مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است
نازنینا ! روی ماهت دل به یغما می برد
آفرینش مات و حیران سر به رؤیا می برد
زخم هایی که ز هجران بر تن و جانم نشست
دست های مهربانت بی محابا می برد
از نگاه آتشینت بی قرارم روز و شب
نور عشقت را نِگَر ! ما را کجاها می برد
های و هویی در سرم پیچیده است ای مه جبین
در هوای عشق پاکت رو به فردا می برد
تو آمدی و برگ ریز مانده دلم
دلم شکست ، ریز ریز مانده دلم
هوای عربده در کوچه های شب دارم
ولی خمار شرابی غلیظ مانده دلم
سرم هوای " چرخ می زند " دارد
در آرزوی « عزیزم بریز » مانده دلم
به این امید که شاید به دیدنم آیی
به رغم حرف پزشکان مریض مانده دلم
به آن هوا که بلندش کنی مگر از خاک
هنوز روی زمین سینه خیز مانده دلم
تو آمدی و به زندان عشق افتادم
به لطفِ نام تو اما عزیز مانده دلم
صدای تو ، نفسِ تو ، نگاه کردن تو
هنوز عاشق این چند چیز مانده دلم
هنوز مانده تصرف کنی دلبرِ من
تنم ، جانم ، غزلم مانده ، نیز مانده دلم
به خنده گفتی : تنت نه ! جانت نه ! شعرت نه !
گزینه ای است که بر روی میز مانده دلم
من که به نغمه پر سوز تو عادت ارم
باز از چشم تو ای دوست شفاعت دارم
گرچه لبخند تو دیریست ز یادم رفته
من به سر فصل نگاه تو اردت دارم
باز از چشم تو ای دوست شفاعت دارم
گرچه لبخند تو دیریست ز یادم رفته
من به سر فصل نگاه تو اردت دارم
دیدگانم همچو دالانهای تار..
گونه هایم همچو مرمر های سرد،
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد...
در اتــــــاق کــــــــوچکم پـــــا می نهد
بعد من ، بــــا یـــــاد من بیگــــــانه ای
در بـــر آئینه می مـــــاند به جــــــــای
تــــــــار موئی ، نقش دستی ، شانه ای
دوش می امدو رخساره بر افروخته بود/ تا کجا باز دل غم زده ای سوخته بود
دل سپردن قدمِ اولِ دل کندن ماست
حرف «واو» ی که از آغازِ سلام افتاده....
همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف/همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |