفآؤُکَ فی عِبادِکَ وَ اَعلامُکَ فی*بِلادِکَ وَ خُزّانُ


بر خلقت و خلفای تواند در بندگانت و اعلام تواند در بلادت و خزینه داران


عِلمِکَ وَحَفَظهُ سِرِّکَ وَ تَراجِمَهُ وَحیِکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ


علم تو و نگهداران سر تو و ترجمان وحی تواند خدایا درود فرست بر محمد و


الِ مُحَمَّدٍ وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبیِِّکَ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ فی ساعَتی هذِهِ وَفی کُلِّ


آل محمد و برسان به روح پیغمبرت محمد و آلش در این ساعت و در هر


ساعَهٍ تَحِیَّهً مِنّی وَسَلاماً وَالسَّلامُ عَلَیکَ یا رَسُولَ اللهِ وَ رَحمهُ اللهِ


ساعت تحیت و زنده باد از من و درود و درود بر تو ای رسول خدا و رحمت خدا


وَ بَرَکاتُهُ لا جَعَلَهُ اللهُ اخِرَ تَسلیمی عَلَیکَ.

و برکاتش نگردانش خدا آخر سلام کردنم بر تو.

 

[صدای سکوت]

فایل صوتی زیارت از راه دور



http://dl.aviny.com/voice/doa_ziarat/doa/ziarat-hazrat-rasul-az-rah-dur.mp3


​

 

[صدای سکوت]

زیارتنامه امام رضا

زیارتنامه امام رضا

چون قصد زیارت نمودی ، پیش از آنکه از خانه بیرون روی ، غسل کن و بگو :
اللهم طهرنی و طهرلی قلبی و اشرح لی صدری و اجر علی لسانی مدحتك و الثناء علیك فانه لا قوة الا بك اللهم اجعله لی طهورا و شفاءا. و در وقت بیرون رفتن بگو:
بسم الله و بالله و الی الله و الی ابن رسول الله حسبی الله توكلت علی الله اللهم الیك توجهت و الیك قصدت و ما عندك اردت
پس چون بیرون رفتتی بر در خانه خود بایست و بگو:
اللهم الیك وجهت وجهی و علیك خلفت اهلی و مالی و ما خولتنی و بك وثقت فلا تخیبنی یا من لا یخیب من اراده و لا یضیع من حفظه صل علی محمد و ال محمد و احفظنی بحفظك فانه لا یضیع من حفظت
چون بسلامت رسیدی انشاالله پس هرگاه خواهی بزیارت بروی غسل کن و بگو:
اللهم طهرنی و طهرلی قلبی و اشرح لی صدری و اجر علی لسانی مدحتك و محبتك و الثناء علیك فانه لا قوة الا بك و قد علمت ان قوام دینی التسلیم لامرك و الاتباع لسنة نبیك و الشهادة علی جمیع خلقك اللهم اجعله لی شفاء و نورا انك علی كل شیء قدیر
پس ببوش باکیزه ترین جامه های خود را و بگو :
الله اكبر و لا اله الا الله و سبحان الله و الحمد لله چون داخل روضه منوره شدی بگو :
بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله صلی الله علیه و اله اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریك به و اشهد ان محمدا عبده و رسوله و ان علیا ولی الله
پس برو نزد ضریح و بگو :
اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریك له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله و انه سید الاولین و الاخرین و انه سید الانبیاء و المرسلین اللهم صل علی محمد عبدك و رسولك و نبیك و سید خلقك اجمعین صلوة لا یقوی علی احصائها غیرك اللهم صل علی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب عبدك و اخی رسولك الذی النتجبته بعلمك و جعلته هادیا لمن شئت من خلقك و الدلیل علی من بعثته برسالاتك و دیان الدین بعدلك و فصل قضائك بین خلقك و المهیمن علی ذلك كله و السلام علیه و رحمة الله و بركاته اللهم صل علی فاطمة بنت نبیك و زوجة ولیك و ام السبطین الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنة الطهرة الطاهرة المطهرة التقیة النقیة الرضیة الزكیة سیدة نساء اهل الجنة اجمعین صلوة لا یقوی علی احصائها غیرك اللهم صل علی الحسن و الحسین سبطی نبیك و سیدی شباب اهل الجنة القائمین فی خلقك و الدلیلین علی من بعثت برسالاتك و دیانی الدین بعدلك و فصلی قضائك بین خلقك اللهم صل علی علی بن الحسین عبدك القائم فی خلقك و الدلیل علی من بعثت برسالاتك و دیان الدین بعدلك و فصل قضائك بین خلقك سید العابدین اللهم صل علی محمد بن علی عبدك و خلیفتك فی ارضك باقر علم النبیین اللهم صل علی جعفر بن محمد الصادق عبدك و ولی دینك و حجتك علی خلقك اجمعین الصادق البار اللهم صل علی موسی بن جعفر عبدك الصالح و لسانك فی خلقك الناطق بحكمك و الحجة علی بریتك اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی عبدك و ولی دینك القائم بعدلك و الداعی الی دینك و دین ابائه الصادقین صلوة لا یقوی علی احصائها غیرك اللهم صل علی محمد بن علی عبدك و ولیك القائم بامرك و الداعی الی سبیلك اللهم صل علی علی بن محمد عبدك و ولی دینك اللهم صل علی الحسن بن علی العامل بامرك القائم فی خلقك المخصوص بكرامتك الداعی الی طاعتك و طاعة رسولك صلواتك علیهم اجمعین اللهم صل علی حجتك و ولیك القائم فی خلقك صلوة تامة نامیة باقیة تعجل بها فرجه و تنصره بها و تجعلنا معه فی الدنیا و الاخرة اللهم انی اتقرب الیك بحبهم و اوالی ولیهم و اعادی عدوهم فارزقنی بهم خیر الدنیا و الاخرة و اصرفعنی بهم شر الدنیا و الاخرة و اهوال یوم القیمة السلام علیك یا ولی الله السلام علیك یا حجة الله السلام علیك یا نور الله فی ظلمات الارض السلام علیك یا عمود الدین السلام علیك یا وارث ادم صفوة الله السلام علیك یا وارث نوح نبی الله السلام علیك یا وارث ابراهیم خلیل الله السلام علیك یا وارث اسمعیل ذبیح الله السلام علیك یا وارث موسی كلیم الله السلام علیك یا موارث عیسی روح الله السلام علیك یا وارث محمد رسول الله السلام علیك یا وارث امیرالمؤمنین علی ولی الله و وصی رسول ربالعالمین السلام علیك یا وارث فاطمة الزهراء السلام علیك یا وارث الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنة السلام علیك یا وارث علی بن الحسین زین العابدین السلام علیك یاوارث محمد بن علی باقر علم الاولین و الاخرین السلام علیك یا وارث جعفر بن محمد الصادق البار السلام علیك یا وارث موسی بن جعفر السلام علیك ایها الصدیق الشهید السلام علیك ایها الوصی البار التقی اشهد انك قد اقمت الصلوة و اتیت الزكوة و امرت بالمعروف و نهیت عن المنكر و عبدت الله حتی اتیك الیقین السلام علیك یا ابا الحسن و رحمة الله و بركاته
اللهم الیك صمدت من ارضی و قطعت البلاد رجاء رحمتك فلا تخیبنی و لا تردنی بغیر قضاء حاجتی و ارحم تقلبی علی قبر ابن اخی رسولك صلواتك علیه و اله بابی انت و امی یا مولای اتیتك زائرا وافدا عائذا مما جنیت علی نفسی و احتطبت علی ظهری فكن لی شافعا الی الله یوم فقری وفاقتی عندالله مقام محمود و انت عنده وجیه
اللهم انی اتقرب الیك بحبهم و بولایتهم اتولی اخرهم بما تولیت به اولهم و ابرء من كل ولیجة دونهم اللهم العن الذین بدلوا نعمتك و اتهموا نبیك و جحدوا بایاتك و سخروا بامامك و حملوا الناس علی اكتافال محمد اللهم انی اتقرب الیك باللعنة علیهم و البرائة منهم فی الدنیا و الاخرة یا رحمن
صلی الله علیك یا اباالحسن صلی الله علی روحك و بدنك صبرت و انت الصادق المصدق قتل الله من قتلك بالایدی و الالسن

******
​

 

[صدای سکوت]

فایل صوتی زیارتنامه

http://www.askdin.com/thread553.html
​

 

[صدای سکوت]

زیارت حضرت زهرا

زیارت حضرت زهرا

يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِكُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوكِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

وَ أَتَى (أَتَانَا) بِهِ وَصِيُّهُ‏ فَإِنَّا نَسْأَلُكِ إِنْ كُنَّا صَدَّقْنَاكِ إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلاَيَتِكِ‏

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَلِيلِ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ صَفِيِّ اللَّهِ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِينِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ‏

السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِيَّةِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ‏

السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَقْهُورَةُ

السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِ‏​

أَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكِ وَ أَنَّ مَنْ سَرَّكِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

وَ مَنْ جَفَاكِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

وَ مَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

وَ مَنْ وَصَلَكِ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

وَ مَنْ قَطَعَكِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

لِأَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّذِي بَيْنَ جَنْبَيْهِ كَمَا قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‏

أُشْهِدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلاَئِكَتَهُ أَنِّي رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِ‏

مُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْهُ مُوَالٍ لِمَنْ وَالَيْتِ مُعَادٍ لِمَنْ عَادَيْتِ‏ مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْتِ وَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً وَ حَسِيباً وَ جَازِياً وَ مُثِيباً

فایل صوتی 1

فایل صوتی 2 بانوای محمد طاهری

 

[سروش7]

دعای صحیفه

دعای صحیفه

مرحوم سید روایت نموده از حضرت علی (ع) که ایشان از حضرت رسول (ص) نقل نمودند که : جبرئیل نزدم ‌آمد در حالیکه در پشت مقام ابراهیم (ع) مشغول نماز بودم. پس از اتمام نماز از خداوند متعال تقاضای مغفرت برای امت خود نمودم. جبرئیل گفت: یا رسول‌ا... بسیار به امت خود علاقمند می‌باشی و می‌ترسی از خطاهایشان.

خداوند به بندگانش رحیم است. حضرت می‌فرماید آری ای برادر جبرئیل! تو نیز مورد علاقه من و امت من می‌باشی. اکنون عایی را بیاموز که امت من بعد از من با قرائت آن و نائل شدنشان به مقاصد خود مرا یاد نمایند. جبرئیل عرضه می‌دارد: یا رسول‌ا... توصیه می‌کنم که امر فرمایی امت خود را هر ماه سه روز ایام البیض را که سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه است روزه را فراموش ننمایند و نیز امر فرمایی آنها را تا خداوند متعال را به این دعای شریف بخوانند و این دعایی است که حاملان عرش به برکت این دعا عرش الهی را حمل می‌کنند و من به برکت آن از آسمانها به زمین فرود می‌آیم و از زمین به آسمان صعود می‌نمایم و این دعا به درب‌های بهشت و جای جای بهشت مرقوم و نوشته شده است و با این دعا درب‌های بهشت گشوده می‌شود و به برکت این دعا خلق خداوند در روز قیامت محشور می‌شوند به امر الهی.

و هر یک از امت شما این دعا را قرائت کند خداوند عذاب قبر را از او برداشته و به برکت آن از بدی روز قیامت و از آفات دنیا در امن قرار خواهد گرفت و از عذاب آتش جهنم نجات خواهد یافت.

رسول اکرم (ص) فرمود: از جبرئیل سوال نمودم که ثواب این دعا را بیان دارد.

او چنین گفت: یا رسول‌ا...سؤال نمودی از چیزی که قدرت توصیف آن را ندارم زیرا قدر آن را خداوند متعال داند و بس. و اگر تمام درختان قلم باشد و دریاها مرکب و جمیع خلائق نویسنده، قادر نخواهند بود ثوابی که خداوند کریم به قرائت‌کننده این دعا عطا می‌فرماید بنویسند.

اینک مقداری از آن بیان می‌شود. چنانچه بنده‌ای اسیر و عبد دیگری باشد به قصد آزادی خود این دعا را قرائت کند خداوند متعال او را از سختی عبودیت و اسارت بندگی خلاص خواهد نمود. چنانچه مغموم و گرفتاری آن را بخواند، خداوند هم و غم او را برطرف می‌گرداند و اگر حاجتی را انسان طالب باشد و برای رفع آن این دعا را بخواند خداوند متعال حاجت او را برآورده و نیازش را مرحمت می‌فرماید چه آن حاجت دنیوی باشد و یا اخروی، مادی باشد یا معنوی انشاءا...

و او را از مرگ ناگهانی (سکته) حفظ فرماید و از هراس قبر او را ایمن و حفظ سازد و از فقر در دنیا او را محفوظ نماید و به او قدرت و مقام شفاعت از دوستانش در روز قیامت عطا فرماید در حالیکه آن روز سخت و هولناک و پر هراس خندان باشد و به برکت این دعا به بهشت‌ دارالسلام واردش نمایند و خداوند متعال او را در غرفه‌های آن مقام والا ساکن فرماید در حالیکه ملبس به لباس‌های جنان باشد و چنانچه شخصی روزه بدارد و این دعا را بخواند خداوند ثوابی را که به جبرئیل علیه‌السلام و میکائیل علیه‌السلام و اسرافیل علیه‌السلام و عزرائیل علیه‌السلام و ابراهیم خلیل (ع) و عیسی (ع) و شما ای رسول گرامی (ص) عطا فرموده به او عطا خواهد فرمود.

رسول اکرم (ص) می‌فرماید: در شگفت بودم که جبرئیل گفت: یا محمد (ص) هر یک از امت شما در مدت عمرش یکبار این دعا را بخواند خداوند او را در روز قیامت در حالی محشور می‌نماید که صورتش مانند ماه شب چهارده می‌درخشد و مردم گمان می‌کنند یکی از انبیاء است. پس جبرئیل ادامه داد و گفت: یا محمد (ص) چنانچه شخصی پنج بار موفق شود به قرائت این دعا، من جبریئل با اسبی از اسب‌های بهشتی در کنار قبر او در روز رستاخیر آماده خواهم بود که به مجرد زنده شدن و حشر او را بدون تأمل در مواقف حساب و بدون توقف در هیچ مکانی به مقام عالی در دارالنعیم در جوار وجود نازنین شما ای محمد (ص) فرود آورم و سا کن نمایم و من جبرئیل ضامن هستم برای کسی که موفق به خواندن این دعا شود چه زن و چه مرد که خداوند او را عذاب نفرماید اگرچه گناهان او بیشتر از کف دریاها و افزون‌تر از قطرات باران و برگ درختان و عدد مردم اهل بهشت و جهنم باشد.

و هر کس موفق شود به خواندن این دعا شود ثواب حج واجب و عمره مقبوله بنویسند و هر کس در هنگام خواب با طهارت و پاکیزگی پنج بار این دعا را قرائت کند شما را در خواب می‌بیند در حالیکه او را بشارت به بهشت می‌دهید و چنانچه شخصی گرسنه و تشنه باشد و برای رفع آن غذا و آبی نداشته باشد و یا مریض باشد و دارویی برایش فراهم نباشد به برکت قرائت این دعا خداوند او را از تشنگی و گرسنگی و مرض نجات خواهد داد و حوائج دنیا و آخرت او را عطا خواهد فرمود.

و هر کس چیزی از او دزدیده باشند وضو بسازد و چهار رکعت یا دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت بعد از حمد سوره اخلاص را دو مرتبه بخواند و پس از سلام نماز این دعا را بخواند و نوشته این دعا را مقابل یا زیر سرش بگذارد خداوند متعال مشرق و مغرب را درهم نموده و مفقود شده او را به او بازگرداند و چنانچه شخصی دشمن داشته باشد و موفق شود این دعا را برای دفع او بخواند خداوند متعال او را در حفظ و امن محکم خود قرار می‌دهد که احدی به او ضرر نمی‌تواند برساند و هرکس دارای قرض باشد به برکت قرائت این دعا دِین او ادا خواهد شد آنهم به سهولت انشاءا... تعالی.

آگاه باشید که هر مؤمن مخلصی با اخلاص کامل آنرا قرائت کند و از خداوند بخواهد که کوه به حرکت درآید و یا آب در زیر پایش محکم و سفت و جامد شود هر آینه به مقصود خود خواهد رسید زیرا در این دعا اسم اعظم الهی مستور است و سزاوار نیست کسی که ایمان به خداوند و اولیائش دارد اجازه دهد در قلبش کوچکترین وسوسه و تردیدی در باره عظمت و خواص این دعای شریف پیدا شود زیرا خداوند به هر کس که اراده فرماید او را عطای بی‌حساب عنایت خواهد فرمود و رسول اکرم (ص) فرمودند: در هر جنگی که با دشمنان داشتم و این دعا را خواندم به برکت آن پیروزی نصیب مؤمنین گشت و نیز فرمودند: کسی که موفق شود به مداومت بر آن به او نور اولیاء عطا می‌شود و هر مشکلی برایش آسان و آسانی آسانتر خواهد شد.

 

[سروش7]

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد

بسم الله الرحمن الرحیم

سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ (3بار خوانده شود) سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ
مَلِيكٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيرٍ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِيمٍ مَا أَجَلَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ
جَلِيلٍ مَا أَمْجَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِيزٍ
مَا أَكْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِيرٍ مَا أَقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيمٍ مَا أَعْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا
أَسْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِيٍّ مَا أَبْهَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِيٍّ مَا أَنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِيرٍ مَا
أَظْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِيٍّ مَا أَعْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِيمٍ مَا
أَخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِيرٍ مَا أَكْرَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَرِيمٍ مَا أَلْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِيفٍ مَا
أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِيرٍ مَا أَسْمَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِيعٍ مَا أَحْفَظَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِيظٍ
مَا أَمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيٍّ مَا أَوْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِيٍّ مَا أَغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِيٍّ مَا
أَعْطَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا
أَفْضَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْيَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَيِّدٍ مَا
أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِيمٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِيدٍ مَا أَقْوَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِيٍّ مَا
أَحْكَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِيمٍ مَا أَبْطَشَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَيُّومٍ
مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِيدٍ مَا أَدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا
أَفْرَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا
أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِكٍ مَا أَوْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِيٍّ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِيمٍ مَا
أَكْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ‏ مَا أَعْجَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِيبٍ مَا
أَفْخَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِيدٍ مَا أَقْرَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِيبٍ مَا
أَمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا
أَحْسَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِيلٍ مَا أَقْبَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا
أَشْكَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَكُورٍ مَا أَغْفَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَكْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِيرٍ مَا
أَجْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْيَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَيَّانٍ مَا أَقْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا
أَمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِيمٍ مَا
أَخْلَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيكٍ مَا
أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِيعٍ مَا أَشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِيفٍ مَا
أَرْزَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا
أَهْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا
أَقْدَسَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ‏] وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْكَاهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَكِيٍّ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِيدٍ] مَا
أَفْطَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِينٍ مَا
أَوْهَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِيٍّ مَا
أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِيرٍ مَا أَسْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِيمٍ مَا أَشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا
أَنْجَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَكَهُ وَ
سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِكٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِيدٍ مَا أَعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ
وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْكَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِيمٍ مَا أَكْفَلَهُ وَ
سُبْحَانَهُ مِنْ كَفِيلٍ مَا أَشْهَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِيدٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِيمُ وَ
بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ
الْعَظِيمِ دَافِعِ‏ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِي وَ نِعْمَ الْوَكِيل‏

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

 

[سروش7]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تسبيح می ‏كنم تسبيح خدايى كه بزرگ است و متلبّسم به حمد او منزه است خدا تعجب [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]می ‏كنم از خدائى كه چه چيز او را مالك گردانيده [و تعجب مى‏كنم از پادشاهى كه چه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]چيز توانا نموده است او را] و منزه است او و تعجب است از بسيار قادرى كه او را چيز بزرگ [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]كرده او را و منزه است خدا و تعجب مى‏كنم از بزرگى كه چه چيز او را جليل نموده و منزه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است او و تعجب است از بزرگى كه چه چيز او را شريف نموده و منزه است خدا و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از شريفى كه او را چه چيز مهربان نموده و تعجب است از مهربانى كه چه چيز او [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]راعزيز نموده و تعجب می ‏كنم از عزيزى كه چه چيز او را بزرگ نموده و تعجب مى‏نمايم از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]بزرگى كه چه چيز او را هميشگى نموده و تعجب است از دائمى كه چه چيز او را بلند [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]نموده و تعجّب است از بلند مرتبه‏اى كه چه چيز او را رفعت داده و تعجب می ‏نمايم از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]رفيعى كه چه چيز او را حسن داده و تعجب است از نيكوئى كه چه چيز او را نورانى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گردانيده و تعجب است از روشنى كه چه چيز او را ظاهر كرده است و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]ظاهرى كه چه چيز او را پنهان نموده و تعجب از پنهانى كه چه چيز او را دانا نموده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از دانائى كه چه چيز او را خبردار گردانيد و تعجب است از خبردارى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]كريم نموده و تعجب است از بخشنده‏اى كه چه چيز او را مهربان نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]مهربانى كه چه چيز او را بينا گردانيده است و تعجب است از بينائى كه چه چيز او را شنوا [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]نموده است و تعجب است از شنوائى كه چه چيز او را نگاهدارنده گردانيده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]نگاهدارنده‏اى كه چه چيز او را توانگر گردانيده و تعجب است از توانگرى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]صاحب عطا نموده و تعجب است از دهنده‏اى كه چه چيز او را بى‏نياز گردانيده و تعجب است [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]از بى‏نيازى كه چه چيز او را صاحب بخشش نموده و تعجب است از بخشنده‏اى كه چه چيز [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]او را وسعت داده و تعجب است از رزق دهنده‏اى كه چه چيز او را صاحب بخشش نموده و [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تعجب است از صاحب بخششى كه چه چيز او را صاحب احسان نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]صاحب عطيه‏اى كه چه چيز او را منعم گردانيده و تعجب است از نعمت دهنده‏اى كه چه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]چيز او را ستوده گردانيده و تعجب است از ستوده‏اى كه چه چيز او را رحيم گردانيده و [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تعجب است از رحم‏كننده‏اى كه چه چيز او را سخت گردانيده و تعجب است از سخت‏گيرى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]كه چه چيز او را قوّت داده و تعجب است از صاحب قوّتى كه چه چيز او را حليم نموده [او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]حكيم گردانيده‏] و تعجب است از حلم‏كننده‏اى [حكيمى‏] كه چه چيز او را صاحب قهر نموده [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]و تعجب است از صاحب قهرى كه او را چه بر پاى داشته و تعجب است از بخود برپائى كه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][چه چيز او را حمد كرده و تعجب است از حمد شده‏اى‏] كه چه چيز او را هميشگى نموده و [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تعجب است از هميشه‏اى [كه او را چه باقى داشته و تعجب است از باقی ‏اى‏] كه چه چيز [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]او را بیهمتا نموده و تعجب است از بی‏همتائى كه چه چيز او را يكتا نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]يكتائى كه چه چيز او را مقصود و بى‏نياز گردانيده و تعجب است از بى‏نيازى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]صاحب ملك نموده و تعجب است از مالكى كه چه چيز او را صاحب اختيار نموده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از صاحب اختيارى كه چه چيز او را بزرگ نموده و تعجب است از بزرگى كه چه چيز او [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]را كامل و تمام نموده و تعجب است از كاملى كه چه چيز او را تمام نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تمامى كه چه چيز او را نيكو گردانيده و تعجب است از نيكوئى كه چه چيز او را صاحب فخر [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]نموده و تعجب است از فخركننده‏اى كه چه چيز او را «1» دور ساخته و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]دورى كه چه چيز او را نزديك ساخته و تعجب است از نزديكى كه چه چيز او را غالب و قوى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گردانيده و تعجب است از غلبه‏كننده‏اى كه چه چيز او را مسلّط نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]مسلّطى كه چه چيز او را عفوكننده نموده و تعجب است از عفوكننده‏اى كه چه چيز او [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]رااحسان‏كننده كرده و تعجب است از احسان‏كننده‏اى كه چه چيز او را نيكوكار نموده و تعجب[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از نيكوكارى كه چه چيز او را قبول توبه‏كننده نموده و تعجب است از قبول [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]توبه‏كننده‏اى كه چه چيز او را جزا دهنده نموده و تعجب است از جزا دهنده‏اى كه چه چيز او[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]را صاحب مغفرت نموده و تعجب است از آمرزنده‏اى كه چه چيزى او را بزرگ نموده است و [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تعجب است از بزرگى كه چه چيز او را صاحب جبروت نموده و تعجب است از صاحب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]جبروتى كه چه چيز او را جزا دهنده نموده و تعجب است از جزا دهنده‏اى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]حاكم گردانيده و تعجب است از حكم‏كننده‏اى كه چه چيز حكم او را ممضى نموده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از حاكمى كه چه چيز جارى نموده امر او را و تعجب است از جارى در حكمى كه چه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]صفت صاحب رحم نموده او را و تعجب است از رحم‏كننده‏اى كه چه صفت خلق‏كننده[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گردانيده او را و تعجّب است از خلق‏كننده‏اى كه چه چيز او را صاحب غلبه نموده تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از غلبه نماينده‏اى كه چه امر او را صاحب مملكت نموده و تعجب است از صاحب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]مملكتى كه چه صفت او را صاحب قدرت نموده و تعجب است از توانائى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]بلند مرتبه نموده و تعجب است از بلند مرتبه‏اى كه چه صفت او را شريف گردانيده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از صاحب شرفى كه چه امر او را رزق دهنده گردانيده و تعجب است از روزى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]دهنده‏اى كه چه چيز او را نگاه دارنده رزق او را و تعجب است از نگاه دارنده رزقى كه چه [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]چيز او را روزى بخشنده نموده و تعجب است از روزى گستراننده‏اى كه چه چيز راهنما [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گردانيده او را و تعجب است از راهنمائى كه چه چيز او را راستگوى نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]راستگوئى كه چه چيز او را ظاهر گرانيده و تعجب است از ظاهرى كه چه چيز منزّه از عيبها [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]نموده او را و تعجب است از منزّهى كه چه چيز او را پاكيزه [ظاهر] نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]پاكيزه‏اى [آشكارى‏] كه چه چيز او را پاك نموده و تعجب است از پاكى كه چه چيز باقى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]داشته او را و تعجب است از باقى‏اى كه چه چيز او را اعاده‏كننده نموده و تعجب است از [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]اعاده‏كننده‏اى كه چه چيز او را خلق‏كننده نموده و تعجب است از خلق‏كننده‏اى [كه چه چيز[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]او را نگاهدارنده نموده و تعجب است از نگاهدارنده‏اى كه چه چيز او را يارى كرده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از يارى‏كننده‏اى‏] كه چه چيز او را صاحب بخشش كرده و تعجب است از بسيار [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]بخشنده‏اى كه چه چيز او را توبه قبول‏كننده نموده و تعجب است از توبه قبول‏كننده‏اى كه[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]چه چيز او را صاحب كرم نموده و تعجب است از صاحب كرمى كه چه چيز او را يارى‏كننده[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][بينا] نموده و تعجب است از يارى‏كننده‏اى [بينائى‏] كه چه چيز او را سالم گردانيده و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از سالمى كه چه چيز او را شفا دهنده نموده و تعجب است از شفا دهنده‏اى كه چه[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]چيز او را خلاص‏كننده نموده و تعجب است از نجات دهنده‏اى كه چه چيز نيكوكار نموده او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]و تعجب است از نيكوكارى كه چه چيز او را طلب‏كننده نموده و تعجب است از طلب‏كننده‏اى[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]كه چه چيز او را صاحب ادراك نموده و تعجب است از ادراك‏كننده‏اى كه چه چيز او را قوى [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]گردانيده و تعجب است از صاحب قوّتى كه چه چيز او را مهربان كرده و تعجب است از [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]مهربانى كه چه چيز عادل نموده و تعجب است از عادلى كه چه چيز امر او را محكم نموده [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]و تعجب است از محكم‏كننده‏اى كه چه چيز او را داناى با تدبير نموده و تعجب است از [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]حكيمى كه چه چيز او را كفيل و ضامن گردانيده و تعجب است از ضامنى كه چه چيز او را [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]دانا گردانيده [و تعجب است از دانايى كه چه چيز او را با ستايش نموده خ. ل.- و تعجب [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]است از دانايى كه چه چيز او را با رابطه كرده است و تعجب است از با رابطه‏اى كه چه چيز[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]او را كافى كرده است و تعجب است از كافى‏اى كه چه چيز او را حساب‏كننده قرار داده و [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]تعجب است از حساب‏كننده‏اى كه چه چيز او را تام و كامل كرده و تعجب است از تام و [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]كاملى كه چه چيزى او را قديمى گردانيده‏] و او را تسبيح می کنم تسبيح كردنى اوست [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]خداى بزرگ و متلبّسم به سپاس او و همه حمد از براى خداست و معبودى مگر خدا نيست [/FONT]

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]و خدا بزرگتر است از آنكه بوصف درآيد و از براى خداست حمد و نيست حركتى و نه توانائى [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]مگر بخداى بلند مرتبه بزرگ دفع‏كننده هر بلائى. و اوست كافى مرا و نيكو معتمد است او.

التماس دعا
[/FONT]

 

[wwwparvane]

دعاى مقاتل بن سليمان

دعاى مقاتل بن سليمان

دعاى مقاتل بن سليمان

هفتم شيخ كفعمى در بلد الامين دعائى از حضرت امام زين العابدين عليه السلام نقل كرده و فرموده اين دعا را مقاتل بن سليمان از آن حضرت روايت كرده و هم گفته هركه صد مرتبه آنرا بخواند و دعايش مستجاب نگردد لعنت كند مُقاتل را اينست دعا:

[h=2]اِلهى كَيْفَ اَدْعُوكَ وَاَنَا اَنَا وَكَيْفَ اَقْطَعُ رَجاَّئى[/h] [h=3]خدايا چه سان بخوانمت با اينكه من همان من (گنهكار) هستم و چه سان اميدم را از تو ببرم با[/h] [h=2]مِنْكَ وَاَنْتَ اَنْتَ اِلهى اِذا لَمْ اَسْئَلْكَ فَتُعْطِيَنى فَمَنْ ذَاالَّذى اَسْئَلُهُ[/h] [h=3]اينكه تو همان تويى (كه با همه مهربانى ) خدايا من اگر از تو نخواهم كه به من بدهى پس كيست آن كسى كه از او بخواهم[/h] [h=2]فَيُعْطينى اِلهى اِذا لَمْ اَدْعُوكَ فَتَسْتَجيبَ لى فَمَنْ ذَاالَّذى اَدْعُوْهُ[/h] [h=3]تا به من بدهد خدايا اگر تو را نخوانمت كه دعايم را مستجاب كنى پس كيست آنكس كه بخوانمش[/h] [h=2]فَيَسْتَجيبُ لى اِلهى اِذا لَمْ اَتَضرَّعْ اِلَيْكَ فَتَرْحَمُنى فَمَنْ ذَاالَّذى[/h] [h=3]تا دعايم را مستجاب كند خدايا اگر به درگاه تو زارى نكنم كه به من رحم كنى پس كيست كه[/h] [h=2]اَتَضرَّعُ اِلَيْهِ فَيَرْحَمُنى اِلهى فَكَما فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسى عَلَيْهِ[/h] [h=3]به درگاهش زارى كنم تا به من رحم كند خدايا همچنانكه شكافتى دريا را براى موسى عليه[/h] [h=2]السَّلامُ وَنَجَّيْتَهُ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْتُنَجِّيَنى مِمّا[/h] [h=3]السلام و او را نجات دادى از تو مى خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و مرا از آنچه[/h] [h=2]اَنَا فيهِ وَتُفَرِّجَ عَنّى فَرَجاً عاجِلاً غَيْرَ آجِلٍ بِفَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ يا[/h] [h=3]در آن گرفتارم نجات بخشى و گشايش فورى به من عطا كنى نه گشايش مدت دار، به فضل و رحمتت اى[/h] [h=2]اَرْحَمَ الرّاحِمينَ[/h] [h=3]مهربانترين مهربانان[/h]

 

[SEVDA.14]

براي گشايش در گرفتاري و از بين رفتن غم

براي گشايش در گرفتاري و از بين رفتن غم

 

[tvbea]

نور دعاسی

نور دعاسی

بسم الله الرحمن الرحیم
​

اللهم یا نورَ النّورِ تنوّرتَ بالنّورِ و النورُ فی نورکَ یا نورُ * اللهم یاعزیزُ تَعَزَّزتَ بالعِزَّةِ و العِزَّهُ فی عِزَّةِ عزّتِکَ یا عزیزُ * اللهم یا جلیلُ تَجَلّلتَ بالجَلالِ و الجلالُ فی جلالِ جَلالِکَ یا جلیلُ * اللهم یا قَدیمُ تَقَدّمتَ بالقَدَمِ و القَدَمُ فی قَدِمَ قِدمِکَ یا قدیمُ * اللهم یا قَدیرُ تَقَدَّرتَ بالقُدرَةِ والقُدرَةُ فی قُدرةِ قُدرتِکَ یا قدیرُ​

اللهم یا وهّابُ تَوَهّبتَ بالهَیبَةِ والهَیبَةُ فی هَیبَةِ هَیبَتِکَ یا وهّابُ * اللهم یا علیمُ تَعَلَّمتَ بالعِلمِ و العِلمُ فی عِلمِ عِلمِکَ یا علیمُ * اللهم یا حکیمُ تَحَکّمتَ بالحِکمَةِ و الحِکمةُ فی حِکمَةِ حِکمَتِکَ یا حکیمُ* اللهم یا مالکُ تَمَلّکتَ بِالمُلکِ و المَلَکوتُ فی مَلَکوتِ مَلَکوتِکَ یا مالکُ * اللهم یا قدُّوسُ تَقَدَّستَ بالقُدسِ والقُدسُ فی قُدسِ قُدسِکَ یا قُدُّوسُ * اللهم یا صبورُ تَصَبَّرتَ بِالصَّبرِ و الصَّبرُ فی صَبرِ صَبرِکَ یا صَبوُرُ​

اللهم یا مَنّانُ تَمَنَّنتَ بِالمِنَّةِ والمِنَّةُ فی مِنَّتِ مِنَّتِکَ یا مَنّانُ * اللهم یا فَردُ تَفَرَّدتَ بِالفَردِ و الفَردُ فی فَردِ فَردِکَ یا فَردُ * اللهم یا واحِدُ تَوَحَّدتَ بِالوَحدانِیَّةِ والوَحدانِیَّةُ فی وَحدانِیَّةِ وَحدانِیَّتِکَ یا واحِدُ * اللهم یا جَمیلُ تَجَمَّلتَ بِالجَمالِ والجَمالُ فی جَمالِ جمالِکَ یا جمیلُ * اللهم یا سلامُ تَسَلَّمتَ بِالسَّلامِ والسَّلامُ فی سَلامِ سَلامِکَ یا سَلامُ * اللهم یا ربِّ تَرَبَّیتَ بِالرُبوبِیَّةِ والرُّبُوبِیَّةُ فی رُبوُبِیِّةِ رُبوُبِیَّتِکَ یا رَبُّ​

اللهم یا قَهّارُ تَقَهَّرتَ بِالقَهرِ والقَهرُ فی قَهرِ قَهرِکَ یا قهّارُ * اللهم یا جبّارُ تَجَبَّرتَ بالجَبَروُتِ والجَبَروُتُ فی جَبَروُتِ جَبَروُتِکَ یا جَبّارُ * اللهم یا کَریمُ تَکَرَّمتَ بالکَرَمِ والکَرَمُ فی کَرَمِ کَرَمِکَ یا کَریمُ * اللهم یا کبیرُ تَکَبَّرتَ بالکِبریاءِ والکِبریاءُ فی کِبریاءِ کِبریائِکَ یا کَبیرُ * اللهم یا رَحیمُُ تَرَحَّمتَ بالرَّحمةِ والرَحمةُ فی رَحمَةِ رَحمَتِکَ یا رَحیمُ * اللهم یا عَظیمُ تَعَظَّمتَ بالعَظَمَةِ و العَظَمَةُ فی عَظَمَةِ عَظَمَتِکَ یا عَظیمُ * اللهم یا مَجیدُ تَمَجَّدتَ بالمَجدِ والمَجدُ فی مَجدِ مَجدِکَ یا مَجیدُ * اللهم یا حَلیمُ تَحَمَّلتَ بالحِلمِ و الحِلمُ فی حِلمِ حِلمِکَ یا حَلیمُ * اللهم لا الهَ الّا انتَ انَّکَ علی کُلِّ شیءٍ قَدیرٌ​

سُبحانَ القَهّارُ سُبحانَ الغَفّارُ * سُبحانَ القادِرُ سُبحانَ العَزیزُ * سُبحانَ القاهِرُ سُبحانَ الجَبّارُ * سُبحانَ الصَّبیرُ سُبحانَ الجبّارِ الوَهّابُ * سُبحانَ المانِعُ سُبحانَ المُبین * سُبحانَ الحَیُّ سُبحانَ القَیُّومُ * سُبحانَ الشّافی سُبحانَ الکافی * سُبحانَ المُعافی سُبحانَ الموُمِنُ * سُبحانَ المُهَیمِنُ سُبحانَ الماجِدُ * سُبحانَ الواحِدُ سُبحانَ الاَحَدُ * سُبحانَ الرَّحمَنُ سُبحانَ الجَلیلُ * سُبحانَ الکَریمُ سُبحانَ المُقَدِّمُ * سُبحانَ المُؤَخِّرُ سُبحانَ الَاوَّلُ * سُبحانَ الاخِرُ سُبحانَ الظّاهرُ * سُبحانَ الباطِنُ سُبحانَ الوافی * سُبحانَ الغَنیُّ سُبحانَ المُغَنی * سُبحانَ المُقَدِّرُ سُبحانَ النّوُرُ * سُبحانَ الهادی سُبحان الجَلیلُ * سُبحانَ المُجیبُ سُبحان اللهِ وَ الحَمدُ لِلّهِ وَ لَا الهَ الّا اللهُ اَکبَرُ * سُبحانَ اللهِ المُسَمّی قَبلَ اَن یُسَمّی * سُبحانَ العَلیِّ الاَعلی سُبحانَ اللهِ و تعالی عمّا یَقوُلوُنَ عُلُوًّا کَبیرًا * سُبحانَ ذی المُلکِ والمَلَکوُتِ * سُبحانَ ذی العِزَّةِ و العَظَمَةِ والهَیبَةِ والقُدرَةِ وَالکِبریاءِ والجَلالِ والجَبَروُتِ * سُبحانَ المَلِکِ المَعبوُدِ سُبحانَ المَلِکِ المَقصوُدِ * سُبحانَ المَلِکِ الحَیِّ العَلیمِ الحَکیمِ الَّذی لایَنامُ و لا یَفوُتُ اَبَدًا دائِمًا باقِیًا سُبّوُ حٌ قُدوُسٌ رَبُّنا و رَبُّ الملائِکَةِ و الرّوُحُ لا الهَ الّا اللهُ وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ المُلکُ وَ لَهُ الحَمدُ و هُوَ علی کلِّ شیءٍ قَدیرٌ​

یا حَیُّ یا قَیّوُمُ یا ذَالجَلالِ وَالاِکرام * لا الهَ الّا هُوَ عَلَیهِ وَ تَوَکَّلتُ وَ هُوَ رَبُّ العَرشِ العَظیمِ وَ لا حَولِ وَلا قُوَّةِ اِلّا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیمِ * بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحمینَ * لا الهَ الّا اللهُ الحَلیمُ الکَریمُ * لا الهَ الّا اللهُ العَلیُّ العَظیمُ * سُبحانَ اللهِ ربِّ السَّمواتِ السَّبعِ وَرَبِّ الاَرَضینِ السَّبعِ وَ ما فیهِنَّ و مابَینَهُنَّ و رَبُّ العَرشِ العَظیمِ * وَ اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ​

یا مَن اَظهَرَ اَلجَمیلِ وَ سَتَرَ اَلقَبیحِ یا مَن لَم یُؤاخِذ بِالجَریرَةِ وَ لَم یَهتِکَ السِّترَ * یا عَظیمَ اَلعَفوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ اَلمَغفِرَةِ و یا باسِطَ اَلیَدَینِ * بِالرَّحمَةِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجوی و یا مُنتَهی کُلِّ شَکوی و یا مُفَرِّجَ کُلِّ کُربَةٍ یا مُقیلَ کُلِّ عَثرَةٍ یا کَریمَ الصَّفحِ * یا عَظیمَ المَنِّ یا مُبتَدِءًا بِالنِعمِ قَبلَ اِستِحقاقِها یا رَبّاهُ یا سَیِّداهُ یا غایَةَ رَغبَتاهُ * اَسئَلُکَ بِکَ و بِمُحَمَّدٍ و عَلِیٍّ و فاطِمَةَ و الحَسَنِ و الحُسَینِ و عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ و مُحَمَّدَ بنَ عَلِیٍ و جَعفَرِبنِ مُحَمَّدٍ و موسَی بنِ جَعفَرٍ و عَلِیِّ بنِ موسی و مُحَمَّدَ بنِ عَلِیٍّ و عَلیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الحَسَنِ عَلیٍّ وَ القائِمِ المَهدِیِّ الاَئِمَّةِ الهادِیَةِ عَلَیهِمُ السَّلامُ اَن تُصَلِّیَ علی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ و اَسئَلُکَ یا اللهُ یا اللهُ اَلّا تُشَوِّهَ خَلقی بالنّارِ و اَن تَفعَلَ بی ما اَنتَ اَهلُهُ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ

 

[مسروری]

مناجات بسيار زيبا

نيايش زيبا از امام سجاد:
الهي
دردهايي هست كه نمي توان گفت
و گفتني هايي هست كه هيچ قلبي محرم آن نيست
الهي
اشك هايي هست كه با هيچ دوستي نمي توان ريخت
و زخم هايي هست كه هيچ مرحمي آنرا التيام نمي بخشد
و تنهايي هايي هست كه هيچ جمعي آنرا پر نمي كند
الهي
پرسش هايي هست كه جز تو كسي قادر به پاسخ دادنش نيست
دردهايي هست كه جز تو كسي آنرا نمي گشايد
قصد هايي هست كه جز به توفيق تو ميسر نمي شود
الهي
تلاش هايي هست كه جز به مدد تو ثمر نمي بخشد
تغييراتي هست كه جز به تقدير تو ممكن نيست
و دعاهايي هست كه جز به آمين تو اجابت نمي شود
الهي
قدم هاي گمشده اي دارم كه تنها هدايتگرش تويي
و به آزمون هايي دچارم كه اگر دستم نگيري و مرا به آنها محك بزني، شرمنده خواهم شد.
الهي
با اين همه باكي نيست
زيرا من همچو تويي دارم
تويي كه همانندي نداري
رحمتت را هيچ مرزي نيست
اي تو خالق دعا و مالك روز جزا

" آمين"...
صحیفه سجادیه

 

[hbigdeli]

بسم الله الرحمن الرحیم
دعای اول صحیف سجادیه
هنگامی که آن حضرت شروع به نیایش می نمود به حمد و ثنای پروردگار متعال می پرداخت و می گفت :
ستایش مخصوص خدائی است که ذات ازلیش ، اول در وجود و مبدا آفرینش است بی آنکه آن ذات ازلی را اول و ابتدایی باشد، و آخر در وجود است بی آنکه آن حقیقت ابدی را آخر و انتهایی باشد (هستی از اوست و هستی او اول و آخری ندارد ) آنکه دیده ی بینندگان از دیدنش قاصر و اندیشه ی توصیف کنندگان از وصفش عاجز است،جهان را با قدرتش ابداع کرد ( بی تمثال و بی سابقه ی فکرت آفرید ) و بر طبق مشیت خود اختراع نمود ، سپس تمام خلق را در مسیر اراده ی خویش به راه انداخت و آنان را در راه محبت خود قرار داد ، به طوری که از آنچه آنان را به سویش پیش تاخته کندی نتوانند ، و بر آنچه به عقب رانده پیشی نگیرند ، به فراخور هر جانداری روزی معلوم مقرر داشته از آنچه مقسوم اوست ، هیچ کس یارای آن ندارد که ذره ای بکاهد ، یا چیزی بیفزاید ، سپس برای هر یک اجلی معین کرد و پایان مشخصی مقرر داشت که به همراه شب و روز به سوی اجل خویش گام برمی دارد ، و با سال های عمر روزگار آن اجل معین فرا می رسد تا هنگامی که آخرین قدم را برداشته و از تمام پیمانه ی عمر خویش بهره گیرد ، آنگاه پروردگار او را به سوی منزلی که دعوتش نموده رهسپار کند منزلی که در آن یا سعادت ابدی و ثواب و پاداش کامل است و یا شقاوت و قهر و غضب الهی است ، ( تا در آن عالم خدای متعال به عدل و احسان بدکاران را به کیفر کردارشان برساند و نیکوکاران را به نیکی پاداش دهد ) که کار خدا عدل و احسان است و نام های مقدس و اوصاف عالیه اش پاک و منزه است و لطف واحسان و نعمتهایش برخلق آشکار است ، و کسی را حق سوال و چون و چرا در کار خدا نیست . حمد خدای را که اگر به بندگانش نمی آموخت که چگونه در مقابل منت های پیاپی و نعمت های روشن و مسلم او سپاسگزار باشند هر آینه از عطاهای او بهره برده و ستایشش نمی کردند ، و در روزی او غوطه ور شده و شکرش نمی نمودند واگر مردم چنین می بودند از مرز انسانیت بیرون رفته و به سر حد حیوانیت می رسیدند چنانکه در کتاب محکمش فرمود : ( اینان مردم غافل از خدا که نمی اندیشند جز مانند ستوران نیستند بلکه گمراهترند – سوره فرقان : 44 ) حمد و ستایش مخصوص خداست که ما را به معرفت خویش راهنمائی کرد و خداشناسی آموخت . و بهره ای از شکر نعمتهایش را به ما الهام نمود ، و برخی از درهای علم به ربوبیت خویش را بر ما گشود ، و ما را راهنمائی کرد که چگونه در توحید او اخلاص داشته باشیم ، و از الحاد و شک و تردید در امرش دور گردانید . آنچنان سپاس و ستایش گوییم که عمر ما را در ادای ستایشش به سر رسد ، و گوی سبقت را از کسانی که به رضا و عفوش نایل آمده اند برباییم ، آنچنان ستایشی که تاریکیهای برزخ را بر ما روشن کند ، و راه رستاخیز را بر ما آسان سازد ، و منزلت ما را در جلوی دید همگان گرامی دارد، در آن روز که هر کس به سزای عمل خویش می رسد ، و به هیچ کس ابداً ستم نشود ، روزی که هیچ دوستی به داد دوست خود نمی رسد و او را یاری نکند آنچنان ستایشش گوییم که در سایه آن به اعلی علیین رسیم در نامه های ثبت شده که همه مقربان درگاهش ناظر آنند ، حمدی که به هنگام برق زدن چشمها ، (روز قیامت هنگامی که از شدت ترس و وحشت به اندازه ای مضطرب و متحیر گشته که چشمانش باز مانده و جایی را نمی بیند ) دیدگان ما روشن شود ، و به هنگام سیاه شدن چهره ها روسفید گردیم ، حمدی که ما را از آتش دردناک رهانیده و در سایه ی رحمتش قرار دهد ، حمدی که با آن دوشا دوش فرشتگان مقرب الهی قرار گیریم ، و همگام با پیامبران مرسل درمنزلگاه ابدی و ثابت که تغییر ناپذیر است حرکت کنیم . حمد خدای را که برای ما زیباییهای آفرینش (اخلاق نیکو) را برگزید ، و گواراترین روزی ها را نصیبمان فرمود ، و ما اهل بیت را بر جمیع خلق برتری و فضیلت داد . که زمام امور تمام آنها با قدرت او به دست ما قرار گرفته ، و بوسیله عزت و عظمت او فرمانبردار ما شده اند حمد خدای را که درهای نیاز را جز به حضرتش بر ما بست ، و خاندان رسالت را از غیر خود از همه عالم بی نیاز کرد ، پس چگونه از عهده ی ستایش او توانیم بر آمد ؟ یا کی توانیم که شکر او گوئیم !! هرگز ، حمد خدای را که وسائل بسط - علم وایمان - را درجوهر ذات ما آمیخت و اسباب اخذو قبض حقایق را به ما عطا فرمود و از نعمت زندگی ما را بهرمند ساخت و اعضای ما را برای فعالیت کامل نمود ، و ما را رزق نیکو و پاکیزه عطا کرد ، و به فضل و کرم خود ما را از همه بی نیاز و به انعام خود متنعم و خوشنود ساخت . سپس به واسطه ی امر و نهی ما را در طاعت و شکرگزاری بیازمود ، و چون ما بندگان از طریق آمرزش رو گردانیدیم و به وادی هلاکت شتافتیم باز برما تعجیل به عقاب و انتقام نفرمود بلکه ما را مشمول رحمت خویش گرداند ، وبا بردباری و مهربانی منتظر برگشت ما به درگاه خود ماند ، حمد خدای را که ما را راهنمائی نمود به سوی توبه ای که اگر فضل او نبود به آن دست نمی یافتیم ، اگر از فضل او چیزی را جز این به شمار نیاوریم همین بس ، نعمتهای او چه خوب ، و احسان حضرتش چه فراوان است برما ، و فضلش چه بسیار ، روش او درباره ی آمرزش گناه امتّهای گذشته چنین نبود ، ما را از تحمل آنچه درخور طاقت ما نبود معاف فرمود و ما را به اندازه ی توانایی تکلیف نمود و تکلیف ما را جز سهل و اندک مقرر نفرمود ، و برای هیچ کس حجت و عذری باقی نگذاشت ، پس هر کس که به هلاکت افتد خود مسئول است ، و خوشبخت کسی است که روی به سوی او آورد . حمد خدای گوییم همانگونه که مقربترین فرشتگان او و بهترین خلق او بر ذات پاکش حمد کنند حمدی که پسندیده ترین ستایش گران نزد حضرتش بجای آورند حمدی که بر تمام ستایش ها برتر گردد ، همانگونه که پروردگار ما بر تمام خلایق برتری دارد ، بازهم حمد گوئیم او را در مقابل هر نعمتی که بر ما و تمام بندگان گذشته و آینده ارزانی داشته ، به شمارش آنچه در پوشش علم حضرتش قرار گرفته ، و به جای هر یک از آنها چند برابر که پایان پذیر نباشد ، و تا روز رستاخیز ادامه داشته باشد ، حمدی که حدّ محدود ، و حساب معدود و میزان معین نداشته باشد ، و هرگز پایان نپذیرد ، حمدی که ما را به طاعت و بخشش حضرتش رهنمون سازد ، و رضای او را تـأمین کند ، و دریچه ای به سوی آمرزش حضرتش و راهی به بهشت و پناهی از انتقام او ، و مایه ی امان از غضبش ، و پشتیبان بر طاعتش و بازدارنده از نافرمانیش ، و یاری بر ادای تکالیفش گردد ، حمدی که به وسیله ی آن در زمره ی سعادتمندان از دوستانش درآییم ، و در سلسله ی شهدایی که با شمشیر دشمنانش به خون غلطیده اند قرار گیریم که اوست مولای ستایش شده ی ما.

اللهم عجل لولیک الفرج