. از آن حضرت سؤال شد : زهد چیست ؟ فرمود : رغبت به تقوى و بى رغبتى به دنیا . (تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۲٫ از آن حضرت سؤال شد : مروت چیست ؟ فرمود : حفظ دین ، عزت نفس ، نرمش ، احسان ، پرداخت حقوق و اظ‌هار دوستى نسبت به مردم . (تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۳٫ از آن حضرت سؤال شد : کرم چیست ؟ فرمود : بخشش پیش از خواهش و اطعام در قحطى . (تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۴٫ از آن حضرت سؤال شد بخل چیست ؟ فرمود : آنچه در کف دارى شرف بدانى ، و آنچه انفاق کنى تلف شمارى . (تحف العقول ، ص ۲۲۷)
۵٫ از آن حضرت سؤال شد : بى نیازى چیست ؟ فرمود : رضایت نفس به آنچه برایش قسمت شده ، هر چند کم باشد . (تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۶ . از آن حضرت سؤال شد : فقر چیست ؟ فرمود : حرص به هر چیز . (تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۷٫ از آن حضرت سؤال شد : شرف چیست ؟ فرمود : موافقت با دوستان و حفظ همسایگان . (تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۸٫ از آن حضرت سؤال شد : پستى و ناکسى چیست ؟ فرمود : به خود رسیدن و بى‌اعتنایى به همسر .
(تحف العقول ، ص ۲۲۸)
۹٫ پناهنده به خدا آسوده و محفوخ است ، و دشمنش ترسان و بى‌یاور (تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۰٫ از خدا بر حذر باشید با زیادى یاد او ، و از خدا بترسید به وسیله تقوى ، و به خدا نزدیک شوید با طاعت ، به درستى که او نزدیک است و پاسخگو . (تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۱٫ بزرگى کسانى که عظمت خدا را دانستند این است که تواضع کنند ، و عزت آنها که جلال خدا را شناختند این است که برایش زبونى کنند ، و سلامت آنها که دانستند خدا چه قدرتى دارد این است که به او تسلیم شوند . (تحف العقول ، ص ۲۲۹)
۱۲٫ بدانید که خدا شما را بیهوده نیافریده و سر خود رها نکرده ، مدت عمر شما را معین کرده ، و روزى شما را میانتان قسمت کرده ، تا هر خردمندى اندازه خود را بداند و بفهمد که هر چه برایش مقدر است به او مى‌رسد ، و هر چه از او نیست به او نخواهد رسید ، خدا خرج دنیاى
شما را کفایت کرده و شما را براى پرستش فراغت بخشیده و به شکرگزارى تشویق کرده ، و ذکر و نماز را بر شما واجب کرده و تقوى را به شما سفارش کرده ، و آن را نهایت رضایت‌مندى خود مقرر ساخته . (تحف العقول ، ص ۲۳۴)
۱۳٫ اى بندگان خدا ، از خدا بپرهیزید ، و بدانید که هر کس از خدا بپرهیزد ، خداوند او را به خوبى از فتنه‌ها و آزمایشها برآورد و در کارش موفق سازد و راه حق را برایش آماده کند . (تحف العقول ، ص ۲۳۴)
۱۴٫ هیچ مردمى با هم مشورت نکند مگر اینکه به درستى هدایت شوند . (تحف العقول ، ص ۲۳۶)
۱۵٫ پستى و ناکسى این است که شکر نعمت نکنى . (تحف العقول ، ص ۲۳۶)
