سفسطه نفرمایید لطفا . گفتم اگر کسی مخالف باشه با دانشگاه رفتن حق داره و براش دلیل دارم. پست شما تایید پست من هستش دلیل ناامنی و این جو حاکم دقیقا ممانعت از حضور دختر و پسر از ابتدای زندگی در کنار هم هستش . چجوریه که تا زمان اخذ دیپلم جدای از هم هستن ولی دوماه بعد به محض قبولی دانشگاه توی یه محیط قرار میگیرن؟ یعنی توی این سه چار ماه مابین اتمام متوسطه و شروع ترم یک دانشگاه چه اتفاقی افتاده؟ پس این ضعف قانونو میرسونه . حالا برمیگردم سر صحبت اصلی . بله محیط دانشگاه شدیدا برا خانوما ناامنه برا اینکه تا اون سن هیچ تجربه اشتراکی نداشتن و دختر و پسر جدا نگه داشته شدن . حالا یه دفعه میان توی این محیط و به قول شما میخان ادای روغن فکرا رو در بیارن . روشن فکر بودن دید ازاد و بدون تعصب داشتن توی یکی دوماه بوجود نمیاد و زمانبر هستش
ببخشید این جوانهای که ترم اول دانشگاه هستن و تا قبل از اون جنس مخالفشون را هیچ جا ندیدن و رابطه ای نداشتن تو خانواده زندگی کردن یا در یک سالن پرورش حیوان تک جنسیتی؟
به عبارتی پسر دایی، دختر عمه ، پسر خاله و.... یا پسر همسایه روبرو ، دختر همسایه پشتی و.... یا فروشنده سوپر لبنیات سرکوچه ، تعمیر کار محل و... را تا حالا ندیدن و با هم هیچ کلامی صحبت نکرده اند.؟؟ حداقل تلویزیون تو خونه شون نگاه نمی کردن . فیلم خانوادگی و روابط دختر و پسر که زیاد داریم.
ضمنا درک و فهم و امیال و آرزوهای دختر - پسرهای 11 -12 ساله با آدم 18-19 ساله معمولا خیلی تفاوت داره. مگر این که مشکل تربیتی یا روانی داشته باشند و به تعبیری عقب افتاده باشند.
در مورد انتقال دانش آموزان از دبیرستان به دانشگاه هم قبول دارید که نمی شه بگن دانش آموزان سال اول دبیرستان با یک شرایطی تو دبیرستان باشن و دانش آموزان سال آخر شرایط دانشجویان دانشگاه را تو دبیرستان داشته باشند. چون اون وقت تو خود دبیرستان مشکل پیش می آید. مگه اینکه برای هر سال تحصیلی یه مدرسه جدا درست کنند.ضمنا خود دانشگاه (البته قبلا و متاسفانه حالا تا حدودی) یک جور فیلتر هستش و افراد رشد یافته تر رو جذب می کند. حالا آخرش تا کی می توان یک زن یا یک مرد بالغ را از ارتباطات معمول جامعه دور کرد.
پ . ن: آموزشهای درون خانواده و رشدی که یک جوان تجربه کرده فاکتور مهمی است که باید در نظر گرفته شود و اولویت دارد. نا امنی و جو حاکم بر دانشگاه یا هر جای دیگری که شما می فرمایید هزینه ای هست که باید با اون کنار بیاییم و تاثیرش را بر خودمون کاهش بدهیم.