مشاعرۀ سنّتی

[گلابتون]

محروم اگر شدم ز سر کوی او چه شد
از گلشن زمانه که بوی وفا شنید

پند حکیم عین صواب است و محض خیر
فرخنده بخت آنکه به سمع رضا شنید

 

[فانوس تنهایی]

در مرام ما رفیقان نیست ترک دوست
به هر که عهد ببندیم جانمان در دست اوست

 

[phalagh]

توام سررشته داری، گر پرم سوی تو معذورم
که در دست اختیاری نیست مرغ بند بر پا را​

 

[anathema]

توام سررشته داری، گر پرم سوی تو معذورم
که در دست اختیاری نیست مرغ بند بر پا را​

اين جهان يک تابش از خورشيد جان ، وان جهان يک قطره از دريای دل
لب ببند ای جان به گردون می رسد ، بی زبان هيهای دل هيهای دل

 

[محـسن ز]

لاله بوی می نوشین بشنید ار دم صبح
داغ دل بود به امید دوا باز آید

 

[فانوس تنهایی]

واعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند ان کار دیگر میکنند

در میان ما و تو تیغ است تیغ
شد ز ظلم تو مدینه زیر میغ
......

 

[گلابتون]

غمزه شوخ تو خونم به خطا میریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

جان بیمار مرا نیست ز تو روی سوال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

 

[فانوس تنهایی]

غمزه شوخ تو خونم به خطا میریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

جان بیمار مرا نیست ز تو روی سوال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

دایم از گفتار درویشان بخوان
تا که حاصل گردد این راز نهان
رو تو درویشی گزین و راه شرع
تا بیابی در جهان خود اصل و فرع
سر این تحفه زمن بشنو کنون
زآنکه هستم راز دار کاف و نون
پس نبی گفتا که ای فرزند من
در میان جان تو پیوند من
خیز پیش مرتضی نه تحفه را
تا که ظاهر سازد آن سر را بما

 

[محـسن ز]

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند

 

[گلابتون]

دلم ز حلقه زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

امام خواجه که بودش سرنماز دراز
به خون دختر رز خرقه را قصارت کرد

 

[کالیگولا]

دود آه سينه نالان من
سوخت اين افسردگان خام را
با دلارامي مرا خاطر خوش است
كز دلم يكباره برد آرام را

 

[فانوس تنهایی]

دود آه سينه نالان من
سوخت اين افسردگان خام را
با دلارامي مرا خاطر خوش است
كز دلم يكباره برد آرام را

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد اندم که بی یاد تو بنشینم

 

[گلابتون]

من ارچه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج در نخواهد ماند



شب خوش و بدرودتان دوستان

 

[محـسن ز]

در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود
کین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد

 

[کالیگولا]

دل از من برد و روي از من نهان كرد
خدا را با كه اين بازي توان كرد

 

[vahm]

دستهایم را در باغچه می کارم
سبز خواهم شد
می دانم
می دانم

 

[فانوس تنهایی]

دستهایم را در باغچه می کارم
سبز خواهم شد
می دانم
می دانم

من در این کلبه خوشم
تو در آن اوج که هستی خوش باش
من به عشق تو خوشم
تو به عشق هر که هستی خوش باش

 

[vahm]

شبی پرسیدمش با بیقراری
به غیر از من کسی را دوست داری؟
دو چشمش از خجالت درهم افتاد میان گریه گفت
اری

 

[Sharif_]

یکی برزیگرک نالان درین دشت
بخون دیدگان آلاله می‌کشت

همی کشت و همی گفت ای دریغا
بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت

 

[بارانی]

تو را من چشم در راهم.
شبا هنگام ، در آن دم که بر جا، درّه ها چون مرده ماران خفتگان اند؛
در آن نوبت که بندد دست نيلوفر به پای سر و کوهی دام.
گرم ياد آوری يا نه ، من از يادت نمی کاهم؛


تو را من چشم در راهم .

 

[گلابتون]

مدار نقطه بینش ز خال تست مرا
که قدر گوهر یکدانه گوهری داند

به قدو چهره هر آن کس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد گر دادگستری داند

 

[seeemesooo]

در آتش باش جان من یکی چندی چو نرم آهن
که گر آتش نبودی خود رخ آیینه که زدودی
چه آسان می شود مشکل به نور پاک اهل دل
چنانک آهن شود مومی ز کف شمع داوودی
***مولانا***

 

[scutcher]

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور - کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[= nAviD =]

رسیدموسم آن کز طرب چو نرگس مست
نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

 

[arsam313]

دامنت از اخگر پندار سوخت
آن همه گل,ز آتش یک خار سوخت

 

[Derakht-e-marefat]

دردم از يار است و درمان نيز هم
دل فداي او شد و جان نيز هم.

 

[عطیه 67]

من این جا بس دلم تنگ است و هر سازی بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم / قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هرجا آیا همین رنگ است.

 

[Aseman Etemaad]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

 

[magsod]

شد زغمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
در طلب گوهر ... عشق
موج زند موج چو دریا دلم

 

[Aseman Etemaad]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم