مشاعرۀ سنّتی

[هستی_101]

مائیمو نوای بینوایی
بسم اله اگر حریف مایی!

یا رب این کعبه ی مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین منست

 

[malmal_r]

یا رب این کعبه ی مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین منست

تاتونیگاه میکنی کار من اه کردن است
ای بفدای تو این چه نگاه کردن است!

 

[هستی_101]

تاتونیگاه میکنی کار من اه کردن است
ای بفدای تو این چه نگاه کردن است!

تا مرا عشق توتعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین منست

 

[901010]

تا مرا عشق توتعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین منست

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[هستی_101]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

 

[Shahab]

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

دل در این پیره زن عشوه گر دهر مبند
کاین عروسی است که در عقد بسی داماد است

 

[901010]

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
دعای نیم شبی دفع صد بلا بکند

 

[هستی_101]

دل در این پیره زن عشوه گر دهر مبند
کاین عروسی است که در عقد بسی داماد است

تا رفت مرا از نظر ان چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

 

[هستی_101]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
دعای نیم شبی دفع صد بلا بکند

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می اشفت

 

[901010]

تا رفت مرا از نظر ان چشم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[هستی_101]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هر آنکه خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

 

[901010]

هر آنکه خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[self.f_t_m990]

هر آنکه خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[Shahab]

دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[هستی_101]

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

دل کز طواف کعبه ی کویت وقوف یافت
از شوق آن حریم ندارد سر حجاز

 

[هستی_101]

دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنید

 

[هستی_101]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شکر آن را که نو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده ی گلزار بیار

 

[Shahab]

شکر آن را که نو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده ی گلزار بیار

روزها فکر و من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[901010]

روزها فکر و من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[هستی_101]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

ما را زخیال تو چه پروای شرابست
خم گو سر خود گیر که خمخانه خرابست

 

[901010]

ما را زخیال تو چه پروای شرابست
خم گو سر خود گیر که خمخانه خرابست

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری

 

[هستی_101]

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری

یاوفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود ایا که فلک زین دوسه کاری بکند

 

[901010]

یاوفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود ایا که فلک زین دوسه کاری بکند

دست از طلب ندارم یا کام دل برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن در آید

 

[هستی_101]

دست از طلب ندارم یا کام دل برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن در آید

دلق و سجاده ی حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کفساقی مهوش باشد

 

[901010]

دلق و سجاده ی حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کفساقی مهوش باشد

دوستت دارم ودانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[هستی_101]

دوستت دارم ودانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

ملکت عاشقی و گنج طرب
هر چه دارم ز یمن همت اوست

 

[901010]

ملکت عاشقی و گنج طرب
هر چه دارم ز یمن همت اوست

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

 

[هستی_101]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه ی تزور و ریا بگشایند

 

[901010]

در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه ی تزور و ریا بگشایند

دمی با غم به سر بردن جهان یک دم نمی ارزد
به می بفروش دلق ما کزین برتر نمی ارزد

 

[هستی_101]

دمی با غم به سر بردن جهان یک دم نمی ارزد
به می بفروش دلق ما کزین برتر نمی ارزد

دلا منال ز بیداد جور یار که یار
ترال نصیب همین کرد و این از ان دادست