گفتگو با خدا(::: مناجات نامه :::)
- شروع کننده موضوع نسیم
- تاریخ شروع
خــداونـدا پــرســـشـی دارم
رهــا کـــن آسـمـان هـا را ،بـیـا ایـن جـا قـضـاوت کـن
بـبـیـنـم در زمـیـن یـک مــردپـیـدا مــی کـنــی یـا نــه؟
تـو هـم مـثـل هـمـه ، امـروز وفـردا مـی کـنـی یـا نـه؟
بـنـدگـانـت را از نـنـگ آدم بـودن و بـیـهــــوده فــرسودن ، مبـــرّا می کنی یا نه؟
بـــرای آخــــریـن پــرســـــش
قیامت را بگو ، مـــــــــردانه ، برپا می کنی یا نه؟!!!
رهــا کـــن آسـمـان هـا را ،بـیـا ایـن جـا قـضـاوت کـن
بـبـیـنـم در زمـیـن یـک مــردپـیـدا مــی کـنــی یـا نــه؟
تـو هـم مـثـل هـمـه ، امـروز وفـردا مـی کـنـی یـا نـه؟
بـنـدگـانـت را از نـنـگ آدم بـودن و بـیـهــــوده فــرسودن ، مبـــرّا می کنی یا نه؟
بـــرای آخــــریـن پــرســـــش
قیامت را بگو ، مـــــــــردانه ، برپا می کنی یا نه؟!!!
از خدا پرسيدم:خدايا چطور مي توان بهتر زندگي کرد؟
خدا جوب داد:گذشته ات را بدون هيچ تاسفي بپذير،
با اعتماد زمان حال ات را بگذران
و بدون ترس براي آينده آماده شو.
ايمان را نگهدار و ترس را به گوشه اي انداز .
شک هايت را باور نکن و هيچگاه به باورهايت شک نکن.
زندگي شگفت انگيز است
فقط اگربدانيد که چطور زندگي کنيد
خدا جوب داد:گذشته ات را بدون هيچ تاسفي بپذير،
با اعتماد زمان حال ات را بگذران
و بدون ترس براي آينده آماده شو.
ايمان را نگهدار و ترس را به گوشه اي انداز .
شک هايت را باور نکن و هيچگاه به باورهايت شک نکن.
زندگي شگفت انگيز است
فقط اگربدانيد که چطور زندگي کنيد
خدا يك بار از من پرسيد: تو چرا گناه مي كني؟
من در پاسخش سر به زير افكند چشمهايم را بستم.
خدا دست روي سرم كشيد و گفت: پس كي توبه مي كني؟
من بيشتر خجالت كشيدم.
گفت: من منتظرم...
من در پاسخش سر به زير افكند چشمهايم را بستم.
خدا دست روي سرم كشيد و گفت: پس كي توبه مي كني؟
من بيشتر خجالت كشيدم.
گفت: من منتظرم...
خدا قول نداده آسمون هميشه آبی باشه و باغ ها پوشيده از گل
قول نداده زندگی هميشه به كامت باشه
خدا روزهای بی غصه و شادی های بدون غم و سلامت بدون درد رو هم قول نداده
خدا ساحل بی طوفان، آفتاب بی بارون و خنده های هميشگی رو قول نداده
خدا قول نداده که تو رنج و وسوسه و اندوه رو تجربه نكنی
خدا جاده های آسون و هموار، سفرهای بی معطلی رو قول نداده
قول نداده کوه ها بدون صخره باشن و شيب نداشته باشن
رود خونه ها گل آلود و عميق نباشن
قول داده ؟
ولی خدا رسيدن يه روز خوب رو قول داده؛ وقتی حس کردی به اون چيزی كه می خواستی نرسيدی خدا رو شکر کن چون اون می خواد تو يه زمان مناسب ترا غافلگيرت کنه و يه چيزی فراتر از خواسته الانت بهت بده
قول نداده زندگی هميشه به كامت باشه
خدا روزهای بی غصه و شادی های بدون غم و سلامت بدون درد رو هم قول نداده
خدا ساحل بی طوفان، آفتاب بی بارون و خنده های هميشگی رو قول نداده
خدا قول نداده که تو رنج و وسوسه و اندوه رو تجربه نكنی
خدا جاده های آسون و هموار، سفرهای بی معطلی رو قول نداده
قول نداده کوه ها بدون صخره باشن و شيب نداشته باشن
رود خونه ها گل آلود و عميق نباشن
قول داده ؟
ولی خدا رسيدن يه روز خوب رو قول داده؛ وقتی حس کردی به اون چيزی كه می خواستی نرسيدی خدا رو شکر کن چون اون می خواد تو يه زمان مناسب ترا غافلگيرت کنه و يه چيزی فراتر از خواسته الانت بهت بده
رسد آدمی به جایی که بجز خدا نبیند . یا ... رسد آدمی به جایی که بجز خودش نبیند .
گاهی بر سر دوراهی های زندگی می مانیم که کدام را انتخاب کنیم :
خود را یا خدا را ؟
خدایا میدانم به من اختیار انتخاب داده ای؛
ولی کمک کن از خودم بگذرم تا بتوانم به تو برسم.
خدایا من در خودم مانده ام ...
ماندنی که سرانجامش به تباهی میرسد ...
.
خدایا!!!!!!!!!! به من ان ده.......... که ان به
نگران فردایت نباش
خدای دیروز و امروزت فردا هم هست.
خدای دیروز و امروزت فردا هم هست.
خـــــدایــــــ ـــــا هــــــــــیـــ چ....!
شبـاهتی به یــوســف ندارم...؛
نــه رســـــولــــم، نــه زیبـــــایم،
نــه بــــرای کســــی عزیــــــزم و
نــه چشــم بـه راهــــی دارم....
فــــــــــــــ ــــــقــــــــ ـــــــــــــطـ ـ...!
در "چـــــــــــاه " افتــــــــاده ام...!
دســــتــــــــ ـم را بــــگـــــــــ ــــیر
شبـاهتی به یــوســف ندارم...؛
نــه رســـــولــــم، نــه زیبـــــایم،
نــه بــــرای کســــی عزیــــــزم و
نــه چشــم بـه راهــــی دارم....
فــــــــــــــ ــــــقــــــــ ـــــــــــــطـ ـ...!
در "چـــــــــــاه " افتــــــــاده ام...!
دســــتــــــــ ـم را بــــگـــــــــ ــــیر
نمی دانم چه می خواهم خدایا
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جوید نگاه خسته من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگیها
به بیمار دل خود می دهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم ویکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جوید نگاه خسته من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگیها
به بیمار دل خود می دهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم ویکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها
الهى ، همچو بید می لرزم که مبادا به هیچ نیرزم.
الهى! گدای تو به کار خود شاد است، زیرا هر که گدای تو شد در دو عالم سلطان است.
الهی ، شکرت که فهمیدم که نفهمیدم.
الهی ، آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهی ، در بسته نیست ما دست و پا بسته ایم.
الهی ، از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن شرم بیشتر.
الهی ، اثر و صنع توام ، چگونه به خود نبالم.
الهی تاکنون می گفتم جهان را برای ما آفریدی ،اکنون فهمیدم که خودت هم برای مایی.
الهی ، ما را یارای دیدن خورشید نیست ، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم؟!
الهی ، در جواب خطاب (یا ایها الذین امنوا) ، لبیک بگویم مایه ی شرمندگی است ، نگویم دور از وظیفه ی بندگی.
الهی ، سخن در عفو رحمتت نیست ، گیرم که تو بخشایی ام ، من از شرمندگی چه کنم ، تو خود گواهی که از استغفار شرم دارم.
الهی، از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ، از انس و جن شرمنده ام ، حتی از روی شیطان شرمنده ام ، که همه در کار خود استوارند و این سست عهد ،
ناپایدار
الهى! گدای تو به کار خود شاد است، زیرا هر که گدای تو شد در دو عالم سلطان است.
الهی ، شکرت که فهمیدم که نفهمیدم.
الهی ، آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهی ، در بسته نیست ما دست و پا بسته ایم.
الهی ، از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن شرم بیشتر.
الهی ، اثر و صنع توام ، چگونه به خود نبالم.
الهی تاکنون می گفتم جهان را برای ما آفریدی ،اکنون فهمیدم که خودت هم برای مایی.
الهی ، ما را یارای دیدن خورشید نیست ، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم؟!
الهی ، در جواب خطاب (یا ایها الذین امنوا) ، لبیک بگویم مایه ی شرمندگی است ، نگویم دور از وظیفه ی بندگی.
الهی ، سخن در عفو رحمتت نیست ، گیرم که تو بخشایی ام ، من از شرمندگی چه کنم ، تو خود گواهی که از استغفار شرم دارم.
الهی، از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ، از انس و جن شرمنده ام ، حتی از روی شیطان شرمنده ام ، که همه در کار خود استوارند و این سست عهد ،
ناپایدار