مشاعرۀ سنّتی

[salvador]

نه حسرت لب ساقی کشد نه منت جام

به حیرت از دل بی‌ آرزوی خویشتنم

 

[drippy]

[FONT=&quot]ما عاشق فهم و ادب و معرفتیم[/FONT]
[FONT=&quot]ما خاک قدوم هر چه زیبا صفتیم[/FONT]
[FONT=&quot]از زشتی کردار دگر خسته شدیم[/FONT]
[FONT=&quot]محتاج دو پیمانه می معرفتیم[/FONT]

 

[polsar]

[FONT=&quot]ما عاشق فهم و ادب و معرفتیم[/FONT]
[FONT=&quot]ما خاک قدوم هر چه زیبا صفتیم[/FONT]
[FONT=&quot]از زشتی کردار دگر خسته شدیم[/FONT]
[FONT=&quot]محتاج دو پیمانه می معرفتیم[/FONT]

من از خیر این ناخدایان گذشتم
خدایی برای خودم افریدم

 

[daryanian]

من از خیر این ناخدایان گذشتم
خدایی برای خودم افریدم

می نوش به خرمی که این چرخ کهن **** ناگاه تو را چو خاک گرداند پست

 

[fatemeh-r]

تاصدسخن به نیم نگه بازگویمت
نازآفرین من به نگاهم نگاه کن

 

[daryanian]

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت *** نی حال دل سوخته دل بتوان گفت
غم در دل تنگ من از آن است که نیست *** یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

 

[Eshragh-Archi]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[daryanian]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

دارنده چو ترکیب طبایع آراست *** از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود *** ورنیک نیامد این صور عیب کراست

 

[Eshragh-Archi]

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی
این ره که تو می روی به ترکستان است

 

[naghmeirani]

تا هست ز نیک و بد در کیسهٔ من نقدی
در کوی جوانمردان عیار نخواهم شد

آن رفت که می‌رفتم در صومعه هر باری
جز بر در میخانه این بار نخواهم شد

 

[Eshragh-Archi]

دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت

سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

 

[naghmeirani]

دلا رفيق سفر بخت نيكخواهت بس*** نسيم روضۀ شيراز پيك راهت بس

 

[daryanian]

دلا رفيق سفر بخت نيكخواهت بس*** نسيم روضۀ شيراز پيك راهت بس

سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر **** وآغاز پری نهاد پیمانهٔ عمر
بیدار شو ای خواجه که خوش خوش بکشد **** حمال زمانه رخت از خانهٔ عمر

 

[Eshragh-Archi]

روزگاریست که ما را نگران می‌داری

مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

 

[daryanian]

یکی شب از شب نوروز خوشتر *** چه شب کز روز عید اندوه کش‌تر

 

[mohamad.fars1365]

یکی شب از شب نوروز خوشتر *** چه شب کز روز عید اندوه کش‌تر

روزی که جان فدا کنمت باورت شود
دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد

 

[daryanian]

روزی که جان فدا کنمت باورت شود
دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد

در دهر هر آن که نیم نانی دارد *** از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی *** گو شاد بزی که خوش جهانی دارد

 

[naghmeirani]

در دهر هر آن که نیم نانی دارد *** از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی *** گو شاد بزی که خوش جهانی دارد

در هوس خیال او همچو خیال گشته ام
وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

 

[polsar]

در دهر هر آن که نیم نانی دارد *** از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی *** گو شاد بزی که خوش جهانی دارد

دل و دامان شب انگونه ز سوز دم او سوخت
که گریبان سحر تا به ابد چاک بماند

 

[polsar]

در هوس خیال او همچو خیال گشته ام
وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

مرا قصر تنهایی و بی کسی بس
ازین امن تر برج عاجی ندیدم

 

[daryanian]

می خور که ز دل کثرت و قلت ببرد *** و اندیشه هفتاد و دو ملت ببرد
پرهیز مکن ز کیمیایی که از او **** یک جرعه خوری هزار علت ببرد

 

[naghmeirani]

مرا قصر تنهایی و بی کسی بس
ازین امن تر برج عاجی ندیدم

من و غروب و سکوت و شکستن و پاییز
تو و نیامدن و عشوه های چشمانت
خدا کند که بدانی چقدر محتاج است
نگاه خسته ی من به دعای چشمانت

 

[daryanian]

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است ** رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو ** گردی و نسیمی و غباری و دمی است

 

[raha]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری ...

 

[daryanian]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری ...

یک قطره آب بود با دریا شد ** یک ذره خاک با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست ** آمد مگسی پدید و ناپیدا شد

 

[raha]

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کاتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

 

[daryanian]

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کاتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

می نوش ندانی از کجا آمده‌ای **** خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

 

[raha]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

 

[daryanian]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

وای از این چشمی که می کاود نهان روز و شب در چشم من راز مرا
گوش بر در می نهد تا بشنود شاید آن گمگشته آواز مرا

 

[raha]

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

شب خوش