شهر حشرات...!
- شروع کننده موضوع Phyto
- تاریخ شروع
مشاهده پیوست 84395دانشمندان دریافته‌اند مگس سرکه با یافتن یک لکه کوچک پوسیده روی میوه یا مواد زائد ریخته شده پس از پیک نیک مردم در تفرج‌گاهها و غیره میتواند دو چیز مورد علاقه خود در طول عمر دو ماهه یعنی غذا و جفت خود را پیدا کند.یافتن محل این غذاها برای این موجود کوچک فوق‌العاده حائز اهمیت است و باد و اعضای حسی حساسش در یافتن آنها نقش بزرگی را ایفا میکنند
«ديوار چين» هم در برابر مورچه‌ها كوتاه آمد!
«ابر شهر مورچه‌اي» كه محققان را حيرت‌زده كرد
«ابر شهر مورچه‌اي» كه محققان را حيرت‌زده كرد
دانشمندان موفق به كشف شهر مورچه‌اي عظيم زيرزميني شده‌اند كه به عنوان رقيبي براي ديوار چين تلقي مي‌شود.
به گزارش ايسنا، اين ابر شهر مورچه‌اي زير زميني در فضايي به وسعت 500 فوت مربع و در عمق 26 فوتي زيرزمين قرار دارد.به نظر مي‌رسد كه اين ابر شهر يكي از بزرگترين سكونت‌گاه هاي كلوني مورچه‌ها در جهان و محل زندگي ميليون‌ها حشره باشد.
ساختار اين ابر شهر بسيار پيچيده بوده و راه‌ها و مسيرهاي مارپيچي در اين شهر زيرزميني ديده مي‌شود.
محققان بيش از 10 تن بتن را به داخل سوراخ‌هاي روي سطح تزريق كردند كه به عنوان كانال هاي تهويه هوا براي مورچه ها عمل مي‌كنند.
حدود ده روز نيز طول كشيد تا محققان بتوانند خاك‌هاي اطراف ساختار مارپيچي شهر مورچه‌اي را تخليه كرده و نماي اصلي آن را مشخص كنند.
پروفسور «لوئيس فورگي»، سرپرست تيم تحقيقاتي، ساختار پيچيده شهر مورچه‌اي را با ديوار عظيم چين مقايسه مي‌كند.
به گفته وي ساخت شهري با اين وسعت و عظمت براي مورچه‌ها بسيار دشوار است. هر مورچه مجبور است بارها حجم زيادي از خاك را به روي زمين منتقل كند كه اين مسير در مقياس انساني حدود نيم مايل (حدود 800 متر) است.
دكتر «برت هولدوبلر» محقق دانشگاه آريزونا نيز معتقد است، براي ساخت اين ابر شهر بيش از 40 تن خاك از اعماق زمين توسط مورچه‌ها خارج شده است.
مورچه‌هاي Leafcutter قادرند كلوني‌هايي بزرگتر از اين ابعاد بسازند. ملكه قبل از تشكيل كلوني عظيم خود، بيش از 300 اسپرم را جمع‌آوري مي كند. وظايف هر مورچه بر اساس جثه حشره تعيين مي‌شود و گروهي مسؤول ساخت و ساز كلوني شده و گروه ديگري وظيفه نگهداري از لاروها را برعهده دارند. مورچه‌هاي درشت هيكل نيز وظيفه حفاظت از لانه را برعهده دارند.
seyyedalizeinali
عضو جدید
رنگ قرمز زیبای بال کفشدوزکها نوعی هشدار طبیعی است و هر چقدر کفشدوزک سمی‌تر باشد، شدت این هشدار بیشتر خواهد بود. رنگ قرمز روشن این کفشدوزک خوشمزه را نه‌تنها شکارچی‌ها که شما هم نمی‌توانید به فال نیک بگیرید. این رنگ زنده زیبا تنها یک هشدار است و نشان می‌دهد کفشدوزکی که سرحال‌تر و خوش‌رنگ و لعاب‌تر از همنوعان نارنجی یا زرد رنگش به نظر می‌رسد، به مراتب سمی‌تر از آنهاست.
به گزارش نیوساینتیست، این قرمز پررنگ نشان می‌دهد کفشدوزک هنگامی که شفیره بوده از رژیم غذایی بهتری استفاده کرده است. جان بلونت و همکارانش در دانشگاه اکستر در انگلستان با انجام تحقیقی به این نتیجه رسیدند که کفشدوزک‌هایی که در شفیرگی بهتر تغذیه شده‌اند، در طبیعت ساده‌تر دیده می‌شوند و سمی‌ترند. آنها موفق شدند برای اولین‌بار اثبات کنند که میان تفاوت‌های فردی اعضای یک گونه در نشانه‌های هشدار و میزان سمی بودن هر کدام – مانند شدت رنگ قرمز در گونه‌ای از کفشدوزکها و سمی بودن آن – ارتباط معنی‌داری وجود دارد.
این محققان کفشدوزکها را با رژیم‌های غذایی متفاوت پرورش دادند تا ببینند غذای آنها چگونه میتواند روی ظاهر و سپر دفاعی‌شان تأثیر داشته باشد.
بد نیست بدانید این تنها شکارچیان کفشدوزکها نیستند که باید نگران اثرات مرگبار نزدیک شدن به این حشره به ظاهر بی‌آزار باشند. تحقیق دیگری که همین هفته منتشر شده نشان می‌دهد گونه مهاجمی از کفشدوزکها که همنوع‌خوار است و از قاره آمریکا وارد اروپا شده، کفشدوزک‌های بومی این منطقه را قلع و قمع میکند. این حشره با گزیدن انسان ها هم حساسیت پوستی و خارش ایجاد خواهد کرد.
این محققان کفشدوزکها را با رژیم‌های غذایی متفاوت پرورش دادند تا ببینند غذای آنها چگونه میتواند روی ظاهر و سپر دفاعی‌شان تأثیر داشته باشد.
بد نیست بدانید این تنها شکارچیان کفشدوزکها نیستند که باید نگران اثرات مرگبار نزدیک شدن به این حشره به ظاهر بی‌آزار باشند. تحقیق دیگری که همین هفته منتشر شده نشان می‌دهد گونه مهاجمی از کفشدوزکها که همنوع‌خوار است و از قاره آمریکا وارد اروپا شده، کفشدوزک‌های بومی این منطقه را قلع و قمع میکند. این حشره با گزیدن انسان ها هم حساسیت پوستی و خارش ایجاد خواهد کرد.
اسم علمی این حشره: Ripipteryx mopana
Holotype male. 1, frontal view of head capsule (scale 0.5 mm); 2, lateral habitus (scale 2.0 mm); 3, dorsal view of terminalia (scale 0.25 mm); 4, ventral view of subgenital plate (scale 0.25 mm); 5, dorsal view of phallic complex _ scale 0.25 mm
این حشره اولین بار توسط محققین دانشگاه ایلینویز در Belize واقع در آمریکای مرکزی پیدا شده! کمتر از 5 میلیمتر طول داره و پاهای عقبی اون از نوع جهنده هست (مثل ملخها).
Holotype male. 1, frontal view of head capsule (scale 0.5 mm); 2, lateral habitus (scale 2.0 mm); 3, dorsal view of terminalia (scale 0.25 mm); 4, ventral view of subgenital plate (scale 0.25 mm); 5, dorsal view of phallic complex _ scale 0.25 mm
زنبورها، کفشدوزکها را به بردگی می‌کشند!
زنبورها، کفشدوزکها را به بردگی می‌کشند!
ایسنا: محققان کانادایی دریافته‌اند، گونه‌ای از زنبورها موسوم به «Dinocampus coccinella» که در کبک کانادا زندگی میکنند، کفشدوزکها را به بردگی گرفته و آنها را وادار میکنند که لاروهای زنبورها را حمل کنند.
این زنبورها تخمهای خود را بر روی بدن کفشدوزکها می‌گذارند، اما برده‌های خود را نمی‌کشند.
این محققان می‌گویند: نکته جالب توجه این است که کفشدوزکها در اثر این انگل پس از مدتی نیمه فلج می‌شوند، اما زنبورها بدون این که آسیبی به آنها بزنند، آزادشان میکنند و کفشدوزکها پس از رهایی می‌توانند با تغذیه دوباره خود را ترمیم کنند، درست مثل این که هیچ اتفاقی برای آنها نیافتاده است.
یک لارو بین پاهای کفشدوزک قرار می‌گیرد و وقتی بالغ شد از این حشره جدا میشود. محققان هم اکنون در حال بررسی و درک طول مدت این چرخه، میزان موفقیت و رابطه میزبان ــ انگلی هستند.
محققان در عین حال هنوز نمی دانند آیا کفشدوزکها می‌توانند از این کار سر باز بزنند یا نه و برای دانستن این مطلب در نظر دارند، شرایط آزمایشگاهی مشابه را ایجاد کرده و دقیق‌تر روی این پدیده مطالعه کنند.
زنبورها، کفشدوزکها را به بردگی می‌کشند!
ایسنا: محققان کانادایی دریافته‌اند، گونه‌ای از زنبورها موسوم به «Dinocampus coccinella» که در کبک کانادا زندگی میکنند، کفشدوزکها را به بردگی گرفته و آنها را وادار میکنند که لاروهای زنبورها را حمل کنند.
این زنبورها تخمهای خود را بر روی بدن کفشدوزکها می‌گذارند، اما برده‌های خود را نمی‌کشند.
این محققان می‌گویند: نکته جالب توجه این است که کفشدوزکها در اثر این انگل پس از مدتی نیمه فلج می‌شوند، اما زنبورها بدون این که آسیبی به آنها بزنند، آزادشان میکنند و کفشدوزکها پس از رهایی می‌توانند با تغذیه دوباره خود را ترمیم کنند، درست مثل این که هیچ اتفاقی برای آنها نیافتاده است.
یک لارو بین پاهای کفشدوزک قرار می‌گیرد و وقتی بالغ شد از این حشره جدا میشود. محققان هم اکنون در حال بررسی و درک طول مدت این چرخه، میزان موفقیت و رابطه میزبان ــ انگلی هستند.
محققان در عین حال هنوز نمی دانند آیا کفشدوزکها می‌توانند از این کار سر باز بزنند یا نه و برای دانستن این مطلب در نظر دارند، شرایط آزمایشگاهی مشابه را ایجاد کرده و دقیق‌تر روی این پدیده مطالعه کنند.
از زنبورهای براکونیده هست:
| Kingdom: | Animalia |
| Phylum: | Arthropoda |
| Class: | Insecta |
| Order: | Hymenoptera |
| Family: | Braconidae |
| Subfamily: | Euphorinae |
| Genus: | Dinocampus |
| Species: | D. coccinellae |
گفته شده که یه جورایی پناهگاه یا محافظ شفیره های زنبور میشن این کفشدوزکای بخت برگشته و فقط حدود 25درصدشون بعد از خروج زنبور بالغ میتونن دوباره بهبود پیدا کنن و به زندگی عادیشون ادامه بدن!
لارو زنبور مواد غذایی مورد نیازش رو از غدد چربی کفشدوزک جذب میکنه. بعد از طی چهار مرحله لاروی که حدود 18 تا 25 روز طول میکشه، طناب عصبی کفشدوزک رو قطع میکنه و بنابراین حشره بیچاره بی حرکت و فلج میشه ولی هنوز زنده هست! بعدش لارو زنبور بدن کفشدوزک رو سوراخ میکنه و میاد بین پاهای اون برای خودش پیله درست میکنه و داخل اون تبدیل به شفیره میشه. اینجوری از خودش در زمان شفیرگی حفاظت میکنه. میدونید که کفشدوزکها به خاطر رنگی که دارن شکارچی ها رو دور میکنن، همچنین یه ماده ای از خودشون ترشخ میکنن که حتما دیدین موقعی که یه کفشدوزک رو اذیت کنی از پشتشون یه مایع زرد رنگی خارج میشه حال شکارچیهارو به هم میزنه!! دوران شفیرگی حدود یک هفته طول میکشه و به محض خروج هم میتونه بره یه کفشدوزک دیگه رو پارازیت کنه!
ناوبری مورچه های بیابانی
مورچه های مناطق خشک از همه حواسشان برای جهت یابی استفاده می کنند.مورچه های بیابانی که به دنبال غذا راه صحرا در پیش می گیرند، قادرند راه بازگشت به خانه را حتی از روی یک نشانه کوچک مغناطیسی، لرزش یا میزان دی اکسیدکربن هوای اطراف پیدا کنند. این مورچه ها خودشان را با زندگی در محیطی خشک و لم یزرع که نشانه های بسیار کمی برای جهت یابی در آن وجود دارد تطبیق داده اند. به غیر از بو و نشانه های بصری، مورچه ها از نور پلاریزه شده خورشید به عنوان یک قطب نما استفاده کرده و به شکل مطمئنی مسیر بازگشت به خانه را پیدا می کنند.
دانشمندان رفتارشناس در انستیتو ماکس پلانک با آزمایش روی مورچه هایی از طبقه Cataglyphis در زیستگاهشان در ترکیه و تونس دریافتند مورچه های بیابانی می توانند از نشانه های مغناطیسی و ارتعاشی به منظور پیدا کردن راه بازگشت به خانه استفاده کنند.
به علاوه دی اکسیدکربن ناشی از تنفس هم خانه هایشان به این مورچه ها کمک می کند تا به دقت راه ورود به خانه هایشان را پیدا کنند. از این رو مشهود است مهارت های ناوبری مورچه ها تا چه اندازه با محیط نامهربان اطرافشان سازگار شده است. ادغام مسیر، مکانیسم جالبی است که مورچه ها از آن برای جهت یابی استفاده می کنند. در این مکانیسم مورچه ها پس از خروج از خانه تعداد قدم هایشان را شمرده و برای تعیین جهت از نور پلاریزه شده خورشید استفاده می کنند. این روش که به حشرات برای بازگشت به خانه شان کمک می کند یک فرمول مهم برای بقا در محیطی خشک و بی ثمر مانند کویر است. با این حال این فرمول خالی از اشکال نبوده و مستعد خطاست. بنابر این علاوه بر این فرمول مورچه ها برای یافتن سریع تر و دقیق تر خانه از نشانه های دیگری نیز سود می برند.
نشانه های بصری و بویایی به عنوان نشانه های مهمی در خدمت مورچه ها است. برای مورچه ها یافتن دقیق لانه شان مانند مساله مرگ و زندگی است چرا که اگر به شکل تصادفی وارد لانه دیگری شوند ممکن است جانشان را از دست بدهند یا حداقل توسط مورچه های مقیم مورد حمله قرار گیرند. پیش از این دانشمندان به این نتیجه رسیده بودند که مورچه های برگخوار از سیگنال های ارتعاشی برای ارتباط و ناوبری استفاده می کنند. لذا این احتمال که مورچه ها همانند پرندگان می توانند میدان مغناطیسی زمین را حس کنند نیز در دستور کار پژوهش قرار گرفت.
بر این اساس دانشمندان در آزمایشگاه مارکوس کندن و بخش بیل هانسن انستیتو ماکس پلانک تصمیم گرفتند بدانند آیا مورچه های بیابانی در محیطی که دارای حداقل علائم و نشانه ها برای جهت یابی است می توانند از سیگنال های ارتعاشی و مغناطیسی در غیاب دیگر نشانه ها استفاده کنند یا خیر. محققان یک دستگاه نوسان ساز را در نزدیکی لانه مورچه ها دفن کرده و تعدادی از مورچه ها را برای این آزمایش آموزش دادند و در کمال تعجب مشاهده کردند این مورچه ها بدون هیچ مشکلی و با استفاده از سیگنال های ارتعاشی قادر به متمرکزسازی و یافتن محل زندگی شان هستند، اما بعد از قطع اتصال دستگاه به زمین و حذف اثرات الکترومغناطیسی روی دستگاه، مورچه های آموزش دیده همچون همنوعان آموزش ندیده خود سرگردان شده و به این طرف و آن طرف می رفتند.
آزمایش ها نشان می داد مورچه های بیابانی حساسیت بالایی به سیگنال های ارتعاشی دارند. با این حال معلوم نیست کدام حس در جهت یابی با استفاده از میدان مغناطیسی مصنوعی اطراف لانه درگیر است. این بدان معنا نیست که مورچه ها دارای اندام های حسی برای تشخیص میدان های مغناطیسی هستند. بلکه رفتار آنها می تواند ناشی از سیگنال های الکتریکی ـ عصبی غیرعادی باشد که در نتیجه میدان های مغناطیسی قوی به وجود آمده و در ذهن مورچه ها می ماند. بنابراین واقعا حیرت آور است که مورچه ها ارتعاشات یا تغییر در میدان مغناطیسی را به عنوان نشانه ای برای یافتن خانه به خاطر می سپارند.
به نظر می رسد مورچه هایی که در مناطق خشک و بسیار بد آب و هوا زندگی می کنند تطبیق پذیری قابل ملاحظه ای با محیط اطرافشان داشته و از تمامی حواس و امکاناتشان برای جهت یابی استفاده می کنند.
مترجم: آتنا حسن آبادی برگرفته از: sciencedaily
منبع: روزنامه جام جم، شماره 3388 به تاریخ 28/1/91، صفحه 12 (دانش)
مورچه های مناطق خشک از همه حواسشان برای جهت یابی استفاده می کنند.مورچه های بیابانی که به دنبال غذا راه صحرا در پیش می گیرند، قادرند راه بازگشت به خانه را حتی از روی یک نشانه کوچک مغناطیسی، لرزش یا میزان دی اکسیدکربن هوای اطراف پیدا کنند. این مورچه ها خودشان را با زندگی در محیطی خشک و لم یزرع که نشانه های بسیار کمی برای جهت یابی در آن وجود دارد تطبیق داده اند. به غیر از بو و نشانه های بصری، مورچه ها از نور پلاریزه شده خورشید به عنوان یک قطب نما استفاده کرده و به شکل مطمئنی مسیر بازگشت به خانه را پیدا می کنند.
دانشمندان رفتارشناس در انستیتو ماکس پلانک با آزمایش روی مورچه هایی از طبقه Cataglyphis در زیستگاهشان در ترکیه و تونس دریافتند مورچه های بیابانی می توانند از نشانه های مغناطیسی و ارتعاشی به منظور پیدا کردن راه بازگشت به خانه استفاده کنند.
به علاوه دی اکسیدکربن ناشی از تنفس هم خانه هایشان به این مورچه ها کمک می کند تا به دقت راه ورود به خانه هایشان را پیدا کنند. از این رو مشهود است مهارت های ناوبری مورچه ها تا چه اندازه با محیط نامهربان اطرافشان سازگار شده است. ادغام مسیر، مکانیسم جالبی است که مورچه ها از آن برای جهت یابی استفاده می کنند. در این مکانیسم مورچه ها پس از خروج از خانه تعداد قدم هایشان را شمرده و برای تعیین جهت از نور پلاریزه شده خورشید استفاده می کنند. این روش که به حشرات برای بازگشت به خانه شان کمک می کند یک فرمول مهم برای بقا در محیطی خشک و بی ثمر مانند کویر است. با این حال این فرمول خالی از اشکال نبوده و مستعد خطاست. بنابر این علاوه بر این فرمول مورچه ها برای یافتن سریع تر و دقیق تر خانه از نشانه های دیگری نیز سود می برند.
نشانه های بصری و بویایی به عنوان نشانه های مهمی در خدمت مورچه ها است. برای مورچه ها یافتن دقیق لانه شان مانند مساله مرگ و زندگی است چرا که اگر به شکل تصادفی وارد لانه دیگری شوند ممکن است جانشان را از دست بدهند یا حداقل توسط مورچه های مقیم مورد حمله قرار گیرند. پیش از این دانشمندان به این نتیجه رسیده بودند که مورچه های برگخوار از سیگنال های ارتعاشی برای ارتباط و ناوبری استفاده می کنند. لذا این احتمال که مورچه ها همانند پرندگان می توانند میدان مغناطیسی زمین را حس کنند نیز در دستور کار پژوهش قرار گرفت.
بر این اساس دانشمندان در آزمایشگاه مارکوس کندن و بخش بیل هانسن انستیتو ماکس پلانک تصمیم گرفتند بدانند آیا مورچه های بیابانی در محیطی که دارای حداقل علائم و نشانه ها برای جهت یابی است می توانند از سیگنال های ارتعاشی و مغناطیسی در غیاب دیگر نشانه ها استفاده کنند یا خیر. محققان یک دستگاه نوسان ساز را در نزدیکی لانه مورچه ها دفن کرده و تعدادی از مورچه ها را برای این آزمایش آموزش دادند و در کمال تعجب مشاهده کردند این مورچه ها بدون هیچ مشکلی و با استفاده از سیگنال های ارتعاشی قادر به متمرکزسازی و یافتن محل زندگی شان هستند، اما بعد از قطع اتصال دستگاه به زمین و حذف اثرات الکترومغناطیسی روی دستگاه، مورچه های آموزش دیده همچون همنوعان آموزش ندیده خود سرگردان شده و به این طرف و آن طرف می رفتند.
آزمایش ها نشان می داد مورچه های بیابانی حساسیت بالایی به سیگنال های ارتعاشی دارند. با این حال معلوم نیست کدام حس در جهت یابی با استفاده از میدان مغناطیسی مصنوعی اطراف لانه درگیر است. این بدان معنا نیست که مورچه ها دارای اندام های حسی برای تشخیص میدان های مغناطیسی هستند. بلکه رفتار آنها می تواند ناشی از سیگنال های الکتریکی ـ عصبی غیرعادی باشد که در نتیجه میدان های مغناطیسی قوی به وجود آمده و در ذهن مورچه ها می ماند. بنابراین واقعا حیرت آور است که مورچه ها ارتعاشات یا تغییر در میدان مغناطیسی را به عنوان نشانه ای برای یافتن خانه به خاطر می سپارند.
به نظر می رسد مورچه هایی که در مناطق خشک و بسیار بد آب و هوا زندگی می کنند تطبیق پذیری قابل ملاحظه ای با محیط اطرافشان داشته و از تمامی حواس و امکاناتشان برای جهت یابی استفاده می کنند.
مترجم: آتنا حسن آبادی برگرفته از: sciencedaily
منبع: روزنامه جام جم، شماره 3388 به تاریخ 28/1/91، صفحه 12 (دانش)
وقتی مورچه ها بیمار می شوند !
مورچه ها نیز با خطر شیوع بیماری های مختلفی روبه رو هستند و این حشرات برای پیشگیری از همه گیر شدن عفونت، از شیوه «لیس زدن» بدن مورچه بیمار برای حذف عامل عفونی استفاده می کنند. به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حشرات مانند پستانداران دارای سیستم ایمنی نیستند، اما از یک سیستم دفاعی خاص برای مقابله با عفونت ها استفاده می کنند که این شیوه در بین مورچه «لیس زدن» بدن مورچه بیمار است.
«سیلویا کرمر» از محققان موسسه علوم و تکنولوژی اتریش تأکید می کند: شیوه «لیس زدن» یک راه مطمئن برای بقای کلونی و پیشگیری از شیوع عفونت قارچی محسوب می شود. مورچه های کارگر سالم با لیس زدن بدن مورچه آلوده، عفونت قارچی را از بین می برند و از شیوع عفونت در کلونی پیشگیری می کنند.محققان برای بررسی این شیوه دفاعی، کلونی مورچه های «Lasius neglectus» را مورد بررسی قرار دادند و یک مورچه را با اسپور قارچ، آلوده کردند. زمانی که مورچه بیمار به کلونی باز می گردد، سایر اعضا مانع از ورود مورچه بیمار نشده و به جای فرار از مورچه آلوده، به وی نزدیک شده و شروع به لیس زدن بدن مورچه برای حذف عامل پاتوژنی می کنند که یک رفتار نظافتی عمومی محسوب می شود.در این حالت احتمال مردن مورچه بیمار در اثر عفونت قارچی کاهش می یابد. این لیس زدن باعث ورود مقدار بسیار کمی عفونت قارچی به بدن مورچه های سالم می شود که البته موجب بیماری آنها نمی شود.آزمایشات نشان می دهد، در زمان ورود مقدار ناچیز عفونت به بدن مورچه های سالم، مجموعه ای از ژن های ایمنی مربوط به دفاع ضد قارچی در بدن مورچه ها فعال می شود و در صورتی که کلونی بار دیگر در معرض این عفونت قارچی قرار گیرد، مورچه ها قادر به مقابله بهتر با عفونت خواهند بود.محققان مدل رایانه ای بر اساس اطلاعات بدست آمده از رفتار کلونی مورچه ها تهیه کردند که نشان می دهد، اگرچه تعداد اندکی از مورچه ها در اثر این عفونت از بین می روند، اما این رفتار نظافتی (لیس زدن مورچه بیمار) باعث نجات سریع کلونی می شود.رفتار «لیس زدن» مورچه ها چیزی شبیه واکسیناسیون در انسان ها است که ویروس ضعیف یا کشته شده بیماری وارد بدن فرد می شود.نتایج این تحقیق در مجله «Plos Biology» منتشر شده است.
منبع
مورچه ها نیز با خطر شیوع بیماری های مختلفی روبه رو هستند و این حشرات برای پیشگیری از همه گیر شدن عفونت، از شیوه «لیس زدن» بدن مورچه بیمار برای حذف عامل عفونی استفاده می کنند. به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حشرات مانند پستانداران دارای سیستم ایمنی نیستند، اما از یک سیستم دفاعی خاص برای مقابله با عفونت ها استفاده می کنند که این شیوه در بین مورچه «لیس زدن» بدن مورچه بیمار است.
«سیلویا کرمر» از محققان موسسه علوم و تکنولوژی اتریش تأکید می کند: شیوه «لیس زدن» یک راه مطمئن برای بقای کلونی و پیشگیری از شیوع عفونت قارچی محسوب می شود. مورچه های کارگر سالم با لیس زدن بدن مورچه آلوده، عفونت قارچی را از بین می برند و از شیوع عفونت در کلونی پیشگیری می کنند.محققان برای بررسی این شیوه دفاعی، کلونی مورچه های «Lasius neglectus» را مورد بررسی قرار دادند و یک مورچه را با اسپور قارچ، آلوده کردند. زمانی که مورچه بیمار به کلونی باز می گردد، سایر اعضا مانع از ورود مورچه بیمار نشده و به جای فرار از مورچه آلوده، به وی نزدیک شده و شروع به لیس زدن بدن مورچه برای حذف عامل پاتوژنی می کنند که یک رفتار نظافتی عمومی محسوب می شود.در این حالت احتمال مردن مورچه بیمار در اثر عفونت قارچی کاهش می یابد. این لیس زدن باعث ورود مقدار بسیار کمی عفونت قارچی به بدن مورچه های سالم می شود که البته موجب بیماری آنها نمی شود.آزمایشات نشان می دهد، در زمان ورود مقدار ناچیز عفونت به بدن مورچه های سالم، مجموعه ای از ژن های ایمنی مربوط به دفاع ضد قارچی در بدن مورچه ها فعال می شود و در صورتی که کلونی بار دیگر در معرض این عفونت قارچی قرار گیرد، مورچه ها قادر به مقابله بهتر با عفونت خواهند بود.محققان مدل رایانه ای بر اساس اطلاعات بدست آمده از رفتار کلونی مورچه ها تهیه کردند که نشان می دهد، اگرچه تعداد اندکی از مورچه ها در اثر این عفونت از بین می روند، اما این رفتار نظافتی (لیس زدن مورچه بیمار) باعث نجات سریع کلونی می شود.رفتار «لیس زدن» مورچه ها چیزی شبیه واکسیناسیون در انسان ها است که ویروس ضعیف یا کشته شده بیماری وارد بدن فرد می شود.نتایج این تحقیق در مجله «Plos Biology» منتشر شده است.
منبع
محققان موفق به کشف پدیده نادر پروانه های دو جنسی شدند!
محققان اخیرا موفق به مشاهده پدیده نادر پروانه های دو جنسی شدند که به گفته آنها از هر ۱۰ هزار پروانه، یک پروانه دو جنسی است و دارای نیمی بدن ماده و نیمی بدن نر متولد می شود و در این حالت یک بال به رنگ آبی و یک بال به رنگ صورتی است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وقوع این پدیده در دنیای پروانه ها نادر است و تنها ۰.۰۱ درصد جمعیت این حشرات با این ویژگی به دنیا می آیند. این پروانه های عجیب که gynandromorph نامیده می شوند، دارای یک بال به رنگ آبی و یک بال به رنگ صورتی هستند، اما این بار محققان در منطقه هرتفورد شایر، شاهد پدیده بسیار نادر تولد یک پروانه با خصوصیات عجیب بودند. این گونه بسیار استثنائی از پروانه gynandromorph دارای بال صورتی در قسمت نر و بال سفید در قسمت ماده بدن است. به گفته محققان، پدیده دو رنگ شدن بال ها در این گروه از پروانه ها به دلیل جدا نشدن کروموزوم های جنسی در طی لقاح ایجاد می شود. «لوئیس هاوکینز» متخصص ارشد پولک بالان (lepidopterist) اعلام کرد: مشاهده یک پروانه gynandromorph، پدیده ای بسیار نادر است و بسیاری از کارشناسان هیچ گاه در طول دوران کاری خود موفق به مشاهده این گونه نادر نمی شوند.این پروانه نادر بدلیل عدم شکل گیری کامل لوله مخصوص تغذیه از بین رفت، اما برای مطالعات آتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
منبع
محققان اخیرا موفق به مشاهده پدیده نادر پروانه های دو جنسی شدند که به گفته آنها از هر ۱۰ هزار پروانه، یک پروانه دو جنسی است و دارای نیمی بدن ماده و نیمی بدن نر متولد می شود و در این حالت یک بال به رنگ آبی و یک بال به رنگ صورتی است. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وقوع این پدیده در دنیای پروانه ها نادر است و تنها ۰.۰۱ درصد جمعیت این حشرات با این ویژگی به دنیا می آیند. این پروانه های عجیب که gynandromorph نامیده می شوند، دارای یک بال به رنگ آبی و یک بال به رنگ صورتی هستند، اما این بار محققان در منطقه هرتفورد شایر، شاهد پدیده بسیار نادر تولد یک پروانه با خصوصیات عجیب بودند. این گونه بسیار استثنائی از پروانه gynandromorph دارای بال صورتی در قسمت نر و بال سفید در قسمت ماده بدن است. به گفته محققان، پدیده دو رنگ شدن بال ها در این گروه از پروانه ها به دلیل جدا نشدن کروموزوم های جنسی در طی لقاح ایجاد می شود. «لوئیس هاوکینز» متخصص ارشد پولک بالان (lepidopterist) اعلام کرد: مشاهده یک پروانه gynandromorph، پدیده ای بسیار نادر است و بسیاری از کارشناسان هیچ گاه در طول دوران کاری خود موفق به مشاهده این گونه نادر نمی شوند.این پروانه نادر بدلیل عدم شکل گیری کامل لوله مخصوص تغذیه از بین رفت، اما برای مطالعات آتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
منبع
مورچه ها و کوتاهی «دیوار چین»
مورچه ها و کوتاهی «دیوار چین»
دانشمندان موفق به کشف شهر مورچه ای عظیم زیرزمینی در برزیل شده اند که به عنوان رقیبی برای دیوار چین تلقی می شود. این ابرشهر مورچه ای زیرزمینی در فضایی به وسعت 500 فوت مربع و در عمق 26 فوتی زیرزمین قرار دارد. به نظر می رسد که این ابر شهر یکی از بزرگترین سکونتگاه های کلونی مورچه ها در جهان و محل زندگی میلیون ها حشره باشد. براساس این ساختار این ابرشهر بسیار پیچیده بوده و راه ها و مسیرهای مارپیچی در این شهر زیرزمینی دیده می شود. پژوهشگران بیش از 10 تن بتن را به داخل سوراخ های روی سطح تزریق کردند که به عنوان کانال های تهویه هوا برای مورچه ها عمل می کنند. حدود ده روز نیز طول کشید تا آنها بتوانند خاک های اطراف ساختار مارپیچی شهر مورچه ای را تخلیه کرده و نمای اصلی آن را مشخص کنند.
منبع
مورچه ها و کوتاهی «دیوار چین»
دانشمندان موفق به کشف شهر مورچه ای عظیم زیرزمینی در برزیل شده اند که به عنوان رقیبی برای دیوار چین تلقی می شود. این ابرشهر مورچه ای زیرزمینی در فضایی به وسعت 500 فوت مربع و در عمق 26 فوتی زیرزمین قرار دارد. به نظر می رسد که این ابر شهر یکی از بزرگترین سکونتگاه های کلونی مورچه ها در جهان و محل زندگی میلیون ها حشره باشد. براساس این ساختار این ابرشهر بسیار پیچیده بوده و راه ها و مسیرهای مارپیچی در این شهر زیرزمینی دیده می شود. پژوهشگران بیش از 10 تن بتن را به داخل سوراخ های روی سطح تزریق کردند که به عنوان کانال های تهویه هوا برای مورچه ها عمل می کنند. حدود ده روز نیز طول کشید تا آنها بتوانند خاک های اطراف ساختار مارپیچی شهر مورچه ای را تخلیه کرده و نمای اصلی آن را مشخص کنند.
منبع
کشف مگس انگل عنکبوت ها
کشف مگس انگل عنکبوت ها
محققان موفق به شناسایی چهار گونه جدید از مگس استرالیایی شده اند که چرخه غذایی را بر هم زده و از عنکبوت های عظیم الجثه و رتیل تغذیه می کنند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شفیره های گونه های مگس عنکبوتی Panops درون بدن عنکبوت های جوان لانه گزیده و در حقیقت طول عمر آنها را افزایش داده و تا ۱۰ سال این موجودات را به شکل عنکبوت های نابالغ نگه می دارند.در آخر کار این شفیره ها از داخل به خوردن عنکبوت پرداخته و تنها پوست آن را باقی می گذارند. در این زمان شفیره مگس عنکبوتی به زندگی خود به عنوان یک موجود بالغ ادامه خواهد داد.شاون وینترتون که که این حشرات را به عنوان بخشی از بازبینی مگسهای عنکبوتی در استرالیا کشف کرده، در گفت وگو با سایت لایو ساینس اظهار کرد: این شفیره ها به طور اختصاصی در عنکبوتهای بزرگی مانند رتیل لانه می کنند و تا سالها از آنها تغذیه می کنند.جالب اینکه گونه بالغ این حشرات گرده افشانهای مهمی برای گلها محسوب شده و از شهد آنها تغذیه می کنند.چهار گونه جدید اکتشافی P. Aurum و P. Danielsi و P. Jade و P. Schlingeri دارای چشمان بزرگ و طراحی های طلایی بوده و از پوسته سبز آبی و موهای متراکم در سر خود برخوردارند که این رنگ متالیک به آنها ظاهری جواهرنشان داده است.
تمام گونه های مگس های عنکبوتی Panops از شفیره هایی برخوردارند که به خوردن عنکبوتهای بزرگی مانند رتیل، عنکبوت درب تله ای و عنکبوت قیف ساز شبکه ای می پردازند.
منبع
کشف مگس انگل عنکبوت ها
محققان موفق به شناسایی چهار گونه جدید از مگس استرالیایی شده اند که چرخه غذایی را بر هم زده و از عنکبوت های عظیم الجثه و رتیل تغذیه می کنند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شفیره های گونه های مگس عنکبوتی Panops درون بدن عنکبوت های جوان لانه گزیده و در حقیقت طول عمر آنها را افزایش داده و تا ۱۰ سال این موجودات را به شکل عنکبوت های نابالغ نگه می دارند.در آخر کار این شفیره ها از داخل به خوردن عنکبوت پرداخته و تنها پوست آن را باقی می گذارند. در این زمان شفیره مگس عنکبوتی به زندگی خود به عنوان یک موجود بالغ ادامه خواهد داد.شاون وینترتون که که این حشرات را به عنوان بخشی از بازبینی مگسهای عنکبوتی در استرالیا کشف کرده، در گفت وگو با سایت لایو ساینس اظهار کرد: این شفیره ها به طور اختصاصی در عنکبوتهای بزرگی مانند رتیل لانه می کنند و تا سالها از آنها تغذیه می کنند.جالب اینکه گونه بالغ این حشرات گرده افشانهای مهمی برای گلها محسوب شده و از شهد آنها تغذیه می کنند.چهار گونه جدید اکتشافی P. Aurum و P. Danielsi و P. Jade و P. Schlingeri دارای چشمان بزرگ و طراحی های طلایی بوده و از پوسته سبز آبی و موهای متراکم در سر خود برخوردارند که این رنگ متالیک به آنها ظاهری جواهرنشان داده است.
تمام گونه های مگس های عنکبوتی Panops از شفیره هایی برخوردارند که به خوردن عنکبوتهای بزرگی مانند رتیل، عنکبوت درب تله ای و عنکبوت قیف ساز شبکه ای می پردازند.
منبع
باران چه بر سر حشرات می‌آورد!
باران چه بر سر حشرات می‌آورد!
عکاسی اسلواکی پس از بارش باران از حشرات مختلف عکسهای میکروسکوپی به ثبت رسانده که می‌توانند واکنش حشرات را نسبت به قطرات آب به خوبی نشان دهند.
به گزارش مهر، «آندره پاکان»، عکاسی از اهالی اسلوواکی است که با استفاده از لنزهایی ویژه از حشراتی که در زیر قطرات باران خیس شده‌اند عکاسی کرده است.
ذرات کوچک آب بر روی بدن این حشرات چهره‌ای کاملا جدید و متفاوت را از آنها به وجود آورده است زیرا تحدب قطرات آب بدن این حشرات را ورم کرده نشان داده و ابعاد بزرگتری به آنها بخشیده است.
در یکی از این تصاویر اینطور به نظر می‌آید که مورچه‌ای به سختی در حال حمل کردن قطرات سنگین آب است. این عکاس اسلوواکی که در زمینه عکاسی از حشرات پس از بارش باران تخصصی ویژه دارد، خود را نیز به واسطه قرار گرفتن در زیر بارش باران غرق در آب میکند، اما به اعتقاد وی این خیس شدن در زیر باران ارزش دیدن تصاویری که در نهایت از تلاش وی به جا می‌مانند را خواهد داشت.
بر اساس گزارش میل آنلاین، تصاویر به ثبت رسیده جزئیات کوچکی را از بدن حشرات نمایش میدهند که دیدن آنها با چشم غیر مسلح امکان پذیر نخواهد بود. دوربین مورد استفاده این عکاس کانن 40D است و وی برای نمایش دادن جزئی ترین بخشهای بدن این حشرات کوچک از لنزهایی ویژه استفاده میکند:
قطرات ریز باران ابعاد بدن این حشره آبی رنگ را دو برابر بزرگتر نشان میدهند
پرتره‌ای از یک مگس باران خورده، جزئیات ساختار چشم حشره به لطف قطرات آب باران به خوبی مشخص است
قطرات باران چهره‌ای کاملا جدید را به حشرات بخشیده است
مورچه کوچک به نظر ضعیف‌تر از آن می‌آید که بتواند بار سنگین قطرات آب را تحمل کند
قطره بارانی که تصویر قاصدکی را در خود دارد توسط این کفشدوزک حمل میشود
عکاس برای ثبت جزئیات بدن حشرات از لنزهای ویژه‌ای استفاده کرده است
قطرات آب مانند عدسی‌های کوچک بخشهای مختلف بدن حشره را بزرگتر از حد معمول نشان میدهند.
منبع
باران چه بر سر حشرات می‌آورد!
عکاسی اسلواکی پس از بارش باران از حشرات مختلف عکسهای میکروسکوپی به ثبت رسانده که می‌توانند واکنش حشرات را نسبت به قطرات آب به خوبی نشان دهند.
به گزارش مهر، «آندره پاکان»، عکاسی از اهالی اسلوواکی است که با استفاده از لنزهایی ویژه از حشراتی که در زیر قطرات باران خیس شده‌اند عکاسی کرده است.
ذرات کوچک آب بر روی بدن این حشرات چهره‌ای کاملا جدید و متفاوت را از آنها به وجود آورده است زیرا تحدب قطرات آب بدن این حشرات را ورم کرده نشان داده و ابعاد بزرگتری به آنها بخشیده است.
در یکی از این تصاویر اینطور به نظر می‌آید که مورچه‌ای به سختی در حال حمل کردن قطرات سنگین آب است. این عکاس اسلوواکی که در زمینه عکاسی از حشرات پس از بارش باران تخصصی ویژه دارد، خود را نیز به واسطه قرار گرفتن در زیر بارش باران غرق در آب میکند، اما به اعتقاد وی این خیس شدن در زیر باران ارزش دیدن تصاویری که در نهایت از تلاش وی به جا می‌مانند را خواهد داشت.
بر اساس گزارش میل آنلاین، تصاویر به ثبت رسیده جزئیات کوچکی را از بدن حشرات نمایش میدهند که دیدن آنها با چشم غیر مسلح امکان پذیر نخواهد بود. دوربین مورد استفاده این عکاس کانن 40D است و وی برای نمایش دادن جزئی ترین بخشهای بدن این حشرات کوچک از لنزهایی ویژه استفاده میکند:
قطرات ریز باران ابعاد بدن این حشره آبی رنگ را دو برابر بزرگتر نشان میدهند
پرتره‌ای از یک مگس باران خورده، جزئیات ساختار چشم حشره به لطف قطرات آب باران به خوبی مشخص است
قطرات باران چهره‌ای کاملا جدید را به حشرات بخشیده است
مورچه کوچک به نظر ضعیف‌تر از آن می‌آید که بتواند بار سنگین قطرات آب را تحمل کند
قطره بارانی که تصویر قاصدکی را در خود دارد توسط این کفشدوزک حمل میشود
عکاس برای ثبت جزئیات بدن حشرات از لنزهای ویژه‌ای استفاده کرده است
قطرات آب مانند عدسی‌های کوچک بخشهای مختلف بدن حشره را بزرگتر از حد معمول نشان میدهند.
منبع
دوستي گياهان گوشتخوار با مورچه‌هاي محافظ!
به گفته محققان، گياهان گوشتخوار كوزه دار مي‌توانند دوستان با ارزشي در بين مورچه‌هاي محافظ داشته باشند و از خدمات آنها بهره ببرند.به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گياه گوشتخوار كوزه دار (pitcher-plant) با نام Nepenthes bicalcarata در جنگل‌هاي باتلاقي در بورنئو زيست مي‌كند.اين گياه به خودي خود گوشتخوار بسيار كارآمدي نيست. برگ‌هاي كوزه مانند آن فاقد ديواره‌هاي لغزنده و مايع چسبنده، قابل ارتجاع و به شدت خورنده‌‌اي است كه خويشاوندانش را به چنين دام‌هاي مرگباري تبديل كرده است. با اين حال اين گياه ظاهراً ابزار پشتيباني غيرمعمول خود را دارد كه مورچه اي به نام Camponotus schmitzi است.اين گياه گوشتخوار داراي پيچك‌هاي بادكرده واقع در پاي هر كوزه است كه حكم مسكن مورچه‌ها را دارند و همچنين داراي يك منبع غذايي به شكل شهد در لبه‌هاي كوزه است.مورچه هاي محافظ نيز قادرند دهانه كوزه را تميز كنند تا آن را براي گرفتن طعمه به اندازه كافي لغزنده نگه دارند. آنها به شپشه‌هايي كه ممكن است گياه را بجوند، حمله مي‌كنند. اين مورچه‌ها همچنين بقاياي طعمه بزرگ را از كوزه بيرون مي‌كشند كه در غير اين صورت فاسد مي‌شوند.مورچه ها در زير لبه‌هاي كوزه كمين مي‌كنند و به طور سيستماتيك به هر نوع طعمه گياه كه در تلاش براي فرار از دام است، حمله مي‌كنند. همچنين تحليل‌هاي ايزوتوپ نيتروژن نشان داد كه فضولات اين حشرات كود مفيدي براي گياه است.دانشمندان گياهان داراي مورچه هاي محافظ و فاقد مورچه را مقايسه كرده‌اند و دريافتند گياهان داراي مورچه محافظ عملكرد بهتري دارند.«ونسانت بازيل» محقق و زيست‌شناس دانشگاه مونپليه معتقد است: مورچه‌هاي همزيست نشان داده‌اند كه براي تغذيه و بقاي گياهان ميزبانشان مهم‌اند.گياهان گوشتخوار داراي مورچه، برگ‌هاي بزرگتر و بيشتري توليد كردند و شاخ و برگ بالغشان هم از لحاظ نيتروژن سه برابر غني‌تر بودند. وجود نيتروژن براي مولكول‌هاي آلي مانند پروتئين‌ها و DNA كليدي است. تحليل رنگدانه برگ نيز نشان داد، بدون حضور مورچه‌ها گياهان علائمي از محروميت غذايي از خود بروز دادند.گياهان داراي مورچه همچنين كوزه هاي بزرگتر و بيشتري داشتند و به نظر مي‌رسد مورچه‌ها، شپشه‌هاي جونده كوزه غنچه را مي‌رانند و سبوهاي آنها حجم بزرگ‌تري از شكار را نگه مي‌دارند.«لارنس گاوم» ديگر محقق اين پروژه با اشاره به خاك‌هاي محيط‌هاي گرمسيري كه در آنجا گياهان زيست مي‌كنند، تأكيد مي كند: اين تركيب گوشتخواري و همزيستي گياه-مورچه در قلمرو گياهي يك سازگاري بي‌نظير و عالي براي بهره‌برداري از خاك‌هاي از لحاظ مواد غذايي فقير است.اين امر مي‌تواند اين موضوع را كه چرا گياه Nepenthes bicalcarata طول عمر و رشد رويشي استثنايي از خود نشان مي‌دهد و به ارتفاعي تا 20 متر در قلمرو جنگل مي‌رسد كه يك ركورد گينسي است توضيح دهد.نتايج اين تحقيق در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
زنبور تریکوگراما حشره ریز و ظریفی است که حدود یک میلیمتر طول داشته و متعلق به خانواده ای از زنبورها تحت نام Trichogrammatidae می باشد . این خانواده از زنبور ها به طور کلی پارازیتوئید ( انگل ) تخم بویژه پروانه ها می باشند که تعدادی از این پروانه ها جزء آفات مهم و اصلی محصولات کشاورزی هستند و هر ساله کشاورزان و باغداران را وادار به مبارزه بر علیه آنها می نمایند . این زنبورها به واسطه پنجه پای سه بندی به راحتی قابل تشخیص بوده و به واسطه اینکه تخمهای انگلی شده ( پارازیت شده ) توسط این زنبور ها پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند .
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]این زنبورها بسته به حجم تخم میزبان از یک تا چند عدد تخم داخل میزبان قرار می دهند و این تخمها حدوداً پس از ۲۴ ساعت تفریخ شده و لاروهای زنبور از محتویات تخم میزبان تغذیه نموده و پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند در حال حاظر از این زنبورها به طور گسترده در مناطق شمالی کشور در مبارزه با کرم ساقه خوار برنج ، آفت کلیدی محصول برنج ، استفاده می شود . از آفات دیگری که در سطح کشور از این زنبورها در جهت کنترل آنها در سطوح نسبتا محدود تری استفاده می شود ، می توان به کرم قوزه پنبه ، کرم ساقه خوار اروپایی ذرت ، کرم گلوگاه انار و کرم سیب اشاره نمود . نکته مهم در کاربرد زنبورها این است که انها به شرایط نامساعد محیط در هنگام رهاسازی ( همانند بارندگی و دماهای بالا( و سمپاشی و یا بادبردگی سم از مزارع مجاور بسیار حساس بوده و در چنین شرایطی از بین رفته و نمی توان از رهاسازی انتظار موفقیت داشت با توجه به اینکه میزبان های زنبور پارازیتوئید تریکگراما (پروانه های آرد و دانه های غلات (از عوامل مهم تولید این زنبور در اجرای برنامه های کنترل بیولوژیک آفات توسط زنبور تریکوگراما می باشد مشخص کردن میزبان مناسب اهمیت ویژه ای دارد. در این تحقیق در آزمایشگاه پروانه آرد روی آرد گندم و پروانه Sitotroga cerealella روی واریته های مختلف گندم و جو پرورش می یابند و با آزمایش فاکتوریل در طرح پایه بلوک های کامل تصادفی فاکتور A در دو سطح (پروانه آرد و پروانه دانه غلات و( فاکتور B در ۶ سطح ( واریته های گندم، جو و نیز آرد) با ۵ تکرار از نظر فراهم کردن زمنه مناسب برای تولید تخم، لارو، شفیره و حشره کامل مورد مقایسه قرار می گیرند. پس از گروه بندی میانگین تیمارهای مرکب با آزمون چند دامنه دانکن از بین میزبان ها و غذاهای مناسب پروانه ها، ۲ میزبان برتر با غذاهای مناسب انتخاب می شوند و پروانه های مزبور مجدداً در روی آنها پرورش می یابند و با ۲۵ تکرار میانگین های تخم، لارو، شفیره و حشره کامل با آزمون T-استودنت مورد مقایسه قرار می گیرند. جهت بررسی فعالیت زنبور تریکوگراما در روی تخم های تولید شده در روی دو میزبان مناسب، تخم های تولید شده بوسیله این میزبانها در اختیار زنبورهای تریکوگراما قرار می گیرند و زنبورهای پارازیتوئید به تفکیک تخم ها را پارازیته می کنند. از نظر درصد پارازیتسم تخم ها، میانگین درصد پارازیتسم آنها پس از تبدیل و تغییر شکل داده ها با آزمون T-استودنت با یکدیگر مقایسه می گردند این عمل برای ۵ نسل متوالی زنبور پارازیتوئید ادامه می یابد و در نهایت گونه میزبان و نوع غذایی که امکان تولید زنبور تریکوگراما با درصد پارازیتسیم بیشتر و فعالیت و تحرک زیادتر را فراهم می سازد مشخص می شود. فعالیت زنبور تریکوگراما از نظر میزان تحرک و درصد پارازیتسیم در شرایط گلخانه ای نیز بررسی می گردد. ● زنبور پارازیتوئید و مبارزه بیولوژیک علیه آفات گیاهی : جمعیت انسان در کره زمین رو به افزایش است. بشر برای تامین نیازهای خود ، و ایجاد مزارع گسترده تر و بهره برداری بیشتر،اکوسیستم های طبیعی را بر هم زده و موجب تخریب جنگلها ،نابودی خاک،گیاهان خودرو و حیات وحش شده است.ممکن است در کوتاه مدت ، روشهای بهره برداری متکی بر تکنولوژی ماشینی ومواد شیمیایی مصنوئی ،پر بازده باشد اما پایدار نبوده و باعث آلودگی محیط خواهد شد.در آغاز قرن بیست و یکم ،تولید بیشتر و در عین حال حفظ محیط زیست موضوعاتی است که تعادل آنها مورد توجه انسان قرار گرفته است.در این راستا مبارزه بیولوژیکی میتواند راهکار مناسبی باشد. در بین مجموعه غنی حشرات حشره خوار،سهم زنبور های پارازیتوئید تریکوگراما، شکارچی کریزوپا chrysopa کفشدوزکها coccenelidae از نظر کارائی تکنولوژی تولید انبوه و وسعت کاربرد در مقام اول قرار دارد.پرورش و رها سازی زنبور تریکوگراما نزدیک به صد سال است که در دنیا ،ذهن حشره شناسیان ،کشاورزان و باغداران و شرکتهای خصوصی را به خود مشغول کرده است.زنبور پارازیتوئید جنس،trichogramma از خانواده trichogrammatidae و بالاخانواده chalcidoidaeمهمترین عامل کنترل کننده آفات حشرات به خصوص پروانه ها به شمار میرود. نسلهای زیاد ،چند میزبانه بودن،سازگاری در اقلیمهای مختلف و قابلیت پرورش روی میزبانهای واسطه از ویژگیهای این حشره مفید هستند. اهمیت زنبور تریکوگراما در مبارزه بیولوژیک باعث توجه زیاد به این حشره نیز گردیده است و تا کنون ۱۴۵گونه از این حنس در دنیا شناسایی شده است.هیچ پناهگاهی عاری از یخ وجود نداشته که تریکوگراما در آنجا فعال نباشد ، از شمالیترین کمربند قطب شمال از ارتفاع ۳۰۰۰متری و تا گرمترین صحراها تریکوگراما جمع آوری شده است.تاریخچه استفاده از تریکوگراما برای کنترل آفات به گذشته دور بر میگردد،از سال ۱۹۲۶که flanders سیستم تولید انبوه تریکوگراما را روی تخم غلات (sitotrogacerealella)مورد استفاده قرار داد. کاربرد تریکوگراما در خیلی از کشورها مورد توجه قرار گرفت.در ۲۵ سال گذشته کاربرد وسیعی از این پارازیتوئید علیه کنترل آفات در بیش از ۳۰ کشور جهان انجام گرفته است(Li,۱۹۹۴) سالانه حدود ۳۲میلیون هکتار از زمین های کشاورزی و جنگلی تحت پوشش کنترل بیولوژیک آفات توسط تریکوگراما قرار دارد. کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق با۲۷/۶ میلیون هکتار رهاسازی سالانه تریکوگراما مقام نخست را در دنیا دارا میباشند. چین با ۲/۱ میلیون هکتار ،مکزیک با ۲ میلیون هکتار رهاسازی سالانه تریکوگراما در مکان های بعدی قرار دارند.به دلیل پرورش انبوه آسان و حمله به تعداد زیادی از آفات مهم امروزه در سراسر دنیا گونه های مختلف تریکوگراما به طور گسترده برای مبارزه با آفات مهمی چون ساقه خوار نیشکر و ذرت،کرم سیب،کرو قوزه پنبه،جوانه خوتر صنوبر و... استفاده میشود. به طوری که تولید و کاربرد زنبور تریکوگراما در شوروی سابق باعث افزایش محصول ۲۰۰-۱۷۰ کیلوگرم گندم زمستانه،۲۳۰-۱۸۰ کیلوگرم ذرت ،۳۰۰۰-۲۵۰۰ کیلوگرم چغندر قند و۳۰۰۰-۲۰۰۰ کیلوگرم کلم در هر هکتار شده است. تا کنون ۲گونه تریکوگراما برای استفاده در مزارع و باغات به تولید انبوه رسیده است که در میان آنها گونه های : ▪ trichogramma evanescens , T.dendrolimi , T. ostrinia , ▪ T. pretrinia , T. chilonis (T.confusum) & T. maidis (T. brassicae) در سطح وسیع برای کنترل آفات درجه اول محصولات زراعی و باغی جنگلی استفاده میشود. گونه T.brassica بیشترین گسترش را در نقاط مختلف کشور ما داشته است و اغلب در انسکتاریومهای دولتی و خصوصی پرورش داده می شود.در کشور ما در سال های اخیر تولید و رها سازی زنبور تریکوگراما در مزارع برنج،پنبه،ذرت،باغهای میوه انار و سیب برای کنترل آفات مهمی چون کرم سافه خوار برنج ، کرم قوزه پنبه، کرم ساقه خوار ذرت، کرم گلوه گاه انار و سیب ،گسترش قابل توجه داشته است ● شکل شناسی و زیست شناسی زنبور تریکو گراما : زنبور تریکو گراما ، حشره کوچکی است که اندازه آن حدود ۳ تا ۴ میلی متر و به رنگ زرد خرمایی و مایل به سیاه می باشد. جزئیات شکل ظاهری زنبور به راحتی با چشم غیر مسلح دیده نمی شود . زنبور تریکو گراما با ایجاد سوراخ در پوسته تخم آفت در داخل آن یک تا دو عدد تخم ، قرار می دهد . بعد از ۸ تا ۱۲ روز ( در دمای ۲۵ تا ۲۸ درجه سانتی گراد ) زنبور از داخل تخم ، خارج می شود . هر زنبور ماده در حدود ۴۰ تا ۷۰ عدد تخم میزبان را پارازیت می کند . زنبور تریکو گراما برای یافتن تخم میزبان در مزرعه ، پرواز کوتاهی انجام می دهد . دامنه پرواز آنها در حدود ۵ تا ۵۰ متر است . در طبیعت هنگامی که درجه حرارت کاهش می یابد ، زنبورها در قسمتی از گیاه که در آفتاب قرار دارد ، فعالیت می کنند و بالعکس در صورت افزایش درجه حرارت محیط ، اکثرا" زنبورها به پشت برگ رفته و در سایه تخمریزی می کنند . ● تکثیر انبوه زنبور های تریکوگراما : در تولید انبوه زنبورهای تریکو گراما در انسکتاریوم از تخم حشره میزبان به نام بید غلات ( سیتوترو گا) و بید آ ( افیستا ) در آزمایشگاه استفاده می شود . برای تکثیر زنبورهای تریکوگراما در ماه های تابستان و پاییز از کانون های طبیعی ، زنبورهای بومی جمع آوری می شوند . بدین طریق که زنبورهای بومی روی تخم میزبان اصلی و یا تخم میزبان واسط که به عنوان تله در کانون های طبیعی زنبور جایگذاری شده اند ، تخم ریزی می کنند . سپس تخم پارازیت شده برای طی مراحل رشد و خروج زنبور به انسکتاریوم منتقل می شود . این زنبورها در پاییز و زمستان به صورت محدود تکثیر می شوند. در ا بتدای فصل بهار تولید انبوه شروع می شود و تا پایان سال زراعی ادامه دارد. مناسب ترین درجه حرا رت برای تکثیر زنبورهای تریکوگراما ۲۷ ، ۲۵ درجه سانتی گراد و ۸۰ ،۷۰ درصد رطوبت نسبی است. [/FONT]
منبع:http://sajadbadiei.blogfa.com/post-251.aspx
آخرین ویرایش:
دردناكترين نيش حشرات جهان!
دردناكترين نيش حشرات جهان!
دردناكترين نيش حشرات جهان!
بيشتر انسانها حداقل يك بار با درد نيش زنبور آشنايي پيدا كرده‌اند، اما يك حشره‌شناس با تجربه يك عمر تحقيق در مورد حشرات و آزمايش نيش‌هاي آنها، به معرفي 10 مورد از دردناكترين نيش‌هاي حشرات پرداخته است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جاستين اشميت، در سفرهاي بيشمار ميداني خود در ميان اين حشرات، 150 نيش مختلف را شناسايي كرد. اين حشره‌شناس سپس با ايجاد فهرست «درد نیش»، 78 گونه نيش را در مقياس يك تا چهار رتبه‌بندي كرد و به ارائه توصيفات متناسب و تاحدي غيرعلمي براي هر درد پرداخت.
10 نيش برتر:
10- زنبور عرق (Sweat bee)
10- زنبور عرق (Sweat bee)
رتبه‌بندي: 1.0
نظر اشميت: سبك، داراي عمر يك روزه، تقريبا موثر.
9- مورچه آتشي
9- مورچه آتشي
رتبه‌بندي: 1.2
نظر اشميت: تيز، با هشدار ملايم. مانند حركت بر روي يك فرش كركي براي دستيابي به كليد برق
8- مورچه Bullhorn Acacia
8- مورچه Bullhorn Acacia
رتبه‌بندي: 1.8
نظر اشميت: يك گونه درد نادر، نافذ و افزايشي. انگار فردي زير چانه شما يك گيره گذاشته است.
7- زنبور سرخ صورت سفيد
7- زنبور سرخ صورت سفيد
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: غني، صميمي و كمي ترد. شبيه به كشيدن شدن دست به يك درب گردان
6- زنبور Yellowjacket
6- زنبور Yellowjacket
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: داغ و دودآلود، تقريبا گستاخ. مانند خاموش كردن يك سيگار بر روي زبان
5- زنبور عسل
5- زنبور عسل
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: حس آن مانند روشن شدن يك سر كبريت و سوختن پوست است.
4- مورچه قرمز كارگر
4- مورچه قرمز كارگر
رتبه‌بندي: 3.0
نظر اشميت: بي‌رحم. انگار فردي با دريل در ريشه ناخن شصت حفاري مي‌كند.
3- زنبور كاغذي
3- زنبور كاغذي
رتبه‌بندي: 3.0
نظر اشميت: طعم ثانويه تلخ . مانند ریختن یک ظرف اسید هیدروکلریک در برش کاغذ
2- زنبور عنكبوتي Tarantula hawk
2- زنبور عنكبوتي Tarantula hawk
رتبه‌بندي: 4.0
نظر اشميت: كور كننده و داراي اثر الكتريكي شوك‌آور
1- شاه نيشها: مورچه گلوله
1- شاه نيشها: مورچه گلوله
رتبه‌بندي: +4
نظر اشميت: مانند راه رفتن بر روي ذغال شعله‌ور در حاليكه يك ناخن فرسوده سه اينچي در پاشنه پا فرو رفته است.
به گفته اشميت، هرچه نيش يك حشره دردناكتر باشد، حالت تهاجمي آن نيز بيشتر است. حتي برخي از موجودات به همراه نيش خود به آزادسازي pheromonفرومون پرداخته كه ديگر اعضاي گروه را براي شركت در اين تجربه و نيش زدن به قرباني دعوت مي‌كند.
در بدترين حالت، در زمان ورود نيش به بدن، ابتدا آنزيم‌ها نرم شده و سپس غشاهاي سلولي را باز مي‌كند. برخي از اين سلولها ممكن است سلولهاي عصبي باشند. تخريب آنها باعث از بين رفتن علامت‌دهي الكتروشيميايي سلولها شده، از اين رو ارسال اين علائم تا حدي بطور تصادفي انجام مي‌گيرد.
برخي مواد شيميايي جريان خون را محدود و از رقيق شدن مواد دردآور و حركت آنها جلوگيري مي‌كند.
دردناكترين نيش حشرات جهان!
دردناكترين نيش حشرات جهان!
بيشتر انسانها حداقل يك بار با درد نيش زنبور آشنايي پيدا كرده‌اند، اما يك حشره‌شناس با تجربه يك عمر تحقيق در مورد حشرات و آزمايش نيش‌هاي آنها، به معرفي 10 مورد از دردناكترين نيش‌هاي حشرات پرداخته است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جاستين اشميت، در سفرهاي بيشمار ميداني خود در ميان اين حشرات، 150 نيش مختلف را شناسايي كرد. اين حشره‌شناس سپس با ايجاد فهرست «درد نیش»، 78 گونه نيش را در مقياس يك تا چهار رتبه‌بندي كرد و به ارائه توصيفات متناسب و تاحدي غيرعلمي براي هر درد پرداخت.
10 نيش برتر:
10- زنبور عرق (Sweat bee)
رتبه‌بندي: 1.0
نظر اشميت: سبك، داراي عمر يك روزه، تقريبا موثر.
9- مورچه آتشي
رتبه‌بندي: 1.2
نظر اشميت: تيز، با هشدار ملايم. مانند حركت بر روي يك فرش كركي براي دستيابي به كليد برق
8- مورچه Bullhorn Acacia
رتبه‌بندي: 1.8
نظر اشميت: يك گونه درد نادر، نافذ و افزايشي. انگار فردي زير چانه شما يك گيره گذاشته است.
7- زنبور سرخ صورت سفيد
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: غني، صميمي و كمي ترد. شبيه به كشيدن شدن دست به يك درب گردان
6- زنبور Yellowjacket
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: داغ و دودآلود، تقريبا گستاخ. مانند خاموش كردن يك سيگار بر روي زبان
5- زنبور عسل
رتبه‌بندي: 2.0
نظر اشميت: حس آن مانند روشن شدن يك سر كبريت و سوختن پوست است.
4- مورچه قرمز كارگر
رتبه‌بندي: 3.0
نظر اشميت: بي‌رحم. انگار فردي با دريل در ريشه ناخن شصت حفاري مي‌كند.
3- زنبور كاغذي
رتبه‌بندي: 3.0
نظر اشميت: طعم ثانويه تلخ . مانند ریختن یک ظرف اسید هیدروکلریک در برش کاغذ
2- زنبور عنكبوتي Tarantula hawk
رتبه‌بندي: 4.0
نظر اشميت: كور كننده و داراي اثر الكتريكي شوك‌آور
1- شاه نيشها: مورچه گلوله
رتبه‌بندي: +4
نظر اشميت: مانند راه رفتن بر روي ذغال شعله‌ور در حاليكه يك ناخن فرسوده سه اينچي در پاشنه پا فرو رفته است.
به گفته اشميت، هرچه نيش يك حشره دردناكتر باشد، حالت تهاجمي آن نيز بيشتر است. حتي برخي از موجودات به همراه نيش خود به آزادسازي pheromonفرومون پرداخته كه ديگر اعضاي گروه را براي شركت در اين تجربه و نيش زدن به قرباني دعوت مي‌كند.
در بدترين حالت، در زمان ورود نيش به بدن، ابتدا آنزيم‌ها نرم شده و سپس غشاهاي سلولي را باز مي‌كند. برخي از اين سلولها ممكن است سلولهاي عصبي باشند. تخريب آنها باعث از بين رفتن علامت‌دهي الكتروشيميايي سلولها شده، از اين رو ارسال اين علائم تا حدي بطور تصادفي انجام مي‌گيرد.
برخي مواد شيميايي جريان خون را محدود و از رقيق شدن مواد دردآور و حركت آنها جلوگيري مي‌كند.
زنبورهایی که آب چشم می‌نوشند
زنبورهایی که آب چشم می‌نوشند
دانشمندان گونه جدیدی از زنبور را کشف کرده اند از خوردن هیچ چیز به اندازه آب چشم انسان لذت نمی برد.
به گزارش مهر، این گونه از زنبورها که «لیسوتریگونا» (lisotrigona) نام گرفته اند به آرامی زیر پلک انسان می نشیند و پس از آن مکیدن آب چشم یا مایعی که تخم چشم را پوشانده را آغاز می کند.
براساس گزارش انجمن حشره شناسی کانزاس، حتی بستن چشمها هم به این روند کمک نمی کند.
این گزارش می افزاید: با آزمایش این زنبورها، پس از این که آنها روی چشم می نشینند و در حالی که آب چشم را می مکند، انسان به ندرت احساس حضور یک زنبور را در چشم خود دارد، تنها با نگاه کردن در آینه است که می توان از وجود زنبور مطلع شد.
این در حالی است که اگر چند زنبور به طور همزمان وارد چشم شوند و مکیدن آب چشم را آغاز کنند موجب جاری شدن شدید آب چشم خواهد شد.
این زنبور در تایلند کشف شده و تاکنون در اروپا و آمریکا مشاهده نشده است. گفته می شود که این زنبور به علت وجود میزان اندکی از پروتئینی که در آب چشم وجود دارد به آن جذب می شود. آنها همچنین به شوری آب چشم و تعریق بدن نیز علاقه مند هستند.
محققان تلاش کردند که این زنبورها را با ارائه انواع دیگری از غذا چون گوشت و پنیر ترغیب کرده و آنها را از چشم دور کنند، اما این زنبورها تنها به دنبال آب چشم انسان بوده اند.
دانشمندان اعلام کردند که پلک زدن غیرارادی موجب می شود که این حشره از مژه ها سقوط کند، اما در این صورت نیز برخی از زنبورها به قدری تلاش می کنند تا وارد چشم شوند.
منبع
زنبورهایی که آب چشم می‌نوشند
دانشمندان گونه جدیدی از زنبور را کشف کرده اند از خوردن هیچ چیز به اندازه آب چشم انسان لذت نمی برد.
به گزارش مهر، این گونه از زنبورها که «لیسوتریگونا» (lisotrigona) نام گرفته اند به آرامی زیر پلک انسان می نشیند و پس از آن مکیدن آب چشم یا مایعی که تخم چشم را پوشانده را آغاز می کند.
براساس گزارش انجمن حشره شناسی کانزاس، حتی بستن چشمها هم به این روند کمک نمی کند.
این گزارش می افزاید: با آزمایش این زنبورها، پس از این که آنها روی چشم می نشینند و در حالی که آب چشم را می مکند، انسان به ندرت احساس حضور یک زنبور را در چشم خود دارد، تنها با نگاه کردن در آینه است که می توان از وجود زنبور مطلع شد.
این در حالی است که اگر چند زنبور به طور همزمان وارد چشم شوند و مکیدن آب چشم را آغاز کنند موجب جاری شدن شدید آب چشم خواهد شد.
این زنبور در تایلند کشف شده و تاکنون در اروپا و آمریکا مشاهده نشده است. گفته می شود که این زنبور به علت وجود میزان اندکی از پروتئینی که در آب چشم وجود دارد به آن جذب می شود. آنها همچنین به شوری آب چشم و تعریق بدن نیز علاقه مند هستند.
محققان تلاش کردند که این زنبورها را با ارائه انواع دیگری از غذا چون گوشت و پنیر ترغیب کرده و آنها را از چشم دور کنند، اما این زنبورها تنها به دنبال آب چشم انسان بوده اند.
دانشمندان اعلام کردند که پلک زدن غیرارادی موجب می شود که این حشره از مژه ها سقوط کند، اما در این صورت نیز برخی از زنبورها به قدری تلاش می کنند تا وارد چشم شوند.
منبع
بعد از باران، معمولا شهد زیادی در گل ها پدید می آید که فراتر از نیازشان است. همین غذا در شرایط سخت می تواند بسیار حیاتی باشد پس بعضی از مورچه ها به صورت کلونی وارد عمل شده و آنقدر از این شهد می خورند تا شکم شان باد کند و تا مرزترکیدن برسد.
Any idea what the yellow grape-like objects are hanging from the nest?
The honey ants are the camels of the ant family. They live in dry areas throughout the world, but particularly the deserts of Australia, where food and water may be scarce for long periods of time. To cope, honey ants have unique storage tanks for holding liquids. These storage tanks are special worker ants called repletes.
When times are good and food is abundant, the repletes drink the extra liquid food and swell up like balloons. Then they hang around, literally, from the ceiling of the nest, until times are tough. If the colony runs out of food, the other workers entice the repletes to spit up their reserves to share with the others. Having repletes is kind of like having liquid food in the bank.
Because of their name, honey ants are sometimes mistakenly thought to feed on sweets, but the repletes may also store fluid from animal prey. Dr. Bill Brown used to tell a story about how he and some other scientists were digging up a nest of honey pot ants. Having heard that people in the southwestern United States and Australia eat the swollen repletes filled with honeydew, the other scientists decided to taste a few. Dr. Brown declined however, because he had noticed nearby foraging ants were gathering fluids from dead earthworms
The honey ants are the camels of the ant family. They live in dry areas throughout the world, but particularly the deserts of Australia, where food and water may be scarce for long periods of time. To cope, honey ants have unique storage tanks for holding liquids. These storage tanks are special worker ants called repletes.
When times are good and food is abundant, the repletes drink the extra liquid food and swell up like balloons. Then they hang around, literally, from the ceiling of the nest, until times are tough. If the colony runs out of food, the other workers entice the repletes to spit up their reserves to share with the others. Having repletes is kind of like having liquid food in the bank.
Because of their name, honey ants are sometimes mistakenly thought to feed on sweets, but the repletes may also store fluid from animal prey. Dr. Bill Brown used to tell a story about how he and some other scientists were digging up a nest of honey pot ants. Having heard that people in the southwestern United States and Australia eat the swollen repletes filled with honeydew, the other scientists decided to taste a few. Dr. Brown declined however, because he had noticed nearby foraging ants were gathering fluids from dead earthworms
حشره رنگرز
حشره رنگرز
حشره را بین انگشتان کمی فشار دهید تا رنگ قرمز از آن خارج گردد.
Dactylopius coccus : اسم علمی حشره
ایرانیان از باستان تا کنون از آن برای تولید رنگ قرمز استفاده میکردند. در سایت فرش ایران اطلاعات خوبی هست که میتوانید مطالعه کنید. این چند خط از همین سایت است : پرورش این حشره در گذشته در جنوب ایران، اهواز، کناره‌های خلیج فارس و بلوچستان مرسوم بود و جنوب ایران و به خصوص بلوچستان برای پرورش آن مناسب است. در حال حاضر نیز این حشره به صورت وحشی و پراکنده پیدا میشود که در برخی از نواحی بومی از وجود آن برای رنگرزی استفاده می کنند این حشره را بر روی اپونتیا پرورش میدهند : ( باید دقت شود که این حشره آفت می باشد ولی چون از آن سود اقتصادی برده میشود جزو آفت برای اپونتیا معرفی نمیگردد)
این حشره را به کمک کاردک جمع آوری میکنند :
و در ظرفهایی جمع آوری میکنند :
حشره را در آب جوش میریزند تا حل شود و رنگ قرمز استخراج شود :
یک روش دیگر هم له کردن بدن حشره برای کشتن آن و استخراج رنگ قرمز هست :
برای درک بهتر از فیلمی که آپلود شده می توانید استفاده کنید. در آن مراحل برداشت و استفاده از قرمزدانه در مکزیک را نمایش داده است
لینک دانلود فیلم
منبع: http://qombiology.blogfa.com/post-125.aspx
حشره رنگرز
قرمزدانه حشره بومی مکزیک هست و هزاران سال هست که بر روی کاکتوس اپونتیا ( در منابع به عنوان انجیرقل هندی معرفی شده است ) زندگی میکند و انسان با جمع آورری آن رنگ قرمز را استخراج میکند و درصنایع آرایشی و بهداشتی و رنگرزی پشم و نخ از آن استفاده میکند.
حشره را بین انگشتان کمی فشار دهید تا رنگ قرمز از آن خارج گردد.
Dactylopius coccus : اسم علمی حشره
نام حشره : تاکوس - کوکوس - کرم رنگرزان - قرمز دانه
سمت راست حشره نر و سمت چپ حشره ماده هست که حشره نر که پرواز میکند ارزش اقتصادی ندارد و تولید رنگ قرمز به عهده جنس ماده است. ماده ایی در خون این حشره هست که باعث تولید این رنگ قرمز می شود.
ایرانیان از باستان تا کنون از آن برای تولید رنگ قرمز استفاده میکردند. در سایت فرش ایران اطلاعات خوبی هست که میتوانید مطالعه کنید. این چند خط از همین سایت است : پرورش این حشره در گذشته در جنوب ایران، اهواز، کناره‌های خلیج فارس و بلوچستان مرسوم بود و جنوب ایران و به خصوص بلوچستان برای پرورش آن مناسب است. در حال حاضر نیز این حشره به صورت وحشی و پراکنده پیدا میشود که در برخی از نواحی بومی از وجود آن برای رنگرزی استفاده می کنند این حشره را بر روی اپونتیا پرورش میدهند : ( باید دقت شود که این حشره آفت می باشد ولی چون از آن سود اقتصادی برده میشود جزو آفت برای اپونتیا معرفی نمیگردد)
این حشره را به کمک کاردک جمع آوری میکنند :
و در ظرفهایی جمع آوری میکنند :
حشره را در آب جوش میریزند تا حل شود و رنگ قرمز استخراج شود :
یک روش دیگر هم له کردن بدن حشره برای کشتن آن و استخراج رنگ قرمز هست :
برای درک بهتر از فیلمی که آپلود شده می توانید استفاده کنید. در آن مراحل برداشت و استفاده از قرمزدانه در مکزیک را نمایش داده است
لینک دانلود فیلم
منبع: http://qombiology.blogfa.com/post-125.aspx
حشره الماس نشان
حشره الماس نشان
بال شته های پشت الماسی مملو از قطعات کریستالی جواهر مانند است که در درون حفره هایی در درون پوسته حشره قرار گرفته اند و دانشمندان از یک قرن پیش که این حشره کشف شد، مجذوب این قطعات جواهر مانند شده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تجزیه و تحلیلهای جدید بر روی این قطعات کریستالی نشان داده اند این قطعات از ساختار هندسی بسیار دقیقی برخوردار هستند و شباهت زیادی به الماسهای واقعی دارند، با این تفاوت که به جای اتمهای کربنی از ساختاری متشکل از کیتین و هوا ساخته شده اند.
این کریستالها پنج تا ده بار بزرگتر از ابعادی هستند که دانشمندان پیش از این برای آنها متصور شده بودند. به گفته محققان دانشگاه گرونینگن ایجاد چنین ساختارهایی فراتر از توانایی های انسان است. محدودیتهای موجود برای ایجاد چنین ساختارهایی در زمینه فناوری برش لیزری خواهد بود زیرا ظرافت و پیچیدگی این کریستالهای کوچک فراتر از تصور و قدرت انسان است.
بر اساس گزارش میل آنلاین، هنوز مشخص نیست که چرا بدن این حشرات به این شکل تکامل یافته اند از این رو محققان در حال بررسی عملکرد بیولوژیکی این کریستالها هستند. محققان این کریستالها را با استفاده از میکروسکوپهای الکترونی اسکن کرده و تصاویری از آنها به ثبت رسانده اند:
نقاط رنگی بر پشت این حشره کریستالهایی الماس مانند هستند
الماسهای موجود بر روی بالهای این حشره کریستالهایی از جنس کیتین هستند که ساخت آنها در این ابعاد از توانایی انسان خارج است
یکی از تک کریستالها در زیر میکروسکوپ الکترونی
منبع
حشره الماس نشان
بال شته های پشت الماسی مملو از قطعات کریستالی جواهر مانند است که در درون حفره هایی در درون پوسته حشره قرار گرفته اند و دانشمندان از یک قرن پیش که این حشره کشف شد، مجذوب این قطعات جواهر مانند شده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تجزیه و تحلیلهای جدید بر روی این قطعات کریستالی نشان داده اند این قطعات از ساختار هندسی بسیار دقیقی برخوردار هستند و شباهت زیادی به الماسهای واقعی دارند، با این تفاوت که به جای اتمهای کربنی از ساختاری متشکل از کیتین و هوا ساخته شده اند.
این کریستالها پنج تا ده بار بزرگتر از ابعادی هستند که دانشمندان پیش از این برای آنها متصور شده بودند. به گفته محققان دانشگاه گرونینگن ایجاد چنین ساختارهایی فراتر از توانایی های انسان است. محدودیتهای موجود برای ایجاد چنین ساختارهایی در زمینه فناوری برش لیزری خواهد بود زیرا ظرافت و پیچیدگی این کریستالهای کوچک فراتر از تصور و قدرت انسان است.
بر اساس گزارش میل آنلاین، هنوز مشخص نیست که چرا بدن این حشرات به این شکل تکامل یافته اند از این رو محققان در حال بررسی عملکرد بیولوژیکی این کریستالها هستند. محققان این کریستالها را با استفاده از میکروسکوپهای الکترونی اسکن کرده و تصاویری از آنها به ثبت رسانده اند:
نقاط رنگی بر پشت این حشره کریستالهایی الماس مانند هستند
الماسهای موجود بر روی بالهای این حشره کریستالهایی از جنس کیتین هستند که ساخت آنها در این ابعاد از توانایی انسان خارج است
یکی از تک کریستالها در زیر میکروسکوپ الکترونی
منبع
كشف نخستين شواهد شگفت‌انگيز از فتوسنتز در حشرات
كشف نخستين شواهد شگفت‌انگيز از فتوسنتز در حشرات
كشف نخستين شواهد شگفت‌انگيز از فتوسنتز در حشرات
تحقيقات جديد از احتمال وجود يك سيستم فتوسنتز ابتدايي در شته ها حكايت دارد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گياهان، جلبك ها، برخي قارچ ها و باكتري ها قادر به سنتز رنگدانه «كاروتنوئيد» هستند و در تمام اين ارگانيسم ها رنگدانه بخشي از ماشين فتوسنتز محسوب مي شود.
بسياري از موجودات براي عملكردهاي مختلف مانند حفظ سيستم ايمني و ساخت برخي ويتامين ها به اين رنگدانه وابسته هستند، اما بايد آنها را از طريق رژيم غذايي خود دريافت كنند، اين درحاليست كه شته در ميان ساير حيوانات بدليل توانايي منحصر به فرد در سنتز رنگدانه «كاروتنوئيدها» شناخته شده است.
زيست شناسي شته ها بسيار شگفت انگيز است؛ اين حشرات مي توانند بصورت باردار بدنيا بيايند، در برخي موارد شته نر فاقد دهان بوده و مدت كمي پس از جفت گيري از بين مي رود.
تحقيقات جديد نشان مي دهد كه اين حشره از نور خورشيد براي اهداف متابوليك استفاده مي كند.
محققان موسسه «آگروبيوتك سوفيا» فرانسه به سرپرستي پروفسور «آلن روبيكون» در تحقيقات خود دريافتند كه شته ها احتمالا قادر هستند انرژي را از نور خورشيد دريافت و آن را به سلول هاي دخيل در توليد انرژي منتقل كنند.
كاروتنوئيد مسؤول رنگدانه شته است و رنگ شته اين حشره را براي شكارچيان قابل شناسايي مي كند. رنگ بدن شته در آزمايشگاه با توجه به شرايط زيست محيطي در محيط سرد به رنگ سبز، در شرايط بهينه به رنگ نارنجي و در شرايط افزايش جمعيت و منابع محدود به رنگ سفيد است.
محققان سطح ATP (انرژي انتقال يافته در موجودات زنده) را در شته اندازه گيري كرده و دريافتند كه شته سبز كه حاوي مقادير بالاي كاروتنوئيد است، ميزان ATP بيشتري در مقايسه با شته سفيد عاري از رنگدانه عبور مي دهد.
به گفته محققان، رنگدانه كاروتنوئيد عامل جذب نور و انتقال انرژي در بدن شته ها است؛ رنگدانه بصورت يك لايه نازك به عمق 0-40 ميكرومتر در زير كوتيكول حشره قرار دارد و شته را مستعد جذب نور خورشيد مي كند.
«ماريا كاپوويلا» از حشره شناسان اين مركز خاطر نشان مي كند كه براي اثبات قطعي فتوسنتز در شته به مطالعات بيشتري نياز است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گياهان، جلبك ها، برخي قارچ ها و باكتري ها قادر به سنتز رنگدانه «كاروتنوئيد» هستند و در تمام اين ارگانيسم ها رنگدانه بخشي از ماشين فتوسنتز محسوب مي شود.
بسياري از موجودات براي عملكردهاي مختلف مانند حفظ سيستم ايمني و ساخت برخي ويتامين ها به اين رنگدانه وابسته هستند، اما بايد آنها را از طريق رژيم غذايي خود دريافت كنند، اين درحاليست كه شته در ميان ساير حيوانات بدليل توانايي منحصر به فرد در سنتز رنگدانه «كاروتنوئيدها» شناخته شده است.
زيست شناسي شته ها بسيار شگفت انگيز است؛ اين حشرات مي توانند بصورت باردار بدنيا بيايند، در برخي موارد شته نر فاقد دهان بوده و مدت كمي پس از جفت گيري از بين مي رود.
تحقيقات جديد نشان مي دهد كه اين حشره از نور خورشيد براي اهداف متابوليك استفاده مي كند.
محققان موسسه «آگروبيوتك سوفيا» فرانسه به سرپرستي پروفسور «آلن روبيكون» در تحقيقات خود دريافتند كه شته ها احتمالا قادر هستند انرژي را از نور خورشيد دريافت و آن را به سلول هاي دخيل در توليد انرژي منتقل كنند.
كاروتنوئيد مسؤول رنگدانه شته است و رنگ شته اين حشره را براي شكارچيان قابل شناسايي مي كند. رنگ بدن شته در آزمايشگاه با توجه به شرايط زيست محيطي در محيط سرد به رنگ سبز، در شرايط بهينه به رنگ نارنجي و در شرايط افزايش جمعيت و منابع محدود به رنگ سفيد است.
محققان سطح ATP (انرژي انتقال يافته در موجودات زنده) را در شته اندازه گيري كرده و دريافتند كه شته سبز كه حاوي مقادير بالاي كاروتنوئيد است، ميزان ATP بيشتري در مقايسه با شته سفيد عاري از رنگدانه عبور مي دهد.
به گفته محققان، رنگدانه كاروتنوئيد عامل جذب نور و انتقال انرژي در بدن شته ها است؛ رنگدانه بصورت يك لايه نازك به عمق 0-40 ميكرومتر در زير كوتيكول حشره قرار دارد و شته را مستعد جذب نور خورشيد مي كند.
«ماريا كاپوويلا» از حشره شناسان اين مركز خاطر نشان مي كند كه براي اثبات قطعي فتوسنتز در شته به مطالعات بيشتري نياز است.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
کتاب اکولوژی حشرات دکتر غلام رضا رجبی | گیاه پزشکی | 0 | |
|
ارتباط حشرات با زندگی انسان | گیاه پزشکی | 1 | |
|
عکس همراه با تشریح و نام گذاری بدن حشرات | گیاه پزشکی | 7 | |
|
حشرات طبقه بندی نشده!! | گیاه پزشکی | 191 | |
|
جمع آوری و نگهداری حشرات | گیاه پزشکی | 76 |