۩|♥|۩ ( ويژه نامه شبهاي قدر ) ۩|♥|۩

[بانو امین]

سخنرانی آیت الله ناصری در شب قدر


http://rasekhoon.net/media/show/302392/شب-قدر/

 

[بانو امین]

شب‌هاي قدر، عالي‌ترين لحظات براي پيوند بنده و خالق و بهترين فرصت براي انديشه در جهت بازگشت به خويشتن در اوج غرق گشتگي در دنياي مادي است. آنان كه مأمن و پناهگاه امني براي توسل مي‌جويند، آماده شده‌اند تا در شب هاي دل كندن از هر آنچه انسان را به پستي و فراق از اصل كشانده، رهايي يابند و همچون آيينه‌اي، مهيا و آماده تجلي نور حق و خداشناسي شوند.

اكنون كه بيش از نيمي از ماه پرفيض رمضان سپري شده، دل‌ها و قلب‌ها در درياي بيكران اين ماه شسته و مطهر شده، تا در شب‌هاي ريزش باران رحمت الهي، به درگاه حضرتش انسي دوباره گيرد و براي كسب عافيت به دور از هر آلودگي دعا كند. در حقيقت حلقه اتصال بندگان با خالق هستي كه از اول رمضان آغاز گشته است در شب‌هاي قدر به اوج خود مي‌رسد.

درهاي رحمت الهي گشوده شده، فرشتگان نظاره ‌گر اعمال و شب زنده‌داري‌هاي بندگان عاشقي هستند كه سر بر سجده شكر ساييده و او را مي‌خوانند تا اندكي از خوان بيكران رحمتش براي ادامه زندگي و ره توشه سفر آخرت به روي آنان گشوده شود.

"انا انزلناه في ليله القدر" آيه‌اي از كلام وحي الهي كه بارها شنيده و زمزمه كرده‌ايم، كلامي كه انسان مانده در قفس دنيا و در بند ماديّات را به سوي شبي فرا مي‌خواند كه گويند از هزار شب برتر است.

"قدر" به معناي اندازه‌گيري است و از اسرار شب قدر نزول قرآن است و در اين شب حوادث يك سال تا شب قدر سال آينده اعم از زندگي، مرگ، رزق، سعادت و شقاوت بندگان تقدير مي‌شود.

در قرآن كريم آيه‌اي كه بيان كند شب قدر چه شبي است، ديده نمي‌شود، تنها در آيه ‪۱۸۵سوره بقره اينگونه آمده است كه "شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن" قرآن يكپارچه در ماه رمضان نازل شده است.

با استناد به اين آيه معلوم مي‌شود شب قدر يكي از شب‌هاي ماه رمضان است، اما اين كه كدام يك از شب‌هاي آن است، در قرآن كريم بيان نشده و تنها از روايات استفاده مي‌شود. اهميت شب قدر به حدي است كه بسياري از امامان دين بر احياي اين شب حتي در حال بيماري نيز سفارش كرده‌اند.

امام صادق(ع) به ابو بصير مي ‌فرمايد: در هر يك از دو شب بيست و يكم و بيست و سوم صد ركعت نماز بخوان، تا مي‌تواني آن دو شب را تا سپيده صبح شب زنده داري كن، در آن دو شب غسل كن. ابوبصير عرض كرد: اگر نتوانستم ايستاده نماز بخوانم؟ فرمودند: نشسته بخوان. اگر باز هم نتوانستم؟ خوابيده بخوان.
اگر باز هم نتوانستم؟ ايرادي ندارد كه سر شب كمي بخوابي و باقي مانده شب را به هر نحوي كه مي‌تواني به عبادت بپردازي، چون در ماه رمضان، درهاي آسمان گشوده است، شيطان ها در زنجيرند و اعمال مؤمنان پذيرفته مي‌شود.
از اين حديث بر مي ‌آيد كه انسان در اين شب بايد به هر شكل ممكن عبادت و راز و نياز با خالق را از دست ندهد زيرا در اين شب كه شياطين در بند هستند، هيچ واسطه‌اي بين بنده و خالق نيست.

از پيامبر گرامي اسلام (ص) نيز نقل است: از خداوند به دور باد و نفرين بر كسي كه به شب قدر برسد و زنده باشد، اما آمرزيده نشود.
"انس بن مالك" از پيامبر (ص) نقل كرده كه فرمودند: ماه مبارك به شما رو آورده است و در اين ماه شبي است كه برتر از هزار ماه است و هر كس از فيض شب قدر محروم گردد، از تمام خيرات بي‌نصيب مانده است و محروم نمي‌ماند از بركات شب قدر، مگر كسي كه خويشتن را محروم كرده است.

از امام باقر (ع) نيز درباره به وجود آمدن شب قدر نقل است كه اگر خداوند كارهاي مؤمنان را چند برابر نكند به سر حد كمال نمي‌رسند، اما از راه لطف كارهاي نيكوي آن‌ها را چند برابر مي‌فرمايد تا كاستي هايشان جبران شود.
بر اين اساس، راز سعادتمند شدن انسان‌ها در شب قدر، عمل اختياري صالحي است كه با عنايت خداوند، بركت يافته و چند برابر مي‌شود.

از حضرت رسول (ص) نيز پيرامون شب زنده داري شب قدر نقل است كه فرمودند: كسي كه شب قدر را شب زنده‌داري كند، تا شب قدر آينده، عذاب دوزخ از او دور گردد.

امام موسي بن جعفر (ع) نيز در اين ‌باره فرمودند: كسي كه در شب قدر غسل كرده و تا سپيده صبح شب زنده‌داري كند، گناهانش آمرزيده مي‌شود.

تمامي اين روايات بر اين مطلب دلالت دارند كه برخي مقدرات و پاداش‌ها، مانند دور شدن از عذاب دوزخ، نتيجه كار خود بندگان است.

 

[بانو امین]

احیاء تنها محدود به ما مسلمانان نیست بلکه در فرهنگهای دیگر نیز ریشه ای دیرینه دارد . در فرهنگ وبستر احیاء با نامvigil از ریشه لاتینیvigilia معرفی می شود و معادلهایی که به همراه آن می آید، بیداری ، هشیاریwakefulness و مراقبتwatchfulness است.

سنت احیاء در اقوام دیگر به طور مشخص به قرن سیزدهم میلادی باز می گردد و این سنت ، هشیاری شب قبل از یک مناسبت بزرگ و یا عید مذهبی و همچنین نمازگزاری و بجا آوردن عبادات دیگر می باشد . احیاء همچنین آمادگی روحانیی است که عمدتا دسته جمعی مراسم آن برگزار می شود در فرهنگ بریتانیا نیکا شب زنده داری را بیدار ماندن و دعا گزاری برای احترام به میت ذکر می کند که پیش از به خاک سپردن انجام می شود .


مسیحیان اولین یکشنبه ماه مارس را که مقارن عید پاک است و ماه کاملPaschak moonدر آسمان دیده می شود ، شب زنده داری می کنند و به راز و نیاز می پردازند این نیت هم اکنون صبغه ای سیاسی پیدا کرده و از برگزاری مراسم صرف دینی فراتر رفته است . گروههایی که در نقاط مختلف جهان به جنگ و خونریزی اعتراض دارند. برای برپایی صلح به شب زنده داری می پردازند و هزاران شمع بر می افروزند .

 

[بانو امین]

آن شب تنهاترین شب کوفه بود و خسوفی ترین شب تاریخ، چند پاره ابر تیره و سیاه بر شهر کوفه سایه انداخته بود. روحی الهی در سکوت غمگین شب به پرواز ملکوت درآمده بود. مرغابی ها غمگینانه ترین آوازها را به گلوی شب ریخته بودند، زمین از این فاجعه می لرزید و ستونهای مسجد کوفه مرثیه سر داده بودند.


علی(ع) آن مرد عدالت، در بستر شهادت آرمیده بود، عرشیان نگران این صحنه با یکدیگر نجوا می کردند. محراب کوفه در سکوتی غنوده بود. بیوه زنان و طفلان بی پدر، درغبار سنگین آن لحظه های جان فرسا دیده ها را بر در دوخته و منتظر باز شدن آن با دستان یتیم نواز مولایشان بودند که باز هم پدر و پناهشان بیاید و برایشان قوت شبانه بیاورد.


آری شانه های زخمی علی(ع) به انبان نان و خرما الفتی دیرینه داشت و ایتام و بی پناهان با طنین گامهای او مانوس بودند.


[h=2] های ای زمینیان با علی چه کردند...؟[/h]این سوالی بود که آسمانیان از اهل زمین می پرسیدند شب می رفت تا به صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها از خانه علی(ع) برخاست. کوفه درمیان دستان آکنده از شرمش، مردمی از تبار عرشیان را با فرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد. تاریخ هم از عمق این فاجعه تام می گریست و خطاب به زمینیان می گفت...؟ ای مردم با تجسم عدالت چه کردید؟ ننگتان باد که با وسوسه های شیطانی، دستان خود را به خون بهترین انسان آلودید... آیا نیندیشید که زمین، لحظه های بدون علی(ع) را چگونه سر کند؟ شب بدون مناجات علی(ع) چگونه سحر کند؟

نفرین بر آن دستان مظلوم کش که خاک نشینان را باز هم بر خاک نشاندند و زخمی عمیق در سینه درد آلود تاریخ بشر نشاندند، زخمی که با هیچ مرهمی التیام نمی یابد.

 

[بانو امین]

مخسب ای یار مهمان دارامشب
که تو روحی و ما بیمار امشب

برون کن خواب را ازچشم اسرار
که تا پیدا شود ،اسرار امشب

اگرتو مشتریی ، گرد مه گرد
به گرد گنبد دوار امشب...

ترا حق داد صیقل تا زدایی
زهجرازرق زنگار امشب...

زهی کرو فرو اقبال بیدار
که حق بیدار و ما بیدارامشب

اگرچشمم بخسبد تا سحر گه
زچشم خود شوم بیزار امشب
​

 

[1234hamid]

بسیار عالی خیلی قشنگ بود

آن شب تنهاترین شب کوفه بود و خسوفی ترین شب تاریخ، چند پاره ابر تیره و سیاه بر شهر کوفه سایه انداخته بود. روحی الهی در سکوت غمگین شب به پرواز ملکوت درآمده بود. مرغابی ها غمگینانه ترین آوازها را به گلوی شب ریخته بودند، زمین از این فاجعه می لرزید و ستونهای مسجد کوفه مرثیه سر داده بودند.


علی(ع) آن مرد عدالت، در بستر شهادت آرمیده بود، عرشیان نگران این صحنه با یکدیگر نجوا می کردند. محراب کوفه در سکوتی غنوده بود. بیوه زنان و طفلان بی پدر، درغبار سنگین آن لحظه های جان فرسا دیده ها را بر در دوخته و منتظر باز شدن آن با دستان یتیم نواز مولایشان بودند که باز هم پدر و پناهشان بیاید و برایشان قوت شبانه بیاورد.


آری شانه های زخمی علی(ع) به انبان نان و خرما الفتی دیرینه داشت و ایتام و بی پناهان با طنین گامهای او مانوس بودند.


های ای زمینیان با علی چه کردند...؟

این سوالی بود که آسمانیان از اهل زمین می پرسیدند شب می رفت تا به صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها از خانه علی(ع) برخاست. کوفه درمیان دستان آکنده از شرمش، مردمی از تبار عرشیان را با فرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد. تاریخ هم از عمق این فاجعه تام می گریست و خطاب به زمینیان می گفت...؟ ای مردم با تجسم عدالت چه کردید؟ ننگتان باد که با وسوسه های شیطانی، دستان خود را به خون بهترین انسان آلودید... آیا نیندیشید که زمین، لحظه های بدون علی(ع) را چگونه سر کند؟ شب بدون مناجات علی(ع) چگونه سحر کند؟

نفرین بر آن دستان مظلوم کش که خاک نشینان را باز هم بر خاک نشاندند و زخمی عمیق در سینه درد آلود تاریخ بشر نشاندند، زخمی که با هیچ مرهمی التیام نمی یابد.

 

[بانو امین]

بسیار عالی خیلی قشنگ بود

 

[بانو امین]

 

[بانو امین]

 

[بانو امین]

اعمال مشترک شب های قدر

اعمال مشترک شب های قدر

1- غسل. (مقارن غروب آفتاب، که بهتر است نماز عشاء را با غسل خواند.)

2- دو رکعت نماز وارد شده است که در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَستَغفُرِاللهَ وَ اَتوبُ اِلَیهِ و در روایتی است که از جای خود برنخیزد تا حق تعالی او و پدر و مادرش را بیامرزد.

3- قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید: اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُِکَ بِکِتابِکَ المُنزَلِ وَ ما فیهِ اسمُکَ الاَکبَرُ و اَسماۆُکَ الحُسنی وَ ما یُخافُ وَ یُرجی اَن تَجعَلَنی مِن عُتَقائِکَ مِنَ النّار. پس هر حاجت که دارد بخواهد.

4- مصحف شریف را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید:

اَللّهمَّ بِحَقِّ هذاالقُرآنِ وَ بِحَقِّ مَن اَرسَلتَه بِه وَ بِحَقِ کُلِّ مومنٍ مَدَحتَه ُ فیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیهِم فلا اَحَدَ اَعرَفُبِ بِحَقِّکَ مِنکَ.

ده مرتبه بگوید: بِکَ یا الله

ده مرتبه: بِمُحَمَّدٍ

ده مرتبه: بِعلیٍّ

ده مرتبه: بِفاطِمَةَ

ده مرتبه: بِالحَسَنِ

ده مرتبه: بِالحُسَین ِ

ده مرتبه: بِعلیّ بنِ الحُسین

ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ

ده مرتبه: بِجَعفَر بنِ مُحَمَّدٍ

ده مرتبه: بِموُسی بنِ جَعفَر ٍ

ده مرتبه: بِعلیِّ بنِ مُوسی

ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ

ده مرتبه: بِعَلِیِّ بنِ مُحَمَّدٍ

ده مرتبه: بِالحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ

ده مرتبه: بِالحُجَّةِ.

پس از این عمل هر حاجتی كه داری طلب کن.

5- زیارت امام حسین علیه السلام است؛ که در روایت آمده است که چون شب قدر می‌شود منادی از آسمان هفتم ندا می‌کند که حق تعالی آمرزید هر کسی را که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام آمده است.

6- احیا داشتن این شب‌ها. در روایت آمده هر کس احیا کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هر چند به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و وزن دریاها باشد.

7- صد رکعت نماز بخواند که فضیلت بسیار دارد، و افضل آنست که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند.

8- این دعا خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْدا دَاخِرا لا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعا وَ لا ضَرّا وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءا أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی وَ أَعْتَرِفُ

لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّةِ حِیلَتِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ

الْمَغْفِرَةِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی

نَاسِیا لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِکَ فِیمَا أَعْطَیْتَنِی وَ لا آیِسا مِنْ إِجَابَتِکَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ [کُنْتُ‏] أَوْ

ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ...

 

[بانو امین]

اعمال شب نوزدهم

اعمال شب نوزدهم

1- صد مرتبه "اَستَغفُرِاللهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه".


2- صد مرتبه " اَللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرَالمومنینَ".


3- دعای "یا ذَالَّذی کانَ..." خوانده شود .

يَا ذَا الَّذِي كانَ قَبْلَ كُلِّ شَيْء ، ثُمَّ خَلَقَ كُلَّ شَيْء ، ثُمَّ يَبْقى وَيَفْنى كُلُّ شَيْء ، يَا ذَا الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ، وَيَا ذَا الَّذِي

لَيْسَ فِي السَّمواتِ الْعُلى ، وَلاَ فِي الاَْرَضِينَ السُّفْلى ، وَلاَ فَوْقَهُنَّ وَلاَ تَحْتَهُنَّ وَلاَ بَيْنَهُنَّ إِلهٌ يُعْبَدُ غَيْرُهُ ، لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ

يَقْوى عَلى إِحْصائِهِ إِلاَّ أَنْتَ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلاةً لاَ يَقْوى عَلى إِحْصائِها إِلاَّ أَنْتَ . اللّهُمَّ اجْعَلْ فِيما تَقْضِي

وَتُقَدِّرُ مِنَ الاَْمْرِ الْمَحْتُومِ ، وَفِيما تَفْرُقُ مِنَ الاَْمْرِ الْحَكِيمِ ، فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ، وَفِي الْقَضاءِ الَّذِي لاَ يُرَدُّ وَلاَ يُبَدَّلُ ، أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ

حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ ، الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ ، الْمَغْفُورِ ذُ نُوبُهُمُ ، الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ ، وَاجْعَلْ فِيما تَقْضِي

وَتُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ عُمْرِي ، وَتُوَسِّعَ عَلَيَّ فِي رِزْقِي ، وَتَفْعَلَ بِي ( حاجت خود را ذكر كن ) .



4- دعای " اَللّهَمَّ اجعَل فیما تَقضی وَ..." خوانده شود.

اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِيمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَكِيمِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ فِي الْقَضَاءِ الَّذِي لا يُرَدُّ وَ

لا يُبَدَّلُ أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ

فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ عُمْرِي وَ تُوَسِّعَ عَلَيَّ فِي رِزْقِي وَ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا.

 

[Nazliiiiii]

دوستان بیاین تو این شبا قدر با هم بودن قدر سلامتی قدر نعمت هایی که خدا بهمون داده و ما تو مشغله های زندگیمون فراموش کردیم رو بیشتر بدونیم خیلی ها بودن که پارسال احیا گرفتن تا صبح جوشن کبیر خوندن العفو گفتن و آخرین احیاشون رو برگزار کردن و امسال دیگه نیستن یعنی دیگه نیستن مثل پدر من ...
اونایی که باباهای مهربونتون کنارتونن تو رو خدا خیلی قدرشونو بدونید .

بینه زمزمه های جوشن وقتی دارید خدا رو قسم میدین به اون همه اسم زیبا تو اون بغض و اشکاتون تو رو خدا منم دعا کنید خیلی محتاج دعاتونم .
التماس دعا

 

[بانو امین]

دوستان بیاین تو این شبا قدر با هم بودن قدر سلامتی قدر نعمت هایی که خدا بهمون داده و ما تو مشغله های زندگیمون فراموش کردیم رو بیشتر بدونیم خیلی ها بودن که پارسال احیا گرفتن تا صبح جوشن کبیر خوندن العفو گفتن و آخرین احیاشون رو برگزار کردن و امسال دیگه نیستن یعنی دیگه نیستن مثل پدر من ...
اونایی که باباهای مهربونتون کنارتونن تو رو خدا خیلی قدرشونو بدونید .

بینه زمزمه های جوشن وقتی دارید خدا رو قسم میدین به اون همه اسم زیبا تو اون بغض و اشکاتون تو رو خدا منم دعا کنید خیلی محتاج دعاتونم .
التماس دعا

خدا پدرت رو رحمت کنه عزیزم
ان شا الله قدر لحظه هامون رو بدونیم

التماس دعا

 

[**آگاهدخت**]

فضیلت احیای شب قدر

فضیلت احیای شب قدر

فضیلت احیای شب قدر

​

احیای همه شب های ماه رمضان برای درک شب قدر خوب و پسندیده است و بهتر آن است که دست کم شب های دهه سوم و یا همان شب های معروف به شب های قدررا احیا دارد.

در روایتی از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است که فرمودند:

هر کس شب قدر را احیاء دارد و مومن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد تمامی گناهانش آمرزیده می شود.[1]​

همچنین از پیامبر اکرم (ص) روایت شده است که فرمود:

من احیا لیله القدر حول عنه العذاب الی السنه القابله

کسی که شب قدر را احیا بدارد عذاب تا سال آینده از او دفع می شود.[2]​

از امام باقر (ع) روایت شده:

من احیا لیله القدر غفرت له ذنوبه عدد نجوم السما و مثاقیل الجبال و مکابیل البحار

کسی که شب قدر را احیا بدارد گناهانش آمرزیده شود، هر چند گناهانش

به عدد ستارگان آسمان و وزن کوه ها و مقدار آب د ریاها باشد.[3]​

مراد و منظور از احیای شب قدر آن است که در این شب بیدار باشد. در سیره امامان معصوم (ع) آمده که ایشان همواره به احیای شب های قدر اهتمام داشته اند هر چند که در بیماری به سر می بردند. امام صادق (ع) بیماری سختی گرفت، وقتی شب 23 شد به غلامانش دستور داد که او را به مسجد ببرند، غلامان حضرت چنین کردند و حضرت تا صبح در آن شب در مسجد ماند.[4]

هر چند که در روایات برای تعظیم شب قدر احیای شب به تنهایی می تواند مطلوب باشد ولی بهتر آن است که این شب زنده داری و احیاء همراه با اعمالی باشد که ارزش عمل را مضاعف و دو چندان کند. از جمله این اعمال تفکر است که خود به اندازه هفتاد سال عبادت است.

این تفکر بویژه در مسائل مهمی چون حوزه معرفت شناسی، هستی شناسی، خداشناسی و معادشناسی و مانند آن می تواند مهمتر و ارزشمندتر باشد؛ زیرا این معرفت و معارف است که ارزش عمل را مشخص می کند.غیر از اینها می توان به اعمال عبادی دیگر چون تلاوت قرآن، نماز، استغفار و توبه، خواندن ادعیه مشهور چون جوشن کبیر و صغیر، دعای مجیر، دعای عهد، دعای فرج، توسل و نیز قرآن بر سر گذاشتن و اعمال آن اشاره کرد.

امامان (ع) بر احیای شب قدر حتی در حال بیماری سفارش کرده اند.

امام صادق (ع) به ابوبصیر درباره اعمال احیای شب قدر می فرماید:

در هر یک از دو شب بیست و یکم و بیست و سوم صد رکعت نماز بخوان و تا می توانی آن دو شب را تا سپیده صبح شب زنده داری کن. در آن دو شب غسل کن. ابوبصیر عرض کرد: اگر نتوانستم ایستاده نماز بخوانم؟ فرمودند: نشسته بخوان. اگر باز هم نتوانستی خوابیده بخوان. پرسید: اگر باز هم نتوانستم؟ ایرادی ندارد که سر شب کمی بخوابی و باقی مانده شب را به هر نحوی که می توانی به عبادت بپردازی، چون در ماه رمضان، درهای آسمان گشوده است، شیطان ها در زنجیرند و اعمال مؤمنان پذیرفته می شود.

از حدیث فوق، می توان تأثیر فراوان کارهای انسان را بر سرنوشت او ارزیابی کرد.

جمله پایانی امام (ع) به عنوان ریشه و علت تأکید و تشویق بر عمل صالح بیان شده است آنجا که فرمودند:

و تقبل اعمال المؤمنین؛ اعمال مؤمنان در شب قدر پذیرفته می شود.[5]

عظمت شب قدر اقتضا می کند که از خدا بهترین چیز را طلب کنیم، پیامبر اکرم (ص) در جواب کسی که سؤال کرد: اگر شب قدر را درک کردم از خدا چه بخواهم؟ فرمود: تندرستیآن حضرت فرمود: العافیه؛ عافیت و تندرستی.[6]

همچنین از حضرت موسی (ع) نقل شده که به خدا عرضه داشت:
خدایا! نزدیکی به تو را می خواهم.خدا فرمود: نزدیکی به من، برای کسی است که شب قدر را بیدار بماند.
حضرت موسی (ع) گفت: خدایا! رحمت تو را می خواهم.
خدا فرمود: رحمت من، برای کسی است که شب قدر را بر بینوایان ترحم کند.
حضرت موسی (ع) گفت: خدایا! عبور از صراط را می خواهم.
خدا فرمود: آن، برای کسی است که در شب قدر، صدقه ای بدهد.
حضرت موسی (ع) گفت: خدایا! درختان و میوه های بهشتی می خواهم.
خدا فرمود: آن، برای کسی است که در شب قدر، تسبیح گوید.
حضرت موسی (ع) گفت: خدایا! رهایی از آتش را می خواهم.
خدا فرمود: آن، برای کسی است که در شب قدر، آمرزش بخواهد و استغفار کند.
حضرت موسی (ع) گفت: خدایا! خرسندی تو را می خواهم.
خدا فرمود: خرسندی من، برای کسی است که در شب قدر، دو رکعت نماز بگذارد.[7]


پی نوشت

---

[1] منهج الصادقین، تفسیر سوره قدر
[2] بحارالانوار، ج 98، ص 145، روایه 3، باب 7
[3] همان، ج 98، ص 146، روایه 3، باب 7
[4] بحارالانوار، ج 95، ص 169
[5] وسائل الشیعه، ج 10، باب 32، ص 354
[6] مستدرک الوسائل، ج 7، ص 458
[7] بحارالانوار، ج 98، ص 145، ح 3
پایگاه حوزه نت

 

[**آگاهدخت**]

این هم از دینداری من!!!

دانلود



التماس دعا ​

 

[ali hoseini]

ای ماه سر به مهر سر از سجده برندار
پشت سرت کسی است که شق القمر کند!!

​

 

[ali hoseini]

3- سند امامت

شب قدر بزرگ‏ترین سند امامت و تداوم آن در طول زمان است. در روایات فراوانی، وجود شب قدر را در هر زمان دلیل لزوم امامت و بقای آن دانسته ‏اند، لذا سوره قدر به منزله شناسنامه اهل‌بیت علیهم‏السلام شمرده شده است كه به برخی روایات اشاره می‏شود:
از امام صادق علیه ‏السلام نقل شده است كه فرمود: علی علیه‏السلام زیاد می‏فرمود: هیچ‏ گاه تیمی و عدوی (ابوبكر و عمر) خدمت پیامبر جمع نشدند مگر آن كه آن حضرت سوره «اِنّا اَنْزَلْناهُ ...» را با خشوع و گریه می‏خواند، سپس آن دو عرض می‏كردند چقدر رقّت شما نسبت به این سوره شدید است. پیامبر اكرم صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله می‏فرمود: به جهت آنچه چشمم دیده و دلم فهمیده است و به جهت آنچه دل این شخص [یعنی علی علیه‏السلام ] پس از من خواهد دید. آن دو می‏گفتند: مگر شما چه دیده‌‏ای و او چه می‏بیند؟


فرمود: پیامبر اكرم صلی ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله برای آن دو نوشت «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فیها بِاِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ اَمْرٍ» ؛ «ملائكه و روح در آن شب با اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر كاری نازل می‏شوند.» آن‏گاه می‏فرمود: آیا بعد از «كُلُّ اَمْرٍ؛ تمام امرها» كه خداوند می‏فرماید، چیزی باقی خواهد ماند؟ می‏گفتند: نه. سپس حضرت می‏فرمود: آیا می‏دانید آن كسی كه هر امری بر او نازل می‏شود كیست؟ می‏گفتند: تو هستی ای رسول خدا! آن‏گاه می‏فرمود: بله ولی آیا شب قدر بعد از من هم ادامه دارد؟ می‏گفتند: بله. می‏فرمود: آیا [در شب‌های قدر] بعد از من هم آن امر نازل می‏شود؟ می‏گفتند: بله. سپس می‏فرمود: بر چه كسی؟ می‏گفتند: نمی‏دانیم. سپس آن حضرت از سر من (علی) می‏گرفت (و دست را روی سر من قرار می‏داد) و می‏فرمود: اگر نمی‏دانید بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.
فرمود: پس آن گاه آن دو نفر همیشه این‏گونه بودند كه شب قدر را بعد از پیامبر اكرم صلی ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله به سبب هراسی كه بر دل آن دو می‏افتاد، می‏شناختند.» (11)
و در جای دیگر علی علیه ‏السلام فرمود: «به حقیقت شب قدر در هر سال وجود دارد و امر سال در آن شب نازل می‏شود و به راستی برای آن امر صاحبان امری است. عرضه شد آنان چه كسانی هستند؟ فرمود: «اَنَا وَ اَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبی اَئِمَّةً مُحَدَّثُونَ» (12)؛ من و یازده امام از نسل من كه همه امامانی محدَّث می‏باشند ( ملائكه را نمی‏بینند ولی صدای آنها را می‏شنوند). »
و در برخی روایات آمده كه خود ولایت علی علیه ‏السلام و ائمه علیهم‏السلام جزء تقدیرات آن شب است (13) و دستور داده‌‏اند كه با مخالفان برای اثبات امامت و بقای آن و زنده بودن مهدی علیه‏ السلام به شب قدر استدلال كنید.(14) آری، بقای شب قدر دلیل محكمی است بر بقای امامت و بقای امامت اقتضا می‏كند حیات و زنده بودن مهدی علیه ‏السلام را و حیات مهدی علیه ‏السلام نشانه حیات مذهب پیشتاز و همیشه در صحنه تشیّع است. لذا اسلام اصیل و قرآن تا ابد زنده است.


از اینجا روشن شد كه شب قدر، یعنی شب ولایت و امامت (15) و معنای روایاتی كه شب قدر را به فاطمه زهرا علیها‏السلام تفسیر نموده (16) است، روشن شد كه حقیقت شب قدر امامت و ولایت است و حقیقت ولایت و امامت زهرای مرضیه علیها‏السلام است.

بسیار جالب و اموزنده بود. ممنون.
این مطلب شگفت آور بود.

 

[ali hoseini]

]

آن شب تنهاترین شب کوفه بود و خسوفی ترین شب تاریخ، چند پاره ابر تیره و سیاه بر شهر کوفه سایه انداخته بود. روحی الهی در سکوت غمگین شب به پرواز ملکوت درآمده بود. مرغابی ها غمگینانه ترین آوازها را به گلوی شب ریخته بودند، زمین از این فاجعه می لرزید و ستونهای مسجد کوفه مرثیه سر داده بودند.


علی(ع) آن مرد عدالت، در بستر شهادت آرمیده بود، عرشیان نگران این صحنه با یکدیگر نجوا می کردند. محراب کوفه در سکوتی غنوده بود. بیوه زنان و طفلان بی پدر، درغبار سنگین آن لحظه های جان فرسا دیده ها را بر در دوخته و منتظر باز شدن آن با دستان یتیم نواز مولایشان بودند که باز هم پدر و پناهشان بیاید و برایشان قوت شبانه بیاورد.


آری شانه های زخمی علی(ع) به انبان نان و خرما الفتی دیرینه داشت و ایتام و بی پناهان با طنین گامهای او مانوس بودند.


های ای زمینیان با علی چه کردند...؟

این سوالی بود که آسمانیان از اهل زمین می پرسیدند شب می رفت تا به صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها از خانه علی(ع) برخاست. کوفه درمیان دستان آکنده از شرمش، مردمی از تبار عرشیان را با فرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد. تاریخ هم از عمق این فاجعه تام می گریست و خطاب به زمینیان می گفت...؟ ای مردم با تجسم عدالت چه کردید؟ ننگتان باد که با وسوسه های شیطانی، دستان خود را به خون بهترین انسان آلودید... آیا نیندیشید که زمین، لحظه های بدون علی(ع) را چگونه سر کند؟ شب بدون مناجات علی(ع) چگونه سحر کند؟

نفرین بر آن دستان مظلوم کش که خاک نشینان را باز هم بر خاک نشاندند و زخمی عمیق در سینه درد آلود تاریخ بشر نشاندند، زخمی که با هیچ مرهمی التیام نمی یابد.

نفرین بر دستهای مظلوم کش که خاک نشاینان را باز هم بر خاک نشاندند، نفرین بر آنها در ثقیفه!!

 

[بانو امین]

دیشب فلک دیدی چه خاکی بر سرم کرد
یک بار دیگـــــر رخت ماتـم در برم کرد

دیشب که اشـــهد گفتنت ذکــــر لبت بود
امن یجیــــــــب، ورد لبان زینبـــت بود

دیشب ملائک هـــم گــــریبان می‌دریدند
فــــزت و رب الکعبه‌ات را می‌شنیدند

بــــر دوش مـــن بگـــــذار بـــار محنتت را
دیدم به چشـــم خــود تمام غربتت را
​

امام علی (ع) فرموده‌اند:
هیچ ثروتی چون عقل نیست؛ و هیچ فقری چون جهل نیست؛ و هیچ میراثی چون ادب نیست؛ و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود. (نهج البلاغه)




بخشی از وصیت امام على (علیه‏السلام) در بستر شهادت:
امام على (علیه‏السلام) در بستر شهادت، به حسن و حسین (علیهم‏السلام) چنین فرمودند: «شما را به تقواى الهى سفارش مى‏كنم و اینكه در طلب دنیا بر نیایید، گرچه دنیا در طلب شما برآید، و بر آنچه از دنیا محروم ماندید، اندوه و حسرت مبرید و حق بگویید و براى پاداش (اخروى) كار كنید و دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.

شما دو نفر و همه فرزندان و خانواده‏ام و هر كس را كه این نامه‏ام به او مى‏رسد، سفارش مى‏كنم به تقواى الهى و نظم كارتان و اصلاح میان خودتان، چرا كه از جدتان (صلى الله علیه و آله و سلم) شنیدم كه فرمود: «اصلاح میان دو كس، از انواع نماز و روزه برتر است.»

خدا را، خدا را، درباره یتیمان در نظر آرید، هر روز به آنان رسیدگى كنید و حتى یک روز دهان آنان را خالى نگذارید و مبادا در حضور شما تباه شوند.

خدا را، خدا را، درباره همسایگان در نظر دارید، كه آنان سخت مورد سفارش پیامبرتان هستند، پیوسته به همسایگان سفارش مى‏كرد تا آنجا كه پنداشتم آنان ارث بر خواهد نمود.

خدا را، خدا را، درباره قرآن یاد كنید، مبادا دیگران به عمل به آن، بر شما پیشى گیرند.

خدا را، خدا را، درباره نماز یاد كنید كه آن ستون دین شماست.

خدا را، خدا را، درباره خانه پروردگارتان یاد كنید، تا زنده هستید آن را خالى و (خلوت) نگذارید؛ كه اگر این خانه، متروک بماند، دیگر مهلت نخواهید یافت.

خدا را، خدا را، درباره جهاد در راه خدا به مال و جان و زبانتان یاد آرید، و بر شما باد به همبستگى و رسیدگى به یكدیگر، و بپرهیزید از قهر و دشمنى و بریدن از هم. امر به معروف و نهى از منكر را رها نكنید كه بدانتان بر شما چیره مى‏شوند، آن گاه دعا مى‏كنید، ولى مستجاب نمى‏گردد.



امام علی (ع) فرموده‌اند:
از جمله کفاره‌های گناهان بزرگ، به فریاد مصیبت زدگان رسیدن و تسلی دادن به رنجدیدگان است. (نهج البلاغه)

 

[**آگاهدخت**]

شبی در هر سال

چنانكه از آیه‌های «سوره قدر»، بروشنی فهمیده می‌شود، در هر سال شبی هست، كه از هزار ماه –به ارزش، و قدر و فضیلت – برتر است. و این شب، در هر سال، هست. و در هر سال، یك شب، شب قدر است.

در این شب، فرشتگان به همراه بزرگ خویش (روح) به زمین می‌آیند، و هر امر و فرمان و تقدیری، كه از سوی خدا معین شده است – برای یك سال، تا شب قدر سال آینده – فرود می‌آورند.

آنچه از احادیثی كه در تفسیر این سوره، و تفسیر آیات آغاز سوره «دخان» و جز آن رسیده است، فهمیده می‌شود، این است كه فرشتگان در شب قدر مقدرات یك ساله را به نزد «ولی مطلق زمان» می‌آورند، و بر او عرضه می‌دارند و به او تسلیم می‌كنند.
این واقعیت، همواره، بوده است و خواهد بود.

در روزگار پیامبر اكرم، محل نزول فرشتگان شب قدر، آستان مصطفی (ص) بوده است. این امر مورد قبول همگان است. امر دیگری كه مورد قبول است این است كه پس از پیامبر اكرم (ص) نیز «شب قدر» هست، چنانكه در «قرآن كریم«، در «سوره قدر» و «سوره دخان» به روشنی ذكر شده است، كه شب قدر، در هر سال هست، رشیدالدین میبدی، مفسر معروف سنی، می‌گوید: «برخی گفته‌اند: این شب قدر، به روزگاران پیامبر(ص) بود، و سپس از میان رفت. اما چنین نیست، زیرا كه همه اصحاب پیامبر و علمای اسلام معتقدند كه شب قدر، تا قیام قیامت، باقی است.»

شیخ طبرسی نیز، در این‌باره، روایتی از ابوذر غفاری نقل می‌كند:- از ابوذر غفاری روایت است كه گفت: به پیامبر خدا گفتم: ای پیامبر! آیا شب قدر و نزول فرشتگان، در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد، و چون پیامبران از جهان رفتند، دیگر شب قدری نیست. پیامبر فرمود: «نه، بلكه شب قدر، تا قیام قیامت هست.»

درباره این امر شناختی مهم، احادیث متعدد رسیده است، و این موضوع عظیم قرآنی، مورد تشریح و توضیح قرار گرفته است.

از این جمله است حدیث دیگری، كه در كتاب "اصول كافی" نقل شده است.
در این حدیث، از قول امام جعفر صادق "ع" چنین آمده است:
علی(ع) بسیار می‌فرمود، كه هر گاه دو تن از اصحاب نزد پیامبر(ص) بودند، و آن حضرت سوره «انا انزلناه» را با خشوع و گریه تلاوت می‌كرد، می‌گفتند: چقدر در برابر این سوره حساسی؟
می‌فرمود: «این حساسیت برای چیزی است كه چشمانم دیده است، و جانم نیوشیده است. و پس از من، جان این مرد (اشاره به علی) خواهد نیوشید.»

می‌پرسیدند: تو چه دیده‌ای، و او چه خواهد دید؟
پیامبر(ص) در پاسخ آنها روی خاك می‌نوشت: «تنزل الملائكه والروح فیها باذن ربهم من كل امر». در شب قدر فرشتگان و روح، به اذن خدا، هر امری (و تقدیری) را فرود می‌آورند.» آنگاه می‌فرمود: «پس از اینكه خدای متعال فرموده است: «من كل امر»، (هر امری)، آیا چیز دیگری باقی خواهد ماند؟»
می‌گفتند: نه.

 

[RIBA28]

[h=2]نزول قرآن در این شب قدر[/h]طبق روایات موجود، مجموع قرآن ، كه معجزه جاوید رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) است ، در شب قدر دفعتا به صورت یك روح از لوح محفوظ به آسمان دنیا یا بیت المعمور و یا قلب پیامبر اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) نازل شده است .

نامگذارى یكى از ((سور قرآن )) به نام قدر (سورة القدر)، گویاى فضیلت و اهمیت این شب است​

این را اصطلاحا نزول دفعى (یكباره ) و نزول اجمالى قرآن مى گویند، اما قرآن یك نزول تدریجى و تفصیلى هم دارد، كه طى 23 سال دوران نبوت پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم ) به صورت الفاظ نازل شده است . به همین علت ، لغویان بین كلمه نزول از باب افعال و از باب تفعیل فرق گذارده اند؛ از این رو آیاتى كه با لفظ ((انزال )) و مشتقات آن آمده ، ظاهر در نزول ((دفعى )) مى دانند و آیاتى كه با لفظ ((تنزیل )) و مشقات آن وارد شده است ، ظاهر در نزول ((تدریجى )) مى دانند.

 

[**آگاهدخت**]

رستگاری بدون تهذیب نفس ممکن نیست

خداوند متعال در سوره شمس، هفت و به تعبیری یازده سوگند می خورد؛ بعد نتیجه می گیرد که تمام آسمان و زمین، خورشید و ستارگان و شب و روز، همه خلق شده اند تا انسان رستگار و به سعادت برسد.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها (1)
وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها...؛ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1- به خورشید و گسترش نور آن سوگند!
2- و به ماه در آن هنگام که بعد از آن در آید
3- و به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد
4- و قسم به شب آن هنگام که صفحه زمین را بپوشاند
5- و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده.
6- و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانیده.
7- و سوگند به نفس آدمی و آن کس که آن را منظم ساخته،
8- سپس فجور و تقوا (شر و خیر) را به او الهام کرده است
9- که هر کس نفس خود را تزکیه کرده، رستگار شده
10- و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است».

سوگندهای پی در پی و مهمی که در آغاز این سوره آمده، به یک حساب «یازده» سوگند و به حساب دیگر «هفت» سوگند است، و بیشترین تعداد سوگندهای قرآن را در خود جای داده، و به خوبی نشان می دهد که مطلب مهمی در اینجا مطرح است.

مطلبی به عظمت آسمان ها و زمین و خورشید و ماه، مطلبی سرنوشت ساز و حیات بخش.سوگندهای قرآن عموما دو مقصد را تعقیب می کند: نخست اهمیت مطلبی که سوگند به خاطر آن یاد شده و دیگر اهمیت خود این امور که مورد سوگند است. چرا که سوگند همیشه به موضوعات مهم یاد می شود.

به همین دلیل این سوگندها فکر و اندیشه انسان را به کار می اندازد تا در باره این موضوعات مهم عالم خلقت بیندیشد. و از آنها راهی به سوی خدا بگشاید.

و سرانجام بعد از تمام این سوگندهای مهم و پی در پی به نتیجه آنها پرداخته؛ می فرماید: «سوگند به این ها که هر کس نفس خویش را تزکیه کند رستگار است؛ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکاها».

آری رستگاری از آن کسی است که نفس خویش را تربیت کند و رشد و نمو دهد و از آلودگی به خلق و خوی شیطانی و گناه و عصیان و کفر پاک سازد.و در حقیقت مسأله اصلی زندگی انسان نیز همین «تزکیه» است، که اگر باشد سعادتمند است و الا بدبخت و بینوا.

سپس به سراغ گروه مخالف رفته؛ می فرماید: «نومید و محروم گشت هر کس نفس خود را با معصیت و گناه آلوده ساخت؛ وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها».و به این ترتیب پیروزمندان و شکست خوردگان در صحنه زندگی دنیا مشخص می شوند، و معیار ارزیابی این دو گروه چیزی جز «تزکیه نفس و نمو و رشد روح تقوی و اطاعت خداوند» یا «آلودگی به انواع معاصی و گناهان» نیست.

و از اینجا روشن می شود این که در حدیثی از امام باقر و امام صادق علیهما السلام در تفسیر آیه نقل شده است که فرمود:

«قد افلح من اطاع و خاب من عصی؛ رستگار شد؛ کسی که اطاعت کرد و نومید و محروم گشت؛ کسی که عصیان نمود»[1] در حقیقت بیان نتیجه و حاصل مقصود است.در حدیث دیگری آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله هنگامی که آیه «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکاها» را تلاوت می فرمود، توقف می کرد و چنین دعا می نمود:«اللهم آت نفسی تقواها، انت ولیها و مولاها و زکها انت خیر من زکاها؛ پروردگارا به نفس من تقوایش را مرحمت کن. تو ولی و مولای آن هستی و آن را تزکیه فرما که تو بهترین تزکیه کنندگانی»[2]

این سخن نشان می دهد که پیمودن این راه پر پیچ و خم، و گذشتن از این گردنه صعب العبور حتی برای پیامبر صلی الله علیه و آله جز به توفیق الاهی ممکن نیست، یعنی با گام هایی از سوی بندگان و تأییداتی از سوی خداوند.

پی نوشت ها:

---

[1] مجمع البیان، ج 10، ص 498

[2] مجمع البیان، ج 10، ص 498

 

[mehrnoosh19]

دوستان بيايد امشب ب صورت ويژه ....موقعي ك اشك از چشمامون سرازير شد....موقعي ك دلمون صاف شد براي بچه هاي مظلومه غزه ...ملتشون دعا كنيم ...

 

[A1300]

التماس دعا....

 

[بانو امین]

فعل مـــرا دیدی ولـی چیزی نگفتی ​	بنده همان بنــده، خــــدا مثل همیشه​
از ما توسل، از تو لطف و دست‌گیری​	آقا همــــان آقا، گـــدا مثــــل همیشه​
ممنون از اینکه دست ما را رو نکردی​	مثل همیشــــــه باز هـــم ستار بودی​
چه خوب شد در معصیت مرگم نیامد​	ممنــــون از اینکه باز بــا مــا یـــار بودی​
با ایـــن گناهانی که مــن انجام دادم​	باور نمی‌کـــــردم که دســتم را بگیری​
تو آن قدر لطف و کرامت پیشه‌ای که ​	روزی هـــــــزاران بار توبــــه می‌پذیری​
جا مانده بودم تو مـــرا اینجا رساندی​	من خـــواب بــــودم تو مــرا بیدار کردی​
وقتی سحــــرهای مناجـــاتت نبودم​	آن شب به جای من، تو استغفار کردی​
هــر چند از دست خودم دل گیرم اما​	احساس دل‌تنگی در این شب‌ها نکردم​
سـوگند بر سجاده‌ی خانم رقیه (س) ​	من مهـــــربان‌تر از خودت پیــــدا نکردم​
در را به روی ما گنـــــه‌کاران نبندیـــد​	ما هــــم دلی داریم گـرچه رو سیاهیم​
گفتند اینجا بار عصــــــیان می‌پذیرند ​	دیدیـــم بیش از عالمی غــرق گناهیم​

سقف ملکوت، باز می‌شود و هزار هزار فرشته به سمت تو، من و همه می‌آیند؛ «تُنَزَّلُ المَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ»

این دقایق خوشبو، دیگر تکرار نمی‌شود، پس باید دست‌هایت را باز و سخاوت خدا را لمس کنی. امشب، همه جا پر است از اشارات خدا؛ از امشب تصمیم بگیر خدایی شوی. خدا، شب‌های قدر، منتظر است...

خدایا؛ برای گفتن «معذرت می‌خواهم»، دنبال زمان خاصی برای عذرخواهی بودم. از تو سپاس‌گزارم که شب‌های قدر را قرار دادی تا راه بازگشتی برای من باشد. شب‌های قدر، بهانه خوبی است برای آشتی با تو.

خدایا؛ دست‌هایم را که ضجّه می‌زنند، به سمت تو دراز کرده‌ام؛ پاسخ دست‌هایم را بده؛ آن‌ها را در دستان سبزت بگیر و راه سعادت را نشانشان بده.

 

[بانو امین]

اعمال شب بيست و يكم

اعمال شب بيست و يكم

كفعمى از سيد بن باقى نقل كرده كه در شب بيست و يكم مى خوانى:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاقْسِمْ لى حِلْماً يَسُدُّ عَنّى بابَ الْجَهْلِ، وَهُدىً
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و چنان بردباريى بهره ام كن كه ببندد بر من دَرِ نادانى را و هدايتى

تَمُنُّ بِهِ عَلَىَّ مِنْ كُلِّ ضَلالَةٍ، وَغِنىً تَسُدُّ بِهِ عَنّى بابَ كُلِّ فَقْرٍ، وَقُوَّةً
به من ده كه بر من منت نهد از رهانيدن از هر گمراهى و بى نيازيى به من بده كه درهاى انواع فقر را به تمامى بر من ببندد و نيرويى

تَرُدُّ بِها عَنّى كُلَّ ضَعْفٍ، وَعِزّاً تُكْرِمُنى بِهِ عَنْ كُلِّ ذُلٍّ وَرِفْعَةً
به من ده كه هرگونه سستى را از من بازگرداند و عزتى كه از هر خوارى مرا گرامى دارى و رفعت مقامى كه بدان وسيله مرا

تَرْفَعُنى بِها عَنْ كُلِّ ضَعَةٍ، وَاَمْناً تَرُدُّ بِهِ عَنّى كُلَّ خَوْفٍ، وَعافِيَةً
از هر پستى بلند كنى و امنيتى كه بوسيله آن هر ترسى را از من دور كنى و تندرستى كه بدان وسيله مرا از

تَسْتُرُنى بِها عَنْ كُلِّ بَلاءٍ، وَعِلْماً تَفْتَحُ لى بِهِ كُلَّ يَقينٍ، وَيَقيناً تُذْهِبُ
هر بلايى بپوشانى و دانشى كه به آن هر يقينى را بر من مفتوح گردانى و يقينى كه بدان وسيله

بِهِ عَنّى كُلَّ شَكٍّ، وَدُعآءً تَبْسُطُ لى بِهِ الْإِجابَةَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ، وَفى
هر شك و ترديدى را از من دور سازى و دعائى كه اجابتش را بر من بگسترانى در همين امشب و در

هذِهِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ يا كَريمُ وَخَوْفاً تَنْشُرُ لى بِهِ
همين ساعت ... ... ... ... اى بزرگوار و ترسى به من بده كه

كُلَّ رَحْمَةٍ، وَعِصْمَةً تَحُولُ بِها بَيْنى وَبَيْنَ الذُّنُوبِ، حَتّى اُفْلِحَ بِها
هر رحمتى را بدان وسيله بر من بگسترانى و مرا چنان خودنگهدار كن كه همان حالت ميان من و گناهان حائل شود

عِنْدَ الْمَعْصُومينَ عِنْدَكَ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
و بدان وسيله در پيشگاه معصومين (و خود نگهداران) درگاهت رستگار باشم اى مهربانترين مهربانان.

 

[بانو امین]

مرثیه و مداحی ویژه شهادت مولا امیرالمومنین(ع)

http://www.aviny.com/voice/marsieh/emam_ali/emam_ali.aspx

 

[بانو امین]

من کویرم لب من تشنه ی باران علی ست

این لب تشنه ی پر شور، غزلخوان علی ست

این که گسترده تر از وسعت آفاق شده است

به یقین سفره ی گسترده ی دامان علی ست

منّت نان و نمک نیست سر سفره ی او

پس خوشا آن که در این دنیا مهمان علی ست

آتش اشکی اگر در غزلم شعله ور است

بی گمان قطره ای از درد فراوان علی ست

لحظه ای پرتو حسنش ز تجلی دم زد

که جهان، آینه در آینه حیران علی ست

کعبه یکبار دهان را به سخن وا کرده است

تا بدانیم کلید در این خانه علی ست

از دم صبح ازل نام علی را می خواند

دل که تا شام ابد دست به دامان علی ست




محمد حسین صفاریان​

 

[بانو امین]

اشک خدا

آزرده طعم دورى، از یار را چشیده
روى سحر قدم زد با کسوت سپیده

روى زمین قدم زد با آسمان سخن گفت
از ابرها بپرسید از گفته و شنیده

مى‏رفت سوى مسجد امّا نه مثل هر شب
چون عاشقى که وقت وصل دلش رسیده

تکبیر گفت و الحمد تا انتهاى سوره
بهر رکوع خم شد با قامتى خمیده

برخاست از رکوع و آرام رفت سجده
اشک خداست این که روى زمین چکیده

تیغى فرود آمد کعبه شکست و تسبیح
محراب ماند و تیغى کاین کعبه را دریده

او سجده کرد امّا سر بر نداشت دیگر
سجده به این طویلى مسجد به خود ندیده
​

 

[بانو امین]

بر سر سفره مناجات مولا

یکی از مهمترین عبادات، دعا کردن است و هر کس به زبان خود و به مقتضای حال خود می‌تواند دعا کند. با این حال، بسیار پسندیده‌ است که برای دعا کردن هم به بزرگان دین رجوع کنیم تا بهترین سبکهای ارتباط با خدا را از آنان بیاموزیم. در این نوشته می‌خواهیم دعاهایی را که از زبان امیرالمۆمنین علیه السلام برای ما نقل شده است، به شکل مختصر معرفی کنیم:

در کنار دعاهایی که به ذهن خودمان می‌ رسد و خواندن خدا با آنها اشکالی هم ندارد، می ‌توانیم به نشانه دوستی و پیروی و به نیت همراه شدن و اثر گرفتن، دعاهای اهل بیت علیهم السلام را هم بخوانیم. ضمن آنکه هر یک از این دعاها، ‌خود کلاس درسی کامل است و راه و روش درست و زیبا سخن گفتن با خدا را می‌آموزد.

دعاهایی که از طرف یکی از معصومین علیهم السلام به ما رسیده است، مأثوره می‌گویند. چندین دعا و مناجات مأثور از طرف امیرالمۆمنین علیه السلام به ما رسیده است که به شکل خلاصه درباره آنها توضیح می‌دهیم. در اینجا به این دعاها و مناجاتها می‌پردازیم: دعای کمیل - دعای صباح - دعای مشلول – دعای مستشیر - دعای سریع الاجابة - مناجات موجود در دیوان منسوب به امام علی علیه السلام - مناجات شعبانیه - مناجات آن حضرت در مسجد کوفه.


دعای کمیل

از دعاهای معروف و از بهترین دعاهاست که دعای خضر علیه السلام است و حضرت امیرالمۆمنین علیه السلام آن را به کمیل که از یاران خاصش بود، تعلیم فرموده است و در باب اول مفاتیح الجنان آمده است. این دعا حاوی استغفار و جملات بسیار زیبا در خطاب به خداوند و درخواستهایی سطح بالا از خداوند است.


دعای صباح

دعایی که به هنگام صبح خوانده می‌شود و در ابتدا با عبارتهای زیبای مربوط به صبح خدا را می‌خواند (اللهم یا من دلع لسان الصباح بنطق تبلجه...) و سپس صفات خدا را با عباراتی نو بیان می‌دارد و پس از چند عبارت بدیع درباره صلوات بر پیامبر صلی الله علیه وآله وارد دعا و نیز گفتگو با خدا می‌شود که پر از معنا و پر از زیبایی است و در انتهای آن عبارت معروف "الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب" قرار دارد و در باب اول مفاتیح الجنان آمده است.


دعای مشلول

این دعا با عبارت "اللهم إنی أسألک باسمک باسم الله الرحمن الرحیم" شروع می‌شود. سرآغاز این دعا به جوانی مربوط می‌شود که پدر خود را بسیار ظلم کرده بود و در اثر نفرین پدر، دست راستش از کار افتاده و "شل" شده بود و پس از سه سال دعا و ناله، در شبی تاریک در حال طواف خانه خدا صدای دعای او به گوش امیرالمۆمنین علیه السلام رسید. ایشان امام حسین علیه السلام را فرستادند و این جوان را یافتند و به او این دعا را تعلیم فرمودند. آن جوان در خواب حضرت رسول صلی الله علیه وآله را دید که دست بر اندام او مالید و فرمود: محافظت کن بر اسم اعظم خدا که کار تو به خیر خواهد بود،‌ پس بیدار شد در حالیکه تندرست بود. در مهج الدعوات ص 153 آمده است که امام حسین علیه السلام از این دعا و آثار مثبت آن به حدی مسرور شدند که به دستور پدر قلم و دوات آوردند و آن را نوشتند. این دعا در باب اول مفاتیح الجنان آمده است.


دعای یستشیر

این دعا با عبارت " الحمد لله الذی لا اله الا هو الملک الحق المبین" شروع می‌شود که مطابق کتاب مهج الدعوات، حضرت رسول صلی الله علیه وآله این دعا را به امیرالمۆمنین علیه السلام تعلیم کرده است و فرمود که در هر سختی و آسودگی این دعا را بخواند و به خلیفه بعد از خود تعلیم نماید و تا هنگام ملاقات خدا این دعا را ترک ننماید. این دعا در باب اول مفاتیح الجنان آمده است.
مناجات

دعای سریع الاجابة

روایت شده که مردى خدمت حضرت امیرالمۆمنین علیه السلام شکایت کرد از دیر شدن جواب دعایش. فرمود: چرا دعای سریع الاجابه را نمی‌خوانی؟ پرسید که آن کدام دعا است. فرمود: بگو: "اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الْمَخْزوُنِ الْمَکْنُونِ ..." شیخ عباس قمی این دعا را در فصل چهارم در بخش ملحقات مفاتیح الجنان با عنوان باقیات الصالحات آورده است.


مناجات منظوم

شعری است که مضمونش گفتگو با خداست و از دیوان منسوب به امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است و در1 آخر بخش ادعیه در مفاتیح آمده است.


مناجات شعبانیه

با عبارت "أللهم صل علی محمد و آل محمد و اسمع دعائی اذا دعوتک" شروع می‌شود و مناجات حضرت امیرالمۆمنین و امامان معصوم علیهم السلام از فرزندان او در ماه شعبان می‌باشد.


مناجات معروف به مناجات مسجد کوفه

این مناجات با عبارت "اللهم انی أسألک الامان" شروع می‌شود و مناجاتی زیبا و حاوی معانی تکان دهنده است و شیخ عباس قمی آن را در فصل پنجم از بخش زیارات آورده است.

خدایا به حرمت محمد و آل محمد علیهم السلام، همه ما را در خواندن و فهم و اجابت این ادعیه یاری فرما.