رد پای احساس ...

[hamedinia_m51]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]امشب را تا سحر بیدار خواهم ماند [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]به تو فکر میکنم به تو که آمدن و رفتنت مثل یه خواب بیش نبود[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یا شاید یه کابوس تا به خود آمدم جدایی در ما نفوذ کرده بود[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]فراق از من نبود [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]این شکستن پیمان از تو بی وفا بود[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]چقدر ساده فریب میزنی[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دلم برایت میسوزد روزی از همین روزها[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شاید در سایه پشت سر[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]روز انتقام عشق برایت میرسد[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]گمان نکن که آهم به دامنت گرفته [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نه من هرگز نفرینی نمیکنم[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]این نفرین عشق است که دامن جفا کاران را میگیرد [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نه برای بازی کردن با احساسات پاک یک تنها [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برای به بازی گرفتن ذات مقدس عشق[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]توبه کن گرچه توبه ی دل شکستن هرگز درگیر نمی شود[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آه که چه تنهائی دلم برایت میسوزد[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بخششی برای جا گذاشتن همه قولها[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]همه حرفها همه پیمانهای شکسته [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نیست بخششی برای خراب کردن[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آرزوهای یک تنها نیست[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من میدانم زمانی پی من خواهی گشت تا بگوئی فقط ببخش[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]اما من شاید ببخشمت اما قلبم هرگز[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دلم برایت میسوزد[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من میخواستم بسازم باتو [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]اما تو مرا سوزاندی[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دلم برایت میسوزد......[/FONT]​

 

[AsreJavan]

«شب‌است‌ودیده‌ام‌گریان‌تر از ابر زمستانی
دلم غمگین‌تر از آهنگ غم‌افزای چوپانی
سكوت جاودان امشب گرفته دامن شیدا
خیالم خسته از این عالم رؤیای انسانی
به‌جان خسته‌ی‌من آتش تب می‌زند دامن
تنم سوزان‌تر از شلاق آن باد بیابانی»

 

[AsreJavan]

بنال امشب سه تار من
به روز و روزگار من
بگو امشب حکايتها
زجان بي قرار من
تو را اي مونس شيرين
به دامن گيرمت غمگين
مگر آواي جانسوزت
به درد من دهد تسکين
مبادا کس به روز من
نسوزد کس به سوز من
تو از من گشته غمگين تر
من از تو زار و مسکين تر
چو پيش آيد جدايي ها
چه سود از آشنايي ها
او کبوتر گشت و از بامم پريد
بر کدامين آشيانه پر کشيد
او دگر رفته و از من بگسسته
آه از اين دل که به يادش بنشسته

 

[AsreJavan]

در افق بیکران جایی که زمین و آسمان به هم پیوند میخورند
تو را میبینم که مشتاقانه منتظرم هستی فاصله زیادی نیست
اگر زمانه کمکم کند میتوانم با پای عشق بسوی تو بیایم
چون هر آن فکر رسیدن به تو چنان بیتاب و شیفته ام میکند
که مفهوم جدایی را از بین میبرد . نزدیکتر و نزدیکتر
که شویم ، تمام عشق دنیا را به پایت میریزم . دستهایت مرا
میخوانند
آوای گرم و مهربانت را از نزدیکترین راه میشنوم
چگونه میتوانم فراموشت کنم . تو برایم مقدسی
عشق تو در رگهایم به جای خون جاریست
شاید باور نکنی از دورترین راه هم باز بسوی تو باز خواهم گشت
تویی که تمام زندگیم بسته به وجود توست

 

[آرماندیس]

آرزوهایم را

به ضریح گیسوانت گره زده ام

شاید چاره ای شود برای بخت خفته ام

و بالهایم را به شانه هایت

که از حوالی چشمهای تو بیشتر

پرنده نشوند

جانم را نیز به دستانت

که بفهمی

من

آدم نمی شوم بی تو

که ببینی

آزادیم را برایت سر بریده ام .

 

[آرماندیس]

خدايا بازهم پا درمياني كن
ميان شمع و پروانه...
كه يا عشق از دل پروانه پرگيرد
ويا بادي رسد بر شمع ديوانه...
خدايا مهرباني كن...كمي پا در مياني كن...

 

[hamedinia_m51]

صدایت را نمی‌شنوم،
درست از همان روز که گفتی تنهایت نمی‌گذارم.
می‌نويسم شاید بخوانی
اما حالا دیگر خواندنت هم دردی را از من دوا نمی‌کند،
می‌دانی؛
روزها می‌گذرند
ماه ها می‌گذرند
وسال‌ها نیز خواهند گذشت
اما چيزی در من تغيير نمی‌کند.
هیچ چيز،
انگار كه چيزی را گم کرده باشم،
هر روز به دنبال‌اش می‌گردم.
نمی‌دانم گم کرده‌ام
یا جایی جا مانده است
یا شاید تو آن را با خود برده‌ای.
جایش خالی است
می‌سوزد.
​

 

[hamedinia_m51]

باز قلب پنجره بر روی من وا میشود​

بازهم پروانه ایی در باغ پیدا می شود​

باز هم لای كتابم می نهم یك شاخه یاس​

می كنم بهر پیامی قاصدك را التماس​

باز هم درهرشفق دلتنگ ودلگیرمیشوم​

باز هم با یاد تو سرشار رویا می شوم​

 

[tools]

آنچه من می بینم
ماندن دریاست ،
رستن وازنورستن باغ است ،
کشتن شب به سوی روز است ،
گذرا بودن موج وگل و شبنم نیست .
گرچه ما می گذریم ،
راه می ماند .
غم نیست .

 

[AsreJavan]

سفر کودکیت را به خزان.
مینویسم
سراین کوچۀ دور...
ایستاده کسی چشم به راه.....
ینویسم
روشنایی همه جا هست ولی
روز من بی تو شب است.
مینویسم
دل من تنگ شده...
مینویسم
تو فراموش بکن
بدیهایم را...
و به یاد آر که من
خوب هم بوده ام انگار...
می نویسم گذر ثانیه ها را
از تو . . .

ولی بی بها بوده و کم.
مینویسم اما
تو کجا میدانی...؟
نامه هایم را ز کجا می خوانی....!

 

[MEMOL...]

باز با یاد تو

به جاده زده ام ...

نگاه سرگردانم

مابین خط ها و فاصله ها ی آن می دود ...

کاش این بار، پایان این همه سر گردانی

خط باشد !!!
​

 

[hamedinia_m51]

کسی در باد می خواند
تو را تا اوج می خواهم
برای ناز چشمانت چه بی صبرانه می مانم
د لم تنگ است و بی یادت در این غربت نمی مانم
تو هستی در وجود من تو را هرگز نمی رانم...​

 

[linux_0011]

زمان ،
[FONT=times new roman, times, serif] چون باد در گذر است.[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] تو نمی توانی آن را ماندگارسازی[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] امّا ، [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] می توانی در آن ماندگار شوی[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] پس، بکوش برای ماندگار شدن[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] زیرا : [/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] زندگی برای مردن نیست .[/FONT]

 

[hamedinia_m51]

 

[MEMOL...]

تو نیستی ...

به تو می اندیشم !

به خودم ...

کلید را که می زنی

راه می افتم

به تو

به خودم

...

بالا که می روی

همین جا ایستاده ام

راه می افتی

کلید را می زنم

تو نیستی

...

به که بیاندیشم ؟!...


​

 

[hamedinia_m51]

هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته
هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته
هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه
آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده

هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه
چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه
هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفعه شکسته
هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته

آخه توو کلبه ی سوت و کور و تاریکِ قلبم خورشید که جا نمیشه
میدونم اگه تا لحظه ی مرگم بگردم دنبالش پیدا نمیشه

​

 

[hamedinia_m51]

قلبم از گريه شكست
پشتم از غصه خميد
چونكه ديدم تو در اين زندگي پر آشوب
نيستي همنفس و همراهم
رفتي و قلب مرا هم بردي
رفتي وبار مصيبت به سرم باريدي
رفتي و در دل تاريك زمين خوابيدي
باورم نيست هنوز
كه تو رفتي ومن اينجا هستم
بي تو در حمله ي سيلاب حوادث تك و تنها هستم
باورم نيست هنوز
بين ما دست فلك فاصله انداخته است
كاش اينجا بودي
كاش برمي گشتي
كاش آن صورت خندانت را
هر سحر ميديدم
بي تو دنيا سردست
بي تو من ماندم و يك داغ بزرگ
بي تو من ماندم و صد سيل سرشك
بي تو در بغض دل آينه ها خاك نشسته است
شيشه عمر مرا سنگ فراق تو شكسته است
اشكهايم همگي اسم تو را ميخوانند
در وديوار فرو ريخته ي خانه ي غربت زده ي خاطره ها
با تمامي وجود
بر زبان نام تو را ميرانند
ياد ايام بخير
ياد آن خنده ي مستانه بخير
ياد آن چشم شرربار بخير
چه بگويم به تو اي گيتي غدار فلك
كه مرا خاك به سر كردي و آن ماه ربودي
آن كه من را به غم غربت آن يار نشانيد تو بودي
آن كه بر چهره ي همچون گل او خاك نشانيد تو بودي
چه رسد بر تو كه اينگونه مرا بي دل و دلدار نمودي
ماه شبهاي اميدم
گرچه چشمم همه شب تا به سحر در زاريست
تا ابد ياد تو در خاطره ي سبز وجودم جاريست

 

[tayyebeh amini]

روزی می آید
مردم کوچه . مردم بازار . مردم خسته. مردم بی مراد...
سه نقطه می گذارم و می روم
مثل مردم کوچه. مردم بازار. مردم خسته. مردم مراد!

بعد به فکر فرو خواهیم رفت
بعد از خود خواهیم پرسید
بعد همه ی جواب های جهان را از بر خواهیم کرد
جز آن که آیا
قضیه ی این احتمال
حقیقت داشته است؟

و سر انجام
سر همین حرف ها
عده ای از مردمان ما از هم جدا خواهند شد.

چرا تا دیر نشده است
چراغ به کوچه نمی آورید
بوی نان و عسل به بازار نمی آورید
خواب را از خستگی
یا مراد را از گوهر گریه ... چرا؟
کجای لغت های ساده ی من روشن نیست؟

بعدها ... روزی
از شدت این دعا
به دریا خواهید رسید.

 

[tayyebeh amini]

آنجا
یکی تار می زند
یکی می شنید
یکی خسته بود و
یکی به خواب.

این ناگهانی حیرت چه بود
که مرا به جرم جست وجوی تو
از ملکوت
به وهم بی پایان زندگی آوردند؟

 

[آرماندیس]

باران باش
کسی به باران عادت نمی کند
هر بار که بیاید
خیس می شوی.

 

[hamedinia_m51]

 

[hamedinia_m51]

باران باش
کسی به باران عادت نمی کند
هر بار که بیاید
خیس می شوی.

مثل باران باش ومپرس كه پياله خالي از آن كيست ...
توببار !

 

[AsreJavan]

به آسمان شب می نگرم،نمی دانم چرا؟اما انگار شب نیز با من همدرد است.شب نیز از بی تفاوتی بعضی آدمها دلگیر است.مگر نه اینکه آسمان شب زیباتر از روز است؟اگر آسمان روز یک خورشید دارد که می درخشد،آسمان شب میلیونها ستاره دارد که اگر این ستاره ها به چشم ما حقیر و کوچکند،دلیل حقارت آنها در برابر خورشید نیست،بلکه دلیل حقارت ماست که سالهاست عقلمان را بدست چشمهایمان دادیم و فراموش کردیم که چشمها نیز گاهی به ما دروغ می گویند و همیشه صادق نیستند!
نمی دانم بعضی ها چطور از شب دل می کنند و به خواب ناز فرو میروند،آنگاه صبح بر میخیزند و از زیبایی روز سخن می گویند در حالی که شب را ندیده اند.
شب را دوست دارم چون همه در خوابند و تنها در خواب می توان همه را صادق یافت.
همه می گویند که خدا سر چشمه ی نور است،یس چرا من خدا را در تاریکی شب یافتم؟
این آسمان شب است که همه ی غمهایت را به دل خود می ریزد تا تو آرامش یابی و تو فراموش می کنی تشکر کنی و او مثل مادری مهربان به دل نمی گیرد.این برنامه هر شب تکرار می شود تا زمانی که تو بمیری!و باز هم این آسمان شب است که به بازماندگانت یادآوری می کند همچین کسی هم بوده و برایش فاتحه بخوانید.آیا این خود نوعی زیبایی نیست که چهره ی شب را می آراید؟
و تو ای آدم!باز هم چشمت را بر حقایق ببند و بگو روز زیباتر است!!!!!!!

 

[linux_0011]

زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرار در تکرار پایانی نمی بینم

به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویشتن جز گردی به دامانی نمی بینم

چه بر ما رفته است ای عمر ؟ ای یاقوت بی قیمت !
که غیر از مرگ گردنبند ارزانی نمی بینم

زمین از دلبران خالی ست یا من چشم و دل سیرم ؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم

خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم

 

[tools]

در دور گرد احساس و اندیشه
به کدامین جهت در شتابی
بیا که سکوت و تکرار را بشکنیم
و دوباره را در مدار نو آغاز کنیم
چرخه اجباری رها کرده
چرخشی دیگر آغاز کنیم

 

[samira3242]

دستمال کاغذی به اشک گفت:

قطره قطره‌ات طلاست

یک کم از طلای خود حراج می‌کنی؟

عاشقم !

با من ازدواج می‌کنی؟

اشک گفت:

ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!

تو چقدر ساده‌ای

خوش خیال کاغذی!

توی ازدواج ما

تو مچاله می‌شوی

چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی

پس برو و بی‌خیال باش

عاشقی کجاست!

تو فقط

دستمال باش!

دستمال کاغذی، دلش شکست

گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست

گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد

در تن سفید و نازکش دوید

خونِ درد

آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد

مثل تکه‌ای زباله شد

او ولی شبیه دیگران نشد

چرک و زشت مثل این و آن نشد

رفت اگرچه توی سطل آشغال

پاک بود و عاشق و زلال

او با تمام دستمال‌های کاغذی فرق داشت

چون که در میان قلب خود

دانه‌های اشک کاشت.

 

[simafrj]

تصویرها در آینه ها نعره می کشند :
ما را ز چارچوب طلایی رها کنید
ما در جهان خویشتن آزاد بوده ایم .

دیوارهای کور کهن ناله می کنند :
ما را چرا به اسارت خاک نشانده اید ؟
ما خشت ها به خامی خود شاد بوده ایم .

تک تک ستارگان ، همه با چشم های تر ،
دامان باد را به تضرع گرفته اند :
کای باد ! ما ز روز ازل این نبوده ایم
ما اشک هایی از پی فریاد بوده ایم !

غافل که باد نیز عنان شکیب خویش ،
دیریست کز نهیب غم از دست داده است
گوید: که ما به گوش جهان باد بوده ایم

من باد نیستم ،
اما همیشه تشنۀ فریاد بوده ام

دیوار نیستم ،
اما اسیر پنجۀ بیداد بوده ام

نقشی درون آینۀ سرد نیستم ،
اما هر چه هستم ، بی درد نیستم !

اینان به ناله ، آتش درد نهفته را
خاموش می کنند و فراموش می کنند

اما من آن ستارۀ دورم که آبها
خونابه های چشم مرا نوش می کنند

​

 

[mahsa1984]

وقتی میشی نیاز من اگه نباشی پیش من
اشکای چشمامو ببین که میریزه به پای تو
.
تمام هستی منی بمون همیشه پیش من
بازم که بی قرارمو دلواپس نگاه تو
.
اگه شدم عاشق تو نزار که بی تاب بمونم
لالایی شبام تویی نزار که بی خواب بمونم
.
دارم برات شعر میخونم شاید به یادم بمونی
فقط یه چیز ازت میخوام همیشه عاشق بمونی
.
دوست دارم خیلی کمه ولی جز این چیزی نبود
واژه ها رو ولش کنیم عشقمو از چشام بخون

 

[simafrj]

بغض

ابر آبستن يك باران است
آسمان بغض غريبي به گلو دارد و امشب ديگر
از ستاره خبري نيست كه چشمك بزند.

***
گرچه باران پاك است
گرچه باران زيباست
اما دل من از باران مي گريد
***
در گلويم بغضي ست
كه فرو دادن آن ممكن نيست
و مرا مي كشد اين بغض به درگاه جنون.
***
كاش با هق هق گريه‘ گره بغضم را
مي توانستم بگشايم و آرام شوم.
اما من به اين ابر سياه
هديه دادم همه اشكم را
كه ببارد چون سيل.
كاسه چشم من اينك خشك است
و دلم بي صدا مي گريد.
***
رعد فرياد من است
گرچه لب بسته و خاموشم من
اما
ابر و باران همه در كار دل تنگ منند
كه بگويند حديث من سرگردان را.

 

[simafrj]

تنگ غروب

یاری کن ای نفس که درین گوشه ی قفس
بانگی بر آورم ز دل خسته ی یک نفس
تنگ غروب و هول بیابان و راه دور
نه پرتو ستاره و نه ناله ی جرس
خونابه گشت دیده ی کارون و زنده رود
ای پیک آشنا برس از ساحل ارس
صبر پیمبرانه ام آخر تمام شد
ای ایت امید به فریاد من برس
از بیم محتسب مشکن ساغر ای حریف
می خواره را دریغ بود خدمت عسس
جز مرگ دیگرم چه کس اید به پیشباز
رفتیم و همچنان نگران تو باز پس
ما را هوای چشمه ی خورشید در سر است
سهل است سایه گر برود سر در این هوس