پخته نخواهی شد
مگر بعد از آنکه احساس کردی
سرشار از سخنی
ولی لازم نمی دانی
به کسی چیزی از آن بگویی....
جبران خلیل جبران
مگر بعد از آنکه احساس کردی
سرشار از سخنی
ولی لازم نمی دانی
به کسی چیزی از آن بگویی....
جبران خلیل جبران
رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
دل هایِ سنگ را به نگاهی
طلا كنی
این كیمیاگری هنر چشم های توست
آخرین ویرایش:
هر بامداد...
تا نور میدمد از ڪوههاے دور
من بال میڪَشايم،
چـابڪتر از نسيم
پيغام صبحدم را با شعرهاے روشن،
پرواز ميدهم
و چه زيباست پيغام صبح
تا نور میدمد از ڪوههاے دور
من بال میڪَشايم،
چـابڪتر از نسيم
پيغام صبحدم را با شعرهاے روشن،
پرواز ميدهم
و چه زيباست پيغام صبح
ادمها فكر مي كنن،هر چي منتظرشون بموني عاشقتر ميشي! غافل از اينكه طرف مقابل توي نبودشون تنهايي زندگي كردن رو ياد ميگيره!
اینقدر بی مقدمه عاشقت شدم که
هیچ ناشری کتابم را چاپ نکرد...
هیچ ناشری کتابم را چاپ نکرد...
بهار ڪه رفتن اسفند
و آمدن فروردین نیست
بهار یعنے ڪنار ڪسے باشی
ڪه باعشقش
دنیایت شڪوفه بدهد!!!!
#پرنیا
و آمدن فروردین نیست
بهار یعنے ڪنار ڪسے باشی
ڪه باعشقش
دنیایت شڪوفه بدهد!!!!
#پرنیا
بهار بی رخ گلرنگ تو، چه کار آید؟
مرا یک آمدنت به که ده بهار آید
#امیرخسرو_دهلوی
مرا یک آمدنت به که ده بهار آید
#امیرخسرو_دهلوی
به نظرم هیچوقت نباید پیش خودت فکر کنی که کسی را خیلی خوب میشناسی، هر چند سال باشد، هر چقدر هم از آشنایی ات گذشته باشد.
بعضی اوقات حرف های بعضی از آدم های درون زندگی مان اندازه ی موج انفجار یک بمب ما را موج زده می کنند.
انقدری که پیش خودت بگویی حتما این آدم را هک کرده اند، نه نه حتما هک کردنش، امکان ندارد این همان آدم قبلی باشد!
می خواستم بگویمش که تو را به خدا کار را از اینی که هست خراب تر نکن، این حرف هایی که نمیدانم داری از کجا می آوریشان را نصف کاره بگذار و فقط برو، من تا همین جایش هم زیادی شنیدم، اما موج حرف هایش نمی گذاشت حرف بزنم و فقط نگاهش می کردم.
سخت ترین درک دنیا زمانی است که بین یک برزخ گیر می کنید.
برزخی که یک طرفش دوست داشتنی ترین موجودی است که تا به حال میشناختی اش
و طرف دیگر دوست داشتنی ترین موجودی است که احساس میکنی هرگز نمیشناختی اش
همین.
تو هم جوانه ای بزن،
سبز شو!
بهار ادامه ی لبخندهای
تو خواهد بود…
سبز شو!
بهار ادامه ی لبخندهای
تو خواهد بود…
بگذار
دوستت بدارم
تا از اندوه دور بمانم
تا از تاریکی بِرَهم
تا از زشتی دور شوم
بگذار دمی در کف دستان تو بخوابم
ای امن ترین مکان ها...
| نزار قبانی |
دوستت بدارم
تا از اندوه دور بمانم
تا از تاریکی بِرَهم
تا از زشتی دور شوم
بگذار دمی در کف دستان تو بخوابم
ای امن ترین مکان ها...
| نزار قبانی |
بهم گفت عشق مثل بازی می مونه. تو هر بازی یکی می بره یکی می بازه. بازی عشق مساوی نداره. یا می بری یا می بازی. بگو ببینم تو عاشقی بردی یا باختی؟
تو چشماش خودم رو نگاه کردم و گفتم می دونی اولین بار کِی دستش رو گرفتم؟ تو بازی « نون بیار کباب ببر»!
سال آخر دانشگاه همه بچه ها دور هم تو کافه جمع شده بودیم. بعضیا تخته بازی می کردن ، بعضیا شطرنج و بقیه هم دوز ! فقط من و اون بودیم که نشسته بودیم و بازی بقیه رو می دیدیم. بهش گفتم چرا بازی نمی کنی؟ گفت این بازی ها رو دوس ندارم. دلم بازی های قدیم رو می خواد. گفتم مثلا چی؟ گفت مثلا نون بیار کباب ببر! دستم رو گرفتم رو به روش. دستش رو گذاشت رو دستم. تو چشماش زل زدم. خندید و دستش رو کشید. گفت نزدی رو دستم... باختی. دلم می خواست بهش بگم آخه کدوم احمقی می زنه رو همچین دستی... نگفتم. دستش رو گرفت جلوم... دستم رو گذاشتم رو دستش.باز تو چشماش نگاه کردم.زد رو دستم و خندید.گفت باختی. یه بار زد،دو بار زد،سه بار زد.بعدش گفت اصلا بازی رو بلدی؟ باید دستت رو بکشی من نتونم بزنم! گفتم می دونم. گفت پس چرا دستت رو نمی کشی؟ گفتم نمی دونم! دستم رو گرفت گذاشت رو دستش و تو چشمام نگاه کرد. دیگه نزد رو دستم. دیگه نگفت باختی. دستم تو دستش موند. فهمید برای بردن بازی نمی کنم.
درست میگی رفیق عشق مثل بازی می مونه ولی نه بازی آدم بزرگا... نه بازی که یکی می بره و یکی میبازه. تو بازی عشق اگه به بردن فکر کنی باختی!!! اگه بزنی رو دستش، اگه دستت رو بکشی باختی!!! تو بازی عشق باید صبور بود.باید گذشت کرد.
تو چشماش خودم رو نگاه کردم و گفتم می دونی اولین بار کِی دستش رو گرفتم؟ تو بازی « نون بیار کباب ببر»!
سال آخر دانشگاه همه بچه ها دور هم تو کافه جمع شده بودیم. بعضیا تخته بازی می کردن ، بعضیا شطرنج و بقیه هم دوز ! فقط من و اون بودیم که نشسته بودیم و بازی بقیه رو می دیدیم. بهش گفتم چرا بازی نمی کنی؟ گفت این بازی ها رو دوس ندارم. دلم بازی های قدیم رو می خواد. گفتم مثلا چی؟ گفت مثلا نون بیار کباب ببر! دستم رو گرفتم رو به روش. دستش رو گذاشت رو دستم. تو چشماش زل زدم. خندید و دستش رو کشید. گفت نزدی رو دستم... باختی. دلم می خواست بهش بگم آخه کدوم احمقی می زنه رو همچین دستی... نگفتم. دستش رو گرفت جلوم... دستم رو گذاشتم رو دستش.باز تو چشماش نگاه کردم.زد رو دستم و خندید.گفت باختی. یه بار زد،دو بار زد،سه بار زد.بعدش گفت اصلا بازی رو بلدی؟ باید دستت رو بکشی من نتونم بزنم! گفتم می دونم. گفت پس چرا دستت رو نمی کشی؟ گفتم نمی دونم! دستم رو گرفت گذاشت رو دستش و تو چشمام نگاه کرد. دیگه نزد رو دستم. دیگه نگفت باختی. دستم تو دستش موند. فهمید برای بردن بازی نمی کنم.
درست میگی رفیق عشق مثل بازی می مونه ولی نه بازی آدم بزرگا... نه بازی که یکی می بره و یکی میبازه. تو بازی عشق اگه به بردن فکر کنی باختی!!! اگه بزنی رو دستش، اگه دستت رو بکشی باختی!!! تو بازی عشق باید صبور بود.باید گذشت کرد.
نزار قبانی
و عشـــــــــــــــقت
آذرخشــــی میان رگهایم
چونان ســــرنوشــــت !
و عشـــــــــــــــقت
آذرخشــــی میان رگهایم
چونان ســــرنوشــــت !
داشت برایم شعر میخواند
که پریدم میان یکی از مصرع ها و گفتم:
بوسه دارید؟
ابروهایش را گره زد و با لبخند نگاهم کرد!
تکرار کردم شما بوسه دارید!؟
از آن بوسه ها که انتها ندارند!
که دوستت دارم هایم را لابه لایش بچشی و بفهمی!
از آن بوسه ها که دهانم را طوری پر کند
از گوشه ی لبهایم بچکد روی لباسم؛
گل کند،شکوفه بزند،بهار برسد!
از آن بوسه ها که تا ماه ها لبهایم را بچشم و با لبخند بگویم چقدر شیرینی!
خندید...
خندید و با چشم های بسته نگاهم کرد!
خندید و با لب بسته دیوانه خطابم کرد!
بلند گفت: دوستت دارم مجنون جان!
و من از خوشی میان شعری که میخواند
قافیه در قافیه،ردیف شدم!
زندگی انگار این بود؛
دو مصرع،کنار هم،یک شاه بیت!
با طعم بوسه!
که پریدم میان یکی از مصرع ها و گفتم:
بوسه دارید؟
ابروهایش را گره زد و با لبخند نگاهم کرد!
تکرار کردم شما بوسه دارید!؟
از آن بوسه ها که انتها ندارند!
که دوستت دارم هایم را لابه لایش بچشی و بفهمی!
از آن بوسه ها که دهانم را طوری پر کند
از گوشه ی لبهایم بچکد روی لباسم؛
گل کند،شکوفه بزند،بهار برسد!
از آن بوسه ها که تا ماه ها لبهایم را بچشم و با لبخند بگویم چقدر شیرینی!
خندید...
خندید و با چشم های بسته نگاهم کرد!
خندید و با لب بسته دیوانه خطابم کرد!
بلند گفت: دوستت دارم مجنون جان!
و من از خوشی میان شعری که میخواند
قافیه در قافیه،ردیف شدم!
زندگی انگار این بود؛
دو مصرع،کنار هم،یک شاه بیت!
با طعم بوسه!
ناظم حکمت
زیبا و دلگرم کننده است
به تو اندیشیدن.
مانند شنیدن
زیباترین ترانه دنیا
از زیباترین صداهاست.
مرا اما امید دیگر کافی نیست
من دیگر ترانه شنیدن نه
ترانه سرودن میخواهم
زیبا و دلگرم کننده است
به تو اندیشیدن.
مانند شنیدن
زیباترین ترانه دنیا
از زیباترین صداهاست.
مرا اما امید دیگر کافی نیست
من دیگر ترانه شنیدن نه
ترانه سرودن میخواهم
در برکه ی لبانم
خنیاگرانی آرام تن می شویند
که طعم سازشان
از نفس های تو
شیرین می شود!
عشقم.... هر صبح
به ترانه ای
از درخشش سرانگشتانت
بیدارم کن!
بیدارم کن!
خنیاگرانی آرام تن می شویند
که طعم سازشان
از نفس های تو
شیرین می شود!
عشقم.... هر صبح
به ترانه ای
از درخشش سرانگشتانت
بیدارم کن!
بیدارم کن!
میتوانستم دختری باشم از ایل بختیاری که وقت برگشت معشوقش گوشوارههای سنگیاش را به گوش میآویزد و با لباس محلیاش، به قشنگی تمام دنیا میرقصد.
میتوانستم دختر شاعری باشد که دیوان شعرش بازار همهی شاعران پایتختنشین را کساد کرده است.
میتوانستم نقاش باشم که روبهرویت نشسته است و بیآنکه کسی از دلش خبر داشته باشد، صورت مردی را روی کاغذ نقاشی کند.
میتوانستم نویسندهای باشم که شخصیت اصلی داستانش مرد نداشتهای باشد که تحسین و توجه تمام منتقدان را به سمت خودش بکشاند.
میتوانستم گلفروشی باشم که هر صبح قشنگترین اطلسیهایش را برایت کنار میگذارد، هر چند که هیچگاه دستانت به آنها نمیرسد.
من میتوانستم خیلی چیزها باشم.
اما من زنی هستم که توی یک شب بلند تابستانی که از فرط خستگی برای صبح لحظهشماری میکرد، عشق را به خاطرش آوردی!
میتوانستم دختر شاعری باشد که دیوان شعرش بازار همهی شاعران پایتختنشین را کساد کرده است.
میتوانستم نقاش باشم که روبهرویت نشسته است و بیآنکه کسی از دلش خبر داشته باشد، صورت مردی را روی کاغذ نقاشی کند.
میتوانستم نویسندهای باشم که شخصیت اصلی داستانش مرد نداشتهای باشد که تحسین و توجه تمام منتقدان را به سمت خودش بکشاند.
میتوانستم گلفروشی باشم که هر صبح قشنگترین اطلسیهایش را برایت کنار میگذارد، هر چند که هیچگاه دستانت به آنها نمیرسد.
من میتوانستم خیلی چیزها باشم.
اما من زنی هستم که توی یک شب بلند تابستانی که از فرط خستگی برای صبح لحظهشماری میکرد، عشق را به خاطرش آوردی!
من نمیدونم تو شعر یه شاعر بودن چه حسی داره
ولی افراد زیادی به زندگیم اومدن که دلشون میخواست مخاطب شعرهام باشند، هر چند به خیالشون بودن با یه دختر شاعر ساده است
اما حتی ذره برای دوستت دارمی که میگفتن حرمت قائل نبودن
هنوز نتونستم، کسی که واقعی دوستم داره ملاقات کنم
شاید در آینده
ولی افراد زیادی به زندگیم اومدن که دلشون میخواست مخاطب شعرهام باشند، هر چند به خیالشون بودن با یه دختر شاعر ساده است
اما حتی ذره برای دوستت دارمی که میگفتن حرمت قائل نبودن
هنوز نتونستم، کسی که واقعی دوستم داره ملاقات کنم
شاید در آینده
دور نباش در این دنیایِ کوچک!
در این آغوشِ دنج!
نزدیک تر باش،
از روح به جان،
نزدیک تر باش،
از جان به تن،
نزدیک تر باش،
از تن به من!
تو... خودِ من باش!
در این آغوشِ دنج!
نزدیک تر باش،
از روح به جان،
نزدیک تر باش،
از جان به تن،
نزدیک تر باش،
از تن به من!
تو... خودِ من باش!
یه وقتهایی، یه گوشههایی از دنیاتون رو قایم کنید و پیش خودتون نگهاش دارید!
یه آهنگهایی رو تنهایی گوش کنید، یه فیلمهایی رو تنهایی نگاه کنید، یه خیابونهایی رو تنهایی قدم بزنید!
شاید بعدها...
لازم بشه آدم تو گوشههایی از زندگیاش باشه که اونو یاد هیچکس نمیندازه...
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |