ماریو وارگاس یوسا نوبل ادبیات را برد

[forough gh]

ماریو وارگاس یوسا نوبل ادبیات را برد

بی بی سی: وارگاس یوسا در ایران به دلیل آثاری همچون "سور بز" شناخته شده است​

ماریو وارگاس یوسا، نویسنده سرشناس پرویی-اسپانیایی به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۰ معرفی شد.​

آکادمی سوئدی نوبل از "نحوه به تصویر کشیدن ساختار قدرت" و "تصاویر شفاف از مقاومت ها، طغیان ها و شکست های شخصی" در آثار وارگاس یوسا تجلیل کرد.​

وارگاس یوسا ۷۴ ساله یکی از تحسین شده ترین نویسندگان اسپانیایی زبان است که تاکنون بیش از ۳۰ رمان، نمایشنامه و مقاله از او منتشر شده است.​

بشنوید​

• گفت و گو با عبدالله کوثری، مترجم آثار بارگاس یوسا به فارسی

بشنوید​

پس از گابریل گارسیا مارکز که در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه نوبل ادبیات شد، وارگاس یوسا نخستین نویسنده آمریکای جنوبی است که این جایزه را به خود اختصاص می دهد.​

وارگاس یوسا در دهه ۱۹۶۰ میلادی با انتشار رمان عصر قهرمان به شهرت جهانی دست یافت.​

رمان های سردسته ها، سال های سگی، گفتگو در کاتدرال، جنگ آخرالزمان، مرگ در آند، سور بز و چه کسی پالومینو مولرو را کشت از جمله آثار وارگاس یوسا است که به زبان فارسی ترجمه شده است.​

وارگاس یوسا در سال ۱۹۹۰ نامزد ریاست جمهوری پرو شد، اما در انتخابات شکست خورد. او در سال ۱۹۹۳ به تابعیت اسپانیا در آمد.​

جایزه سروانتس، معتبرترین جایزه ادبی دنیای اسپانیایی زبان، در سال ۱۹۹۵ به وارگاس یوسا تعلق گرفت.​

​

--

 

[fire dragon]

چه جالب من الان از شهر کتاب اومدم و کتاب سور بز از ماریو وارگاس یوسا رو خریدم همراه با دخمه کار ساراماگو .
البته هنوز نخوندم ولی کلا از کارهای نویسنده های آمریکای جنوبی لذت میبرم

 

[Belle Fille]

چه جالب من الان از شهر کتاب اومدم و کتاب سور بز از ماریو وارگاس یوسا رو خریدم همراه با دخمه کار ساراماگو .
البته هنوز نخوندم ولی کلا از کارهای نویسنده های آمریکای جنوبی لذت میبرم

منم عاشق سبک رئالیسم جادویی نویسنده های لاتین ام که سر آمدشون گابریل گارسیا مارکزه به خصوص با شاهکارش"صد سال تنهایی"
از ماریو وارگاس یوسا "سال های سگی " ش رو خودندم که ماجرای چند تا پسر رو در مدرسه ی نظامی توصیف می کنه. به نظم فوق العاده بود. حالا هوس کردم بقیه ی رمان هاش رو هم بخونم.

 

[fire dragon]

منم عاشق سبک رئالیسم جادویی نویسنده های لاتین ام که سر آمدشون گابریل گارسیا مارکزه به خصوص با شاهکارش"صد سال تنهایی"
از ماریو وارگاس یوسا "سال های سگی " ش رو خودندم که ماجرای چند تا پسر رو در مدرسه ی نظامی توصیف می کنه. به نظم فوق العاده بود. حالا هوس کردم بقیه ی رمان هاش رو هم بخونم.

باهات موافقم
منم از صد سال تنهایی خوشم اومد
البته تو نویسنده های آمریکای لاتین خیلی از کوئیلو خوشم نمیاد کارهای قدیمیشو خوندم ولی دیگه سراغ جدیدهاش نرفتم خیلی ایده آلیسمه

 

[Belle Fille]

باهات موافقم
منم از صد سال تنهایی خوشم اومد
البته تو نویسنده های آمریکای لاتین خیلی از کوئیلو خوشم نمیاد کارهای قدیمیشو خوندم ولی دیگه سراغ جدیدهاش نرفتم خیلی ایده آلیسمه

دقیقا مثل من.
منم نمی دونم چرا زیاد از پائولو کوئیلو خوشم نمی آد. یعنی سبک نوشتاری ش به دلم نمی شینه و به نظرم چیز خاصی نداره. حتی "کیمیا گر" ش که همه می گن بهترین کارش بوده هم زیاد به نظرم جالب نیومد. لحن و نوع داستان خیلی تصنعی و دور از واقعیت بود. نمی دونم چرا اینقدر طرفدار پیدا کرده.
کتاب "مجموعه داستان های کوتاه آمریکای لاتین" هم خیلی خیلی جالب بودند. بعضی داستاناش دو سه صفحه بیشتر نبودند اما به طرز حیرت آوری تکان دهنده و خلاقانه نوشته شده بودند.