مشاعرۀ سنّتی

[کافر خداپرست]

ممکن ز تو چون نيست که بردارم دل
آن به که به سوداي تو بسپارم دل

ور من به غم عشق تو نسپارم دل
دل را چه‌کنم؟ بهر چه مي‌دارم دل؟

 

[ARAMESH]

ممکن ز تو چون نيست که بردارم دل
آن به که به سوداي تو بسپارم دل

ور من به غم عشق تو نسپارم دل
دل را چه‌کنم؟ بهر چه مي‌دارم دل؟

لاله ساغرگیر و نرگس مست و برما نام فسق
داوری دارم بسی یارب که را داور کنم

 

[آلوین]

ما دست برآوردیم در پاش سر افکندیم
مستانه از آن دستیم تا باد چنین بادا

 

[محـسن ز]

الا ای پیر فرزانه مکن عیبم زمیخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

 

[کافر خداپرست]

من خشک لب ار با تو دم تر زدمي
در عشق تو عالمي بهم بر زدمي

يک بوسه اگر لبم توانستي داد
بر پاي تو دستک ز بر سر زدمي

(خير مقدم عرض مي‌کنم مقداد جان!)

 

[محـسن ز]

ما از برون در شده مغرور صد فریب
تا خود درون پرده چه تدبیر کند

 

[ARAMESH]

من خشک لب ار با تو دم تر زدمي
در عشق تو عالمي بهم بر زدمي

يک بوسه اگر لبم توانستي داد
بر پاي تو دستک ز بر سر زدمي

(خير مقدم عرض مي‌کنم مقداد جان!)

یار بیگانه مشو تا نبری از یادم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم

قاطی شد!!همش هم تقصیر کافره!!

 

[d_vasegh]

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
که اول نظر به دیدن او دیده ور شدم

 

[vahm]

من دوست دار روی خوش بوی دلکشم
مدهوش چشم مست دمی صاف بی غشم

 

[russell]

من از چشم تو اي ساقي خراب افتاده‌ام ليکن
بلايي کز حبيب آيد هزارش مرحبا گفتيم

 

[canopus]

من ازآن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

 

[abfa]

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد درین دیر خراب آبادم

 

[abfa]

من ازآن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

از خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

 

[russell]

مبوس جز لب ساقي و جام مي حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسيدن

 

[canopus]

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رخت این خسته رنجور نمانده ست

 

[abfa]

تو از خاکم نخواهی بر گرفتن
به جای اشک اگر گوهر ببارم

 

[گلابتون]

محو شد در جنگل انبوه تاریکی
چون رگ نوری طنین آشنای من
قطره اشکی هم نیفشاند آسمان تار
از نگاه خسته ابری به پای من
من گل پژمرده ای هستم
چشمهایم چشمه خشک کویر غم
تشنه یک بوسه خورشید
تشنه یک قطره شبنم

 

[abfa]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

 

[russell]

ميل من سوي وصال و قصد او سوي فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآيد کام دوست

 

[abfa]

توران شد خجسته که در من یزید فضل
شد منت مواهب او طوق گردنم

 

[گلابتون]

مو که افسرده حالم چون ننالم
شکسته پرو بالم چون ننالم

 

[russell]

متاب، اي دوست، بر بيچارگان روي
مبادا بر تو گردون تابد ابروي ...

 

[گلابتون]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[abfa]

سایه ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان
که من این خانه به سودای تو ویران کردم

 

[sisah]

مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق
دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است

نیست در بازار عالم خوشدلی ور زان که هست
شیوه رندی و خوش باشی عیاران خوش است

 

[گلابتون]

ته که نوشم نئی نیشم چرایی
ته که یارم نئی پیشم چرایی

ته که مرهم نئی ریش دلم را
نمک پاش دل ریشم چرایی

 

[sisah]

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین من است

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

 

[abfa]

یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که ازو خصم و به دام آمد و معشوقه به کام

 

[sisah]

من گدا و تمنای وصل او هیهات
مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست

دل صنوبریم همچو بید لرزان است
ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

 

[khoshhal]

تو را من چشم در راهم
در آن هنگام که میگیرند شاخه ها رنگ تلاجن
تو را من چشم در راهم