یک جمله برای او که دوستش داشتید/دارید:

[!austenite]

واست بهترینارو از خدا میخوام

 

[puyan khan]

ناز کنی،
نظر کنی،
قهر کنی،
ستم کنی
گر که جفا،
گر که وفا،
از تو حذر نمیشود...
داغ که دارد این دلم؟
داغ تو و خیال تو
بی همگان به سر شود
بی تو به سر نمیشود...
۸ مهر ۱۴۰۰ هست روز بزرگداشت مولانای جان

 

[puyan khan]

ناز کنی،
نظر کنی،
قهر کنی،
ستم کنی
گر که جفا،
گر که وفا،
از تو حذر نمیشود...
داغ که دارد این دلم؟
داغ تو و خیال تو
بی همگان به سر شود
بی تو به سر نمیشود...
۸ مهر ۱۴۰۰ هست روز بزرگداشت مولانای جان

اینو دیشب خواستم بفرستم نوشتم یادم رفته ارسال بزنم الان ۹ مهر خخخ

 

[$marziyeh67$]

تو
همه راز جهان
ریخته در چشم سیاهت

 

[puyan khan]

دوباره برگرد
تویی دلیل و مرهم هر درد

 

[puyan khan]

محبوبم
تو مثل قربون صدقه رفتن های هادی عامل برای حسن یزدانی #زیبایی

 

[puyan khan]

انگار به دنیا اومدیم تا یکیو دوست داشته باشیم و اون دوستمون نداشته باشه

 

[شبگرد23]

میدونی دوست داشتن یه طرفه چطوریه؟
اینجوری که طرف فریاد میزنه دوست ندارم و تو فکر میکنی:چه صدای قشنگی
گاهی دلش برات میسوزه و بهت محبت میکنه و تو فکر میکنی:چقدر مهربونه
تو چشمات زل میزنه تا بفهمی باید تنهاش بزاری و تو فکر میکنی : چه چشمای قشنگی.
و ادامه دادنش ازت یه احمق میسازه!

 

[yas87]

سقف آسمان دلم سخت ترک برداشته

قدری آرام ترقدم بردار...!

سقفش به جهنم...

می ترسم پای تو را بخراشد !.

 

[شبگرد23]

جدایی نادر از سیمین

اسکار می گیرد

جدایی من از تو

جانم را ..

"بهار حق شناس"

 

[puyan khan]

میدونی دوست داشتن یه طرفه چطوریه؟
اینجوری که طرف فریاد میزنه دوست ندارم و تو فکر میکنی:چه صدای قشنگی
گاهی دلش برات میسوزه و بهت محبت میکنه و تو فکر میکنی:چقدر مهربونه
تو چشمات زل میزنه تا بفهمی باید تنهاش بزاری و تو فکر میکنی : چه چشمای قشنگی.
و ادامه دادنش ازت یه احمق میسازه!

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند

عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند

زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

خدایا من چقد حافظو دوس دارم آخه

 

[naghmeirani]

در زمستان خشک
در پاییز زرد
و در بهار سبز می شوند .
تو باور نکن عشق من،
دوست داشتن اگر
به جان درخت ها هم بیفتد
چهار فصلشان شکوفه باران است …

 

[yas87]

عزیزم دوست داشتن های من برات خار داشت .
منو فروختی به زبون دراز های احمق !
و گرنه حالا تنها نبودم !!

 

[puyan khan]

ما دررپیاله عکس رخ یار دیدهایم
ای بی خبر ز لذت شراب مدام ما

 

[پسر بهاری]

این انصاف نیست کادوی روز تولدت نماز لیلة الدفن باشه
قلبم ب درد آمده

 

[puyan khan]

بشارتی به من از کاروان بیار ای عشق

همیشه رفتن و رفتن ز آمدن چه خبر؟

 

[puyan khan]

در قفس خیال تو تکیه زنم به انتظارررر

 

[Scheme]

ا

این انصاف نیست کادوی روز تولدت نماز لیلة الدفن باشه
قلبم ب درد آمده

ای بابا مهدی جان، یعنی فوت شدند؟ خدابیامرزتشون...

 

[puyan khan]

این انصاف نیست کادوی روز تولدت نماز لیلة الدفن باشه
قلبم ب درد آمده

چی شده آقا مهدی؟؟؟

 

[yas87]

خیر باشه ان شاالله

 

[puyan khan]

ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را
اول مرا سیراب کن وآنگه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این
روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کآن صنم در پیش مسجد بگذرد
چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن
گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم
اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم
آنگه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی
کآن کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او
آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»
ای بی‌بصر! من می‌روم او می‌کشد قلاب را
#حافظ_جان

 

[naghmeirani]

این انصاف نیست کادوی روز تولدت نماز لیلة الدفن باشه
قلبم ب درد آمده

چی شده عزیز؟؟

یه خبری بده لطفا

 

[puyan khan]

تو مثل هوای خوب بعد باروی
تو بیای میکنم شهرو چراغونی...

 

[puyan khan]

من دلم تنگه واسه یه دلخوشی کوچیک

 

[puyan khan]

نذر کردم گر از این غم به در آیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

 

[!austenite]

زندگیت پراز خوشی باشه وحالت همیشه خوب باشه

 

[puyan khan]

سعدیا گفتی که مهرش می رود از دل ولی
مهر رفت وماه آبان نیز آرامم نکرد

 

[puyan khan]

بعد از تو دنیا عوض شد . نگفتم برایت ، دلم نیامد . گنجشکها از حیاط خانه رفتند ، درخت خرمالو خشکید . کفشهایم مرا به هیچ کافه ای نبردند . لباس آبی ام که تو دوستش داشتی ، پوسید . موهایم سپید شدند و روزگارم سیاه . هیچکس برایم مست نکرد و نرقصید ، که وسطش بخندد و بگوید غرق نشی ، با اون نگاه کردنت . هیچکس یادش نبود وقتی درد دارم ، دستش را بگذارد روی صورتم و آرام زیر گوش چپم زمزمه کند : ببوسمت؟ هیچکس نبود که کنارم بخوابد ، آرام نفس بکشد ، من بتوانم تا صبح به موسیقی نفسهایش گوش کنم و هی دیوانه تر شوم و هی شعر بنویسم روی ملافه سفید ، با نوک انگشت . بعد از تو ، نخوابیدم که خوابت را ببینم . نشد . نتوانستم . هی نشستم تا صبح به تو فکر کردم ، و آنقدر گریه کردم که رادیو گفت خشکسالی منتفی است ، ابرهای باران زا در آپارتمان کوچکی در تهران مستقر شده اند . بعد از تو هیچ شبی ماه آنقدر نیامد نزدیک زمین که من بترسم و به تو زنگ بزنم و تو آرامم کنی که فقط یک واقعه طبیعی است و قرار نیست دنیا تمام شود و ما دیگر هم را نبینیم . هیچکس نبود که در تاریکی سالن سینما ، یواشکی مرا ببوسد و بی صدا بخندد . هیچکس نبود که پشت تمام چراغ قرمزها کف دستش را ببوسم و دلم برایش غنج برود .... بعد از تو ، هیچ کس بوی گندم خام نداد . هیچکس خورشید من نشد ، گم شدم در شباشب بی پایانی که اسمش را گذاشته ایم زندگی . بعد از تو دنیا عوض شد . من اما نه . هنوز صبح ها می ایستم سر کوچه ، همانجا که آخرین بار دیدمت . به جای خالی ات نگاه می کنم ، آرام چشمهایم را پاک می کنم که عاقلان نبینند دیوانه گریه کرده . بعد ، راه می افتم در شهر ، به غریبه ها لبخند می زنم . کسی چه می داند ، شاید تو عوض شده ای ، شبیه یکی از این غریبه هایی . نکند بمانی بی لبخند .... #حمیدسلیمی

 

[puyan khan]

زیبا ، هوای حوصله ابریست

 

[naghmeirani]

خـوشـا دل های خـوش
جـان های خـرسند
خـوشـا نیروی هستی‌زای لبخند
خـوشـا لبخند شـادی آفرینان
که شـادی روید از لبخنـد اینان