تردید کن که ستارگان از آتشند
تردید کن خورشید در حرکت است
حتی در درستیه حقیقت تردید کن
اما در دوستیه من هرگز تردید نکن..
(هملت،شکسپیر)
تردید کن خورشید در حرکت است
حتی در درستیه حقیقت تردید کن
اما در دوستیه من هرگز تردید نکن..
(هملت،شکسپیر)
من با خاطرات تو زنده خواهم ماند
- شروع کننده موضوع Arman K
- تاریخ شروع
همین که می نویسمُ و به واژه می کشم تو رو
دوباره بارِغم می شینه روی شونه های من
همین که میشکفی مثِ یه گل میونِ دفترم
دوباره گرمی لبات، دوباره گونه های من
همین که میری از دلم، قرار آخرم میشی
دوباره زخم می خورم، دوباره باورم میشی
همیشه کم میارمت، همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت...
دوباره بارِغم می شینه روی شونه های من
همین که میشکفی مثِ یه گل میونِ دفترم
دوباره گرمی لبات، دوباره گونه های من
همین که میری از دلم، قرار آخرم میشی
دوباره زخم می خورم، دوباره باورم میشی
همیشه کم میارمت، همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت...
تابستان خود را چگونه گذرانده اید؟
به نام خدا ،
.
.
.
بی او
به نام خدا ،
.
.
.
بی او
گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید*** گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز***گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم***گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد***گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد***گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت***گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد***گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد*** گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز***گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم***گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد***گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد***گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت***گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد***گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد*** گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید
آخرین ویرایش:
سلام آقا آرمان ..اخی شما هنوز پیج رو زنده نگه داشتی با احساس لطیفتون ..خوشحالم ..
K.K.J
عضو جدید
گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم
آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود
که دنیــــا
با تمام ِ وسعتش
برایـَم تنگ میشود ...
... دلتنــگـم...
دلتنـــــگ کسی کـــــه
گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از
حرکـت ایستـاد...
دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید...
دلتنگ ِ خود َم...
خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام ...
گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم
حالا یک بار از شهر می رویم
یک بار از دیار … یک بار از یاد … یک بار از دل … و یک بار از دست....
آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود
که دنیــــا
با تمام ِ وسعتش
برایـَم تنگ میشود ...
... دلتنــگـم...
دلتنـــــگ کسی کـــــه
گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از
حرکـت ایستـاد...
دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید...
دلتنگ ِ خود َم...
خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام ...
گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم
حالا یک بار از شهر می رویم
یک بار از دیار … یک بار از یاد … یک بار از دل … و یک بار از دست....
K.K.J
عضو جدید
برای نبودن که . . .
همیشه لازم نیستــــــــــ راه دوری رفته باشی
میتوانی همین جا
پشت تمـــــــــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی
این روزها خوبم ، کار میکنم ، شعر میخوانم
قصه می نویسم و گـــــــــــاهی
دلم که برایتــــــــــــ . . . تنگ میشود
تمام خیابانها را ، با یادتـــــــــــ . . . پیاده میروم .
همیشه لازم نیستــــــــــ راه دوری رفته باشی
میتوانی همین جا
پشت تمـــــــــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی
این روزها خوبم ، کار میکنم ، شعر میخوانم
قصه می نویسم و گـــــــــــاهی
دلم که برایتــــــــــــ . . . تنگ میشود
تمام خیابانها را ، با یادتـــــــــــ . . . پیاده میروم .
اگه دلت خواست ، خورشیدم باش
اگه دلت خواست ، مهتابم شو
شبا که خوابی آروم آروم
اگه دلت خواست ، بی تابم شو
اگه دلـــت خواست ، آوازم باش
اگه دلــــت خواست ، آهنگــم کــن
تو که نباشی خیلی تنهام
اگه دلت خواست ، دلتنگم کن
تو کـه نباشی دلـگیرم ، خـاموش و تـنـهـام
تو که نباشی می میرم ، از دست دنـیـا
تو که نباشی دلـتنگم ، آه از بـی کـسی تنهایی
تو که نباشی وای از من ، با شب گریه ها
اگه دلت خواست خوابم کن با فکر فردا
تو که نباشی تاریکم تنهای تنها ، بی رویا
تو که نـبـاشی می سوزم با یـادت ایـنـجا
اگه دلت خواست ، مهتابم شو
شبا که خوابی آروم آروم
اگه دلت خواست ، بی تابم شو
اگه دلـــت خواست ، آوازم باش
اگه دلــــت خواست ، آهنگــم کــن
تو که نباشی خیلی تنهام
اگه دلت خواست ، دلتنگم کن
تو کـه نباشی دلـگیرم ، خـاموش و تـنـهـام
تو که نباشی می میرم ، از دست دنـیـا
تو که نباشی دلـتنگم ، آه از بـی کـسی تنهایی
تو که نباشی وای از من ، با شب گریه ها
اگه دلت خواست خوابم کن با فکر فردا
تو که نباشی تاریکم تنهای تنها ، بی رویا
تو که نـبـاشی می سوزم با یـادت ایـنـجا
گفتگوها دارم که اگر واژه توان داشت ترا می گفتم
واژه ها دارم در سر که اگر...
خلوتی بود و دلی بود ترا می گفتم
دارم از کوچه آن خاطره ها می گذرم
گوش کن گوش...
ترا می گویم
تو که همدردی و همدل
تو که معنای بهاری و بهاری و بهار
همزبانی
و چه می دانم در کجائی و کجائی است دلت
این قدر هست که از جنس منی و همزبانی
می توانم به تو از دورترین نقطه خاک با کلامی برسانم
عالمی واژه و حرف و سخن و خاطره را
و بگویم
تو بدانی که چه می گویم
و بگویم: صد سال بهتر از این...
و نخندی به امیدی که مراست
و بدانی که بهار
سایه سبز خدا در قفس امروزست.
واژه ها دارم در سر که اگر...
خلوتی بود و دلی بود ترا می گفتم
دارم از کوچه آن خاطره ها می گذرم
گوش کن گوش...
ترا می گویم
تو که همدردی و همدل
تو که معنای بهاری و بهاری و بهار
همزبانی
و چه می دانم در کجائی و کجائی است دلت
این قدر هست که از جنس منی و همزبانی
می توانم به تو از دورترین نقطه خاک با کلامی برسانم
عالمی واژه و حرف و سخن و خاطره را
و بگویم
تو بدانی که چه می گویم
و بگویم: صد سال بهتر از این...
و نخندی به امیدی که مراست
و بدانی که بهار
سایه سبز خدا در قفس امروزست.
خدایا من به عشق او گرفتارم گرفتارم
من از درد غریب دل خبر دارم خبر دارم
خدایا بال و پر بشکست و پر زد در غبار غم
من از روز وداع تلخ او از سرزمین دل
برای قلب بیمارم عزادارم عزادارم
منی که رفت از کف اختیارم چون بدیدم او
کسی که با صدایش در سکوتم غصه می کارم
کسی که اشک لرزان مرا نادیده رفت آخر
دو چشمان سیاهش شد دلیل رنج و آزارم
کسی که بوسه می زد بر لبم هر دم به آرامی
خودش روزی جدایی پیشه کرد و گریه شد کارم
زمانی در غرور حس گرم بودنم با او
ولی حالا میان این و آن درمانده و خوارم
به فریادم رس ای درمان ناچاران دلداده
طلب گر می کنم یاری شب و روز از تو ناچارم
به دار آویخت این چشمان محکوم نگاهش را
روان شد سیل خون دل از آن چشمان بر دارم
نمیداند که با بگشودن صندقچه ی قلبم
چه بی پروا هویدا کرده مروارید اسرارم
ولی من تا بهار آید دل از باران صفا گیرد
به عشق او به عهد خود وفادارم وفادارم
من از درد غریب دل خبر دارم خبر دارم
خدایا بال و پر بشکست و پر زد در غبار غم
من از روز وداع تلخ او از سرزمین دل
برای قلب بیمارم عزادارم عزادارم
منی که رفت از کف اختیارم چون بدیدم او
کسی که با صدایش در سکوتم غصه می کارم
کسی که اشک لرزان مرا نادیده رفت آخر
دو چشمان سیاهش شد دلیل رنج و آزارم
کسی که بوسه می زد بر لبم هر دم به آرامی
خودش روزی جدایی پیشه کرد و گریه شد کارم
زمانی در غرور حس گرم بودنم با او
ولی حالا میان این و آن درمانده و خوارم
به فریادم رس ای درمان ناچاران دلداده
طلب گر می کنم یاری شب و روز از تو ناچارم
به دار آویخت این چشمان محکوم نگاهش را
روان شد سیل خون دل از آن چشمان بر دارم
نمیداند که با بگشودن صندقچه ی قلبم
چه بی پروا هویدا کرده مروارید اسرارم
ولی من تا بهار آید دل از باران صفا گیرد
به عشق او به عهد خود وفادارم وفادارم
الهام3
عضو جدید
امشب از آسمان ديده ي تو
روي شعرم ستاره مي بارد
در سكوت سپيد كاغذ ها
پنجه هايم جرقه مي كارد
شعر ديوانه ي تب آلودم
شرمگين از شيار خواهش ها
پيكرش را دوباره مي سوزد
عطش جاودان آتش ها
آري، آغاز، دوست داشتن است
گرچه پايان راه نا پيداست
من به پايان دگر نينديشم
كه همين دوست داشتن زيباست
از سياهي چرا حذر كردن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب بجاي مي ماند
عطر سكر آور گل ياس است
آه، بگذار گم شوم در تو
كس نيابد ز من نشانه ي من
روح سوزان آه مرطوبت
بوزد بر تن ترانه ي من
آه بگذار زين دريچه ي باز
خفته در پرنيان روياها
با پر روشني سفر گيرم
يگذرم از حصار دنياها
داني از زندگي چه مي خواهم
من تو باشم ، تو ، پاي تا سر تو
زندگي گر هزار باره بود
بار ديگر تو، بار ديگر تو
آنچه در من نهفته درياييست
كي توان نهفتنم باشد
با تو زين سهمگين طوفاني
كاش ياراي گفتنم باشد
بس كه لبريزم از تو، مي خواهم
بدوم در ميان صحرا ها
سر بكوبم به سنگ كوهستان
تن بكوبم به موج درياها
بس كه لبريزم از تو، مي خواهم
چون غباري ز خود فرو ريزم
زير پاي تو سر نهم آرام
به سبك سايه ي تو آويزم
آري آغاز دوست داشتن است
گرچه پايان راه نا پيداست
من به پايان دگر نينديشم
كه همين دوست داشتن زيباست
روي شعرم ستاره مي بارد
در سكوت سپيد كاغذ ها
پنجه هايم جرقه مي كارد
شعر ديوانه ي تب آلودم
شرمگين از شيار خواهش ها
پيكرش را دوباره مي سوزد
عطش جاودان آتش ها
آري، آغاز، دوست داشتن است
گرچه پايان راه نا پيداست
من به پايان دگر نينديشم
كه همين دوست داشتن زيباست
از سياهي چرا حذر كردن
شب پر از قطره هاي الماس است
آنچه از شب بجاي مي ماند
عطر سكر آور گل ياس است
آه، بگذار گم شوم در تو
كس نيابد ز من نشانه ي من
روح سوزان آه مرطوبت
بوزد بر تن ترانه ي من
آه بگذار زين دريچه ي باز
خفته در پرنيان روياها
با پر روشني سفر گيرم
يگذرم از حصار دنياها
داني از زندگي چه مي خواهم
من تو باشم ، تو ، پاي تا سر تو
زندگي گر هزار باره بود
بار ديگر تو، بار ديگر تو
آنچه در من نهفته درياييست
كي توان نهفتنم باشد
با تو زين سهمگين طوفاني
كاش ياراي گفتنم باشد
بس كه لبريزم از تو، مي خواهم
بدوم در ميان صحرا ها
سر بكوبم به سنگ كوهستان
تن بكوبم به موج درياها
بس كه لبريزم از تو، مي خواهم
چون غباري ز خود فرو ريزم
زير پاي تو سر نهم آرام
به سبك سايه ي تو آويزم
آري آغاز دوست داشتن است
گرچه پايان راه نا پيداست
من به پايان دگر نينديشم
كه همين دوست داشتن زيباست
به تو می اندیشم
به تو و تندی طوفان نگاهت بر من
به خود و عشق عمیقت در تن
به تو و خاطره ها
که چرا هیچ زمانی من و تو ما نشدیم
جام قلبم که به دست تو شکست
من چرا باز تو را می بخشم؟؟؟
به تو می اندیشم
به تو که غرق در افکار خودی
من در اندیشه افکار توام
قانعم بر نگه کوته تو
هر زمان در پی دیدار توام…
کنارم باش ...
کنارم باش ، اگه حتی خیالی
اگه یه حسرتِ بی انتهائی
کنارم باش و با من زندگی کن !
اگه دنیا پره از بی وفائی
به چشمات دلخوشم توُ قاب نقره
تو این روزا که مثل شب سیاهه
نمی گـم از دلم ، از بی قراری
که حتی گفتنـش هم اشــتبـاهه
می خوام معنی رفتن تو وجودم
رسـیـدن به شـروع تازه باشـه
تجسـم می کنم عشق نفس گیر
که هستی ، تا دل ترانه وا شه
که هستی و هنوز از بوته ی یاس
سراغ عطـر دسـتاتو می گیـرم
کـنــار پنـجـره مثــل قـدیـمـا
با لجـبازی می آم جاتو می گیرم
به غـم هایِ همـه دنیـا می خـنـدیـم
من و تو ... هم نفس ... شونه به شونه
اگـرچـه دوری ... امـا با خیـالت
پر از گـرمی عـشـقـه تـوی خـونه !
کنارم باش ، اگه حتی خیالی
اگه یـه حسـرت بی انتهـائی
کنارم باش و با من زندگی کن !
شبـیـهِ لحـظـه هـای آشـنائی
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
خاطرات آن روزها... | ادبیات | 109 | |
|
خاطرات دوران دبیرستان و راهنمایی | ادبیات | 36 | |
|
خاطرات دوران دانشجويي | ادبیات | 228 | |
| ک | خاطرات کودکي (+ عکس) | ادبیات | 207 | |
| A | ضرب المثلهای کهن ایرانی(زنده شدن تایپ های قدیمی) | ادبیات | 69 |