25 اردی بهشت - بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی؛ بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو

[DDDIQ]

​

حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه‍.ق، ۳۱۹ ه‍.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه‍.ق، ۳۹۷ ه‍.خ در توس خراسان)، سخن‌سرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است.

شاهنامهٔ فردوسی به بسیاری از زبان‌های زنده جهان برگردانده شده است. شاهنامه، تبارنامه ملت كهن ماست كه در هرم جگرسوز ايام، همواره همچون سروي سايه‏‏فكن خستگان و مشتاقان ايران زمين را به خنكاي خويش فراخوانده است.
بسا پهلواناني كه در دامن اين دايه پير برباليده‏اند، با داستانهاي شگفت‏انگيزش زندگي كرده‏اند، با شنيدن حكايت رستم و سهراب باران اشكي بر گونه افشانده‏اند؛ و از خاطره خونين سياووش بارها بر خويش لرزيده‏اند.
شاهنامه، حافظ راستين سنن ملي و شناسنامه قوم ايراني است. شايد بي‏وجود اين اثر سترگ، بسياري از عناصر مثبت فرهنگ آباء و اجدادي ما در طوفان حوادث تاريخي نابود مي‏شد و اثري از آثارش به جاي نمي‏ماند

مطالعه بیشتر در ویکی پدیا

 

[naghmeirani]

25 اردیبهشت | روزی که باید به خاطر بسپاریم




این روز به افتخار سراینده شاهنامه و به پاس زحماتی که برای فرهنگ و ادب فارسی کشیده، به نام روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی نامگذاری شده است. همه ساله در این روز مراسم های ویژه ای برگزار و یاد این شاعر بزرگ زنده نگه داشته می شود. شاید همیشه باید این تلنگر را به خودمان بزنیم و هیچ وقت نباید از خاطرمان پاک شود که این فردوسی بود که باعث شد زبان فارسی به ما برسد و همچون میراثی ارزشمند برای آیندگان باقی بماند...

فردوسی یکی از شخصیت های بزرگ ایران است که به این راحتی ها نمی توان از کنار نامش و خدمتی که به مردم این سرزمین کرده است، گذشت. روز او بهانه ای ست تا بیشتر و بیشتر این شاعر عزیز را بشناسیم و از اینکه رد پای چنین مرد بزرگی در تاریخ مان است بر خود ببالیم.



اما نکته مهم تر آن چیزی است که در فکر و قلب ما اتفاق می افتد. تا به حال چند بیت از شاهنامه را خوانده و غرق در معانی آن شده ایم؟ آیا در قفسه کتاب های مان یک شاهنامه پیدا می شود؟ چگونه می توانیم چشم مان را بر روی این اثر ببندیم؟ اثری که قلب همه را در سراسر دنیا به تسخیر خود درآورده اما شایددر زادگاهش هیچ جایگاهی ندارد!


حکیم فردوسی خردمند :
کتاب زندگی گذشتگان، جان تاریک را روشنی می بخشد.
سالروز بزرگداشت حکیم فردوسی گرامی باد

 

[naghmeirani]

ندانے ڪه ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست


هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بڪس


همه ے یڪ دلانند یزدان شناس
به نیڪے ندارند از بد هراس


چنین ڪَفت موبد ڪه مرد بنام
به از زنده دشمن بر او شاد ڪام


اڪَر ڪشت خواهد تو را روزڪَار
چه نیڪو تر از مرڪَ در ڪار زار


همه ے روے یڪسر بجنڪَ آوریم
جهان بر بد اندیش تنڪَ آوریم

#فردوسی

۲۵اردیبهشت بزرگداشت حڪیم فردوسے مبارڪ

 

[naghmeirani]

​

ابوالقاسم فردوسی توسی، شاعر بزرگ ایران زمین در سال 329 هجری قمری در توس خراسان چشم به جهان گشود. از دوران کودکی و نوجوانی وی اثری در دست نیست؛ اما همه می دانند که او دهقان و دهقان زاده بود و دوره آغازین زندگی خود را در زمان سامانیان و همزمان با جنبش استقلال خواهی و هویت طلبی در میان ایرانیان پشت سر گذاشت.
بیشتر کارشناسان بر این عقیده اند او از سی سالگی سرودن اثر جاوید خود، شاهنامه را آغاز کرد و موفق شد در سی سال آن را به پایان برساند.
امروزه به دلیل این اثر ارزشمند از وی به عنوان بزرگترین سراینده پارسی‌گو یاد می کنند و به او حکیم سخن، حکیم توس و استاد سخن نیز می گویند. البته به جز شاهنامه، آثار دیگری را نیز به این شاعر نسبت می دهند که از جمله آنها می توان به مثنوی یوسف و زلیخا و هجونامه ای در نکوهش سلطان محمود غزنوی اشاره کرد که هنوز درباره اینکه فردوسی آنها را سروده است یا نه اتفاق نظری وجود ندارد.
وی در سال 416 هجری قمری دیده از جهان فرو بست و پیکرش در باغی در توس به خاک سپرده شد. بعدها در فراز و نشیب تاریخ آرامگاه هایی برای وی احداث کردند تا اینکه امروز شاهد بنایی با معماری هخامنشی و ایرانی بر فراز مزار او هستیم که سالانه هزاران نفر به بازدید آن می روند.

 

[naghmeirani]

بدانید که این چرخ ناپایدار
نه پرورده داند نه پروردگار
که برکس نماندجهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبَدان
بنه کینه و دور باش ازهوا
مبادا هوا بر تو فرمانروا

#فردوسی​