معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
دنیا کوچکتر از آن است که گم شده ای را در آن یافته باشی
هیچکس اینجا گم نمی شود
آدمها به همان خونسردی که آمده اند
چمدانشان را می بندند
و ناپدید می شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی رحم ترینشان در برف
آنچه برجا می ماند
ردپایی است
و *خاطره*ای که هراز گاه
پس می زند مثل نسیم سحر
پرده های اتاقت را
هیچکس اینجا گم نمی شود
آدمها به همان خونسردی که آمده اند
چمدانشان را می بندند
و ناپدید می شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی رحم ترینشان در برف
آنچه برجا می ماند
ردپایی است
و *خاطره*ای که هراز گاه
پس می زند مثل نسیم سحر
پرده های اتاقت را
مي پرستم تو را!
اينقدر براي تو نماز مي خوانم
كه خدا حسودي اش مي شود!
اينقدر تو را دوست دارم
كه خدا كُفرش در مي آيد!
ولي به روي خودش نمي آورد
درست مثل من
كه به روي خودم نمي آورم
نديدنت را
و همه را توي خودم مي ريزم
درست مثل من
كه دارم مي ميرم
ولي هنوز زنده ام
اينقدر براي تو نماز مي خوانم
كه خدا حسودي اش مي شود!
اينقدر تو را دوست دارم
كه خدا كُفرش در مي آيد!
ولي به روي خودش نمي آورد
درست مثل من
كه به روي خودم نمي آورم
نديدنت را
و همه را توي خودم مي ريزم
درست مثل من
كه دارم مي ميرم
ولي هنوز زنده ام
بیا از روزهایی بگو که نیستم !
بگو باز کسی هست این همه صبر کند
تا دلت خالی شود از حرف ؟!...
بیا از روزهایی بگو که نخواهم بود ...
آن روز حتما توی دلت خواهی گفت :
کاش کمی ... فقط کمی ... مهربان تر بودم ...!
بگو باز کسی هست این همه صبر کند
تا دلت خالی شود از حرف ؟!...
بیا از روزهایی بگو که نخواهم بود ...
آن روز حتما توی دلت خواهی گفت :
کاش کمی ... فقط کمی ... مهربان تر بودم ...!
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خداوندا در اين دنيا گناهم چيست؟[/FONT] [FONT=arial, helvetica, sans-serif]به غير از عاشقي پشت و پناهم چيست؟
[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]
نمي دانم كي ام،گم كرده ام خود را![/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در اين بي فصل بودن گناهم چيست؟
[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]
زبانم مثل سنگي سخت و ساكت شد.[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نمي دانم دل اين شعرهاي گاه گاهم چيست؟؟؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در اين بي فصل بودن گناهم چيست؟
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]نمي دانم دل اين شعرهاي گاه گاهم چيست؟؟؟[/FONT]
امشب باران آمد و اشکهایم را شست !
سردم نیست ولی می لرزم ...
کاش تمام شود و تمام نشوم !
.
.
.
یک نفر دارد گریه می کند انگار
نکند من باشم !
می روم آرامش کنم که کسی را جز من ندارد ...!!!
سردم نیست ولی می لرزم ...
کاش تمام شود و تمام نشوم !
.
.
.
یک نفر دارد گریه می کند انگار
نکند من باشم !
می روم آرامش کنم که کسی را جز من ندارد ...!!!
سنگ و صدف
کنار هم
مرجان ، خزه ها
تابش خورشید رو به سوی دریا
هاله می سازد نور بر صدف
جان می گیرد
گل مروارید
در باغ صدف
سنگ ، رنگ چهره می بازد
ذرات وجودش
از سوزش عشق ، به دور مروارید
پروانه وار می رقصد
شمع گونه می سوزد
آری ، زیباتر از مروارید چه می توان دید ؟
کنار هم
مرجان ، خزه ها
تابش خورشید رو به سوی دریا
هاله می سازد نور بر صدف
جان می گیرد
گل مروارید
در باغ صدف
سنگ ، رنگ چهره می بازد
ذرات وجودش
از سوزش عشق ، به دور مروارید
پروانه وار می رقصد
شمع گونه می سوزد
آری ، زیباتر از مروارید چه می توان دید ؟
می ترسم آنقدر كه حتی جرأت نوشتن خواسته ام را ندارم...
فقط می دانم اگر دستش را در دستانم نداشته باشم زندگی ام معنائی ندارد و دلیلی برای بودم نیست !!؟
دلم می خواهد فریاد بزنم ...
آهای دنیا منم من فرزند آدم و می طلبم مایه آرامش جانم را یكی مرا بازگوید چرا از بودن و نبودنش لذتی ندارم !
شاید چون می ترسم از نه فقط می خواهم بدانم آیا زمانی هست تا كلمه ترس را از واژه نامه ذهنم پاك گردانم...
فقط می دانم اگر دستش را در دستانم نداشته باشم زندگی ام معنائی ندارد و دلیلی برای بودم نیست !!؟
دلم می خواهد فریاد بزنم ...
آهای دنیا منم من فرزند آدم و می طلبم مایه آرامش جانم را یكی مرا بازگوید چرا از بودن و نبودنش لذتی ندارم !
شاید چون می ترسم از نه فقط می خواهم بدانم آیا زمانی هست تا كلمه ترس را از واژه نامه ذهنم پاك گردانم...
ای هلال ماه غم خون جگـــر آورده ای
سوز دل فریاد جان اشکی بسـر آورده ای
با قد خم گشته خود بر فـــــراز آسمان
از هلال دختر زهرا خبــــــــر آورده ای
آتش و خاکستر و کعب و نی و زخم زبان
از برای عترت خیرالبشــــــــر آورده ای
بر دل فرزند زهرا تیــــــر داری در کمان
یا برای اصغرش تیر دگــــــــر آورده ای
ای محرم وای بر تو پیش تیـــــــر حرمله
حلق اصغر چشم سقا را سپـــــر آورده ای
ای محرم این تو هستی که یتیم وحــــی را
در کنار جسم عریان پــــــــدر آورده ای
سوز دل فریاد جان اشکی بسـر آورده ای
با قد خم گشته خود بر فـــــراز آسمان
از هلال دختر زهرا خبــــــــر آورده ای
آتش و خاکستر و کعب و نی و زخم زبان
از برای عترت خیرالبشــــــــر آورده ای
بر دل فرزند زهرا تیــــــر داری در کمان
یا برای اصغرش تیر دگــــــــر آورده ای
ای محرم وای بر تو پیش تیـــــــر حرمله
حلق اصغر چشم سقا را سپـــــر آورده ای
ای محرم این تو هستی که یتیم وحــــی را
در کنار جسم عریان پــــــــدر آورده ای
سکوت میکنم
به لحظات رفته
به لحظات باقی مانده
اخر نمیدانم
چه کنم
نمیدانم میتوانم
بایستم در برابر ناملایمات روزگار
ان هم به تنهایی
اما نه میتوانم تنها در
برابر انها که مرا دوست دارند
سکوت کنم
میگذارم خیال کنند مغرورم
اما تنها روز رفتن همیشگیم
که برسد
نمیخواهم دلی در گرو دلم باشد
تا بماند در عمق احساس تنهایی
به لحظات رفته
به لحظات باقی مانده
اخر نمیدانم
چه کنم
نمیدانم میتوانم
بایستم در برابر ناملایمات روزگار
ان هم به تنهایی
اما نه میتوانم تنها در
برابر انها که مرا دوست دارند
سکوت کنم
میگذارم خیال کنند مغرورم
اما تنها روز رفتن همیشگیم
که برسد
نمیخواهم دلی در گرو دلم باشد
تا بماند در عمق احساس تنهایی
مطمئن باش برو
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی
به من و عشقی پاک که پر از یاد تو بود
وبه یک قلب يتيم که خیالم می گفت تا ابد مال تو بود
تو برو
برو تا راحت تر تکه های دل خود را
آرام سر هم بند زنم
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی
به من و عشقی پاک که پر از یاد تو بود
وبه یک قلب يتيم که خیالم می گفت تا ابد مال تو بود
تو برو
برو تا راحت تر تکه های دل خود را
آرام سر هم بند زنم
خودت باش.....
به هیچ شانه ای تکیه نکن....
آدمى به خودی خود نمی افتد....
اگرهم بیفتدازهمان سمتی می افتد....
که تکیه کرده بود!!!
به هیچ شانه ای تکیه نکن....
آدمى به خودی خود نمی افتد....
اگرهم بیفتدازهمان سمتی می افتد....
که تکیه کرده بود!!!
دلـــت کـه گـرفــت، دیگر مـنـتِ
زمیـــن را نــکـش!
راهِ آسمـان بـاز است...
پر
بکش!
او همیشه آغوشش باز است، نگفته تو را میخواند...
زمیـــن را نــکـش!
راهِ آسمـان بـاز است...
پر
بکش!
او همیشه آغوشش باز است، نگفته تو را میخواند...
قصه آدما:
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما کسی رو دوست داریم که از ما فرار می کنه و ازکسی که به ما عشق می ورزه دوري مي كنيم
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما برای کسی که نمی بینیم گریه می کنیم ولی کسی راکه می بینیم به گریه می اندازيم
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما عاشق اونایی هستیم که هیچ احساسی نسبت به ماندارند ولی نسبت به اونایی که به ما عشق می ورزند بی احساسیم...
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما به اونایی دل می بندیم که ظاهرا دوستمون دارندولی دل اونایی که واقعا دوستمون دارند رو می شکنیم...
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما وقتی تنها می شیم یاد دوستامون می افتیم ولیوقتی با همیم قدر همو نمی دونيم...
روزگار ما آدما روزگار غریبی است نازنین ...
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما کسی رو دوست داریم که از ما فرار می کنه و ازکسی که به ما عشق می ورزه دوري مي كنيم
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما برای کسی که نمی بینیم گریه می کنیم ولی کسی راکه می بینیم به گریه می اندازيم
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما عاشق اونایی هستیم که هیچ احساسی نسبت به ماندارند ولی نسبت به اونایی که به ما عشق می ورزند بی احساسیم...
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما به اونایی دل می بندیم که ظاهرا دوستمون دارندولی دل اونایی که واقعا دوستمون دارند رو می شکنیم...
قصه عجیبی است : بسیاری از ما آدما وقتی تنها می شیم یاد دوستامون می افتیم ولیوقتی با همیم قدر همو نمی دونيم...
روزگار ما آدما روزگار غریبی است نازنین ...
مسیر چشم هایت را شبی ناگاه گم کردم
چراغی نیست راهی نیست
چگونه بی تو برگردم...
چراغی نیست راهی نیست
چگونه بی تو برگردم...
دلتنگم...
دلتنگِ خودم!
دلتنگِ آرزوهام که مُردن...
دلتنگِ تویی که نیستی...
مُردم و دلتنگِ زندگیم...
چه خوبه که خُدا هست... همین!
دلتنگِ خودم!
دلتنگِ آرزوهام که مُردن...
دلتنگِ تویی که نیستی...
مُردم و دلتنگِ زندگیم...
چه خوبه که خُدا هست... همین!
امشب پر از بغضم !!! ... شانه ی دوست کجاست ؟
وقتی کسی را دوست دارید،حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود.وقتی کسی را دوست دارید، در کنار او که هستید، احساس امنیت می کنید…وقتی کسی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش، ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید.وقتی کسی را دوست دارید، زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید.وقتی کسی را دوست دارید، تحمل دوری اش برایتان سخت و دشوار است.وقتی کسی را دوست دارید، شادی اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیاست.وقتی کسی را دوست دارید، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است.وقتی کسی را دوست دارید، شیرین ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده اید.وقتی کسی را دوست دارید،حاضرید برای خوشحالی اش دست به هر کاری بزنید.وقتی کسی را دوست دارید، هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید.وقتی کسی را دوست دارید، در مواقعی که به بن بست می رسید، با صحبت کردن با او به آرامش می رسید.وقتی کسی را دوست دارید، برای دیدن مجددش لحظه شماری می کنید.وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید از خواسته های خود برای شادی او بگذرید.وقتی کسی را دوست دارید، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید.وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید به هر جایی بروید فقط او در کنارتان باشد.وقتی کسی را دوست دارید، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید.وقتی کسی را دوست دارید، تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند.وقتی کسی را دوست دارید، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد.وقتی کسی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید.وقتی کسی را دوست دارید، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید.وقتی کسی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی معناست.وقتی کسی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست.وقتی کسی را دوست دارید، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید.به راستی دوست داشتن چه زیباست، این طور نیست ؟
بی جا نبود كه رفتی...
بی جا من بودم...
كه جایی برای ماندن نداشتم
بی جا من بودم...
كه جایی برای ماندن نداشتم
muhammad-k
کاربر بیش فعال
رسم زندگی این است روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی به همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده مثل یک مهمانی که به آخر می رسد و تو به حال خود رها می شوی چرا غمگینی ؟ این رسم زندگیست پس تنها آوازبخوان
شاید
بــعــــــــــد مرگ
حتما خیلی خوش می‌گذره
که تا حــــــــــــالا کســــــــــی برنگشته
نــه؟؟؟
الهی آنی مراباخویش تنهامگذار, که این دیوانه بامن دشمنی دارد...