مناظره(گفتگو با اشعار)

[primrose]

عشق ديگر نيست اين، اين خيرگيست
چلچراغي در سکوت و تيرگيست
عشق چون در سينه ام بيدار شد
از طلب پا تا سرم ايثار شد

اين دگر من نيستم، من نيستم
حيف از آن عمري که با من زيستم

فروغ

ربط ما و تو نهان تا به کی از بیم رقیبان

گو بداند همه خلق ما ز تـــــــــو و تو زمایـــــــــی

فروغی بسطامی

 

[دختر شرقی]

ربط ما و تو نهان تا به کی از بیم رقیبان

گو بداند همه خلق ما ز تـــــــــو و تو زمایـــــــــی

فروغی بسطامی

آنچه در من نهفته دريايي ست
کي توان نهفتنم باشد
با تو زين سهمگين طوفاني
کاش ياراي گفتنم باشد

فروغم !

 

[primrose]

آنچه در من نهفته دريايي ست
کي توان نهفتنم باشد
با تو زين سهمگين طوفاني
کاش ياراي گفتنم باشد

فروغم !

میان مــــــــا و شــــــــما حاجت رسالت نیــــــــست

چون انقطاع نباشد چه احتیــــــــــــــــــــــــاج رسول؟

خواجوی کرمانی

 

[دختر شرقی]

میان مــــــــا و شــــــــما حاجت رسالت نیــــــــست

چون انقطاع نباشد چه احتیــــــــــــــــــــــــاج رسول؟

خواجوی کرمانی

با توام ديگر ز دردي بيم نيست
هست اگر، جز درد خوشبختيم نيست

فروغ

 

[primrose]

با توام ديگر ز دردي بيم نيست
هست اگر، جز درد خوشبختيم نيست

فروغ

غمم از وحش پوسیدن نیست
غمم از زیستن بــــــــی تــــــــو در این لحظه پر دلهره است
دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست

حمید مصدق

 

[دختر شرقی]

غمم از وحش پوسیدن نیست
غمم از زیستن بــــــــی تــــــــو در این لحظه پر دلهره است
دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست

حمید مصدق

آه، اي با جان من آميخته
اي مرا از گور من انگيخته
چون ستاره، با دو بال زرنشان
آمده از دور دست آسمان
جوي خشک سينه ام را آب تو
بستر رگهايم را سيلاب تو
در جهاني اينچنين سرد و سياه
با قدمهايت قدمهايم براه

فروغ

 

[primrose]

آه، اي با جان من آميخته
اي مرا از گور من انگيخته
چون ستاره، با دو بال زرنشان
آمده از دور دست آسمان
جوي خشک سينه ام را آب تو
بستر رگهايم را سيلاب تو
در جهاني اينچنين سرد و سياه
با قدمهايت قدمهايم براه

فروغ

جویدش گهگاه و ناباور از او
جفتش اما سخت تنهاتر از او
هر دو در بیم و هراس از یکدگر
تلخکام و ناسپاس از یکدگر
عشقشان ، سودای محکومانه ای
وصلشان ، رؤیای مشکوکانه ای

آه اگر راهی به دریائیـــــــم بود
از فرو رفتن چه پروائیــــــم بود

گر به مردابی ز جریان ماند آب
از سکون خویش نقصان یابد آب
جانش اقلیم تباهی ها شود
ژرفنایش گور ماهی ها شود

فروغمون

 

[دختر شرقی]

جویدش گهگاه و ناباور از او
جفتش اما سخت تنهاتر از او
هر دو در بیم و هراس از یکدگر
تلخکام و ناسپاس از یکدگر
عشقشان ، سودای محکومانه ای
وصلشان ، رؤیای مشکوکانه ای

آه اگر راهی به دریائیـــــــم بود
از فرو رفتن چه پروائیــــــم بود

گر به مردابی ز جریان ماند آب
از سکون خویش نقصان یابد آب
جانش اقلیم تباهی ها شود
ژرفنایش گور ماهی ها شود

فروغمون

درد تاريکيست درد خواستن
رفتن و بيهوده خود را کاستن
سر نهادن بر سيه دل سينه ها
سينه آلودن به چرک کينه ها
در نوازش، نيش ماران يافتن
زهر در لبخند ياران يافتن
زر نهادن در کف طرارها

فروغ دلبر

 

[primrose]

درد تاريکيست درد خواستن
رفتن و بيهوده خود را کاستن
سر نهادن بر سيه دل سينه ها
سينه آلودن به چرک کينه ها
در نوازش، نيش ماران يافتن
زهر در لبخند ياران يافتن
زر نهادن در کف طرارها

فروغ دلبر

آه اگر راهی به دریائیـــــــم بود
از فرو رفتن چه پروائیــــــم بود!

 

[دختر شرقی]

آه اگر راهی به دریائیـــــــم بود
از فرو رفتن چه پروائیــــــم بود!

من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست ...

فروغ !

 

[primrose]

من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست ...

فروغ !

تو چه میدانی چها بر من رسید؟
موی من شد زین سیه کاری سپید

پروین اعتصامی

 

[دختر شرقی]

تو چه میدانی چها بر من رسید؟
موی من شد زین سیه کاری سپید

پروین اعتصامی

سخن از پچ پچ ترسانی در ظلمت نیست
سخن از روزست و پنجره های باز
و هوای تازه
و اجاقی که در آن اشیاء بیهده میسوزند
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است
و تولد و تکامل و غرور
سخن از دستان عاشق ماست
که پلی از پیغام عطر و نور و نسیم
بر فراز شبها ساخته اند

فروغ دیگه !

 

[primrose]

سخن از پچ پچ ترسانی در ظلمت نیست
سخن از روزست و پنجره های باز
و هوای تازه
و اجاقی که در آن اشیاء بیهده میسوزند
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است
و تولد و تکامل و غرور
سخن از دستان عاشق ماست
که پلی از پیغام عطر و نور و نسیم
بر فراز شبها ساخته اند

فروغ دیگه !

چه بگویم سخنــــــی نیست
می وزد از سر امید نسیمی لیــــــک
تا زمزمه ای ساز کند در همه خلوت صحرا به رهش نارونی نیست!
چه بگویم سخنی نیست!!

احمد شاملو

 

[دختر شرقی]

چه بگویم سخنــــــی نیست
می وزد از سر امید نسیمی لیــــــک
تا زمزمه ای ساز کند در همه خلوت صحرا به رهش نارونی نیست!
چه بگویم سخنی نیست!!

احمد شاملو

وقتی که سوسک سخن می گوید
چرا توقف کنم؟
همکاری حروف سربی بیهوده ست
همکاری حروف سربی
اندیشه ی حقیر را نجات خواهد داد .
من از سلاله ی درختانم
تنفس هوای مانده ملولم میکند
پرنده ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطربسپارم

فروغ

 

[primrose]

وقتی که سوسک سخن می گوید
چرا توقف کنم؟
همکاری حروف سربی بیهوده ست
همکاری حروف سربی
اندیشه ی حقیر را نجات خواهد داد .
من از سلاله ی درختانم
تنفس هوای مانده ملولم میکند
پرنده ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطربسپارم

فروغ

تا به کی باید رفت از دیاری به دیار دیگر؟؟
نتوانم نتوانم جستن هر زمان عشقی و یار دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم...

فروغ

 

[primrose]

تا به کی باید رفت از دیاری به دیار دیگر؟؟
نتوانم نتوانم جستن هر زمان عشقی و یار دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم...

فروغ

می شه با خودت مناظره کنی؟!گمان نکنم غیر عادی باشه چون همیشه همینه...!

تو خود چو مرد رهی خضر هم نبود نبود
شعاع چشمه حیوان چراغ راهت بس

 

[primrose]

تو خود چو مرد رهی خضر هم نبود نبود
شعاع چشمه حیوان چراغ راهت بس

در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی

ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم؟

 

[sh85]

در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی

ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم؟

حدیث از مطرب و می گوی و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

 

[primrose]

حدیث از مطرب و می گوی و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نباشد زاهد عالی مقام را

 

[sh85]

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نباشد زاهد عالی مقام را

در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی پسندی ، تغییر ده قضا را

 

[محـسن ز]

به تیغِ هندی دشمن قتال می‌نکند
چنان که دوست به شمشیرِ غمزه قتال
جماعتی که نظر را حرام می‌گویند
نظر حرام بکردند و خون خلق حَلال
غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود
عجب فتادن مردست در کمند غزال
تو بر کنار فُراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال

 

[primrose]

به تیغِ هندی دشمن قتال می‌نکند
چنان که دوست به شمشیرِ غمزه قتال
جماعتی که نظر را حرام می‌گویند
نظر حرام بکردند و خون خلق حَلال
غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود
عجب فتادن مردست در کمند غزال
تو بر کنار فُراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی چو بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

 

[محـسن ز]

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی چو بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

سیلاب نیستی را سر در وجود من ده
کز خاکدان هستی بر دل غبار دارم
شستم به آب غیرت نقش و نگار ظاهر
کاندر سراچه دل نقش و نگار دارم

 

[primrose]

سیلاب نیستی را سر در وجود من ده
کز خاکدان هستی بر دل غبار دارم
شستم به آب غیرت نقش و نگار ظاهر
کاندر سراچه دل نقش و نگار دارم

در اینجا کس نمیداند زبان صحبت مارا

مگر آینه دریابد زبان حیرت مارا

 

[محـسن ز]

در اینجا کس نمیداند زبان صحبت مارا

مگر آینه دریابد زبان حیرت مارا

عجب در آن نه که آفاق در تو حیرانند
تو هم در آینه حیران حسن خویشتنی
تو را که در نظر آمد جمال طلعت خویش
حقیقتست که دیگر نظر به ما نکنی

 

[primrose]

عجب در آن نه که آفاق در تو حیرانند
تو هم در آینه حیران حسن خویشتنی
تو را که در نظر آمد جمال طلعت خویش
حقیقتست که دیگر نظر به ما نکنی

من در بیان حسن تو حیران بمانده ام
حدی است حسن را و تو از حد گذشته ای

 

[primrose]

من در بیان حسن تو حیران بمانده ام
حدی است حسن را و تو از حد گذشته ای

؟

تو نه آنی که دل از صحبت تو بر گیرند
وگر ملول شوی صاحبی دگر گیرند

 

[sh85]

؟

تو نه آنی که دل از صحبت تو بر گیرند
وگر ملول شوی صاحبی دگر گیرند

چه نسبت است به رندی صلاح و تفوا را
سماع وعظ کجا و نغمه رباب کجا ؟ :دی

 

[primrose]

چه نسبت است به رندی صلاح و تفوا را
سماع وعظ کجا و نغمه رباب کجا ؟ :دی

"ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه"
ما کجائیم در این بحر تفکر تو کجا؟

مصرع اول تضمینی از سعدی است در غزلی از شهریار

 

[sh85]

"ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه"
ما کجائیم در این بحر تفکر تو کجا؟

مصرع اول تضمینی از سعدی است در غزلی از شهریار

من اگر کامروا گشتم و خوش دل چه عجب
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند